Ο Παναγιώτης Κούδας παρουσιάζει το Σάββατο στο Nostos live τον… Μάκη και παραχωρεί συνέντευξη στο «Ε» για να μάθουμε γιατί ο Μάκης είναι μόνος και τι τον απασχολεί στην ζωή
Π. Κούδας: «Όλοι μας είμαστε κατά καιρούς μόνοι. Ποιος δεν ταυτίζεται με την έννοια της μοναξιάς;»
Ο Παναγιώτης Κούδας έρχεται σε ένα απολαυστικό stand up comedy στην 3η solo παράστασή του στην Ξάνθη με το «Πόσο μόνος είναι αυτός ο Μάκης…» στο NOSTOS live stage το Σάββατο 13 Μαΐου στις 21:30. Διάρκεια παράστασης: 80 λεπτά, γενική είσοδος: 5 ευρώ.
Λίγα λόγια για τον Παναγιώτη Κούδα
Ο Παναγιώτης Κούδας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1978, μεγάλωσε στην Αλεξανδρούπολη και ζει πλέον σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Ξεκίνησε την ενασχόλησή του με τη stand up comedy το 2001. Στο ενεργητικό του έχει δύο μεγάλου μήκους παραστάσεις (Μυθολογία, Παιδικά Τραύματα). Το 2016 παρουσίασε στο μαιευτήριο comedy club στην Θεσσαλονίκη την νέα του παράσταση “Πόσο μόνος είναι αυτός ο Μάκης…” σε μορφή work in progress, με κείμενα που γράφτηκαν από το 2014 μέχρι το 2016. Συμμετέχει σε ομαδικές παραστάσεις stand up comedy σε όλη την Ελλάδα, έχει εμφανιστεί και στα 2 comedy clubs της Ελλάδας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, σε διάφορα φεστιβάλ και έχει πραγματοποιήσει περιοδείες σε όλη την Ελλάδα μαζί με πολλούς άλλους Έλληνες κωμικούς. Είναι -μαζί με τον Δημήτρη Δημόπουλο- ο διοργανωτής του Φεστιβάλ Κωμωδίας Ξάνθης.
Δύο μέρες πριν την παράσταση, ο Παναγιώτης μίλησε στο «Ε» για την stand-up κωμωδία, για το γέλιο, για την μοναξιά και φυσικά για όσα θα μας παρουσιάσει.
– Με μια χολυγουντιανή παραγωγή σποτ και εξαιρετικές κριτικές από τους συγγενείς σου μας κέντρισες το ενδιαφέρον. Τι να περιμένουμε από την παράσταση;
Είναι μια κλασσική σε φόρμα solo παράσταση stand-up που πιάνει διάφορα θέματα. Την ηλικία, τα παιδιά, πράγματα από την καθημερινότητα και πιο σοβαρά θέματα. Να περιμένετε να διασκεδάσετε και να γελάσετε. Ό,τι πρέπει να προσφέρει μια παράσταση stand-up.
– Γιατί είναι μόνος ο Μάκης; Ταιριάζει ίσως περισσότερο στον σόλο ρόλο του stand–up κωμικού;
Δεν τον ξέρω προσωπικά. Δεν τον έχω γνωρίσει. Νομίζω ότι είναι μόνος με βάση το μοναδικό στοιχείο που ξέρω για αυτόν. Αλλά ναι νομίζω ότι είναι μόνος, εγώ στην σκηνή είμαι μόνος, όλοι μας είμαστε κατά καιρούς μόνοι. Ποιος δεν ταυτίζεται με την έννοια της μοναξιάς;
– O Μάκης όπως και προηγούμενες παραστάσεις σου περιοδεύουν σε όλη την Ελλάδα. Βρίσκεις διαφορές ανάμεσα στο κοινό του κέντρου και της επαρχίας;
Ναι, ξεκάθαρα υπάρχουν διαφορές. Το κοινό της Αθήνας έχει δει πολύ περισσότερα πράγματα ή τουλάχιστον θεωρεί πως έχει δει και είναι πάρα πολύ αυστηρό στην κριτική του. Πρέπει να τους κερδίζεις συνεχώς μέχρι να σε εμπιστευτούν και δεν είναι τόσο εκδηλωτικοί από την αρχή. Βέβαια όταν έχεις ένα έμπειρο κοινό, υπάρχει το πλεονέκτημα ότι ξέρουν το είδος και τι να περιμένουν. Δεν χρειάζεται να περάσεις χρόνο για να επιβάλεις τις σωστές συνθήκες. Αν είσαι καλός, σε αποδέχονται. Στην επαρχία πάλι ο κόσμος είναι πολύ πιο δεκτικός, εκδηλωτικός και έρχεται με καλή διάθεση να σε ακούσει. Αλλά εκεί συναντάς μερικές φορές την δυσκολία να επιβάλεις τις συνθήκες και τις σχέσεις. Έχει τύχει πολλές φορές να έχουμε φασαρία ή να μας μιλάνε στην αρχή της παράστασης, όταν προσπαθούμε να εξηγήσουμε ότι είναι ένα θεατρικό είδος που απαιτεί ησυχία και προσήλωση αλλά με την εμπειρία πλέον το επιβάλουμε και στο τέλος καταλαβαίνουν ότι έτσι διασκεδάζουν πραγματικά στην παράσταση.
– Αναφέρεις για την παράσταση ότι θα ασχοληθεί και με το σεξ στις διάφορες ηλικίες. ‘’Πουλάει’’ περισσότερο ή είναι και μια προσπάθεια να ξεπεραστούν διάφορα ταμπού;
Δεν κάνω κάποια προσπάθεια να ξεπεραστούν ταμπού. Δεν με ενδιαφέρει να γίνω διδακτικός συνειδητά. Το σεξ είναι κομμάτι της ενήλικης ζωής και στα πλαίσια μιας παράστασης μπορείς να αναφερθείς σε αυτό χωρίς να γίνεις πρόστυχος ή να το χρησιμοποιήσεις με αυτόν τον σκοπό. Είναι κομμάτι της ζωής και άρα και αυτό μπορεί να σχολιαστεί και να δοθεί με μια κωμική οπτική γωνία. Πρόστυχο είναι να το χρησιμοποιείς π.χ. ως υπονοούμενο σε μια διαφήμιση απλά για να τραβήξεις την προσοχή, όχι στην τέχνη.
– Στα χρόνια που ασχολείσαι με την κωμωδία βλέπεις διαφορά στα θέματα με τα οποία γελάει περισσότερο ο κόσμος; Κατ’ αρχάς, γελάει εύκολα ο κόσμος;
Ναι, γελάει εύκολα. Αρκεί να ξέρεις πώς να κάνεις κωμωδία. Έχει κανόνες. Από εκεί και πέρα δεν μπορείς να κάνεις κάποιον να γελάσει σε μια παράσταση που ήρθε αποφασισμένος να μην το κάνει. Όπως επίσης και ο κάθε κωμικός έχει το στυλ του. Δεν αρέσει ο καθένας σε όλους το ίδιο, όπως ισχύει και στην μουσική, στο θέατρο κτλ. Από εκεί και πέρα είναι γεγονός ότι ο κόσμος γελάει πιο εύκολα με θέματα που ταυτίζεται άμεσα. Στο stand-up βέβαια μπορείς να πιάσεις και σοβαρά θέματα. Εκεί συχνά βλέπεις ότι μέρος του κόσμου μπορεί να σηκώσει άμυνες. Εκεί θέλει εμπειρία να κάνεις τον κόσμο να σε εμπιστευτεί. Επίσης παίζει ρόλο η σχέση του κοινού με το είδος. Κάποιος που παρακολουθεί stand-up γνωρίζει από την αρχή ότι μπορεί να ακούσει οτιδήποτε και σε ακολουθεί γιατί γνωρίζει ότι αυτό θα είναι σε ένα κωμικό πλαίσιο. Μιλάμε για πράγματα που πιστεύουμε ότι είναι αστεία, όχι πράγματα που πιστεύουμε απαραίτητα. Είναι σημαντική διαφορά.
– Το γέλιο είναι αυτοσκοπός της stand–up κωμωδίας; Γιατί μπορείς να το κερδίσεις με πολλούς τρόπους. Σε ενδιαφέρει να υπάρχει κάτι πιο βαθύ πέρα από το γέλιο της στιγμής;
Ναι, πάντα με ενδιαφέρει. Χωρίς να σημαίνει ότι δεν υπάρχει και το εφήμερο και το καθημερινό στις παραστάσεις. Αλλά το να πιάσεις ένα πολύ σοβαρό θέμα και να το δώσεις κωμικά με εξιτάρει. Για πολλούς λόγους. Μην ξεχνάμε ότι η διακωμώδηση σοβαρών θεμάτων λειτουργεί και λυτρωτικά. Χωρίς να θέλω να συγκριθώ, ο Αριστοφάνης έγραφε κωμωδίες για τον πόλεμο, τι πιο σοβαρό και δυσάρεστο θέμα από αυτό.
– Τι κάνει έναν κωμικό να απολαμβάνει περισσότερο μία παράσταση από μία άλλη; Και ποια είναι η πιο εκνευριστική συνήθεια του κοινού;
Όσο πιο πολύ καταφέρεις να συνδεθείς με το κοινό και όσο περισσότερο διασκεδάσουν, τόσο περισσότερο το ευχαριστιέσαι και εσύ. Εκνευριστικό κοινό δεν βρίσκεις. Οι περισσότεροι έρχονται να διασκεδάσουν. Εκνευριστικά μεμονωμένα άτομα συναντάς. Που μιλάνε, που κάνουν φασαρία. Αλλά και εκεί υπάρχουν κανόνες. Ζητάς ευγενικά να κάνουν ησυχία και αν συνεχίσουν, εκεί το πράγμα αλλάζει. Αυτό ονομάζεται heckling και είναι κάτι που όλοι έχουμε συναντήσει. Βασικός κανόνας του stand-up είναι ότι δεν επιτίθεσαι ποτέ στο κοινό και δεν μιλάς ποτέ σε κάποιον άσχημα. Σέβεσαι το κοινό σου. Αλλά σε έναν heckler που ενοχλεί την παράσταση έχεις δικαίωμα να πεις οτιδήποτε. Να τον προσβάλεις και να τον αναγκάσεις να σταματήσει ή να φύγει.
– Συνετέλεσες με το Φεστιβάλ Κωμωδίας να γίνει ευρέως γνωστή στην Ξάνθη η stand–up κωμωδία. Είναι μόδα; Εύκολη και οικονομική παραγωγή; Βλέπεις να έχουν γίνει θετικά βήματα στην χώρα και στην πόλη μας;
Είναι και λίγο μόδα σίγουρα αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Το stand-up στο εξωτερικό είναι βασικός τρόπος διασκέδασης του κόσμου εδώ και δεκαετίες. Δεν θα κρατούσε τόσο εάν ήταν απλά μία μόδα. Στην Ελλάδα τα πράγματα είναι επιτέλους θετικά και πηγαίνουν προς το καλύτερο τα τελευταία χρόνια μετά από πολλή προσπάθεια των κωμικών. Η ελληνική σκηνή έχει πολύ καλό επίπεδο και αυτό ο κόσμος που έρχεται στις παραστάσεις το αντιλαμβάνεται και το ζητάει. Δεν είναι τυχαίο που πλέον υπάρχουν 4 κωμικά φεστιβάλ στην Ελλάδα και γίνονται επίσης παραστάσεις σε όλες τις πόλεις της χώρας.
ΧΑΡΗΣ ΔΙΑΦΩΝΙΔΗΣ
