Περί Πολιτισμού
Δύο κείμενα του αγαπητού φίλου και εξαίρετου φιλολόγου και ποιητή Θανάση Μουσόπουλου δημοσιεύθηκαν την εβδομάδα που πέρασε στο ΕΜΠΡΟΣ.
Το πρώτο αναφερόταν στον «Πολιτισμό και την Τοπική Αυτοδιοίκηση» (πρώτου βαθμού) και το δεύτερο αναφερόταν στον «Πολιτισμό και Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση» (δεύτερου βαθμού).
Τελείως φιλικά συνιστώ τους νέους δημοτικούς μας άρχοντες να διαβάσουν τα δύο αυτά κείμενα. Ιδιαίτερα δε να διαβάσουν και αποδελτιώσουν όσοι έχουν την ευθύνη των Πολιτιστικών πραγμάτων στον δήμο τους. Θα τους βοηθήσουν ιδιαίτερα τα δύο αυτά κείμενα στο να «δουλέψουν» και αποδώσουν στον τομέα του Πολιτισμού.
Παράλληλα, αποτελούν κείμενα προβληματισμού γενικότερου για το τι ακριβώς είναι ο Πολιτισμός, η έννοιά του και πως μπορεί να λειτουργήσει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Γ.Δ.
Δικαιοσύνη μετά 14 χρόνια
Αυτό μόνον στη χώρα μας μπορούσε να γίνει κι έγινε όντως. Αποδόθηκε δικαιοσύνη μετά από 14 χρόνια! Πουθενά αλλού στον κόσμο δεν χρειάστηκαν 14 ολόκληρα χρόνια να αποφασίσει η Δικαιοσύνη ποιοι είναι ένοχοι και ποιοι αθώοι.
Για το σκάνδαλο της γερμανικής SIEMENS ο λόγος, που ήταν διεθνές και δίνει το δικαίωμα να βγουν συμπεράσματα δυστυχώς εις βάρος της ελληνικής Δικαιοσύνης.
Χώρες όπως η Νορβηγία, Ελβετία, αλλά και Βιετνάμ, Μεξικό, Μπαγκλαντές, δίκασαν κι έβγαλαν τις αποφάσεις τους σε λογικό χρόνο. Και μόνον εμείς εδώ, οι πιο έξυπνοι άνθρωποι του κόσμου, χρειάστηκαν 14 χρόνια για να βγάλουν οι δικαστές μας την απόφαση.
-Αυτό πλέον δεν είναι απονομή Δικαιοσύνης, είναι κωμωδία και δράμα μαζί.
Γ.Δ.
Άρχισαν να βγαίνουν έξω
Η εικόνα σε καφέ της περιοχής του κέντρου. Είδαμε μια παρέα 4-5 ατόμων έξω, στο πεζοδρόμιο να συζητούν και να καπνίζουν. Ήταν οι καπνιστές, μαζί τους και ο καφετζής, που συζητούσαν και κάπνιζαν. Τους χαιρέτησα και μου ανταπέδωσαν τον χαιρετισμό τους χαμογελώντας.
Ένας, με διάθεση περιπαικτική δείχνοντας το τσιγάρο μου λέει: «Η δημοκρατία μας έβγαλε έξω, είδες;»
Χαμογελώντας, απαντώ: «Από το κάπνισμα την κρίνεις; Αλίμονο γι’αυτήν!»
Συμπέρασμα: Άρχισε σιγά-σιγά η εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου. Οι θεριακλήδες σίγουρα θα περάσουν δοκιμασία με το βγες-μπες, αλλά ο νόμος είναι νόμος και το πρόστιμο μεγάλο, κυρίως για τον καταστηματάρχη.
Γ.Δ.
Κάνουν πως δεν γνωρίζουν
Παράξενα πράγματα συμβαίνουν στο δημοτικό συμβούλιο του δήμου Ξάνθης. Κι αυτό, διότι η αντιπολίτευση εξαντλεί την αντιπολιτευτική της δράση στις απευθείας αναθέσεις διαφόρων μικροποσών.
Όμως η αντιπολίτευση, μεταξύ μας, γνωρίζει πως η στόχευση αυτή είναι άδικη. Γνωρίζει επίσης πως με τον τρόπο αυτόν «δουλεύει» το σύστημα σε ΟΛΟΥΣ τους δήμους πανελλαδικά χωρίς εξαίρεση.
Δημαρχόπουλος, Λύρατζης, Μελισσόπουλος γνωρίζουν ότι αυτή η διαδικασία εφαρμόζονταν και επί των ημερών που οι δύο πρώτοι είχαν την ευθύνη του δήμου. Το ότι τώρα φωνάζουν δήθεν, είναι υποκριτικό. Το κάνουν για το θεαθήναι και για ντόρο αντιπολιτευτικό.
Όμως γνωρίζουν ότι το αφήγημα αυτό δεν βρίσκει ακροατές. Γι’αυτό ας το σταματήσουν…
Γ.Δ.
Λόγος περί ψεύδους
Η συζήτηση για το ψέμα στο καφέ. Η παρέα είχε τα κέφια της και ο λόγος αρκετός σχεδόν απ’όλους. Έτσι, ακούστηκαν απόψεις όπως:
-«Από τα ψέματα, σαν λόγια, δύσκολα να πεθάνει κανείς. Στα ψεύτικα όμως κάποιους τους έχουν πεθάνει πριν την ώρα τους».
-«Ε, και; Πού είναι το πρόβλημα από ένα ψέμα; Και πόσοι ψάχνουν την αλήθεια;»
-«Και πόσοι την αντέχουν;»
-«Υπάρχουν και τα κατά συνθήκην ψεύδη. Αυτά που λέμε λίγο πολύ όλοι, κι ας μην το κρύβουμε μεταξύ μας…»
-«Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που βγάζουν το μεροκάματό τους λέγοντας ψέματα, ακόμη και γράφοντας σκόπιμα ψέματα.»
-«Μεταξύ μας, ποιοι είναι οι περισσότεροι; Αυτοί που λένε ψέματα ή λένε την αλήθεια;
Να μια ευκαιρία διατριβής περί ψεύδους και αλήθειας.»
Γ.Δ.
Οι βροχές Νοέμβρη μήνα
Η βροχή του Φθινοπώρου – αν και κάπως καθυστερημένα – δεν μας δημιούργησε ιδιαίτερα προβλήματα. Μόνο κάποιες βάρκες στο αλιευτικό καταφύγιο των Αβδήρων αναποδογύρισαν και ανέβηκε η στάθμη του Κόσυνθου χωρίς ωστόσο να δημιουργεί κινδύνους. Μάλλον ευχάριστη ήταν η βροχή για την Ξάνθη που ήταν σε περιοδική μορφή και ενίοτε με σφοδρότητα. Θετικό είναι το γεγονός ότι δεν συνοδεύτηκαν με ανέμους ούτε με πτώση της θερμοκρασίας. Αντίθετα με την Ροδόπη και την Καβάλα που σημειώθηκαν πλημμύρες και στην Θάσο που είχε σφοδρή κακοκαιρία.
Μ.Ξ.
Οι αθλητές που θα βραβευτούν από τον δήμο Ξάνθης
Στο δημοτικό συμβούλιο της Πέμπτης ο αντιδήμαρχος κ. Μ. Φανουράκης ανακοίνωσε τα ονόματα των αθλητών που θα βραβεύσει ο δήμος Ξάνθης. Επιφυλάχτηκε ωστόσο με νέα ανακοίνωση για τον χρόνο και τον τόπο της βράβευσης.
Οι αθλητές που θα βραβευθούν είναι οι:
Μπατζακίδης Αλέξανδρος (Πάλη)
Ζαφειρίδης Γεώργιος (Judo)
Ομάδα Ποδοσφαίρου 2ου Λυκείου Ξάνθης
Καποσούζης Απόστολος (Ρομποτική)
Παπαδόπουλος Ιάσονας (Αντιπτέριση)
Παπουτσόγλου Μιχάλης (Στίβος)
Ιωσηφίδης Νικόλαος (Εθνική Ομάδα Πάλης Κωφών – 3ο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Πάλης Κωφών Εφήβων και Νέων)
Τουμπάν Ρετζέπ (Τραμπολίνο – Σύλλογος «Ερατώ»)
Μ.Ξ.
Θα υπάρξει λύση με τα σκουπίδια
Δραστηριοποιείται ο δήμαρχος Μανώλης Τσέπελης ως πρόεδρος του Συνδέσμου Διαχείρισης Απορριμμάτων με στόχο την λύση των όποιων θεμάτων χρονίζουν. Η πολύχρονη εμπειρία και ενασχόλησή του, προδικάζουν πως θα υπάρξει αποτέλεσμα και μάλιστα επιτυχές.
Ήδη προχθές βρέθηκε στο υπουργείο Περιβάλλοντος για θέματα της ΔΙΑΑΜΑΘ. Εκεί είχε συνάντηση με τον Γενικό Γραμματέα Συντονισμού Διαχείρισης Αποβλήτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ.Γραφάκο. Εκεί λοιπόν συζητήθηκαν διάφορα επείγοντα θέματα που έχουν σχέση με τα απόβλητα και τη Διαχείρισή τους.
Έτσι, είναι βέβαιο πως σύντομα θα υπάρξουν θετικά νέα στο θέμα αυτό.
Γ.Δ.
Έθνος και Πατρίδα
Λίγα λόγια έτσι για να μπαίνουν κάποιες έννοιες στη σωστή τους βάση.
Η πατρίδα είναι τόσο παλιά όσο ο άνθρωπος. Είναι ο τόπος σου, η γωνιά σου πάνω στη γη. Αυτήν αναζητεί ο Οδυσσέας που δέκα χρόνια θαλασσοδέρνεται για να δει κάποτε «καπνόν αναθρώσκοντα» από το πατρικό του σπίτι. Το «έθνος» είναι μια πολύ πρόσφατη αφηρημένη κατασκευή. Διαβάζω μερικούς αγράμματους που γράφουν «Το έθνος των Σπαρτιατών» ή «των » Μακεδόνων». Μα δεν υπήρχαν έθνη στην Αρχαία Ελλάδα! Πόλεις, φύλα, φυλές, ναι. Αλλά τα έθνη άρχισαν να δημιουργούνται μετά τη Γαλλική Επανάσταση και τα περισσότερα διαμορφώθηκαν τον 19ο αιώνα. Ποια είναι η διαφορά; Πολλές. Αλλά, πολύ κυνικά, τα έθνη έχουν τζάμπα στρατό. Ενώ παλιά, και στα αρχαία χρόνια αλλά κυρίως στον Μεσαίωνα και μέχρι τον 18ο αιώνα, οι πόλεμοι γίνονταν από μισθοφόρους και οι στρατιώτες ονομάζονται «σολδάτοι» (δηλαδή πληρωμένοι), μετά την επινόηση των εθνών, οι στρατιώτες πολεμάνε για τη σημαία. Κάνουν δηλαδή υποχρεωτική θητεία αντί να μάχονται για τον αυτοκράτορα, τον βασιλέα ή τον φεουδάρχη της περιοχής
Ν.Δ.
