Μια ιστορική αναδρομή στην όλη υπόθεση
Το Δασικό Χωριό Ξάνθης (αρχική του ονομασία, Δασικός Περιβαλλοντικός Οικισμός Ερυμάνθου), έχει πονεμένη προϊστορία. Μέσα σ’ αυτή ξεχωρίζει η αρχική πρόταση – συμφωνία με το πρώην Υπουργείο Γεωργίας για περιβαλλοντική, εκπαιδευτική, κυρίως, χρήση και λειτουργία του με διασφαλισμένες αενάως τις απαιτούμενες προς τούτο πιστώσεις.
Δυστυχώς, η τέτοια προοπτική απεμπολήθηκε εξ’ αιτίας πολιτικών – κομματικών σκοπιμοτήτων υπό την πίεση του αείμνηστου Χαρίλαου – Δημάρχου Σταυρούπολης, με το πέρασμα του οικισμού από την δικαιοδοσία του Δασαρχείου Ξάνθης, τ’ οποίο εξ’ ιδίας πρωτοβουλίας το δημιούργησε, στον πρώην Δήμο Σταυρούπολης που το μετέτρεψε σε ξενοδοχειακή – τουριστική (υποτονική) μονάδα.
Έτσι, τ’ όνειρο, ο στόχος, η επιδίωξη, η αναγκαιότητα ύπαρξης ενός δασικού οικισμού με περιβαλλοντική, εκπαιδευτική, ευρείας εμβέλειας αποστολή φέρονταν χαμένη, έως ότου έγινε γνωστό (βλ. Εμπρός 25-5-2017) πως αυτό παίρνει σάρκα και οστά στο Δασικό Χωριό Ελατιάς Δράμας μέσω του Δ.Π.Θ., παρακαλώ.
Σημειώνεται πάντως πως το Δ.Π.Θ. είχε ζητήσει αρχικά, το Δασικό Χωριό Ξάνθης που όμως το αίτημά του απορρίφθηκε από τον Δήμο Σταυρούπολης με την αιτιολογία ότι το Πανεπιστήμιο δεν ήταν φερέγγυο! (βλ. Φωνή της Ξάνθης 27-6-2004).
Με αφορμή όλων αυτών επαναφέρω στην δημοσιότητα άρθρο μου του Ιουλίου 2004 που κρίνεται και πάλι επίκαιρο και που έχει ως εξής:
ΔΑΣΙΚΟ ΧΩΡΙΟ ΠΟΥ ΠΟΡΕΥΕΣΑΙ;
Σχεδιάστηκε μ’ ευαισθησίες. Κατασκευάστηκε με λεπτότητα. Περιβλήθηκε με αγάπη.
Η λειτουργία του οργανώνονταν με πνεύμα περιβαλλοντικής πολιτισμικής και αλτρουιστικής προσφοράς.
Αλλά, φευ. Οι ανθρώπινες ίντριγκες έπαιξαν πάνω του ευτελή παιχνίδια. Συμφεροντολογικά.
Δεν άφησαν τ’ όραμα να επιζήσει (θα επιζήσει όμως τώρα, αλλά στο Δασικό Χωριό Ελατιάς Δράμας).
Διαβάζω, στην 1094/9-4-1996 αναφορά μου – από το Δασαρχείο Ξάνθης – προς το Υπουργείο Γεωργίας, προκειμένου να τεθεί σε λειτουργία.
… «Αποστολή οικισμού (δασικού χωριού) – Χρήστες οικισμού
Ο οικισμός δεν ανήκει στην κατηγορία των γνωστών χώρων δασικής αναψυχής. Ωστόσο «γεννήθηκε» για να προσφέρει κατ’ αμφίδρομο όμως τρόπο εξειδικευμένη αναψυχή. Δηλαδή, κι εδώ είναι το σημαντικό, αναψυχή μέσα από την προσφορά περιβαλλοντικών υπηρεσιών.
Οπωσδήποτε η λειτουργία του θα είναι αναπόσπαστα και κατά προτεραιότητα συνδεδεμένη με ανάπτυξη προγραμμάτων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, πληροφόρησης και ενημέρωσης, προγραμμάτων δηλ. τέτοιων που είναι τελείως απαραίτητα στους περιβαλλοντικά κρίσιμους καιρούς μας, στους οποίους όμως δυστυχώς λείπουν τα μέσα και οι ευκαιρίες οργάνωσής των.
Χρήστες του κατά προτεραιότητα πρέπει να είναι επιστήμονες, ερευνητές, σπουδαστές, μαθητές, εκπρόσωποι Μ.Μ.Ε. (που θα μεταφέρουν τις εμπειρίες τους στο ευρύ κοινό), μέλη περιβαλλοντικών οργανώσεων και βέβαια οι ανώνυμοι πολίτες.
Ακόμη στην αποστολή του πρέπει να προστεθεί: α) η πραγματοποίηση συνεδρίων και σεμιναρίων περιβαλλοντικής κύρια κατεύθυνσης για τα οποία υπάρχει δυνατότητα, β) η φιλοξενία δασικών- περιβαλλοντικών αποστολών, γ) η πραγματοποίηση σ’ αυτόν ειδικών επιμορφωτικών – ενημερωτικών συγκεντρώσεων υπαλλήλων ή στελεχών της Δημόσιας Διοίκησης, Ν.Π.Δ.Δ. και Ν.Π.Ι.Δ. για την αποτελεσματική συμβολή τους στην οικονομική ανάπτυξη της υπαίθρου.
Θα στοχεύει με άλλα λόγια ο οικισμός σε διευκολύνσεις για την μελέτη του φυσικού περιβάλλοντος αλλά και στο να φέρει τον ταλαιπωρημένο αμάθητο άνθρωπο κοντά στη φύση, να τον ηρεμήσει, να τον ανακουφίσει, να επανασφύξει τις κλονισμένες από δεκαετίες σχέσεις τους, να διδάξει, ν’ αναπτύξει σεβασμό και αγάπη προς το δάσος και τον κόσμο του, ν’ αναπτύξει περιβαλλοντική ευαισθησία και ηθική και να εξασφαλίσει παράλληλα και την προστασία και ανάπτυξη του δάσους και του φυσικού περιβάλλοντος.
Και βέβαια μέσα απ’ όλες τις διαδικασίες θα επιτυγχάνεται και η παθητική αναψυχή του.
Σε καμία περίπτωση ο οικισμός δεν θα λειτουργήσει ως ξενοδοχειακή ή άλλης παρεμφερούς μορφής μονάδα».
Σε άλλο σημείο, που αφορά την θέσπιση εισιτηρίου εισόδου για τους ανώνυμους ως άνω πολίτες, η αναφορά συμπεριλαμβάνει και πρόταση γι’ ατέλεια εισόδου.
….. «Ατέλεια εισόδου
Για εξειδικευμένες περιπτώσεις κρίνεται επιβεβλημένη η ελεύθερη είσοδος και παραμονή για περιορισμένο όμως αριθμό περιόδων παραμονής. Ειδικότερα:
α. Μαθητές Σχολείων, Γυμνασίων κ.λπ. ως και φοιτητών μετά των εκπαιδευτών τους με αντικειμενικό σκοπό την πραγματοποίηση περιβαλλοντικών ωρών μάθησης. Περίοδοι παραμονής μέχρι τρεις.
β. Επιστήμονες – ερευνητές, ημεδαποί και αλλοδαποί, μ’ επίσημη (αποδεδειγμένη μ’ έγγραφα των ιδρυμάτων τους) αποστολή την διενέργεια επιστημονικών ερευνών. Περίοδοι παραμονής μέχρι δέκα. Υποχρέωσή τους τα πορίσματα των ερευνών να κατατίθενται και στο Δασαρχείο Ξάνθης.
γ. Εκπρόσωποι Μ.Μ.Ε. όταν τελούν σ’ επίσημη αποστολή (αποδεδειγμένη κι εδώ μ’ έγγραφα) για την μεταφορά (υποχρέωσή τους) στο ευρύ κοινό περιβαλλοντικών πληροφοριών και μηνυμάτων. Περίοδοι παραμονής μέχρι τρεις.
δ. Φιλοξενία βραχείας διάρκειας δασικών – περιβαλλοντικών αποστολών.
ε. Σπουδαστές όλων των βαθμίδων δασικής εκπαίδευσης.
στ. Άτομα με ειδικές ανάγκες.
Απεμπολήθηκαν χάριν σκοπιμοτήτων ολ’ αυτά (και όχι μόνο) τα ιδανικά, για τη λειτουργία και αποστολή του. Κουρσεύτηκε η περιφάνιά του πριν καλά καλά το περιβάλλει.
Και να τώρα, όνειρό μου, να μη σου «επιτρέπουν» να δεχθείς, ούτε καν με αμοιβή, φοιτητές (για εκπαίδευση) της Δασολογίας και Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων του Δ.Π.Θ. (βλ. Φωνή της Ξάνθης της 27ης Ιουνίου 2004).
Μην παραξενεύεσαι όμως. Ανθρώπων έργο είσαι. Δεν θα σ’ άφηναν έξω από την παραφροσύνη τους.
Οι τεθέντες ως άνω στόχοι για την χρήση και διαχείριση του Δασικού Χωριού Ξάνθης φαίνεται πως θα πραγματοποιηθούν τώρα από το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, πράγμα που αποτελεί προσωπική μου ικανοποίηση, έστω και αν αυτό γίνει μέσω του Δασικού Χωριού Ελατιάς Δράμας.
Ξάνθη 21 Ιουλίου 2017
Â
Ιωάννης Γκεβρέκης
Επίτιμος Δασάρχης
