Στα 37 λεπτά το κιλό, η τιμή του σύσπορου – Μειωμένη παραγωγή 30 – 35%
Ο κορωνοϊός επηρέασε την τιμή- Έπεσε η κατανάλωση στην ένδυση
Α. Κίσσας, αγρότης παραγωγός: «Δε μπορεί το προϊόν να πωλείται χαμηλότερα από το κόστος παραγωγής…»
Λίγα κιλά, λίγα λεφτά έχει φέτος το βαμβάκι και σ’ αυτό έβαλε το χέρι του ο κορωνοϊός αλλά και ο Ιανός! Η συγκομιδή είναι στο φόρτε της αλλά σε πανελλαδική κλίμακα τα πράγματα είναι δύσκολα. Τα βαμβακοχώραφα της Θεσσαλίας θάφτηκαν κάτω από τις λάσπες των ακραίων φαινομένων που προκάλεσε ο Ιανός ενώ της περιοχής μας έπαθαν ζημιά από την παρατεταμένη ξηρασία, που αύξησε το κόστος καθόσον χρειάστηκαν περισσότερα ποτίσματα ενώ παροδικά χαλάζια και οι Βοριάδες του Σεπτέμβρη τα αποξέραναν μέσα στα χωράφια.
37 λεπτά το κιλό το σύσπορο βαμβάκι – Μειωμένη παραγωγή 30 – 35%
Σύμφωνα με τον ΟΠΕΚΕΠΕ η τιμή στο σύσπορο που διαμορφώθηκε στα εκκοκκιστήρια είναι 37 λεπτά το κιλό ενώ προ τριετίας ήταν 50 – 52 λεπτά. Η τιμή στα εκκοκκιστήρια μετά την επεξεργασία διαμορφώνεται στα 45 λεπτά.
Με αυτή την τιμή είναι …μέσα αφού το κόστος παραγωγής είναι 150 – 200 ευρώ το στρέμμα καθώς είναι μια ιδιαίτερα κοστοβόρα καλλιέργεια. Σ’ αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο και με δεδομένο ότι ο κορωνοϊός έχει μειώσει την κατανάλωση στην ένδυση και γενικά η κλωστοϋαφαντουργία περνά κρίση, η βαμβακοκαλλιέργεια θα ήταν αποτρεπτική αν δεν ισορροπούσε κάπως την κατάσταση η συνδεδεμένη επιδότηση που για τον νομό μας είναι στα 180 κιλά το στρέμμα και για τα ποτιστικά και για τα ξερικά. Δηλαδή όταν κάποιος έχει 100 στρέμματα βαμβάκι πρέπει να παραδώσει 18 τόνους για να πάρει την συνδεδεμένη που ανέρχεται σε 70 – 74 ευρώ το στρέμμα, ανώτερη τιμή. Να σημειώσουμε ότι το ύψος της συνδεδεμένης είναι συνάρτηση της ποσότητα και της ποσόστωση που έχουμε σαν χώρα που ανέρχεται σε 80 εκ ευρώ.
Α. Κίσσας, αγρότης παραγωγός: «Δε μπορεί το προϊόν να πωλείται χαμηλότερα από το κόστος παραγωγής…»
Για το θέμα μας παρέχει χρήσιμες πληροφορίες απαντώντας σε ερωτήσεις του «Ε» ο κ. Άλκης Κίσσας, νέος αγρότης επιστήμονας που έχει εμπειρία σε αγροτικά θέματα καθώς διετέλεσε σύμβουλος αγροτικής και περιφερειακής ανάπτυξης με τους Σοσιαλιστές-Δημοκράτες και συνεργάτης της ευρωβουλευτού του ΚΙΝΑΛ Εύας Καϊλή:
-Ποια είναι η σημασία της καλλιέργειας βαμβακιού για την Ελλάδα;
«Στο Πρωτόκολλο 4 της ένταξης της Ελλάδας στην Ε.Ε. υπάρχει ειδικό καθεστώς δέσμευσης της Ε.Ε. για ενίσχυση της βαμβακοκαλλιέργειας στην Ελλάδα κάτι που αναγνωρίζει πως το βαμβάκι είναι ένα προϊόν με τεράστια στρατηγική σημασία τόσο για την αγροτική παραγωγή, όσο και για την ελληνική οικονομία. Από την παραγωγή έως και την μεταποίηση δημιουργεί ένα τεράστιο κύκλο εργασιών που αφορά πληθώρα συνδεδεμένων επαγγελμάτων και συντηρεί χιλιάδες θέσεις εργασίας στον εκκοκκιστικό και σε άλλους κλάδους. Η πολλαπλασιαστική δυναμική του είναι αναμφισβήτητη, καθώς τα προϊόντα και υποπροϊόντα του βάμβακος έχουν αμέτρητες χρήσεις. Οι ίνες του χρησιμοποιούνται από την κλωστοϋφαντουργία και την παραγωγή ρούχων έως την φαρμακοβιομηχανία και τα προϊόντα ομορφιάς. Ο σπόρος του χρησιμοποιείται για βαμβακέλαιο, βαμβακόπιτα στις ζωοτροφές και για βιομάζα βιοενεργειακής χρήσης. Χρήσεις συναντάμε ακόμη και σε προϊόντα υψηλής τεχνολογίας. Το βαμβάκι σταθερά βρίσκεται στις πρώτες θέσεις των ελληνικών εξαγωγών, όλων των εξαγώγιμων προϊόντων, κάτι που αναδεικνύει την τεράστια σημασία του για το ΑΕΠ της χώρας.
-Πως είναι η φετινή χρονιά;
Η φετινή χρονιά αποδείχτηκε καταστροφική για μεγάλο αριθμό αγροτών, καθώς πολλές περιοχές της χώρας επλήγησαν από ακραία καιρικά φαινόμενα, χαλαζοπτώσεις, και πλημμύρες. Στην περιφερειακή ενότητα της Ξάνθης, μεγάλος αριθμός χωραφιών με βαμβάκι χτυπήθηκε από χαλάζι στις αρχές της καλλιεργητικής περιόδου. Το ξηρό και χωρίς βροχοπτώσεις καλοκαίρι που ακολούθησε παράλληλα με την αστάθεια του καιρού και τους ανέμους στην τωρινή περίοδο συγκομιδής, μείωσε αισθητά τις αποδόσεις σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.
-Που θα κυμανθούν τιμές;
Οι τιμές σε καμία περίπτωση δε θα πρέπει να κυμανθούν στα χαμηλά επίπεδα της προηγούμενης χρονιάς. Δε μπορεί το προϊόν να πωλείται χαμηλότερα από το κόστος παραγωγής. Η χρηματιστηριακή εικόνα είναι ανοδική, καθώς προβλέπεται μείωση της παγκόσμιας παραγωγής(τυφώνες πλήττουν την αντίπερα όχθη του ατλαντικού) και ο εμπορικός πόλεμος των ΗΠΑ με την Κίνα φαίνεται να μπαίνει σε τροχιά εξομάλυνσης. Ταυτόχρονα μετά το πρώτο σοκ λόγω του COVID-19, η πραγματική αγορά φαίνεται να αναθερμαίνεται, με τις προπωλήσεις να έχουν ξεκινήσει. Άρα οι παραπάνω λόγοι δε μπορούν να χρησιμοποιούνται σαν δικαιολογία για τις χαμηλές τιμές που ακούγονται.
-Ποιες πολιτικές παρεμβάσεις χρειάζονται;
Είναι σαφές ότι ο αγροτικός τομέας χαρακτηρίζεται από την αρχή της ιδιαιτερότητας, έχοντας έντονη εξάρτηση από τις κλιματικές μεταβολές, από γεωγραφικούς περιορισμούς και από τις συστημικές ανισορροπίες μεταξύ της προσφοράς και της ζήτησης, παράγοντες που προκαλούν μεγάλη αστάθεια των τιμών και των εισοδημάτων.
Συνολικά για τον αγροτικό τομέα, η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει άμεσα να ενισχύσει τις πολιτικές αντιστάθμισης που θα λειτουργούν σαν δίχτυ ασφαλείας για τις απώλειες εισοδημάτων των αγροτών. Να εγκρίνει εργαλεία διαχείρισης κινδύνου, τα οποία θα στηριχθούν από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Η στήριξη αυτή συνίσταται σε χρηματοδοτική συμμετοχή στα ταμεία αλληλοβοήθειας και στα ασφάλιστρα των αγροτών.
Επιπρόσθετα να αξιοποιήσει τον κανονισμό (ΕΕ) 2020/872 που επιτρέπει στα κράτη-μέλη να εξοικονομήσουν πόρους από τα προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης για την ειδική ενίσχυση των πληγέντων από την πανδημία. Οι βαμβακοκαλλιεργητές έχοντας υποστεί μεγάλη πίεση τα τελευταία χρόνια και σε επίπεδο τιμών και παραγωγής θα πρέπει να λάβουν την ειδική ενίσχυση και το κράτος να στηρίξει έμπρακτα έναν από τους βασικούς πυλώνες της ελληνικής οικονομίας.
-Ποιο είναι το μέλλον του κλάδου;
Σε μια περίοδο ολοένα μεγαλύτερου ελέγχου της αλυσίδας εφοδιασμού και της αυξανόμενης ζήτησης για διαφάνεια και ιχνηλασιμότητα, χρειάζεται ένα νέο πρότυπο για πιο βιώσιμο βαμβάκι το οποίο θα έχει ισχυρά περιβαλλοντικά και κοινωνικά διαπιστευτήρια. Η επένδυση στην έρευνα, οι πιστοποιήσεις και τα εμπορικά σήματα είναι μονόδρομος απέναντι στο διεθνή ανταγωνισμό. Οι εκκοκιστές και οι αγρότες θα πρέπει να δημιουργήσουν εταιρικές σχέσεις εμπιστοσύνης και διαφάνειας. Το ποιοτικό προϊόν θα πρέπει να επιβραβεύεται και να πληρώνεται αναλόγως και να απαγκιστρωθεί από τις διαθέσεις των ξένων αγορών. Η οικοδόμηση στενότερων σχέσεων μεταξύ προμηθευτών και αγοραστών θα ωφελήσει ολόκληρη τη βιομηχανία και τη χώρα.
Μαριάννα Ξανθοπούλου
