Μοναδική εκδήλωση!
Στο Δημοτικό Αμφιθέατρο το Σάββατο, που συγκίνησε τους Ξανθιώτες
Ήταν μια βραδιά διαφορετική από τις άλλες. Ήταν μια συγκλονιστική, αληθινή και συναισθηματική εκδήλωση που κυριολεκτικά σημάδεψε την καρδιά των εκατοντάδων Ξανθιωτών που την παρακολούθησαν.
Σάββατο βράδυ, στο Δημοτικό Αμφιθέατρο. Με την ευκαιρία των εκατό χρόνων ελεύθερης Ξάνθης. Μια συνδιοργάνωση από τον Πολιτιστικό Λαογραφικό Σύλλογο «Η ΘΡΑΚΗ» Ξάνθης, τον Δήμο Ξάνθης και με τη συμμετοχή του Πολιτιστικού Σωματείου Χοροστάτες Θεσσαλονίκης.
Τίτλος της εκδήλωσης «αυτά τα πέρασαμι΄ εμείς…». Στόχος, η παρουσίαση της Θράκης με χορό και τραγούδι που ταξίδεψε από την πρώιμη Οθωμανοκρατία ως την προσφυγιά του ΄22.
Γι’αυτά όλα οι Μνήμες, η Συγκίνηση, οι Θύμησες. Για τις πατρίδες που πάνε, που έμειναν πίσω, χάθηκαν.
Η όλη εκδήλωση είχε μια μοναδική δομή που κυριολεκτικά εντυπωσίασε. Και στις επτά ενότητες του Προγράμματος, υπήρχε εισαγωγικό κείμενο-αφήγηση και προβολή οπτικοακουστικού υλικού για το θέμα, ενώ ακολουθούσε τραγούδι και χοροί.
Η πρώτη ενότητα αφορούσε την Συρρίκνωση-Εξάπλωση των Οθωμανών, η δεύτερη την Άλωση της Πόλης, η τρίτη ήταν αφιερωμένη στους Πομάκους, ακολουθούσαν οι χριστιανικοί πληθυσμοί, η 4η ενότητα αναφερόταν στην Επανάσταση του 1821 και κατοπινά, η 5η στην Βουλγαρική κατοχή και την Απελευθέρωση, η 6η τον ξεριζωμό από την Ανατολική και Βόρεια Θράκη και τέλος η 7η ενότητα με την λήξη της καταπληκτικής εκδήλωσης, με εμφάνιση επί σκηνής όλων των συντελεστών και την ανταλλαγή δώρων και δηλώσεων.
Είχαν προηγηθεί η Εισαγωγή από τον Βαγγέλη Δωρόπουλο που είχε την Γενική Επιμέλεια-Συντονισμό-Διδασκαλία χορών και τραγουδιών, ενός σύντομου χαιρετισμού από τον Θανάση Μουσόπουλο ο οποίος είχε την ευθύνη της συγγραφής των εισαγωγικών κειμένων κι ενός επίσης σύντομου χαιρετισμού του δημάρχου Ξάνθης Μανώλη Τσέπελη, που δήλωσε πως ο δήμος είναι και θα συνεχίσει να είναι αρωγός και συμπαραστάτης κάθε σοβαρής προσπάθειας.
Αφηγητής των εισαγωγικών κειμένων ήταν ο δάσκαλος Λεωνίδας Βλασακούδης, που εντυπωσίασε άλλη μια φορά.
Χόρεψαν κατά σειρά εμφάνισης:
Παιδικό τμήμα: Δωρόπουλος Σωτήρης, Τσολάκης Κων/νος, Βαρσάμης Θανάσης, Στεφανίδης Δημήτρης, Κουτσομιχάλη Γεωργία, Καλαϊτζίδου Αναστασία, Τοχούρογλου Παναγιώτα, Ρούφου Εβινα, Μαρούλα Μαρία, Ανθοπούλου Κατερίνα, Παντράκη Χρύσα, Αγιατζίδη Μελένια, Ανδρεάδου Σοφία, Τσολάκη Μαρία, Φωτιάδου Μαίρη, Φωτιάδου Νεφέλη
Εφηβικό τμήμα: Σταντσίδης Θέμης, Ζαγκλιαβός Χρήστος, Μπουχουρίδης Σωτήρης, Ασημίδης Γιώργος, Χατζηφωτιάδου Σοφία, Δημητριάδου Μάγδα, Βασιλειάδου Ευθυμία, Θεοδωρίδου Νένα, Τσισμετζή Μαίρη, Σαλεμή Μαρίνα, Τσομλεκτσή Έλλη, Ταμπάκη Μυρσίνη, Μαϊμουτζή Μάρθα, Βασιλειάδου Μάρθα, Βασιλειάδου Μιχαέλα, Κουτσομιχάλη Λαμπρινή, Σταντσίδου Μαίρη
Χαιρετισμός Θανάση Μουσόπουλου
Αγαπητοί φίλοι και αγαπητές φίλες,
Ευχαριστώ για την πρόσκληση και για τη χαρά να συμμετέχω ενεργά, για μια ακόμη φορά, στις εκδηλώσεις του συλλόγου σας. Γιορτάζουμε και τιμούμε την πορεία σας. Συνάμα τιμούμε και τα εκατό χρόνια της ελεύθερης Ξάνθης, που από το 1919 ως το 2019, μέσα από δυσκολίες και αγώνες κατάφερε όχι μόνο να ορθοποδήσει αλλά και να διακριθεί σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο.
Θα μου επιτρέψετε όμως να προσθέσω, ότι συνάμα ανοίγει η εορταστική εκατονταετηρίδα ολάκερης της ελληνικής Θράκης. Η Θράκη, επίσης, στα εκατό χρόνια ελεύθερης ζωής της από το 1920 ως το 2020, είναι υπόδειγμα συνύπαρξης του διαφορετικού και αναζήτησης δρόμων σφαιρικής ανάπτυξης και αειφορίας.
Μου δόθηκε η ευκαιρία και η μεγάλη τιμή στη σημερινή μουσικοχορευτική εκδήλωση να συμβάλω με ένα «πεζοτράγουδο», θα έλεγα, που προσπαθεί να παντρέψει ιστορία και πολιτισμό.
Πίστη μου είναι ότι η λαογραφία και η καλλιέργειά της έχει νόημα όταν συνδέεται με τα ιστορικά συμφραζόμενα και την καθημερινή ζωή των ανθρώπων. Όταν τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας τραγουδούν και χορεύουν έναν παραδοσιακό ρυθμό, κουβαλούν πάνω τους μια ολόκληρη εποχή. Δεν φορούν απλώς μια φορεσιά παλιά, φέρουν την ψυχή και τη ζωή ανθρώπων.
Γίνεται μια μετακένωση του λαϊκού πολιτισμού.
Βαρύ το έργο των λαογραφικών πολιτιστικών συλλόγων. Βαριά η αποστολή των δασκάλων αντρών και γυναικών σε αυτό το έργο.
Για τούτους τους λόγους, θεώρησα πολύ σημαντική τη σημερινή εκδήλωση και βαρύ το δικό μου έργο. Όλοι και όλες στην Ξάνθη και στη Θράκη ας χαρούμε τα 100 χρόνια που πέρασαν, να είμαστε άξιοι και άξιες στις μέρες που έρχονται.
Για την εκδήλωση έγραψα κείμενο- παραθέτω το τελευταίο μέρος
«Ποτέ δε χτίζεται ζωή
με ματωμένα χέρια».
Στη μια γωνιά δείχνει φωνές
και θρήνους και αντάρες.
Σ’ άλλη γωνιά, γωνιά στοργής
τα χέρια ενωμένα σειώντας
χτίζουμε αντάμα της ζωής
ξανά ελπίδας δρόμους.
δρόμους αγάπης
και πίστης δρόμους.
Δρόμοι Ελλήνων – Ανθρώπων δρόμοι.
Γονατιστοί και συνετοί
τιμούμε τις ρανίδες
Ελληνικού πολιτισμού
στης Θράκης τα ρουμάνια.
Σας ευχαριστώ
Θανάσης Μουσόπουλος