Τελευταίες προβολές σήμερα και αύριο στο Λαογραφικό Μουσείο Ξάνθης
Το Φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και οι παραγωγοί των ταινιών δίνουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουμε ένα μεγάλο μέρος του. Η κινηματογραφική Λέσχη της ΦΕΞ παρουσιάζει 32 ταινίες δίνοντας τη δυνατότητα να ζήσουν και οι Ξανθιώτες ένα μέρος αυτής της γιορτής. Οι προβολές πραγματοποιούνται στο Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο Ξάνθης: Ζώνη Α [18.00 -21.00] – Ζώνη Β [21.15 -23.30] με είσοδο 2 ευρώ. Αναλυτικά το πρόγραμμα των δύο τελευταίων ημερών:
ΠΕΜΠΤΗ 30 Μαρτίου
ΖΩΝΗ Α 18.00 – 21.00
• Μέρες της λίμνης – Πανδώρα Μουρίκη (48′)
• Feeling of a home – Μιχάλης Καστανίδης/Ηω Χαβιαρά (26′)
• VIVE LA FUITE – Εύη Καραμπάτσου (74′)
ΖΩΝΗ Β 21.15 – 23.30
• Είμαι ένας χορευτής – Σταύρος Πετρόπουλος (75′)
• Greek Animal Rescue – Μενέλαος Καραμαγγιώλης (65′)
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 31 Μαρτίου
ΖΩΝΗ Α 18.00 – 21.00
• ΣΟΛΩΝ, ΤΑΞΙΜΙ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ – Γιάννης Αδρίμης (20′)
• Ο διάλογος του Βερολίνου – Νίκος Λυγγούρης (80′)
• Που ήμουν, που είμαι, που πάω/φωνές αμφιθεάτρου – Γιώργος Κεραμιδιώτης (90′)
ΖΩΝΗ Β 21.15 – 23.30
• Συζήτηση με τον Γιώργο Κεραμιδιώτη
Σχετικά με τις ταινίες
Μέρες της λίμνης
Εμείς, η κοινωνία των ανθρώπων, έχουμε συνηθίσει να λέμε: «εμείς και η Φύση». Μήπως όμως είμαστε ένα με την Φύση κι όχι δίπλα ή απέναντι; Το ντοκιμαντέρ αυτό, που εξελίσσεται στη λίμνη Κερκίνη, προσεγγίζει την κοινή πορεία του οικοσυστήματος και των κατοίκων των παραλίμνιων χωριών. O Παναγιώτης Χατζηγιαννίδης γεννήθηκε, ζει κι εργάζεται στην Κερκίνη. Παρακολουθούμε τη ματιά του, τις αντιδράσεις τις δικές του και της κοινωνίας, τα διαφορετικά πρόσωπα της λίμνης που το χειμώνα χάνει το νερό της και την άνοιξη γεμίζει, τα πουλιά, τα φυτά και τα δέντρα, τους ανθρώπους, σ’ ένα αέναο σμίξιμο, οδυνηρό αλλά κι ευεργετικό.
Feeling of a Home
Ειδομένη, 2016. Mια ηλικιωμένη γυναίκα θυμάται ιστορίες ντόπιων που πέρασαν τα σύνορα και δεν επέστρεψαν ποτέ. Όσο οι αφηγήσεις της ανασυνθέτουν την ιστορία του συνόρου, στον καταυλισμό των 15.000 προσφύγων που έχει δημιουργηθεί στην άκρη του χωριού, μια παρέα Παλαιστινίων από την Συρία αποφασίζουν να στήσουν έναν παιδικό σταθμό. Έτσι, αντί να περιμένουν παθητικά το σύνορο ν’ ανοίξει, ζουν στο παρόν και οραματίζονται το μέλλον, διεκδικώντας μια αίσθηση «εστίας».
Vive la fuite
«Vive la fuite!» ήταν το μότο ζωής του Αλέξη Ακριθάκη, του σημαντικού Έλληνα ζωγράφου, ο οποίος πέρασε την πιο γόνιμη περίοδο της καλλιτεχνικής του πορείας στο Βερολίνο. Ένας ρομαντικός, αντισυμβατικός ζωγράφος, ένας ονειροπόλος με ανεπιτήδευτη παιδικότητα, μια παρορμητική προσωπικότητα που ταυτίστηκε με το μύθο του «κολασμένου» καλλιτέχνη με τον πιο ταπεινό και βιωματικό τρόπο.
Είμαι ένας χορευτής
Τέσσερις άνθρωποι με διαφορετικές αναπηρίες έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή με τον σύγχρονο χορό, συμμετέχοντας σε εργαστήρια μεικτών ομάδων αποτελούμενων από ερασιτέχνες και επαγγελματίες χορευτές διαφορετικών ηλικιών, με ή χωρίς αναπηρία, που διοργάνωσε η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος Unlimited Access. Υπό τη διετή καθοδήγηση Ελλήνων χορογράφων, πειραματίζονται με την κίνηση, ανακαλύπτουν τις δυνατότητές τους και συμβάλλουν στη δημιουργία τριών παραστάσεων για το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Unlimited Access, διευρύνοντας τα όρια της τέχνης και της σωματικής έκφρασης.
Greek Animal Rescue
Ένα αδέσποτο, κακοποιημένο, βαριά άρρωστο, με τρία πόδια, παρατημένο σε μια βιομηχανική έρημο στον Ασπρόπυργο, ένας σύλλογος από το Λονδίνο που φροντίζει τα αδέσποτα της Ελλάδας, μια ομάδα νέων εθελοντών που περιπολούν τον Ασπρόπυργο περιθάλποντας αδέσποτα ζώα είναι οι ήρωες της ταινίας σε μια εφιαλτική περιοχή, κολαστήριο για πολλά παρατημένα ζώα. Υπάρχει τρόπος το άρρωστο κυνηγετικό με τα τρία πόδια να βρεθεί υιοθετημένο και υγιές, να τρέχει στα λιβάδια του Έσσεξ; Γιατί τα αδέσποτα από την Ελλάδα, τα Greekies, είναι τόσο δημοφιλή για υιοθεσίες στο εξωτερικό; Σ’ ένα απροσδόκητο φινάλε, η ταινία ψάχνει να βρει αν υπάρχει ελπίδα για τους καταδικασμένους σκύλους αλλά και για μια καταδικασμένη περιοχή δίπλα στην Αθήνα.
Σόλων, ταξίμι στο χρόνο
Ο Σόλων Λέκκας, που γεννήθηκε το 1946 στην Πηγή της Λέσβου, αποτελεί ιδιαίτερη περίπτωση ερασιτέχνη αυτοδίδακτου τραγουδιστή. Τραγουδά παραδοσιακά τραγούδια της Μυτιλήνης, μικρασιάτικα, καθώς και αμανέδες. Ο Σόλωνας, χτίστης και λιθοξόος στο επάγγελμα, πρεσβεύει μια εποχή που χάνεται και που με τη χαρακτηριστική φωνή του την τραγουδάει και την προσφέρει απλόχερα στις επόμενες γενιές. Μέσα από μια ιδιαίτερη διαδρομή, μας μεταφέρει με τους αμανέδες τον διαχρονικό επίγειο πόνο του ανθρώπου, διασώζοντας μουσικούς θησαυρούς που έχουν μπολιαστεί στο χώμα της Λέσβου και στο βορειοανατολικό Αιγαίο.
Ο διάλογος του Βερολίνου
Ένα κινηματογραφικό δοκίμιο που αποτελείται από κομμάτια ντοκιμαντέρ, μυθοπλασίας και φιλοσοφικού στοχασμού, με θέμα το πολύπλοκο αλληλεπιδραστικό παιχνίδι μεταξύ των πολιτισμών του ευρωπαϊκού βορρά και νότου που έχει τη μορφή ενός πέρα-δώθε μεταξύ Γερμανίας και Ελλάδας. Ένα ταξίδι μέσα από το λαβύρινθο της νεώτερης ευρωπαϊκής ιστορίας, κατά τη διάρκεια του οποίου εθνογραφία, ιστοριογραφία, πολιτισμός, καθημερινότητα, πολιτική και προσωπικά βιώματα αναμειγνύονται σε καινούργιους συνδυασμούς.
Πού ήμουν, πού είμαι, πού πάω – Φωνές αμφιθεάτρου
Ένα ντοκιμαντέρ που αφορά τους φοιτητές, οι οποίοι αναφέρονται στις σχέσεις τους με τους γονείς, τους καθηγητές, τη γνώση, τις νέες τεχνολογίες, τη σχέση τους με το μέλλον, τη σχέση του πανεπιστημίου με την κοινωνία.
