Παρακολούθησα πρόσφατα «διαδικτυακή ημερίδα» μιας πολιτιστικής και εκπαιδευτικής «εταιρίας» της μειονότητας της Δ. Θράκης με τίτλο: «Ισλαμοφοβία στην Ελλάδα και Ρητορική Μίσους κατά της Μειονότητας». Συντονιστής της ημερίδας ήταν “δημοσιογράφος” τουρκόφωνης εφημερίδας ως δήθεν πρόεδρος της παράνομης «Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης», ενώ ομιλητές ήταν ένας δικηγόρος Ροδόπης και μέλος της «Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου», και ένας διδάκτορας Κοινωνιολογίας, «ερευνητής» του Παντείου Πανεπιστημίου, συντάκτης εκθέσεων για την ισλαμοφοβία στην Ελλάδα.
Ο προσκεκλημένος ερευνητής υποστήριξε ότι υπάρχει ισλαμοφοβία στην Ελλάδα εντοπίζοντας την στο χώρο της πολιτικής, και συγκεκριμένα στην ακροδεξιά, την δεξιά και σε χώρους θεωρούμενους ως προοδευτικούς, όπως ο νεοφιλελεύθερος χώρος (!). Ο δικηγόρος μίλησε για ρητορική μίσους με αφορμή ένα σύνθημα που γράφτηκε στον ανελκυστήρα της πολυκατοικίας όπου διαμένει ένας μουσουλμάνος ιερωμένος πρόσφατα. Προσπάθησε να δώσει τον ορισμό της ρητορικής μίσους και υποστήριξε ότι αυτή υπήρξε παρούσα καθ’ όλη την ιστορία της μειονότητας (!) και «στόχευε κατά της εθνοτικής καταγωγής της», ενώ τα τελευταίο χρόνια, με το μεταναστευτικό ζήτημα «έχει αρχίσει να στοχεύει και κατά της θρησκείας».
Εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι αναφέρθηκαν στο μεταναστευτικό και την συμβολή του στην ισλαμοφοβία, ενώ ο δικηγόρος, περιόρισε τα βέλη του σε δηλώσεις πολιτικών όπως ο βουλευτής Ροδόπης Στυλιανίδης, ο πρώην υπουργός Πάγκαλος καθώς και ο Μητροπολίτης Πειραιώς. Ο ερευνητής εξ Αθηνών ομίλησε περί επιλεκτικής αξιοποίησης επιθέσεων που γίνονται μόνο σε χριστιανικούς ναούς (sic), ενώ ο δικηγόρος αναφέρθηκε σε «αυτοπεριορισμό των μελών της μειονότητας» όσον αφορά την έκφραση της καταγωγής ή συνείδησής τους, ειδικά τα τελευταία χρόνια, μίλησε για αδιαλλαξία ως προς τα μειονοτικά θέματα και για ρητορική μίσους που «υποδαυλίζει την αναισθησία και την βαρβαρότητα εναντίον ομάδων όπως οι μειονοτικοί», ενώ ο ερευνητής υιοθέτησε μια πολύ περίεργη άποψη ότι σε περίπτωση που δεν γίνουν τα κατάλληλα βήματα, ή δεν αναλάβουν κάποιοι μεμονωμένα πρωτοβουλία, απλά θα έχουμε μια κατάσταση όπου θα περιμένουμε «τους νόμους της φυσικής» να αντιδράσουν!
Θα μπορούσα να προσπεράσω το ζήτημα, με το επιχείρημα ότι υπερεκτιμώ μια κατάσταση που ακριβώς λόγω της θεματολογίας της στην περιοχή της Θράκης, έχει μηδαμινή ή ανύπαρκτη αξία, αλλά η θρασύτητα και η στόχευση με την οποία κάποιοι επιχειρούν στην συγκεκριμένη χρονική συγκυρία να υποδαυλίσουν την ειρηνική συμβίωση στην Θράκη, δεν μπορεί να μένει αναπάντητη. Ερωτήματα του τύπου πώς μια παράνομη οργάνωση επιμένει να αψηφά τους νόμους του κράτους και να εμφανίζεται αν και χωρίς ΑΦΜ, ως ενεργή και να φιλοξενεί (υπό την σκέπη μιας άλλης οργάνωσης) άτομα που ενισχύουν την ανυπακοή και την απείθεια των μελών της, είναι σίγουρα μια ερώτηση που πρέπει να απαντηθεί από τους έχοντες την ευθύνη της εφαρμογής του νόμου και την ίδια την Πολιτεία που την ανέχεται. Όπως επίσης το γεγονός ότι ένας Έλληνας δικηγόρος μέλος του ΔΣ Ροδόπης ή ένας διδάκτορας – ερευνητής, νομιμοποιούν τις δράσεις μιας τέτοιας παράνομης οργάνωσης, σηκώνει επίσης συζήτηση. Το να μιλάς όμως για ισλαμοφοβία στην Θράκη, εκτός από ιστορικά άσχετο και ανεκπαίδευτο, σε καθιστά ή κοινωνικά μη έχοντα σχέση με την πραγματικότητα, ή κακόβουλα παραπλανητικό. Δεν είναι δυνατόν να μιλούν για ισλαμοφοβία στην Θράκη που αποτελεί υπόδειγμα ειρηνικής και αρμονικής συμβίωσης παγκοσμίως με 240 τεμένη εν λειτουργία (από τις μεγαλύτερες πληθυσμιακά αναλογίες στον κόσμο), όπου ισλάμ και χριστιανισμός αλληλοϋποστηρίζονται και συνυπάρχουν για πάνω από 100 χρόνια. Δεν είναι δυνατόν να μην γνωρίζουν ότι οι μουσουλμάνοι της Θράκης (Πομάκοι, ρομά, τουρκογενείς), δεν είναι Τούρκοι, αλλά πιο Έλληνες και από άτομα όπως εγώ που η οικογένεια μου ήρθαν ως πρόσφυγες μετά το 1922, ότι πριν από την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης, δια των εκλεγμένων εκπροσώπων τους, με παραστάσεις στις Ξένες Δυνάμεις επιδίωξαν και πέτυχαν την ενσωμάτωση του στην Ελλάδα αντί της Βουλγαρίας και της Τουρκίας. Αγνοούν, ηθελημένα ή όχι, ότι αυτό έγινε διότι εκτίμησαν τον σεβασμό και την ελευθερία έκφρασης που τους παρείχε η τότε Ελληνική Κυβέρνηση, σε αντίθεση με τις άλλες διεκδικήτριες χώρες, σεβασμός που σμιλεύτηκε και αξιοποιήθηκε όλα αυτά τα χρόνια μέχρι σήμερα, παρά τις όποιες πολιτικές αναταράξεις που ταλαιπώρησαν το σύνολο του ελληνικού λαού.
Μιλάνε για ισλαμοφοβία στην Θράκη, όπου οι θρησκευτικοί ηγέτες των δύο θρησκειών έχουν καθορίσει την συμπεριφορά τους με αλληλοσεβασμό και αλληλοϋποστήριξη, όταν οι ίδιοι οι Μητροπολίτες της Θράκης τάσσονται υπέρ της διατήρησης της σαρία και του προνομίου της θρησκευτικής ετεροδικίας των μουσουλμάνων, όταν οι εορτές αμφοτέρων απολαμβάνουν των ίδιων διευκολύνσεων και προνομίων. Ακούστηκε βέβαια και το προχωρημένο ότι μπορεί κάποιος να έχει συνείδηση τουρκική χωρίς να είναι Τούρκος! Αυτό είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον αν σκεφτεί κανείς ότι η συνείδηση διαμορφώνεται από εξωγενείς παράγοντες ή ακόμη και από το άφθονο χρήμα. Αλλά και γενικότερα, είναι δυνατόν να μιλάμε για ισλαμοφοβία στην Ελλάδα που υποδέχτηκε πάνω από 1.000.000 οικονομικούς μετανάστες και πρόσφυγες; Ξεχνούν την υπερπροσπάθεια των κατοίκων των νησιών του Αιγαίου που άνοιξαν τα σπίτια τους για να υποδεχτούν μετανάστες. Αντιδρώ στην ισοπεδωτική πολυπραγμοσύνη, στην επηρμένη εκφορά της απόλυτης γνώσης που κάποιοι έχουν συνηθίσει να διαμορφώνουν, ενθαρρυμένοι από την αποδοχή που απολαμβάνουν στον μικρό κύκλο τους.
Αυτή λοιπόν η άποψη θέλει τους κατοίκους του Έβρου, απάνθρωπους και ρατσιστές. Θέλει τους Μυτιληνιούς και τους Σαμιώτες ακροδεξιούς και φασίστες. Δεν είναι άραγε «εισβολή» η μαζική, αθρώα και «βίαιη» είσοδος των χιλιάδων μεταναστών στην χώρα και στο σπίτι τους; Είναι άδικο, όλοι όσοι άνοιξαν επί τόσα χρόνια τα σπίτια τους, υποδεχόμενοι τους μετανάστες, προσφέροντας φαγητό, ρούχα, συμπαράσταση, όλοι όσοι υπέμεναν με στωικότητα και υπομονή την βίαιη αλλαγή της καθημερινότητας τους, αντιλαμβανόμενοι το δράμα του μετανάστη – πρόσφυγα, να αφορίζονται ως ρατσιστές και ισλαμοφοβικοί.
Οι κύριοι αυτοί ηθελημένα αγνοούν την ταυτότητα των χιλιάδων μεταναστών. Αποσιωπούν ότι δεν είναι πλέον κανείς πρόσφυγας με την ακριβή έννοια του όρου, δεν έρχεται κανείς από εμπόλεμη ζώνη, ότι το προφίλ των μαζών είναι Πακιστανοί, Αφγανοί, Ασιάτες, Αφρικανοί Σομαλοί, οι οποίοι ως επί το πλείστον διαμένουν τα τελευταία χρόνια στην Τουρκία, έχουν βρεί δουλειά εκεί και όπως οι ίδιοι λένε στις κάμερες, ειδοποιήθηκαν ξαφνικά από την Τουρκική κυβέρνηση να φύγουν για την Ευρώπη. Ουδείς διερωτάται πώς Σομαλοί έφθασαν στην Τουρκία, πόσες χώρες πέρασαν, με ποια ευκολία διέσχισαν τόσες χώρες με σκληρά καθεστώτα, γιατί δεν σταμάτησαν, πώς συντηρήθηκαν τόσο καιρό, κλπ.
Όλοι αυτοί οι αυτοαποκαλούμενοι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι πρεσβευτές του ανθρωπισμού, επιλέγουν να αποφεύγουν να απαντήσουν ποιος είναι ο υπεύθυνος αυτής της μαζικής μετακίνησης. Ποιός εργαλειοποίησε τους μετανάστες, ποιος ύστερα από ολονύχτια συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφάλειας της χώρας του, αποφάσισε ως εμπροσθοφυλακή του δικού του πραγματικού στρατού να στείλει τους χιλιάδες μετανάστες σε μια μέρα να εισβάλλουν με βία σε ξένη χώρα. Αποφεύγουν σκοπίμως να μιλήσουν για την στάση της Τουρκίας φοβούμενοι μην πέσουν στην δυσμένεια του ταραξία αυτής της γειτονιάς της Μεσογείου. Από οσφυοκαμψία ή υφέρποντα θαυμασμό για τον δικτάτορα που έχοντας ήδη επί 46 χρόνια στρατό κατοχής στην Κύπρο, αφού εισέβαλλε στο Ιράκ και στην Συρία, αφού στέλνει στρατό και όπλα στο Ναγκόρνο Καραμπάχ και στην Λιβύη, πριν την μετωπική σύγκρουση του στον τοίχο της ιστορίας, παρενοχλεί μονίμως την Ελλάδα.
Μιλούν για ρατσιστικό μίσος, ειδικά ο δικηγόρος, εξ αφορμής ενός τυχαίου συμβάντος που διερευνάται ακόμη από τις αρχές για τον εντοπισμό του δράστη, (αν υπάρχει βέβαια δράστης) ενώ το γελοίο του πράγματος είναι ότι το θύμα της δήθεν ρατσιστικής επίθεσης έχει καταδικασθεί αμετάκλητα για αδίκημα ρατσιστικού μίσους σε βάρος των Εβραίων, «επιδοκιμάζοντας τον Χίτλερ που τους έκανε σαπούνια»! Τόσο υποκριτές; Τόσο επιλεκτικά ευαίσθητοι;
Το να ομιλείς για ισλαμοφοβία κρύβοντας τον ελέφαντα στο δωμάτιο, όπως συμβαίνει με τις επιθέσεις εξτρεμιστών ανά τον κόσμο, που δυσφημούν και αδικούν ομολογουμένως μια θρησκεία όπως το ισλάμ και να υποβαθμίζεις σκόπιμα την ενθάρρυνση του ισλαμικού εξτρεμισμού από τον ίδιο τον Τούρκο Πρόεδρο, το να μην κάνεις νύξη για την μετατροπή ιστορικών ναών μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς όπως η Αγία Σοφία σε τζαμί, έχοντας μάλιστα και την ιδιότητα του μέλους Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, τότε μάλλον ή οι λέξεις έχουν χάσει το νόημα τους ή άλλους σκοπούς εξυπηρετείς.
Για τον προσκεκλημένο ερευνητή, θα έλεγα απλά δεν ήξερε, δεν ρώτησε, ή ίσως διακατεχόμενος από μία φανατικά μονόπλευρη και οπωσδήποτε προβλέψιμη, επιφανειακή θεώρηση των πραγμάτων αναφορικά με την συστηματική υποβάθμιση της ελληνικής προσπάθειας στην εξελικτική διαδικασία προσαρμογής στο ευρωπαϊκό δίκαιο και τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής, έσπευσε να δώσει ακούσια, επιχειρήματα στους μόνιμους συκοφάντες της ελληνικής πολιτείας. Όμως για τον δικηγόρο της Ροδόπης, που φέτος μας επεφύλαξε κι άλλη έκπληξη, αφού εμφανίστηκε τον περασμένο Απρίλιο και στο κατάπτυστο βίντεο του Al Jazzera με το οποίο συκοφαντούνταν η Ελλάδα με ανιστόρητες και ατεκμηρίωτες κατηγορίες αναφορικά με την «αποκλεισμένη» Θράκη, που δείχνει να εθελοτυφλεί απέναντι στους θανάτους δικηγόρων από απεργία πείνας και τους χιλιάδες πολιτικούς κρατούμενους στην Τουρκία, θα πρότεινα το εξής: Με πρωτοβουλία του Δικηγορικού Συλλόγου Ροδόπης να διοργανωθεί μια ημερίδα με ομιλητές δικηγόρους ή άλλους επιστήμονες με θέματα όχι μόνο την ισλαμοφοβία και την ρητορική μίσους, αλλά και την σαρία, τους Μουφτήδες, τις διαχειριστικές Επιτροπές, όπου ο ίδιος μαζί με άλλα αξιόλογα μορφωμένα παιδιά της μειονότητας να πάρουν θέση ευθέως για όλα όσα απασχολούν τον κόσμο της μειονότητας όπως είναι η αναγκαιότητα κατάργησης της σαρία, ο τρόπος ανάδειξης του Μουφτή, οι εκλογές στις διαχειριστικές επιτροπές βακουφίων, οι κρυφές πηγές χρηματοδότησης των 240 τεμενών στην Θράκη, ο ρόλος του Τουρκικού Προξενείου στην εκλογή εκπροσώπων της μειονότητας, ποιος ο ρόλος της πανίσχυρης Διεύθυνσης Θρησκευτικών Υποθέσεων (Diyanet) της Τουρκίας στην Θράκη, ποια είναι η θέση του για την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, να μιλήσουμε για τον ρόλο της Τουρκίας στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο, για το δόγμα της γαλάζιας πατρίδας και αν συμφωνεί με αυτό, για τον ρόλο της Τουρκίας στο μεταναστευτικό πρόβλημα, να μιλήσουμε για Τουρκία και κατασκοπεία στην Ελλάδα, ποια είναι η σχέση του ισλάμ με το ριζοσπαστικό εξτρεμιστικό ισλάμ και τον ISIS, να τα δούμε όλα με ειλικρίνεια και θάρρος, να γνωριστούμε όλοι μεταξύ μας, χωρίς μάσκες, χωρίς προσωπεία προοδευτισμού που κρύβουν έναν ακραίο συντηρητισμό και έναν συμπλεγματικό αυτοπεριορισμό σε φοβικά μειονοτικά πλαίσια.
Η Θράκη δεν έζησε ποτέ ούτε θα ζήσει καταστάσεις όπου θα περιμένουμε «τους νόμους της φυσικής» να αντιδράσουν οι κάτοικοι της, όπως υπονόησαν στην ημερίδα τους. Η Θράκη πορεύεται με την συλλογική προσπάθεια των κατοίκων της ανεξαρτήτου θρησκεύματος και κατακτά την ευημερία της με εφόδιο την ιστορική αλήθεια και την γνώση. Έμεινε μακριά από εξτρεμιστικές λογικές, δεν συνδέθηκε ποτέ με κυκλώματα μεταναστών, ούτε με επιθέσεις θρησκευτικού φανατισμού και έτσι θα μείνει, γιατί οι κάτοικοι της είναι Έλληνες, Ευρωπαίοι πολίτες που απολαμβάνουν προνόμια αντάξια της ιδιαιτερότητας της πληθυσμιακής σύστασης της περιοχής (προνομιακή εισαγωγή στα ΑΕΙ, εκλογή βουλευτών καθ’ υπέρβαση της πληθυσμιακής αναλογίας, απόλυτο σεβασμό στην σαρία και στις δικαστικές αρμοδιότητες του Μουφτή, κλπ)
Σε όσους απεργάζονται εμπρηστικές συνθήκες ή με διχαστικές ρητορικές επιθυμούν να παίξουν παιχνιδάκια καθοδηγούμενης έξωθεν, λογικής, στον διοργανωτή αυτοαποκαλούμενο πρόεδρο της παράνομης ΤΕΞ και σε κάθε επίδοξο «εφευρέτη» ισλαμοφοβικών και διχαστικών ρητορικών, η απάντηση είναι αυτή του Πολιτιστικού Συλλόγου Μουσουλμάνων Ρόδου «η Αδελφοσύνη» που δημοσιεύτηκε πρόσφατα μετά την σύλληψη των δύο κατηγορουμένων για κατασκοπεία σε βάρος της Ελλάδας «Ο Σύλλογός μας υφίσταται νομίμως και λειτουργεί νομίμως κατά τους κανόνες της ελληνικής πολιτείας. Μέλη μας είναι αποκλειστικά και μόνο ΕΛΛΗΝΕΣ πολίτες. Το συνεκτικό στοιχείο των μελών τους συλλόγου μας είναι το μουσουλμανικό θρήσκευμα και τίποτε άλλο. Οι επαφές μας με την Τουρκία είναι επαφές που εξαντλούνται σε ζητήματα κοινής θρησκευτικής πίστης και πολιτιστικών παραδόσεων. Τίποτε περισσότερο τίποτε λιγότερο… Είμαστε Έλληνες πολίτες, σεβόμαστε και τιμούμε τη χώρα μας και τους Νόμους της. Πολιτικά παιχνίδια και εθνικιστικές αναφορές στην πλάτη μας δεν είναι αποδεκτές, απ’ όπου κι αν προέρχονται. Όποιος δεν τιμάει την ιδιότητα του Έλληνα πολίτη δεν είναι και άξιος να φέρει την ελληνική υπηκοότητα».
Στέργιος Γιαλάογλου
Δικηγόρος
