Παρακολουθήσαμε τη Θεία Λειτουργία
Πολλές ομοιότητες, λίγες μικρές διαφορές. Μικρή η Κοινότητα των Καθολικών Ξάνθης
Στο Νομό μας εκτός από τους Χριστιανούς κατοίκους που πλειοψηφούν και τους Μουσουλμάνους συμπολίτες μας, ως γνωστόν υπάρχουν σε ικανό αριθμό Ξανθιώτες Αρμενικής καταγωγής, ελάχιστοι Εβραϊκής, ολίγοι επίσης της Καθολικής Εκκλησίας, Πεντηκοστιανοί, Παλαιοημερολογίτες, Μάρτυρες του Ιεχωβά και άλλοι διαφορετικής θρησκευτικής πίστεως.
Όλοι με τους χώρους συγκέντρωσης και προσευχής τους, λειτουργούν απρόσκοπτα. Ένας τέτοιος χώρος είναι ο μικρός ναός των Καθολικών της Ξάνθης που είναι αφιερωμένος στη μνήμη του Αγίου Ιωσήφ, στην οδό Πινδάρου 16.
Λίγα λόγια για την ιστορία των καθολικών της Ξάνθης
Η πρώτη μαρτυρία για την ύπαρξη καθολικής κοινότητας στην Ξάνθη οφείλεται στον Λακαριστή Ιερέα της Καβάλας Καζιμήρο Ypert που επισκέφτηκε στα πλαίσια περιοδείας του και την Ξάνθη στις 6 Μαΐου 1888 και κατέγραψε την επίσκεψη του στο ημερολόγιο της μονής των Λαζαριστών στην Καβάλα.
Στην Ξάνθη έφτασε μέσω Πόρτο Λάγος και κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην πόλη βρήκε 19 καθολικούς, ενώ επισκέφτηκε και τη μονή της Παναγίας Αρχαγγελιώτισας αλλά και το ναό των Ταξιαρχών στο Καβάκι. Το 1906 ζουν στην πολη 65 αλλοδαποί δυτικής προέλευσης που στην πλειονότητα τους είναι καθολικοί και ασχολούνται με την εμπορία του Καπνού.
Το 1924 τη διαποίμανση της μικρής κοινότητας της Ξάνθης αναλαμβάνουν οι Φραγκισκανοί Κοινοβιακοί της Αλεξανδρούπολης που είναι Ιταλικής εθνικότητας και αναζητούν να αγοράσουν ένα χώρο για την ίδρυση ιδιόκτητου ναού. Αγοράζουν τότε μια διώροφο οικία στη συνοικία του Καβακίου στην οδό Ταξιαρχών που αργότερα μετονομάστηκε σε οδό Ορφέως από τους απογόνους του Κωνσταντίνου Σγουρώφ έναντι 760 χρυσών λιρών Αγγλίας και τη μετατρέπουν σε παρεκκλήσι αφιερωμένο στον Άγιο Ιωσήφ.
Το 1925 κάνει την εμφάνιση του στην πόλη της Ξάνθης προερχόμενος από την Κωνσταντινούπολη ο τιτουλάριος επίσκοπος Θεοδωρουπόλεως Γεώργιος Χαλαβατζης , Καθολικός Ελληνόρυθμος Ιεράρχης, που αγοράζει 37 ακίνητα στη Ξάνθη και την ευρύτερη περιοχή της με πιθανό σκοπό τη μόνιμη εγκατάσταση. Τα σχέδιο αυτό τελικά δεν υλοποιείται και τα ακίνητα εκποιούνται το 1933. Τελευταίο τμήμα των ακινήτων αυτών αποτελεί μέρος του πάρκου του Μεγάλου Αλεξάνδρου που απαλλοτριώθηκε από το Δήμο Ξανθης και τελικά παραχωρήθηκε σε αυτόν από την Καθολική Εκκλησία για τη δημιουργία του πάρκου.
Το 1944-5 μετά το τέλος του Β Παγκοσμίου πόλεμου οι Ιταλοί μοναχοί της Αλεξανδρουπόλεως εγκαταλείπουν την Ελλάδα και τη διαποίμανση των Καθολικών της Καβάλας, Ξάνθης και Αλεξανδρούπολης αναλαμβάνει το Αποστολικό Βικαριάτο της Θεσσαλονίκης.
Το 1958 το ναό επισκέπτεται ο Ιταλός πρόξενος της Θεσσαλονίκης κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στην πόλη με αφορμή την ίδρυση παραρτήματος Ντάντε Αλιγκιέρι.
Το 1975 το παρεκκλήσι που πλέον βρίσκεται σε άθλια κατάσταση κατεδαφίζεται και την περίοδο 1990-5 αναγείρεται το νέο παρεκκλήσι μαζί με τις υπόλοιπες εγκαταστάσεις.
Σήμερα την καθολική κοινότητα της Ξάνθης αποτελούν 200 άτομα που ζουν στην πόλη και την ευρύτερη περιοχή του νομού Ξάνθης, ενώ συνολικά στην Ελλάδα ζουν 50.000 ελληνικής καταγωγής. Σταδιακά ο αριθμός τους έχει αυξηθεί από νέες αφίξεις από άλλες χώρες και ο πληθυσμός τελικά ανέρχεται στα 250.000 άτομα κάθε ηλικίας.
Στη χώρα μας υπάρχουν και λειτουργούν τέσσερις Επίσκοποι Λατινικού ρυθμού, ένας Ελληνόρυθμος και ένας Αρμενικού ρυθμού.
Τα στοιχεία μας παραχώρησαν τόσο ο Αρχιεπίσκοπος Κέρκυρας, Ζακύνθου, Κεφαλληνίας και Τοποτηρητής του Ανατολικού Βικαριάτου Θεσσαλονίκης Ιωάννης Σπιτέρης και ο συμπολίτης μας Δημήτρης Κασαπίδης, ιστορικός ερευνητής.
