6 επενδυτικά σχέδια από την Ξάνθη στην τελική φάση – Συνολικός προϋπολογισμός στα 3,5 εκ. ευρώ – 44 συνολικά στην ΑΜΘ με 58,6 εκ. ευρώ.
Δεν «προβιβάστηκαν» 12 επενδύσεις από την ΑΜΘ και 1 από την Ξάνθη. Σε ρυθμούς …χελώνας προχωρούν οι διαδικασίες. Το νέο στοιχείο: Οι επιχειρήσεις δεν θέλουν τόσο τα λεφτά θέλουν τις φοροαπαλλαγές!
Με ρυθμούς …χελώνας προχωρούν οι διαδικασίες επεξεργασίας, αξιολόγησης και έγκρισης των υποβληθέντων επενδυτικών προτάσεων στον α΄ κύκλο του αναπτυξιακού νόμου. Ένα χρόνο μετά και όπως έχουμε πληροφορηθεί αρμοδίως από τον προϊστάμενος του Τμήματος Κινήτρων της Περιφέρειας ΑΜΘ κ. Κοσμά Γρηγοριάδη τώρα αισίως βρίσκονται στο τελικό στάδιο. Και η ευθύνη για την καθυστέρηση δεν βαραίνει τις υπηρεσίες της περιφέρειας αφού τον γενικό σχεδιασμό και τον έλεγχο τον έχει το υπουργείο Οικονομίας.
«Κόπηκαν» 12 επενδύσεις από την ΑΜΘ και 1 από την Ξάνθη – Στο μισό μειώθηκε ο προϋπολογισμός
Το Αύγουστο του 2017 όπως μας είχε πληροφορήσει σε σχετικό ρεπορτάζ ο κ. Γρηγοριάδης, είχαν υποβληθεί συνολικά από την ΑΜΘ 56 επενδυτικά σχέδια με συνολικό προϋπολογισμό 187.048.537 ευρώ. Στην πορεία της αξιολόγησης «προβιβάστηκαν» 44 οι επενδύσεις με συνολικό προϋπολογισμό 58.648.000 ευρώ. Από την Ξάνθη δεν πέρασε τα στάδια αξιολόγησης ένα επενδυτικό σχέδιο και πλέον 6 προτάσεις με συνολικό προϋπολογισμό 3,5 εκ. ευρώ έφτασαν στο τελικό στάδιο. Οι προτάσεις για την Ξάνθη αφορούν επενδύσεις στον πρωτογενή τομέα με επενδύσεις εκσυγχρονισμού εγκαταστάσεων στον αγροτικό τομέα (ξηραντήρια κηπευτικών, επεξεργασίας σιτηρών κ.λ.π.). Πρωταγωνίστρια στον αναπτυξιακό η Καβάλα – Θάσος με επενδύσεις στον τουρισμό και στον αγροδιατροφικό τομέα αλλά και σε άλλες επιμέρους κατηγορίες όπως κατασκευαστικές, μάρμαρα κ.λ.π.
Σύμφωνα με την εκτίμηση του κ. Γρηγοριάδη αρχές του νέου έτους θα ολοκληρωθεί η διαδικασία του ελέγχου και θα δοθούν οι εγκρίσεις ώστε να ξεκινήσει η υλοποίηση των επενδύσεων αυτών.
Δεν θέλουν τόσο τα λεφτά θέλουν τις φοροαπαλλαγές!
Όπως ανέφερε ο κ. Γρηγοριάδης ο νέος αναπτυξιακός έχει σχεδιαστεί σε μια νέα οικονομική πραγματικότητα αυτή της κρίσης, οπότε δεν υπάρχει σύγκριση με τους προηγούμενους. Είναι ένα καλό εργαλείο για τις επιχειρήσεις παρότι αρχικά αντιμετωπίστηκε μ’ ένα «μούδιασμα» απόρροια της οικονομικής δυσπραγίας. Η ειδοποιός διαφορά βρίσκεται στην αξιοποίησή του και συγκεκριμένα ενώ παλαιότερα οι επιχειρήσεις στόχευαν στις επιχορηγήσεις τώρα στοχεύουν στις φορολογικές απαλλαγές: «Πλέον εμφανίζονται υφιστάμενες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται χρόνια στη περιοχή μας και παρουσιάζουν μια καλή εικόνα με υγιείς οικονομικές βάσεις οι οποίες στοχεύουν περισσότερο στις φοροαπαλλαγές που δίνει ο αναπτυξιακός», επισημαίνει ο κ. Γρηγοριάδης. Κι είναι ευνόητο αν σκεφτεί κανείς την υψηλή φορολογία των επιχειρήσεων καθώς και τον ανταγωνισμό που δέχονται από την χαμηλή φορολογία γειτονικών χωρών.
Μαριάννα Ξανθοπούλου
