Τρία ζητήματα θα κρίνουν τις εκλογές συν η προσέλευση ή αποχή
Μία προσέγγιση ως δεύτερη ανάγνωση
Συντάξεις, Σκοπιανό και Προσφυγικό θα κρίνουν τον χρόνο των εκλογών, αλλά και την όποια μεγαλύτερη προσέλευση των ψηφοφόρων στις κάλπες: Τρία καυτά ζητήματα στα οποία η κυβέρνηση αδυνατεί να δώσει πειστικές απαντήσεις, διότι και τα τρία είναι περιπεπλεγμένα και απωθούν τους ψηφοφόρους -αν δεν λυθούν. Έτσι:
-Στο συνταξιοδοτικό σύμφωνα με τον προ πολλού ψηφισμένο νόμο Κατρούγκαλου, αλλά και την υπογραφή της κυβέρνησης με τους δανειστές, είναι κάπως απίθανο να αλλάξουν τα πράγματα καθώς οι Ευρωπαίοι απαιτούν την τήρηση των υπογραφέντων (pacta servanda: sunt= οι συμφωνίες είναι τηρητέες).
-Στο Σκοπιανό, με δεδομένη την επαμφοτερίζουσα στάση των ΑΝΕΛιτών και φυσικά την ενισχυμένη πλειοψηφία που απαιτεί ένα εθνικό θέμα στη Βουλή (180 ψήφοι), η μόνη διέξοδος του Τσίπρα είναι ή να το ψηφίσει η Βουλή, ή να προσφύγει στον λαό (εκλογές). Κάτι που μάλλον είναι ασύμφορο, για τον ίδιο.
-Στο Προσφυγικό και με την αρνητική στάση του Β. Ορμπάν (προέδρου της Ουγγαρίας) για οποιαδήποτε ποσόστωση στην κατανομή των προσφύγων στις χώρες της Ε.Ε, η χώρα μας είναι αναγκασμένη –σύμφωνα με τα συμφωνηθέντα- να δέχεται πρόσφυγες τους οποίους όμως αδυνατεί να διαχειριστεί. Με ό,τι συνεπάγεται κάτι τέτοιο στην καθημερινότητα. Τα προβλήματα από την κακή διαχείριση στα νησιά του Αιγαίου είναι γνωστά σε όλους.
Τα τρία παραπάνω θέματα, φέρουν μεν την συγκατάθεση και υπογραφή) της ελληνικής κυβέρνησης, χωρίς όμως η κυβέρνηση να προσφέρει μέχρι σήμερα εκείνη την αξιοπιστία, ώστε να είναι δυνατή η λύση τους. Και επειδή η αξιοπιστία είναι η μητέρα της εμπιστοσύνης προς τα έξω (αγορές, Ε.Ε. κλπ) μάλλον κατά την άποψή μας, ο χρόνος των εκλογών θα συντομευθεί.
Και οι ψηφοφόροι…
Βέβαια κυβέρνηση και αντιπολίτευση έχουν να αντιμετωπίσουν και ένα άλλο σοβαρότατο θέμα αξιοπιστίας: την αποχή από τις δημοκρατικές διαδικασίες 2.000.000 ψηφοφόρων μέσα σε 10 χρόνια! Σύμφωνα με τον έγκυρο δημοσιογράφο, Π. Τσίμα (Huffpost, 17- 9-18), «Μέσα σε μια δεκαετία, δύο εκατομμύρια συμπολίτες είχαν “εξαφανιστεί”, είχαν πάρει τον ομματίων τους και είχαν αποσυρθεί από την εκλογική διαδικασία…».
Συγκεκριμένα από τις εκλογές του 2004, οπότε ψήφισαν 7.500.000, μέχρι τις εκλογές του 2015, οπότε είχαμε μόνο 5.500.000 ψηφοφόρους υπάρχει ένα κενό δυο εκατομμυρίων ψηφοφόρων! Πρόκειται για εκείνους τους πολίτες που άλλοτε αποτελούσαν τον βασικό πυρήνα των κομμάτων εξουσίας, λόγω είτε ιδεολογίας είτε συμφερόντων.
Με την κρίση και την πλήρη απογοήτευση από την ανικανότητα των κομμάτων εξουσίας για μια κάποια εθνική συναίνεση (αλλά και σήμερα από την έπαρση και τον ερασιτεχνισμό της αριστεράς), νομίζουμε ότι θα έχουν αποσυρθεί, δυστυχώς, πολύ περισσότεροι.
Έτσι, αν κάτι θα αλλάξει στην εκλογική μας συμπεριφορά, αυτό θα είναι μάλλον προς το χειρότερο: θα είναι η αποχή. Γι’ αυτό, οι δυο βασικοί διεκδικητές της εξουσίας (Τσίπρας- Μητσοτάκης) στις ομιλίες και τις συνεντεύξεις τους στη Δ.Ε.Θ. (2018) ήσαν ιδιαίτερα προσεκτικοί στο «τι τάζουν». Ο ρεαλισμός (η καθημερινότητα των πολιτών) μάλλον τους προσγειώνει, ενώ και η οικονομική εξουθένωση του ελληνικού λαού δεν τους δίνει πολλά περιθώρια για πολιτικαντισμούς.
Σ.Γ.Κ.
