Περηφάνια , χαρά και προσδοκίες στην Σταυρούπολη
Εκλέχθηκε με την ευρύτατη πλειοψηφία των 261 ψήφων όπως ήταν αναμενόμενο, η κα Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, νέα πρόεδρος της Δημοκρατίας. Για πρώτη φορά εκλέγεται γυναίκα στο ύπατο αξίωμα της χώρας μας και είναι ιδιαίτερη τιμή που αυτή η πρόεδρος έχει καταγωγή από την περιοχή μας, από την Σταυρούπολη. Γι αυτό και οι κάτοικοι όλοι απ’ το πρωί χθες είχαν μαζευτεί στην πλατεία και γιόρτασαν με τον δικό τους τρόπο την εκλογή, και έδιναν συνεντεύξεις σε πλήθος πανελλαδικά κανάλια όπως συνηθίζεται σε τέτοιου είδους περιπτώσεις. Εξέφραζαν την χαρά τους και την περηφάνια τους και αυτό είναι όμορφο κι ανθρώπινο όπως άλλωστε και οι προσδοκίες όχι βέβαια με υστεροβουλία και ιδιοτέλεια αλλά στην λογική της ανάδειξης του τόπου και τις προοπτικές που διανοίγονται ώστε να σταματήσει η ερημοποίηση της περιοχής.
Μ.Ξ.
Να βγουν στο «μεϊντάνι»
Πινακίδες που κρύβονται. Όχι από σεμνότητα βέβαια, αλλά από θάμνους, δέντρα, φυτά. Κι ακόμη, οι πινακίδες αυτές που βρίσκονται σε δρόμους κυρίως εκτός της πόλης, στο γνωστό εθνικό και επαρχιακό δίκτυο.
Κρυπτόμενες λοιπόν οι πινακίδες, προφανώς και δεν εξυπηρετούν το ρόλο και την αποστολή της τοποθέτησής τους.
Το ποιος είναι υπεύθυνος για τη φροντίδα αυτή οι κρυμμένες πινακίδες να βγουν στο «μεϊντάνι» είναι δουλειά των δήμων. Τώρα μάλιστα που τα φύλλα έχουν πέσει και είναι και περίοδος κλαδέματος, ας τις φροντίσουν διότι μπορεί να έχουν φθαρεί και να χρειάζονται φροντίδα.
Γ.Δ.
Δίνω ρέστα
Φοβερό, μοναδικό, υποκλίνομαι στο μυαλό του ατόμου. Το’ χει το τσερβέλο, είναι κατοικημένο και του βγάζω το καπέλο του μάγκα που σκέφτηκε μοναδικά.
Διαβάστε και θα σας εντυπωσιάσει κι εσάς. Τέλειος. Γράφει:
Τόσα χρόνια τεχνολογίας και οι τοστιέρες
-Δεν είναι διάφανες
-Δεν έχουν χρονοδιακόπτη
-Δεν σφυρίζουν με ήχο που να γίνεται αντιληπτός στο αυτί
Τι να πει κανείς; Το άτομο έχει γράψει, είναι και πρώτος και πολύ ξύπνιος. Αξίζει βραβείο.
Γ.Δ.
Φαλαγγίτες νέοι επί δικτατορίας Μεταξά, χορεύοντας με αξιωματικούς σε Στρατόπεδο της Ξάνθης στις 6/10/1940. (Αρχείο Στ. Χρηστίδη)
Περί συνδικαλισμού
Η αντίληψη πως καλός συνδικαλιστής είναι αυτός που μονίμως παίρνει θέση υπέρ του εργαζόμενου, ε, αυτό είναι λάθος. Απεναντίας, αυτός ο συνδικαλιστής δεν είναι καλός. Κι αυτό διότι κάνει κακό στον εργαζόμενο. Του καλλιεργεί την αντίληψη ότι ο εργαζόμενος έχει πάντα δίκιο και ποτέ δεν φταίει αυτός και ότι έχει μόνο δικαιώματα.
Όταν μάλιστα εργοδότης είναι το δημόσιο, πέραν πάσης αμφισβήτησης, το δίκιο είναι μόνον με τον «εργαζόμενο». Είναι δεν είναι αποδοτικός, είναι τεμπέλης, είναι αγενής προς τους πολίτες, ε, για όλα αυτά δεν φταίει ο εργαζόμενος. Το λέει και ο συνδικαλιστής που τον υποστηρίζει και τον καλύπτει όπως συνήθως συμβαίνει.
Έτσι, η συμπαιγνία συνδικαλιστών και κακώς εργαζομένων, χρόνια τώρα ευδοκιμεί και δυστυχώς υφίσταται λόγω ανοχής των κυβερνήσεων. Κι έτσι, η γάγγραινα προχωρεί και το δημόσιο μολύνει και τους άλλους εργασιακούς χώρους.
Στην χώρα μας αυτόν τον κακό συνδικαλισμό τον βιώσαμε και συνεχίζουμε να τον βιώνουμε.
Γ.Δ.
Καταστροφές από τα άγρια άλογα
Πολλά τα προβλήματα την ορεινής Σταυρούπολης και μέσα σ’ αυτά και τα άγρια άλογα. Το πρόβλημα που απορρέει απ’ αυτά είναι αγροτικής φύσης γιατί τα ζώα που βόσκουν κατά αγέλες καταστρέφουν τις λιγοστές καλλιέργειες των επίσης λιγοστών κατοίκων της περιοχής. Έχει αυξηθεί τόσο πολύ ο αριθμός τους που ιδιαίτερα τώρα τον χειμώνα κατεβαίνουν ως την γέφυρα του Νέστου λίγο έξω από την Σταυρούπολη. Δεν πάει καιρός μάλιστα που κάτοικος κόντεψε να σκοτωθεί όταν ενεπλάκη σε ατύχημα με άλογο. Στις όποιες διαμαρτυρίες τους οι αρχές και ο Φορέας Διαχείρισης οροσειράς της Ροδόπης τους είπαν να περιφράξουν τα χωράφια τους , χωρίς όμως να τους ρωτά κανείς αν έχουν τα χρήματα να το κάνουν και βεβαίως ούτε κανένας φορέας να τους αποζημιώνει και επιπλέον να χάνουν και τις επιδοτήσεις αφού δεν έχουν παραγωγή.
Είναι ένα θέμα που πρέπει να το δουν οι αρμόδιοι. Γιατί και τα άγρια άλογα πρέπει να ζήσουν αλλά και οι λιγοστοί κάτοικοι που παραμένουν στην περιοχή.
Δεν μπορεί να μην υπάρχει μια καλή πρακτική και ένας τρόπος να λυθεί το πρόβλημα χωρίς να επηρεαστεί η άγρια πανίδα της περιοχής. Αν υπάρχει βούληση λύσεις βρίσκονται.
Μ.Ξ.
Παραλογισμός Ερντογάν
Η διαρκής ανοχή και υποχωρητικότητα που δείχνει η διεθνής κοινότητα, και κυρίως η Ευρωπαϊκή Ένωση, στους εκβιασμούς και τους τραμπουκισμούς Ερντογάν έχουν αποθρασύνει σε σημείο παραλογισμού τον Τούρκο ηγέτη, ο οποίος θεωρεί ότι μπορεί να εκτοξεύει απειλές και να προβάλει τους πιο παρανοϊκούς ισχυρισμούς και απαιτήσεις, γράφοντας στα παλιά του τα παπούτσια τους διεθνείς κανόνες. Αρχικά ισχυριζόταν ότι το Καστελόριζο δεν έχει υφαλοκρηπίδα, μετά η Ρόδος γιατί έτσι τον βόλευε, ενώ έφτασε να λέει ευθαρσώς ότι ούτε η Κρήτη έχει υφαλοκρηπίδα (!), την οποία μάλιστα μετακίνησε κατά 600χλμ στο χάρτη για να ταιριάζει με τους ισχυρισμούς του ότι υπάρχουν κοινά σύνορα Τουρκίας-Λιβύης.
Ας αναλογιστεί η διεθνής κοινότητα ως πού μπορεί να φτάσει όταν δεν βρίσκει καμία σοβαρή αντίδραση στον παραλογισμό του. Αν δεν αντιδρούν Ευρώπη και ΗΠΑ στον ισχυρισμό ότι η Κρήτη δεν έχει υφαλοκρηπίδα, τότε είναι σαν να αναγνωρίζουν ότι ούτε η Σικελία, η Σαρδηνία, η Χαβάη αλλά και η ίδια η Αγγλία, έχουν υφαλοκρηπίδα.
Η Ίμβρος και η Τένεδος σίγουρα κατά τον Ερντογάν κατ’ εξαίρεση έχουν υφαλοκρηπίδα, οπότε ισχύει ο νόμος του τρελού σε Αιγαίο και Μεσόγειο…
Κ.Λ.
Η Σταυρούπολη γιορτάζει!
Ημέρα γιορτής ήταν η χθεσινή για την Σταυρούπολη, που ένα δικό της παιδί έφτασε πανάξια στο ύπατο αξίωμα της χώρας, και οι κάτοικοι συγκεντρώθηκαν στο καφέ της πλατείας του χωριού για να παρακολουθήσουν όλοι μαζί την ψηφοφορία στη βουλή και να γιορτάσουν την εκλογή της νέας Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου. Ένα σπουδαίο γεγονός που αποδίδει τιμή και στο χωριό και δημιουργεί ίσως και κάποιες ελπίδες για καλύτερες μέρες.
Εκεί ήταν και τα κανάλια που πολιορκούσαν τους Σταυρουπολίτες και τους ζητούσαν να μιλήσουν για την πρόεδρο, να δώσουν κάποιες πληροφορίες για την οικογένειά της, τη σχέση της με το χωριό και τις συνήθειές της όταν πηγαίνει εκεί.
Οι κάτοικοι μίλησαν με περηφάνια και συγκίνηση για εκείνη, τιμώντας με την αξιοπρεπέστατη παρουσία τους και τον τόπο, αλλά και το πρόσωπο και το αξίωμα της Κατερίνας Σακελλαροπούλου…
Μία Πρόεδρος για το μέλλον
Με την ονομαστική ψηφοφορία στη βουλή εχθές το πρωί στις 10:30 εξελέγη η νέα πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου. «Η χώρα μπαίνει πιο αισιόδοξη στην τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα και αποκτά μια Πρόεδρο της Δημοκρατίας που συμβολίζει την μετάβαση στη νέα εποχή», δήλωσε ο πρωθυπουργός χαιρετίζοντας την εκλογή της.
Θα έχουμε λοιπόν μία Πρόεδρο της Δημοκρατίας, εκπρόσωπο της αριστείας του νομικού μας πολιτισμού, μια πρόεδρο για το μέλλον, ένα διαφορετικό γυναικείο πρότυπο. Ο τόπος έχει ανάγκη από μια τέτοια μορφή στο ύπατο αξίωμα της χώρας. Που θα δείχνει προς το μέλλον, προς την ελευθερία, τη δικαιοσύνη, το σεβασμό στο περιβάλλον, την προστασία του δημόσιου χώρου, τον αστικό μας πολιτισμό.
Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου έχει όλα τα φόντα να είναι μια πετυχημένη πρόεδρος της Δημοκρατίας μας. Που σε κάθε δημόσια εμφάνιση ή τοποθέτηση θα παραδίδει μαθήματα εκσυγχρονισμού, δημοκρατίας και πραγματικής προόδου. Που θα στηλιτεύει την ηγεμονία της ήσσονος προσπάθειας. Που θα υπερασπίζεται τους ανοικτούς θεσμούς. Που θα προετοιμάζει για τις μεταλλάξεις που σταδιακά επέρχονται στην καθημερινότητά μας που μόνο απολιτικές δεν είναι. Που θα υπερασπίζεται την νέα ελληνική ταυτότητα που διαμορφώνεται…
Λ.Κ.
Οι μετακινήσεις δεν είναι απολύσεις
Το έχουμε ξαναπεί: Τόσο οι εργαζόμενοι όσο και οι Συνδικαλιστές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης έχουν λανθασμένη άποψη για το θέμα της εργασίας τους.
Κινούν «γη και ουρανό» οι μετακινούμενοι υπάλληλοι του δήμου. Γιατί τους αλλάζει αντικείμενο εργασίας η νέα δημοτική αρχή. Εκτιμάει λοιπόν ότι έτσι θα είναι σωστότερη η λειτουργία και το αποφασίζει μετακινώντας τους σε άλλη υπηρεσία.
Μετακίνηση γίνεται, όχι απόλυση. Κι αντί αυτά να τα λέει ο συνδικαλιστικός φορέας, αυτός άλλα υποστηρίζει. Ξεχνώντας πως η πρόσληψη των υπαλλήλων έγινε στον Δήμο γενικά.
Αν κάποιοι εργαζόμενοι νομίζουν ότι η μετακίνηση τους θίγει, υπάρχει και η λύση της αποχώρησης και της ιδιώτευσης.
-Μάλλον κάτι άλλο υποκρύπτει όλος αυτός ο θόρυβος.
Ρωτάμε ευθέως τους Μελισσόπουλο, Παπαχρόνη και λοιπούς επικεφαλής. Εάν εκλέγονταν αυτοί, δεν θα έκαναν αλλαγές και μετακινήσεις εργαζομένων; Θα έκαναν. Γι’ αυτό ας σταματήσει αυτή η ιστορία.
Αντί να προσφέρουν την κάλυψή τους στους μετακινούμενους, θα έπρεπε να τους συστήσουν να πάνε να δουλέψουν στη νέα τους θέση. Όμως, διαφορετική νοοτροπία έχουν ως άνθρωποι του Δημοσίου.
-Είναι λόγια σκληρά, αλλά αληθινά.
Γ.Δ.
