Η τέχνη κατακτά κυρίαρχο ρόλο στα σχολεία του εξωτερικού, υπολείπεται όμως κατά πολύ στην χώρα μας
Η χορογράφος και παιδαγωγός της ΦΕΞ, Βάνια Φίτσεβα, αναλύει τα οφέλη που προκύπτουν για τα παιδιά μέσα από την διαδικασία του μουσικού θεάτρου
Μία μελέτη του Εθνικού Ιδρύματος Προστασίας Τεχνών των ΗΠΑ είναι άκρως αποκαλυπτική αναφορικά με τη σπουδαιότητα της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης στη γνωστική και κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών. Όσα έχουν πρόσβαση στις τέχνες στο σχολικό περιβάλλον εμφανίζουν πενταπλάσιες πιθανότητες αποφοίτησης από το σχολείο, σε σχέση με όσα τις στερούνται, όπως και υπετριπλάσια ποσοστά ολοκλήρωσης της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. Την ώρα που σε όλο και περισσότερες χώρες η σταθερή και δυναμική παρουσία των τεχνών είναι δομικό στοιχείο του εκπαιδευτικού συστήματος, εκείνες απουσιάζουν από το ελληνικό σχολείο. Μέσα από την τέχνη ο μαθητής δεν δέχεται απλά μια γνώση, αλλά συμμετέχει σε αυτήν.
Τα σύγχρονα παιδιά αντιμετωπίζουν μεγαλύτερα προβλήματα κοινωνικοποίησης
Το «Ε» συνομίλησε με την μουσικό, χορογράφο και παιδαγωγό του Μουσικού Θεάτρου της ΦΕΞ, Βάνια Φίτσεβα, η οποία καταθέτει την δική της εμπειρία μέσα από τα 8 χρόνια λειτουργίας του εργαστηρίου στην Ξάνθη. Το Μουσικό Θέατρο της ΦΕΞ, αρχικά Παιδικό Μουσικό Θέατρο, απευθύνεται σε παιδιά από προσχολική ηλικία μέχρι και μαθητές Λυκείου με τα αντίστοιχα τμήματα. Πέρα από τα πρώτα καλλιτεχνικά ερεθίσματα που δέχονται τα παιδιά μέσα από την μουσική, τον ρυθμό, την κίνηση και την επαφή τους με κλασικά έργα της παιδικής λογοτεχνίας, οι ωφέλειες που προκύπτουν φαίνεται να είναι πολλαπλές. «Τα παιδιά σήμερα έχουν αρκετές διαφορές από τα παιδιά πριν 10-15 χρόνια, κυρίως στο θέμα της κοινωνικοποίησης. Είναι μια γενιά που έχει μεγαλώσει με κινητά και τάμπλετ και δυσκολεύεται πολύ να σταθεί απέναντι σε κάποιο συνομήλικο παιδί, να μιλήσει και να συνεργαστεί», ανέφερε η κα Φίτσεβα. Οι μαθητές καλλιεργούν μέσα από το μουσικό θέατρο τον διάλογο, την επικοινωνία, την φαντασία τους αλλά και την προσαρμοστικότητα και την επίλυση προβλημάτων. «Δεν είναι αυτοσκοπός να μάθουν τα παιδιά ακριβώς τα λόγια της παράστασης, αλλά να μπορούν να την διηγηθούν με δικά τους λόγια, να μάθουν τους κανόνες της σκηνής και να προσαρμοστούν στις καταστάσεις που προκύπτουν πάνω σε αυτήν», σημειώνει η ίδια.
Η τέχνη ως μέσο ομαλής ψυχικής ανάπτυξης των παιδιών
«Σε πολλούς μπορεί να φαίνονται απλοϊκά τα παιδικά παραμύθια που μεταφέρονται σε παραστάσεις, αλλά είναι κείμενα και έργα διαχρονικά, συνδυάζοντας διδακτικές ιστορίες με κορυφαία κλασική μουσική. Εξάλλου, ένα παραμύθι δεν αφορά μόνο τα παιδιά, αλλά όπως είπε ο Κρίστιαν Άντερσεν ‘’Τα παραμύθια γράφτηκαν για να κοιμίζουν τα παιδιά και να ξυπνούν τους μεγάλους’’. Ο περιορισμός της θεατρικής αγωγής στα σχολεία σε ένα μάθημα που αναλώνεται σε ένα σκετσάκι έμπνευσης του δασκάλου για την σχολική γιορτή δεν εκπληρώνει τον προορισμό της, αφού το θέατρο μπορεί να βοηθήσει το παιδί μέσα από τους ρόλους να κατανοήσει καλύτερα διάφορες καταστάσεις και να αποκτήσει μεγαλύτερη ενσυναίσθηση. «Τα παιδιά είναι ευαίσθητα και δεκτικά στην επίδραση της μουσικής, της ποίησης, της κίνησης και του χορού, αναπτύσσοντας διανοητικές ικανότητες, που βοηθούν στην ομαλή ψυχική του ανάπτυξη», τονίζει η κα Φίτσεβα, υπενθυμίζοντας ότι τα μαθήματα στο Μουσικό Θέατρο της ΦΕΞ ξεκινούν την επόμενη εβδομάδα και οι εγγραφές συνεχίζονται.
ΧΑΡΗΣ ΔΙΑΦΩΝΙΔΗΣ
