Χαῖρε Αὐσονία, χαῖρε
καὶ σὺ Ἀλβιών, χαιρέτωσαν
τὰ ἔνδοξα Παρίσια·
ὡραία καὶ μόνη ἡ Ζάκυνθος
μὲ κυριεύει.
Ανδρέας Κάλβος
Χαίρε της υπνοθεραπείας το απύθμενο βάθος.
Χαίρε της οθόνης το εξαρτησιογόνο πάθος.
Χαίρε της ζωής τα κατακρεουργημένα γράμματα.
Χαίρε της ασημαντότητάς μας τα ατέλειωτα ράμματα.
Χαίρε του τρισηλιθίου βίου τα ατοπήματα.
Χαίρε που τα έχουν βιώσει τα ποιήματα.
Χαίρε στη ρίζα που αβαθής μεγάλωσε.
Χαίρε που τη λογική η επιστημονική φαντασία άλωσε.
Χαίρε που γνωρίσαμε Άνθρωπο ονόματι Τσιόδρα.
Χαίρε που όσο αραιώνουν χοντραίνουν τα σκόρδα.
Χαίρε στη μοναξιά του άστρου του πρωινού.
Χαίρε τιμή και δόξα του κορωνοϊού.
Χαίρε που η βλακεία δεν πρόκειται να αλλάξει.
Το σκάφος προσάραξε μα ουδείς έχει φωνάξει.
Χαίρε στο μάτι του Μεγάλου Αδελφού απ’ τα διόδια.
Χαίρε που περισσεύουν του πνεύματος και τα άλλα εξόδια.
Χαίρε του χειροκροτήματος τον ανόητο ήχο.
Χαίρε που στηθήκαμε στον παγκόσμιο τοίχο.
Χαίρε των αστέγων η φροντίδα για λίγο.
Χαίρε που η λογική δεν είναι επείγον.
Χαίρε που ο δρόμος δεν έχει επιστροφή.
Χαίρε εξαφανισθέντα κρούσματα του κόσμου οι σοφοί.
Χαίρε που γνωρίσαμε επιτέλους την κανονικότητα.
Χαίρε και στην ένδοξη του βίου λιτότητα.
Χαίρε που συνηθίσαμε να μένουμε μέσα.
Χαίρε που η πολιτική δεν έχει μπέσα.
Χαίρε που καίγονται χλωρά, ξερά και δάση.
Δις η οικονομία δεν πρόκειται να χάσει.
Χαίρε που καταργούνται προσωπικά δεδομένα.
Χαίρε των ηγετών παρανοϊκά αυξημένα.
Χαίρε που αναγνωρίσαμε όλους τους δήθεν.
Χαίρε στο υπερεγώ εδώθεν και εκείθεν.
Χαίρε που δε θα μάθουμε ποτέ την αλήθεια.
Χαίρε στην έκτακτη λέξη «βοήθεια».
Χαίρε που δεν μας χειροκρότησε ποτέ κανείς.
Χαίρε στην αύξηση πωλήσεων των κανίς.
Χαίρε στον πόλεμο δίχως αεροπλάνα.
Χαίρε που δεν βλέπουν τα μάτια μας τα πλάνα.
Χαίρε που γνωρίσαμε μια πανδημία.
Χαίρε στο τσουνάμι που θα ειπωθεί τρικυμία.
Χαίρε που θα μιλήσουν πάλι οι αριθμοί.
Η φτώχεια και η πείνα επόμενοι ρυθμοί.
Χαίρε στην παντοκρατορία των πολυεθνικών.
Χαίρε στο ανάπηρο διεθνές ηθικόν.
Χαίρε που είμαστε ακόμα ζωντανοί.
Χαίρε δις αν μας αντέξει το σκοινί.
Χαίρε που δεν έμεινε ψάρι στους ωκεανούς.
Χαίρε δις για όσα δεν χωράει ο νους.
Χαίρε δις που μένουμε σπίτι.
Χαίρε που κατασπαράξαμε ολόκληρο πλανήτη.
Χαίρε που χάσαμε βάρκα και κουπί.
Χαίρε ύστατον από ανακοπή.
Χαίρε, χαίρε, χαίρε στην ανθρωπότητα.
Ύστατο χαίρε στης ζωής την ποιότητα.
Χαίρε και στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Φορτηγά ψυγεία κουβαλάνε πτώματα.
Χαίρε δις και στο ημερολόγιο ενός αθέατου Απρίλη.
Χαίρε στη φλόγα που τρεμοπαίζει στο καντήλι.
Χαίρε που δεν συνειδητοποιούμε ούτε και τώρα.
Χαίρε στην ψευδαίσθηση: θα περάσει η μπόρα.
Χαίρε μέσα απ΄ την καραντίνα.
Χαίρε στην ερχόμενη παγκόσμια πείνα.
Χαίρε στην τεχνητή νοημοσύνη.
Χαίρε που υπάρχει δικαιοσύνη.
Χαίρε που θα θυσιαστούν εκατομμύρια.
Χαίρε που κάποιοι θα βγάλουν δισεκατομμύρια.
Χαίρε της γης οι κολασμένοι.
Χαίρε και οι ελεύθεροι πολιορκημένοι.
Χαίρε και στου Μανώλη Γλέζου τη σημαία.
Ύστατο χαίρε από την προκυμαία.
Χαίρε που ελπίζουμε στο Εικοσιένα.
Όλα καλά και τα σκυλάκια, εμείς, δεμένα.
Χαίρε που θα μας ψεκάσουνε ολίγον με χρήμα.
Χαίρε, ω χαίρε ελευθεριά. Θύμα και κρίμα.
Ωραία και μόνη η πανδημία μας κυριεύει.
Δημήτρης Αβούρης
Συγγραφέας-αφηγητής παραμυθιών
