Μόνος.
Φεύγεις, από το τώρα.
Εξαφανίζεσαι.
Μην τύχει και σ’ έβρει το αύριο.
Το μέλλον που σε κυνηγά.
Η μοίρα που φοβάσαι.
Πού πας καβάλα στο άτι σου;
Ποιος είναι ο σκοπός σου;
Σε ποιο απάνεμο σταθμό,
αναπαμό θα έβρεις;
Μην ψάχνεις, μόνος, χίμαιρες
κι αφήνεις τα λιμάνια,
σαν Δον Κιχώτης που παντού, κάστρα θωρεί κι οπλίζει.
Από τη δύση ξεκινάς
του ήλιου κι όλο φεύγεις,
μα σαν κοντεύει η ανατολή,
πάλι μονάχος μένεις.
Η μόνη αγνή σου συντροφιά,
πιστή, είν’ τ’ άλογο σου.
Κάλλιο, μ’ αυτόν τον σύντροφο,
πάρα με λάθος φίλο…
Αναστασία Νατάσα Μακρή
Σαν σήμερα, το 1966, απεβίωσε ο Κάρλο Καρά, (11 Φεβρουαρίου 1881 – 13 Απριλίου 1966), Ιταλός ζωγράφος και κεντρική φυσιογνωμία του κινήματος του φουτουρισμού που αναπτύχθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα. Ήταν ενα λογοτεχνικό, καλλιτεχνικό και ουτοπικό κίνημα. Εισήγαγε κάθε νέο μέσο στην καλλιτεχνική έκφραση και χαιρέτησε τα νέα τεχνολογικά μέσα της εποχής ως ένα θρίαμβο του ανθρώπου απέναντι στη φύση. Αντιτάχθηκε στον Ρομαντισμό, τις παλιές τεχνοτροπίες, την παράδοση, την ηθική, την αρχαιολογία, τα μουσεία, τις βιβλιοθήκες κλπ. και ύμνησε την ταχύτητα και τις βιομηχανικές πόλεις. Κατά την έκφρασή των Φουτουριστών: «ένα αυτοκίνητο… είναι ωραιότερο από τη Νίκη της Σαμοθράκης», ενώ επιζητούσαν να υμνηθεί η δύναμη, η ταχύτητα, ο πόλεμος, οι μηχανές και τα πολυβόλα! Πίστευαν στη βιομηχανία και στο σίδερο.
Ο πίνακας έχει τον τίτλο: “Всадник с Запада” (Ιππέας από τη δύση)
