Ο κορωνοιός έριξε τις μάσκες
Δεν πτοήθηκαν οι καρναβαλιστές της Ξάνθης υπό τον φόβο του κορωνοϊού. Ντύθηκαν, βγήκαν, συνωστίστηκαν, διασκέδασαν, πέρασαν καλά! Αυτό άλλωστε είναι το μότο μεγάλης μερίδας της νεολαίας στην εποχή μας και όσοι το παίζουν νέοι: «Να περνάμε καλά και τι μας νοιάζει… Ο εαυτούλης μας μόνο μας νοιάζει! Ακόμα και να κολλήσουμε κορωνοϊό δεν θα πεθάνουμε…. είμαστε νέοι! Κι αν πεθάνουν και κάποιοι ηλικιωμένοι τι πειράζει; Θα φύγουν λίγα χρόνια νωρίτερα…». Αυτό είναι το πιο άσχημο πρόσωπο μιας κοινωνίας! Χωρίς ευαισθησία, χωρίς ευθύνη, με κοινωνική αναλγησία που φτάνει στα όρια της ανθρωποφαγίας!
Μια προσέγγιση με απίστευτη ελαφρότητα ενός σοβαρότατου προβλήματος δημόσιας υγείας που δείχνει έλλειψη παιδείας, πολιτισμού και κοινωνικής συνείδησης.
Τέτοιες αντιλήψεις και τέτοιες πράξεις είναι μη αποδεκτές στην κοινωνία μας…
Μ.Ξ.
Τι ζούμε…
«Από την Ανατολή πρόσφυγες, από τη Δύση κορωνοϊός». Όντως ζούμε δύσκολη περίοδο ως χώρα.
Δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες στα χερσαία σύνορά μας κι άλλοι τόσοι στα θαλάσσια που επιθυμούν να μπουν στην Ελλάδα για να προωθηθούν στην Ευρώπη που δεν τους θέλει ούτε να τους δει.
Από την άλλη μας προέκυψε και ο κορωνοϊός και το γλυκό ήρθε κι έδεσε.
Έτσι, ανατολικά και δυτικά είμαστε στη μέση και πληρώνουμε τη νύφη εμείς και μάλιστα με βαρύ οικονομικό τίμημα και για τις δύο περιπτώσεις.
Γ.Δ.
Η κίνηση στην πόλη
Οι γιορτές μας για φέτος τελείωσαν με τον γνωστό τρόπο και βέβαια χωρίς να φταίει κανείς εκτός και πέρα του κορωνοϊού.
Όμως, παρόλα αυτά, το Σαββατοκύριακο στην πόλη και τα περίχωρα υπήρχε κίνηση. Η πόλη είχε κίνηση, είχε κόσμο που επισκέφθηκε την Παλιά Πόλη και τα καταστήματα εστίασης και καφέ. Κι αυτό διότι πολλοί που είχαν ήδη κλείσει, αποφάσισαν να έρθουν για να περάσουν πιο χαλαρά και πιο άνετα το τριήμερο.
Άλλοι μέσα στην πόλη, άλλοι περιφερειακά γιόρτασαν και την Καθαρά Δευτέρα, κι αυτό δημιούργησε κίνηση και ζωντάνια.
Γ.Δ.
Εν αναμονή της απόφασης
Μετά το πρώτο ξάφνιασμα για την ακύρωση της αποκριάτικης παρέλασης στην πόλη μας, άρχισε η προσπάθεια πιο ήρεμης και νηφάλιας αντιμετώπισης του όλου θέματος.
Ακούστηκαν διάφορες απόψεις ως προς το θέμα της παρέλασης. Άλλη αναφερόταν στο να υλοποιηθεί τον Ιούνιο και άλλη τον Μάιο που δίνουν την ανάλογη ευκαιρία από άποψη τριημέρου.
Το όλο θέμα θα συζητηθεί και ακολούθως θα κριθεί ποιο είναι το πλέον κατάλληλο για την Ξάνθη, πάντα βέβαια και με το τι θα προτείνουν Πάτρα και Ρέθυμνο.
Εν αναμονή λοιπόν των αποφάσεων που ευχόμαστε να ληφθούν με υπευθυνότητα και σοβαρότητα.
Γ.Δ.
Υπάρχει ετοιμότητα
Την εμπειρία συγγενικού μας προσώπου που ελέγχθηκε ως ύποπτο κρούσμα κορωνοϊού στη Θεσσαλονίκη σας μεταφέρουμε. Η νεαρή κοπέλα είχε ταξιδέψει το επίμαχο διάστημα στο Μιλάνο, ωστόσο δεν παρουσίασε άμεσα κάποια συμπτώματα ασθένειας και δεν έλαβε –κακώς – κανένα μέτρο προφύλαξης. Μόλις όμως παρουσίασε πυρετό και ελαφριά γρίπη επικοινώνησε με τον οικογενειακό της γιατρό ο οποίος και της ζήτησε να μείνει στο σπίτι η ίδια και η οικογένεια της.
Σε ελάχιστο χρόνο έφτασε ασθενοφόρο με το προσωπικό ντυμένο με τις ειδικές ολόσωμες στολές και την μετέφερε στο ΑΧΕΠΑ σε απομονωμένο χώρο όπου την περίμενε ήδη το ιατρικό επιτελείο για εξετάσεις. Παράλληλα δόθηκε εντολή στην οικογένεια να μην βγει από το σπίτι μέχρις ότου διαπιστωθεί αν είναι ή όχι φορέας του κορωνοϊού.
Η περιπέτειά της έληξε μετά από τρεις περίπου ώρες και πολλές εξετάσεις όταν τα τεστ βγήκαν αρνητικά στον κορωνοϊό.
Συμπέρασμα: Το σύστημα υγείας της χώρας είναι άριστα προετοιμασμένο να αντιμετωπίσει την κατάσταση και απομένει σ’εμάς τους πολίτες να δείξουμε ανάλογη υπευθυνότητα για να μην ξεφύγει η κατάσταση. Να είμαστε ενημερωμένοι και να πειθαρχούμε στις υποδείξεις.
Σημειωτέον, η κοπέλα είχε ετοιμάσει ήδη τη βαλίτσα της για να περάσει το τριήμερο στην Ξάνθη…
Κ.Κ.
Πήραμε κι ευχαριστώ…
Την ίδια στιγμή η ΕΕ μας δίνει 700 εκ. ευρώ για τη διαχείριση του προσφυγικού-μεταναστευτικού και ευχαριστεί για τη στάση και την προσπάθειά της την Ελλάδα. Ωστόσο, παρά το «φιλοδώρημα», αφού ο «λογαριασμός» αναμένεται να πληρωθεί αλλού, οι χώρες της ΕΕ το μόνο που θέλουν είναι η Ελλάδα να… λύσει το πρόβλημα.
Αποφεύγουν να αντιληφθούν ότι το ζήτημα δεν είναι καν ευρωπαϊκό, είναι διεθνές και αν όλοι δεν αναλάβουν το μερίδιο που τους αναλογεί, θα παραμείνουμε να βλέπουμε σε συνέχειες το δράμα που εκτυλίσσεται αυτές τις ημέρες στον Έβρο.
Η Ελλάδα πράγματι πρέπει να ζητήσει περισσότερα από τα κράτη μέλη της Ευρώπης και να το κάνει τώρα.
Ε.Δ.
Στο έλεος της μικρότητας
Το ότι το δημοτικό συμβούλιο δεν έχει ελπίδα να βρει το βηματισμό του το έχουμε αντιληφθεί εδώ και ένα εξάμηνο. Το ότι η σκοπιμότητα θα παραλύει κάθε πιθανότητα οφέλους για την πόλη, επίσης το γνωρίζουμε.
Αυτό που θέλουμε να πούμε σε όλες τις κατευθύνσεις είναι ότι η δημοκρατία μπορεί να μη λειτουργεί άψογα, αλλά αυτό έχουμε. Έχουμε αυτό το εκλογικό σύστημα και αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα. Κι ας μη μας αρέσουν. Οι εκλογές τελείωσαν. Οι παρατάξεις μπορούν και καλώς να έχουν διαφωνίες. Αλλά μπροστά σε ζητήματα που αφορούν την πόλη και τόσο έντονα μάλιστα, οφείλετε όλοι να δείξετε ομοψυχία. Ο δήμος Ξάνθης είναι ένας στους 332 και άρα πώς φαντάζεστε ότι θα πιέσετε αν δεν είστε ενωμένοι; Ξεπεράστε με κόστος και αίσθημα ευθύνης τις μικροπολιτικές διαφορές σας και σταθείτε στο ύψος των περιστάσεων.
Ο κόσμος βλέπει.
Ε.Δ.
Ημέρες πολέμου στον Έβρο
Σε… πολεμική ετοιμότητα βρίσκονται οι κάτοικοι του Έβρου από την Παρασκευή με την ενέργεια της Τουρκίας να στείλει χιλιάδες μετανάστες στα σύνορά μας. Οι κάτοικοι στην πρώτη γραμμή έχουν ξεσηκωθεί και συνδράμουν με οποιοδήποτε μέσο τις δυνάμεις στρατού και αστυνομίας που αποκρούουν μέρα νύχτα τις επιθέσεις των ομάδων μεταναστών που οργανωμένα σπρώχνουν οι Τούρκοι στο έδαφός μας.
Με τα τρακτέρ τους περιπολούν όλη νύχτα στο πλευρό του στρατού, φωτίζοντας τα δύσβατα σημεία και υποδεικνύοντας στους αστυνομικούς τυχόν κρυφά περάσματα στο ποτάμι, ενώ σε ακραία ένδειξη ευγνωμοσύνης προς τους ένστολους μαζεύουν και τρόφιμα σε τέτοιο υπερβολικό βαθμό μάλιστα που ο δήμαρχος Ορεστιάδας αναγκάστηκε να τους ζητήσει να σταματήσουν γιατί δεν μπορεί να διαχειριστεί όλη αυτή την ποσότητα.
Είναι τόσο πολύ διαφορετική η στάση των Θρακιωτών από την απαράδεκτη συμπεριφορά των νησιωτών πρόσφατα. Υπάρχει ομοψυχία στον Έβρο και πνεύμα συνεργασίας για να φυλάξουν τον τόπο, τα σύνορά μας…
Η καρδιά όλων μας χτυπάει στον Έβρο
Στο πλευρό των Αστυνομικών, των Συνοριοφυλάκων και του στρατού μας που 5 μέρες τώρα έχουν αναλάβει την φύλαξη των συνόρων μας για να μην περάσουν οι ορδές μεταναστών που έχουν κατακλύσει κατά μήκος την συνοριογραμμή του Έβρου, βρίσκεται σύσσωμη η τοπική κοινωνία. Περισσότερο απ’ όλους οι Εβρίτες που πραγματικά βρίσκονται στο πόδι και συνδράμουν με ομοψυχία και υψηλό πατριωτικό φρόνημα στο έργο της φύλαξης των συνόρων. Ένα τιτάνιο έργο απέναντι σε μια ανθρώπινη αλυσίδα είτε εξ’ ανάγκης είτε από άγνοια και παραπληροφόρηση, γίνεται πιόνι στα χέρια του Τούρκου προέδρου που την χρησιμοποιεί ως όπλο πίεσης για την χώρα μας και την Ευρώπη προκειμένου να ζητήσει στήριξη στην Συρία και περισσότερα χρήματα. Η χώρα μας για μια ακόμη φορά βρίσκεται στην πρώτη γραμμή να υπερασπιστεί τα σύνορά της που είναι και σύνορα της Ευρώπης ενάντια σε ένα ανεξέλεγκτο κύμα μετανάστευσης που δημιούργησαν οι πόλεμοι αλλά και η οικονομική εξαθλίωση χωρών όπως το Πακιστάν, το Αφγανιστάν κ.λ.π. Κι όπως όλα δείχνουν ο Έβρος αντέχει και είναι απροσπέλαστος. Το θέμα είναι να αποθαρρυνθούν οι μετανάστες και να πάψουν να ακούν τον Τούρκο πρόεδρο που τους διαβεβαιώνει ότι τα σύνορα είναι ανοιχτά. Όπως και, μετά την επίσκεψη του πρωθυπουργού με τους Ευρωπαίους απεσταλμένους στον Έβρο, να πειστούν και οι εταίροι μας ότι «φυλάμε τις Θερμοπύλες» της Ευρώπης και να πάρουν ξεκάθαρη θέση και όχι να μισοκλείνουν το μάτι στο Ερντογάν.
Μ.Ξ.
Γιατί τώρα έτσι εμείς;
Αποτροπιασμό προκαλούν οι χυδαιότητες και τα ρατσιστικά σχόλια με τα οποία οι κάτοικοι της Λέσβου απευθύνονταν στους μετανάστες και πρόσφυγες που έφτασαν στο λιμάνι της Θέρμης με βάρκα, μέσα από το βίντεο που έχει κάνει το γύρο του διαδικτύου και σοκάρει όσες φορές και αν το δει κανείς. Τα λόγια τους έχουν τόσο μίσος που πραγματικά απορεί κανείς ποια παρόρμηση, ποιο σκοτεινό αίσθημα μπορεί να τους φορτώσει με τόσο μίσος.
Τα ίδια αισθήματα προκαλούν και όλες οι αναπαραγωγές που γίνονται συνοδευόμενες από τη σημαία της χώρας με αντίστοιχα υβριστικά σχόλια.
Απορεί κανείς πώς ο άνθρωπος δεν μπορεί να διαχωρίσει τις πολιτικές από το συνάνθρωπο. Πώς ένας λαός προσφυγικός δεν αναγνωρίζει ότι κανείς δε φεύγει από τον τόπο του, ούτε ρισκάρει τη ζωή των παιδιών του, ούτε αφήνει την πατρίδα του, αν δεν είναι απολύτως πεπεισμένος ότι μόνο έτσι μπορεί να επιβιώσει.
Τις τελευταίες ημέρες όσα είδαμε και διαβάσαμε μας κάνουν να λυπούμαστε βαθιά και να απορούμε πώς εμείς, ως λαός, έχουμε δείξει τόση αλληλεγγύη.
Ποιον άραγε εξυπηρετεί να τη χάνουμε τώρα;
Ε.Δ.
