Γιορτάστηκαν τα «Χελιδονίσματα» στην κεντρική πλατεία. Μια εκδήλωση του Μουσικού Σχολείου Ξάνθης σε συνεργασία με το Κέντρο Πολιτισμού και την Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Συμμετείχαν 14 σχολεία του νομού
Το μήνυμα της Άνοιξης, της αναγέννησης της ζωής, έφεραν ως άλλα χελιδόνια παιδιά από νηπιαγωγεία και σχολεία του νομού μας …τιτιβίζοντας στους δρόμους της πόλης τα χελιδονίσματα. Κρατώντας στα χέρια του ομοιώματα χελιδονιών, τα κορίτσια φορώντας στα ξέπλεκα μαλλιά τους κορδέλες λουλουδιών και κρατώντας καλάθια με λουλούδια τα παιδιά με τους δασκάλους τους ξεχύθηκαν σαν ένα ποτάμι χαράς στη κεντρική οδό της πόλης και τραγουδώντας τα κάλαντα της Άνοιξης κατέληξαν στην κεντρική πλατεία, προξενώντας μια ευχάριστη έκπληξη στους περαστικούς.
Γιόρτασαν την Άνοιξη και την Ποίηση στην πλατεία της Ξάνθης
Φέτος για πρώτη φορά μετά από πρωτοβουλία του Μουσικού Σχολείου Ξάνθης και σε συνεργασία με το Κέντρο Πολιτισμού του Δήμου Ξάνθης και την υποστήριξη της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, οργανώθηκε συντονισμένα και όχι μεμονωμένα όπως άλλα χρόνια, μια μουσικοχορευτική εκδήλωση με συμμετοχή μαθητών από 14 σχολεία του νομού και της πόλης καθώς επίσης και συλλόγους, όπως ο σύλλογος Εβριτών. «Η ανταπόκριση που είχαμε στο κάλεσμα που απευθύναμε σε σχολεία ξεπέρασε κάθε προσδοκία μας. Γι αυτό ευχαριστούμε τους συναδέλφους μας και τους μαθητές μας που αγκάλιασαν την προσπάθεια» είπε ο Διευθυντής του Μουσικού Σχολείου Ξάνθης κ.Αναστάσιος Ρούμογλου δίνονται το έναυσμα αν αρχίσει η γιορτή. Ο πρόεδρο του Κέντρου Πολιτισμού κ. Λύρατζης συνεχάρη το Μουσικό σχολείου για την πρωτοβουλία του και όλους όσους συμμετείχαν και δήλωσε πως το Κέντρο Πολιτισμού είναι αρωγός σε τέτοιες πρωτοβουλίες ενώ και ο δήμαρχος Ξάνθης εξήρε την πρωτοβουλία και ευχήθηκε «Καλή Άνοιξη»! Η γιορτή άνοιξε με τους μικρούς χορευτές του συλλόγου Εβριτών, ντυμένους με θρακιώτικες φορεσιές που χόρεψαν παραδοσιακούς χορούς με την μουσική συνοδεία του σχήματος του Μουσικού σχολείου.
Χελιδονίσματα με Ελύτη και Νικηφόρο Βρεττάκο: «Τα πρόσωπα τω λουλουδιών»
Η 21η Μαρτίου που είναι φέτος η πρώτη ημέρα της Άνοιξης, η εαρινή ισημερία και συμπίπτει με την Παγκόσμια Ημέρα της Ποίησης αλλά και της Δασοπονίας. Έτσι τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να γιορτάσουν με Ποίηση την Άνοιξη με ποιήματα της Άνοιξης από τους μεγάλους μας ποιητές Οδυσσέα Ελύτη και Νικηφόρο Βρεττάκο. Ένα κορίτσι από το σχολείο Διομήδειας απήγγειλε τα «Τα πρόσωπα των λουλουδιών», του Ν. Βρεττάκου:
«Γιά μι’ ἀκόμη φορά, σταμάτησα
σήμερα κι ὥρα πολλή κοιτοῦσα
τό πρόσωπο ἑνός λουλουδιοῦ.
Βρῆκα τά μάτια του·
ἔσκυψα
μέσα του
κι ἔνιωσα
δέος.
Καί γιόμισα ἀγάπη
γιόμισα εὐλάβεια
γιόμισα ἄνθρωπο».
Ένα έθιμο με ρίζες στην αρχαία Ελλάδα
Ένα έθιμο που έχει τις ρίζες του στα αρχαία χρόνια και συνδέεται με πλείστους συμβολισμούς και δοξασίες όπως με τον Μύθο της Περσεφόνης που φεύγει απ’ τον Άδη και έρχεται να συναντήσει τη μητέρα της, τη Θεά Δήμητρα, η οποία γιορτάζει τον ερχομό της δημιουργώντας όλο αυτό τον οργασμό ζωής! Στην αρχαιότητα, τον μήνα Μάρτη – Βαδράμιο – στη Ρόδο, σε άγνωστη ημέρα του τοπικού μήνα, γινόταν τα «Χελιδόνεια» για την υποδοχή της άνοιξης και των χελιδονιών, της οποίας η ίδρυση αποδίδεται στον Λίνδιο Κλεόβουλο. «Ήλθ΄ ήλθε Χελιδών, καλάς ώρας άγουσα και καλούς ενιαυτούς (χρόνους), επί γαστέρι λευκά, επί νώτα μέλαινα, άνοιγ’ άνοιγε ταν θύραν χελιδονεί, ου γαρ γέροντες εσμέν αλλά παιδία (Κλεόβουλος ο Λίνδιος). Τραγουδώντας μικρά άσματα αντίστοιχα με τα σημερινά κάλαντα, τα χελιδόνεια, που κατά την Ελληνιστική περίοδο διαδόθηκαν στον Ελληνικό κόσμο, επέζησαν έως τον 10ο αιώνα, οπότε και απαγορεύθηκαν από την «εν Τρούλλω» 6η Οικουμενική σύνοδο, το 939, ως κατάλοιπο του Ελληνικού εθνισμού. Στις μέρες μας σε πολλές περιοχές της χώρας μας, την πρώτη Μαρτίου ή στις 21 Μαρτίου, ημέρα της εαρινής ισημερίας, τα παιδιά γυρνάνε στα σπίτια κρατώντας ένα αρθρωτό ομοίωμα χελιδονιού, την «χελιδόνα», και τραγουδούν ένα είδος καλάντων, τα χελιδονίσματα. Το έθιμο της χελιδόνας, αναβιώνει μέχρι τις μέρες μας σε πολλά μέρη της Ελλάδας, όπως την Ήπειρο, τη Μακεδονία, την Θράκη και τα Δωδεκάνησα. Την «χελιδόνα» σε κάποιες περιοχές την στολίζουν με φύλλα κισσού, που είναι χαρακτηριστικό της αειθαλούς βλάστησης, σε άλλες, με ζουμπούλια ή άλλα ανοιξιάτικα λουλούδια, κι αλλού της κρεμούν κουδουνάκια και πολύχρωμα χαρτιά. Οι «Χελιδονιστές», οι οποίοι ήταν κυρίως παιδιά αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις ενήλικες, γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας τραγούδια για τον ερχομό των χελιδονιών. Παλιά, οι νοικοκυρές έδιναν στα παιδιά λάδι, κρασί, αλεύρι, σιτάρι, αυγά και σε λίγες περιπτώσεις χρήματα. Τα λεφτά, καθώς και ό,τι προϊόντα μάζευαν τα παιδιά, τα αφιέρωναν στην εκκλησία. Κάποια «χελιδονίσματα» χαιρετίζουν το έαρ, την άνοιξη, και απαγγέλλουν στίχους, για να διώξουν τον χειμώνα ή τον τελευταίο μήνα του, τον Φλεβάρη.
Μαριάννα Ξανθοπούλου
