Η νεαρή τραγουδίστρια και ηθοποιός δάνεισε τη φωνή της στη μεταγλώττιση του sountrack της ταινίας, με τον πολυαγαπημένο «Κύκλο της Ζωής»
Κάνοντας τα πρώτα της επαγγελματικά βήματα, μας περιγράφει τα αισθήματα περηφάνειας και συγκίνησης για τη μοναδική εμπειρία που έζησε και την συμμετοχή της στο remake της πιο διαχρονικής ταινίας της Disney
Μια «φρέσκια» ξανθιώτικη φωνή συνοδεύει το πολυαναμενόμενο remake της ταινίας ο Βασιλιάς των Λιονταριών, που έκανε πρεμιέρα στις 9 Ιουλίου και κυκλοφόρησε στην Ελλάδα σε μεταγλώττιση και υποτιτλισμένη. Και μπορεί στην πρώτη έκδοση να δανείζουν τις φωνές τους ο Keegan-Michael Key, η Beyoncé, ο Seth Rogen, και ο Donald Glover, στη μεταγλώττιση όμως και στην εισαγωγή, με το εμβληματικό και αγαπημένο τραγούδι Κύκλος της Ζωής (circle of life) μας καλωσορίζει στο διαχρονικό κινούμενο σχέδιο της Disney η Νίνα Μαζάνη, η νεαρή τραγουδίστρια και ηθοποιός που κάνει τα πρώτα της επαγγελματικά βήματα κι όμως αυτό ήταν αρκετό για να ξεχωρίσει και να συμμετέχει στο soundtrack της ταινίας.
Της ζητήσαμε να μας περιγράψει την εμπειρία της, τα συναισθήματα και τη διαδικασία και τελικά είχαμε την ευκαιρία να γνωριστούμε με μία νεαρή καλλιτέχνη που έχει ταλέντο, όρεξη και πολλή αγάπη γι’ αυτό που κάνει, αλλά και αφοσίωση για να γίνεται συνεχώς ακόμη καλύτερη.
«Ε»: Πώς προέκυψε η μεταγλώττιση και ο Βασιλιάς των Λιονταριών;
Ν.Μ.: Είχα ένα live με δύο μουσικούς μου κιθαρίστες, το Σπύρο Πάζιο και το Δημήτρη Σινογιάννη κάπου στο Χαλάνδρι και όταν τελείωσε το live με παίρνει ο Σπύρος από το χέρι, ο οποίος είναι από τους πολύ καλούς ανθρώπους κοντά μου, και με πήγε στο τραπέζι του Ηλία και Μιχάλη Αχλαδιώτη, ιδιοκτητών του στούντιο Sierra, ένα από τα μεγαλύτερα στην Ελλάδα. Συστηθήκαμε, μου είπαν ότι τους άρεσε το live και τους είπα ότι μου αρέσει πολύ η μεταγλώττιση. Δεν το είχα κάνει ποτέ, αλλά μου φαινόταν πολύ ενδιαφέρον. Μου είπαν να στείλω το βιογραφικό μου και αυτό έκανα. Ωστόσο, δεν έλαβα κάποια απάντηση και σκέφτηκα ότι, αφού πραγματικά ήθελα να το κάνω, να ξαναεπιχειρήσω γιατί το mail μπορεί για οποιοδήποτε λόγο να μην έφτασε καν. Τότε ήταν που μου απάντησαν και αφού ήδη με είχαν ακούσει, καθώς έχουν εξοικείωση μιας και ψάχνουν συνέχεια χροιές, χαρακτήρες, φωνές για να «ταιριάξουνε, με κάλεσαν για τη συγκεκριμένη δουλειά. Εγώ δεν ήξερα τίποτα και όταν πήγα στο στούντιο κι έκατσα στην καρέκλα, ανοίγει η οθόνη και βλέπω Τιμόν και Πούμπα! Γελάω από μέσα μου και λέω δε μπορεί, με κοροϊδεύουν! Προσπάθησα να κρατήσω την ψυχραιμία μου, να μην ενθουσιαστώ παραπάνω, να κάνω αυτό που πρέπει. Μετά ηρέμησα.
«Ε»: Πώς ήταν το δοκιμαστικό; Είχες αγωνία;
Ν.Μ.: Το πρώτο δοκιμαστικό το έκανα για άλλο ρόλο, αλλά αυτό που κατάλαβα εκ των υστέρων ήταν ότι δεν τους ταίριαζε η χροιά από την άποψη ότι αναζητούν κάτι πολύ συγκεκριμένο και την τελική επιλογή την έχει η Disney.
Οπότε την πρώτη φορά περίμενα εναγωνίως στο τηλέφωνο και με πήραν όμως δεν πρόλαβα να απογοητευτώ γιατί μου είπαν ότι δε με επέλεξαν, αλλά ότι με ήθελαν ξανά για κάτι άλλο. Πήγα τη δεύτερη φορά για το τραγούδι. Εκεί πια είχα σταματήσει να το σκέφτομαι και να το περιμένω. Και το τραγούδι στη συγκεκριμένη ταινία της Disney είναι πολύ καθοριστικό, αφού μετά το Hakuna Matata είναι το πιο γνωστό και σε συνδέει κατευθείαν με το κινούμενο σχέδιο.
«Ε»: Πόσο περίμενες μέχρι να ενημερωθείς ότι σε επιλέξανε;
Ν.Μ.: Δεν έχω ιδέα! Θα μπορούσε να είναι ένας αιώνας αλλά στην πραγματικότητα ήταν περίπου 2,5 εβδομάδες. Τη δεύτερη φορά δεν περίμενα με τόση αγωνία, γιατί είπα πρόσεχε «μη φας την ψυχούλα σου», αλλά τελικά όταν με ενημέρωσαν υπέροχη αίσθηση, τρελό κέφι!
«Ε»: Πως σου φάνηκε να τραγουδάς τον Βασιλιά των Λιονταριών με ελληνικό στίχο;
Ν.Μ.: Το άκουγα στα αγγλικά γιατί το είχαν ήδη βγάλει. Εγώ έχω μάθει να τραγουδάω ξένα κατά κύριο λόγο, αλλά αυτό το τραγούδι δε θα μπορούσα να μην το πω στα ελληνικά. Έχει τόσο ωραία λόγια, συνδυαστικές εικόνες. Άλλωστε η παιδική μου ηλικία δεν ήταν αγγλικά, ήταν ελληνική. Οπότε ήταν πολύ ιδιαίτερο.
«Ε»: Πώς ήταν η εμπειρία της ηχογράφησης;
Ν.Μ.: Ήταν τρεις με τέσσερις ώρες και ο Ηλίας με βοήθησε πάρα πολύ. Και το είχα ανάγκη γιατί το να βγάλω μέσα σε λίγες ώρες ένα καλό υλικό ώστε να με επιλέξουν, αυτό έχει πολύ ευθύνη επάνω του Από τη στιγμή που ταιριάξαμε λοιπόν, από τη στιγμή που είχαμε κοινό λεξιλόγιο και με έκανε να καταλάβω τι θέλει από μένα, με βάση τα συναισθήματα, την ερμηνεία, τις εικόνες και πώς ταιριάζουν με το βίντεο, όσο περνούσαν οι ώρες έμπαινα κι εγώ στη διαδικασία να το θέλω ακόμη πιο καλό και όπως το φανταζόμουν. Έτσι κι έγινε τελικά.
«Ε»: Βάζεις «φωνή» σε ένα από τα πιο διαχρονικά και αγαπημένα έργα της Disney. Πώς νιώθεις που χιλιάδες παιδιά πηγαίνουν με λαχτάρα στο σινεμά για το Lion King και ακούν τη φωνή σου;
Ν.Μ.: Ακριβώς επειδή είναι ένα έργο της Disney, που αγαπήσαμε τόσο πολύ και τόσοι πολλοί και μικροί και μεγάλοι και μπαίνουν στην διαδικασία να το ακούσουν όλα τα παιδιά, αλλά και οι γονείς τους, που μεγάλωσαν με αυτό, το να είναι αυτό ειδικά μία από τις πρώτες μεγάλες δουλειές που κάνω είναι και τιμή και υπερηφάνεια για μένα. Από τη στιγμή που πήγα στην Αθήνα και επέλεξα ένα μεγαλύτερο βήμα μετά τη Θεσσαλονίκη, πάντα έλεγα στον εαυτό μου ότι δε με ενδιαφέρει να κάνω κάτι βιαστικά, αλλά να κάνω κάτι ποιοτικά. Οπότε το να κάνω αυτή τη δουλειά και να την έχω στο βιογραφικό μου και να ξέρω ότι τόσα παιδιά ακούνε τη φωνή μου, με κάνει να νιώθω πάρα πολύ περήφανη. Και με συγκινεί γιατί ξέρω ότι παιδιά, όπως ο ανιψιός μου, άλλα που γνωρίζω ή δε γνωρίζω, έχουν να ακούσουν από μένα κάτι που νιώθω πολύ καλά με αυτό.
«Ε»: Ποιο είναι το δικό σου ρεπερτόριο;
Ν.Μ.: Ξένο κυρίως, αλλά αυτό λόγω στίχου. Δηλαδή μπορώ να εκφραστώ πιο πολύ σε soul, funk, jazz, blues. Επειδή όμως η μαμά μου με έβαζε να ακούω τα πάντα σε μουσική, με έβαλε στη διαδικασία να εκτιμήσω σχεδόν όλα τα είδη, ότι το καθένα δηλαδή έχει κάτι να μου δώσει, οπότε και στα ελληνικά υπάρχουν κομμάτια που τα λατρεύω, παλιακά swing, πιο λατινοφερμένα, τα πολυφωνικά ηπειρωτικα, τα ρεμπέτικα.
«Ε»: Ποια είναι η μέχρι σήμερα διαδρομή σου;
Ν.Μ.: Σπούδασα στη δραματική σχολή του Ανδρέα Βουτσινά στη Θεσσαλονίκη. Στο τρίτο έτος έπαιξα σε μια παιδική παράσταση τη Σταχτοπούτα που ήταν και μιούζικαλ και μετά συνέχισα με κάποιες μπάντες. Τότε ξεκίνησα εκμάθηση νοηματικής γλώσσας μιας και είναι κάτι που θέλω πολύ να συνδυάσω και με τη μουσική και το θέατρο. Με εμπνέει πολύ γιατί είναι ένας τρόπος επικοινωνίας που απαιτεί να κοιτάς τον άλλο στα μάτια. Και αυτό το κάνει μαγικό! Οπότε σκέφτηκα ότι τραγουδώντας ή παίζοντας θέατρο, θα μπορούσα να το συνδυάσω στα κομμάτια μου, ως τέχνη και ως κουλτούρα, για να αφορά περισσότερο κόσμο. Με συγκινεί πολύ άλλωστε, αυτός ο τρόπος επικοινωνίας, μου φαίνεται πολύ πιο αληθινός και «άφθαρτος». Δηλαδή με την εξέλιξη της τεχνολογίας, που μιλάς και ταυτόχρονα τρως, διαβάζεις κλπ, η νοηματική σε κρατάει εκεί.
«Ε»: Πού βρίσκεσαι τώρα; Ποια είναι τα σχέδιά σου για τη συνέχεια;
Ν.Μ.: Στην Αθήνα μπήκα στην εταιρεία θεάτρου Μικρός Νότος, που κάνει παιδικό θέατρο και συνδυάζει και τραγούδι. Απευθύνεται με πολύ συγκεκριμένο τρόπο στα παιδιά με πολλά διαδραστικά στοιχεία και κάνουμε παραστάσεις σε σχολεία. Από κει και πέρα είμαι με μία μπάντα από την Πάτρα, τους «Πασπαρτού» και από το χειμώνα θα δρομολογήσω και πιο συγκεκριμένα κάποια άλλα πράγματα μουσικά.
Το καλοκαίρι κάνουμε live με την Ασμίκ Μπακλαριάν για τρίτη χρονιά σε ξενοδοχεία στη Θάσο, στον Ποτό, το Λιμένα, τη Χρυσή Αμμουδιά και πάει πάρα πολύ καλά. Το εκτιμάει πολύ ο κόσμος κι εμείς έχουμε πάρα πολύ καλή χημεία οπότε κι εμείς το εμπλουτίζουμε περισσότερο, βάζουμε θεατρικότητα και στοιχεία show.
Ξεκινάω τη νέα χρονιά με πολύ καλή διάθεση, με πολλή όρεξη και ελπίζω να πάει καλά.
«Ε»: Στο ευχόμαστε. Ευχαριστώ πολύ.
Ελένη Διαφωνίδου
ediafonidou@empros.gr
