Έχει χαρακτηριστεί “κατάρα” και “τροχοπέδη” για την ανάπτυξη της περιοχής μας μια συνθήκη που δεν είχε καν νομική υπόσταση!
Στα «δίχτυα» του Δικτύου Natura 2000 είναι το μεγαλύτερο μέρος της περιοχής μας με το νέο νομοσχέδιο
Στα «δίχτυα» του Δικτύου Natura 2000 είναι το μεγαλύτερο μέρος της περιοχής μας ιδιαίτερα μετά την ένταξη νέων περιοχών όπως προβλέπει το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε πέρσι. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η χλωρίδα και η πανίδα της περιοχής τίθεται υπό την προστασία του Ευρωπαϊκού Οικολογικού Δικτύου που εκτείνεται σε πολλές περιοχές της Ευρώπης, ενώ η αρμοδιότητα και η ευθύνη ανήκει στον Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Νέστου – Βιστονίδας – Ισμαρίδας.
Να σημειώσουμε πως στις νέες περιοχές που εντάσσονται και είναι και η περιοχή της Θάσου καθώς επίσης η θαλάσσια περιοχή του κόλπου της Καβάλας, ενώ διατηρούνται και οι παλαιότερες περιοχές όπως στην παραλιακή περιοχή των Αβδήρων, Μυρωδάτο, γύρω από τον Νέστο κ.λ.π.
Αστικός μύθος η Ραμσάρ ;
Εκτός από την Natura στην περιοχή μας τα τελευταία 15 τουλάχιστον χρόνια πολύς λόγος γίνονταν για τη συνθήκη Ραμσάρ. Μια επίσης ευρωπαϊκή συνθήκη που είχε διχάσει έντονα τους φορέις και την κοινωνία της περιοχής μας καθώς για άλλους θεωρούνταν τροχοπέδη της ανάπτυξης και ήταν συνώνυμο της «κατάρας» για την περιοχή και για άλλους «ευλογία». Μάλιστα η συνθήκη Ραμσάρ πολλές φορές απέτρεψε την υλοποίηση επενδύσεων αφού έθετε μια σειρά περιορισμούς στις παρεμβάσεις ανάλογα με τις ζώνες προστασίας που είχε κατηγοριοποιήσει την περιοχή. Η Natura από την μια η Ραμσάρ από την άλλη είχαν δημιουργήσει μια σύγχυση για το τι ισχύει. Αυτή την σύγχυση έρχεται να διαλύσει ο πρόεδρος του Φ.Δ. Εθνικού Πάρκου Νέστου – Βιστονίδας – Ισμαρίδας Μάνος Κουτράκης, ο οποίος μιλώντας στο «Ε» χαρακτήρισε την Ρασμάρ έναν αστικό μύθο που είχε δημιουργηθεί μόνο στην περιοχή μας και είχε επίσης δαιμονοποιηθεί χωρίς καν να υφίσταται νομικά: «Ήταν μια συνθήκη του 1974 χωρίς καμιά νομική υπόσταση όπως τόσες άλλες. Δεν μπορώ να ανακαταλάβω γιατί στην περιοχή έχει λάβει τις διαστάσεις ενός αστικού μύθου και έχει δαιμονοποιηθεί τόσο. Αυτό που ισχύει είναι η ΚΥΑ του 2007 που θέτει μια σειρά περιορισμούς για την προστασία της πανίδας και της χλωρίδας», επισημαίνει ο κ. Κουτράκης.
Μαριάννα Ξανθοπούλου
