Α. 1. Στην Χώρα μας λόγω της ισχύος των διατάξεων του Αστικού Κώδικα (ΑΚ) και της ειδικής περί διαφόρων τύπων Σωματείων νομοθεσίας ελεύθερα έχουν συσταθεί και λειτουργούν δεκάδες χιλιάδες πρωτοβάθμια και πολυβάθμια νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα ως Σύλλογοι, Συνδικάτα, Ενώσεις, Αδελφότητες, Όμιλοι, Κέντρα, Ομοσπονδίες υπό την νομική μορφή του “Σωματείου”, όπου προέχει ο προσωπικός δεσμός των Μελών τους και όχι η περιουσιακή συμβολή τους. Τόσο το Σύνταγμα (άρ. 12), όσο και η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (άρ. 11 ΕΣΔΑ), κατοχυρώνουν το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι και της ελευθερίας της συλλογικής δράσης και αυτονομίας υπό τους περιoρισμούς του Νόμου και στην μορφή υπό νομική προσωπικότητα και στην ένωση χωρίς ν.π. Οι περιορισμοί αυτοί πρέπει να αποτελούν τα αναγκαία, τα πρόσφορα και τα ανάλογα προς τις περιστάσεις μέτρα σε μία δημοκρατική κοινωνία και έχουν ρητώς να κάνουν με την εθνική και την δημόσια ασφάλεια, την δημόσια τάξη και την πρόληψη του εγκλήματος, την προστασία της υγείας και της ηθικής, καθώς και την προστασία της ελευθερίας και των δικαιωμάτων τρίτων. Στην περίπτωση παραβίασης αυτών των περιορισμών ως κύρωση από την Πολιτεία προβλέπονται η εποπτεία από το Κράτος ή ακόμα σε ακραίες καταστάσεις η διάλυση του Σωματείου, αλλά μόνο κατόπιν δικαστικής απόφασης.
2. Η απόλυτη και ακώλυτη ελευθερία συλλογικής δράσης και οργάνωσης στην Χώρα μας ωστόσο έχει οδηγήσει σε αρκετές περιπτώσεις πολλά Σωματεία να λειτουργούν σε θολό τοπίο και στην “γκρίζα ζώνη” της νομιμότητας (βλ. πάμπολλες ΜΚΟ…), ενώ, όπως όλα τα πράγματα στην Χώρα μας, όταν το Κράτος καλείται να ασκήσει εποπτεία στα Σωματεία, φθάνει στο άλλο άκρο της προηγηθεί σας αδιαφορίας, στην “ξαφνική” διάλυση δικαίων και αδίκων. Έτσι η Χώρα μας έχει καταδικασθεί επανειλημμένως ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) στα πλαίσια της ΕΣΔΑ λόγω των αδέξιων χειρισμών της στο ζήτημα της άσκησης εποπτείας ακόμα και σε Σωματεία, που ανοικτά επιδιώκουν παράνομους, αποσχιστικούς, αντιευρωπαϊκούς και αντιπολιτειακούς σκοπούς.
B. 1. Την περίοδο από το 2000 και μετά και ιδίως από το 2005 έως και σήμερα στην Δυτική Θράκη παρουσιάζεται το τεχνητό “φαινόμενο”, της σύστασης Σωματείων με Μέλη Έλληνες πολίτες μουσουλμάνους κατοίκους των τριών Νομών της περιοχής, αλλά με καταστατικούς σκοπούς και δομές αμφίβολης νομιμότητας και κανονικότητας, πάντα όμως υπό την επίνευση και την καθοδήγηση ενός κεντρικού “επιχειρησιακού κέντρου”. Αυτό διαθέτει για τους σκοπούς του ασυλία, ανεξάντλητους χρηματικούς και ανθρώπινους πόρους με ετεροδικία, αφειδή μέσα σε ορίζοντα χρόνου και μία μόνιμα συγκροτηθείσα πολυπρόσωπη υπηρεσιακή δομή για την παρακολούθηση της επίτευξης των τιθέμενων στόχων.
2. Συγκεκριμένα στα Πρωτοδικεία και στα Ειρηνοδικεία (κατά τον Ν. 4055/2012) έχουν συσταθεί στην Ξάνθη τουλάχιστον εξήντα (60) Σωματεία, στην Αλεξανδρούπολη και στην Νέα Ορεστιάδα δέκα (10) και στην Κομοτηνή πενήντα (50) σχεδόν. Το χαρακτηριστικό δεν είναι μόνο η αυξητική τάση στην σύσταση “νέων” Σωματείων, αλλά η αποκλειστική συμμετοχή των ίδιων τις περισσότερες φορές μουσουλμάνων Μελών σε πολλαπλά Σωματεία, καθιστώντας τα έτσι απαγορευόμενα “σωματεία-σφραγίδες”, και η στοχευμένη δημιουργία έτσι αμιγών Συλλόγων στην βάση των θρησκευτικών διακρίσεων και αποκλεισμών. Και όλα αυτά, όταν υπάρχουν και λειτουργούν στην ίδια, περιορισμένη και μικρή γεωγραφικά, περιοχή ομόλογα Σωματεία (πχ Κυνηγετικός Σύλλογος) ή φορείς επαγγελματικής εκπροσώπησης (πχ Εμπορικός Σύλλογος) ή ταξικής αντιπροσώπευσης (πχ Εργατικό Κέντρο), ανοικτά σε όλους χωρίς αποκλεισμούς.
3. Έτερο κοινό σημείο πέραν της ταυτότητας των φυσικών προσώπων ως Μελών των “Σωματείων” και των Νομικών Χειριστών στην διαδικασία σύστασής τους ενώπιον των Δικαστηρίων είναι η ταυτότητα ή έστω το παραπλήσιο στις επωνυμίες των Σωματείων, των καταστατικών σκοπών και των επιδιώξεων, καθώς και των μέσων υλοποίησης αυτών. Έτσι με κοινές στην πλειοψηφία των κατατιθένων καταστατικών εκφράσεις ακόμα και με φράσεις-“κλισέ” (πχ επιδίωξη ιστορικών, πολιτιστικών, επιστημονικών σκοπών, πραγματοποίηση ερευνών και μελετών σε θέματα παιδείας, ηθών και εθίμων) τα καταστατικά των Σωματείων αυτών αναφέρουν ευθέως την επιδίωξη της μέριμνας για την “τουρκική γλώσσα”, την “τουρκική ιστορία”, την προβολή του “τουρκικού πολιτισμού”, την μελέτη και την διάσωση των “τουρκικών ιστορικών μνημείων”. Αυτό επιδιώκεται με την μεθόδευση της “αθώας” εναλλαγής στην διατύπωση από “μουσουλμανικός” και “μειονοτικός” σε “τουρκικός”, για να ταυτισθεί οριστικά σε όλους ότι τάχα “μειονοτικός” είναι μόνο ο “τουρκικός” και όχι ο Πομακικός ή ο Ρομά, μα όλα αυτά τάχα για την ανάπτυξη της “τουρκικής” μειονότητας της Δυτικής Θράκης και της “ευρύτερης” (;) περιοχής. Ενα πρόσφατο “φρούτο” στην υλοποιούμενη στρατηγική της συνειδησιακής αλλοτρίωσης είναι η σύσταση “Σωματείων” για καθημερινές και “μερακλίδικες” πλευρές της ζωής των απλών ανθρώπων, όπως η σύσταση Συλλόγων φίλων ποδοσφαιρικών ομάδων της Τουρκίας ή τα παράνομα “παρανηπιαγωγεία”, που λειτούργησαν πρόσκαιρα κόντρα στον Νόμο, δράσεις που είναι βέβαιο ότι θα προσείκλυαν το ενδιαφέρον του κόσμου.
4. Η “τάση” αυτή είναι καθαρά πολιτική και κατευθυνόμενη, ενώ ευθέως προσβάλλει την συνταγματική έννομη τάξη πολλαπλώς. Το Σχέδιο πρώτο στόχο έχει την ομογενοποίηση της συλλογικής εκπροσώπησης σε κάθε ει δυνατόν πλευρά της κοινωνικής ζωής και η δημιουργία της ψευδούς πεποίθησης στους μουσουλμάνους Ελληνες εντός και εκτός Δυτικής Θράκης περί της χωριστής, μα ανυπόστατης, “μουσουλμανικής = τουρκικής” ταυτότητας. Δεν είναι τυχαία και άσχετη με το υλοποιούμενο Σχέδιο η κατασυκοφάντηση και η στοχοποίηση ιδίως με τους “γνωστούς” μηχανισμούς των χρηματοδοτούμενων ΜΜΕ ή με την “φιλική” υπενθύμιση προσώπων διάφορων ιστοριών από το παρελθόν, ας πούμε, κάθε απόπειρας καν συλλογικής κίνησης, που δεν ελέγχεται άμεσα. Το Σχέδιο δεύτερο στόχο έχει την δημιουργία πάγιας δομής “παρακράτους” μέσω του “γαλαξία” των Σωματείων, που θα δηλώνουν ότι καλύπτουν όλους τους τομείς κρατικής πολιτικής (πχ Σωματείο για την ίδρυση μόνο τουρκόγλωσσων εκπαιδευτηρίων όλων των τύπων και των βαθμίδων ή έτερο Σωματείο για την ίδρυση Κέντρων Υγείας ή Σωματείο για την φοιτητική μέριμνα των μουσουλμάνων σπουδαστών ανά την Χώρα ή Σωματείο για την αθρόα χορήγηση υποτροφιών και την αποστολή των αποφοίτων Λυκείων για σπουδές μόνο στην Τουρκία ή Σωματείο για την ανεύρεση εργασίας σε ανέργους σε καπνοβιομηχανίες με δραστηριότητα στην Τουρκία ή Σωματείο για την ίδρυση “παραΕπιμελητηρίου” κτλ). Τρίτο στόχο έχει τον άμεσο έλεγχο όλων, την αναβάθμιση της δράσης και της λειτουργίας των Σωματείων διά της αντιποίησης και της ιδιοποίησης των κρατικών λειτουργιών με τελικό στόχο την μειονοτική αυτοδιοίκηση, την “συλλογική” αυτονομία και τελικά την αυτοκυβέρνηση και την απόσχιση.
Γ. Η “Επιχείρηση Σωματεία” έχει εφαρμοσθεί “επιτυχώς” στην Κύπρο σε δύο φάσεις τις περιόδους 1955-1963 και 1964-1974 ως διακριτό τμήμα του εκπονηθέντος Σχεδίου στρατιωτικής κατάληψης από την “Διεύθυνση Ειδικού Πολέμου” και την “Υπηρεσία παρά τω Πρωθυπουργώ” “σύμμαχης” Χώρας, εξ ου και με μεγάλη στοχοπροσήλωση και συστηματικότητα το μοντέλο αμέσως μετά την ομόθυμη καταδίκη του Σχεδίου Ανάν (2004) στην Νήσο αυτούσιο μεταφέρθηκε και δόθηκε η εντολή εφαρμογής στο τοπικό προσωπικό για την άλωση της Δυτικής Θράκης.
“Κάτι ψήνεται”, είναι φανερό θα τούς αφήσουμε; Αλλά πόσα απλά πράγματα μπορούμε να κάνουμε θα τα δούμε στο Μέρος Β’
