«…Σπείρε αγάπη κι ας μη θερίσεις
έτσι για να μοσχοβολάει ο κόσμος…..»
Σ. Ποταμίτης
Η ιστορία είναι αληθινή και πέρα για πέρα…. «Ξανθιώτικη». Προέρχεται μεταφορά προσωπικής αφήγησης του κ. Μάριου Κουτσουρίδη :
«….Ήταν 14 Φεβρουαρίου του 1991 όταν τον φύτεψα, την ημέρα του Αγ. Βαλεντίνου. Ένας μικρός πλάτανος που μπήκε στο χώμα της Ξάνθης, ελπίζοντας να μεγαλώσει και να θεριέψει. Εκεί στον ευρύτερο χώρο της κεντρικής πλατείας, στο πεζοδρόμιο, μπροστά απ΄ το κατάστημα μου και το Επιμελητήριο Ξάνθης. Μια όμορφη εικόνα, ένα νέο δέντρο σε μια πόλη. Μια σχέση αγάπης που έμελλε να περάσει από εμπόδια και προβλήματα. Την αρχή των δυσκολιών έκαναν επαγγελματίες της περιοχής, που δεν ήθελαν τον μικρό πλάτανο, πιστεύοντας ότι θα κρύψει και θα επισκιάσει τα εμπορικά καταστήματα. Με προσπάθεια, εξηγήσεις και υποσχέσεις. τελικά απεφεύχθη η καταστροφή του. Ακολούθησε η ανάπλαση και διαμόρφωση της πλατείας και οι μπουλντόζες που κατέφθασαν να ξεριζώσουν τα πάντα. Η παρουσία του δέντρου εμπόδιζε τα τεχνικά έργα. Με παρακλήσεις και δυναμικές επεμβάσεις ο πλάτανος κέρδισε εν τέλει τη ζωή του. Η κ. πλατεία «ενοποιήθηκε» και η νέα εικόνα της συμπεριλάμβανε τελικά και τον «πλάτανο του έρωτα» που εξακολούθησε να μεγαλώνει και να χαίρεται την παρέα της Ξάνθης.
Κάποιο πρωινό ο κορμός του δέντρου γέμισε μαχαιριές. Απ΄ τις χαρακιές έτρεχαν υγρά και σύντομα ο πλάτανος θα ξεραίνονταν. Η λύση ήρθε από γεωπόνο και περιλάμβανε χώμα και γρασίδι που τοποθετήθηκαν μέσα στις «πληγές». Ο κορμός σκεπάστηκε με λινάτσα η οποία απαραίτητα έπρεπε να βρέχεται καθημερινά. Μετά από δίμηνο το δέντρο είχε γιατρευτεί. Θυμάμαι μέχρι που δάκρυσα απ’ τη χαρά μου. Ίσως τα δάκρυα που έτρεξαν να πότισαν τις ρίζες του, γι’ αυτό και θέριεψε τόσο πολύ…..»
Σήμερα ο «πλάτανος του έρωτα» είναι σημείο συνάντησης των ερωτευμένων. Γίνονται προσπάθειες να τοποθετηθεί και σχετική τουριστική πινακίδα με τη μικρή του ιστορία. Το καλοκαίρι προσφέρει απλόχερα τη σκιά του, αποτελώντας αγαπημένο μέρος των Ξανθιωτών. Βαδίζοντας για σχεδόν 30 χρόνια παρουσίας, η σχέση του με τη πόλη παραμένει ακλόνητη. Τελικά ένα είναι σίγουρο : η αγάπη πάντα βρίσκει τρόπο να ανθίσει……
Δημήτρης Γκαγκαλίδης
Καθηγητής
