Η νεαρή εικαστικός εκθέτει στην πόλη μας μέχρι αύριο την ‘’Σαρκοθυμία’’ και μιλάει στο «Ε» για την απομυθοποίηση της ανθρώπινης ύπαρξης
«Στις μέρες μας έχουμε ανάγκη από έργα που μας ωθούν να αρθρώσουμε και να παρουσιάσουμε τα πιστεύω μας και κατ’ επέκταση τον εαυτό μας»
Σαρκοθυμία: δύο συνθετικά γνωστά και συνυφασμένα απόλυτα με την ζωή μας. Τι σημαίνει όμως η λέξη; Σε τι αναφέρεται η έκθεση; Η εικαστικός Ειρήνη Πουλιάση εκθέτει μέχρι αύριο τα έργα της στην Balkan Art Gallery στην οδό Ιωακείμ Σγουρού 8 στην Παλιά Πόλη της Ξάνθης (ανοιχτά 18:00-21:00). Όπως αναφέρει η ίδια στον κατάλογο της έκθεσης: «Η ανθρώπινη ψυχική κατάσταση περιορίζεται από την μορφή και την ύλη της σάρκας. Η φύση μας προβάλλεται σε ένα παράλληλο σύμπαν, όπου το σώμα εξαϋλώνεται και μένει το ον. Το ότι γνωρίζουμε την ύπαρξη αυτού του παράλληλου σύμπαντος, δεν σημαίνει ότι ξέρουμε και τι είναι. Συνεπώς δημιουργούμε μια μυθοπλασία και ένα ανθρώπινο καθρέφτισμα του μυαλού μας». Η Σαρκοθυμία αποτελεί ένα κομμάτι του πρότζεκτ Osteotopia, ενός προσωπικού οπτικού αφηγηματικού μέσου της εικαστικού με σκοπό να προτείνει καλλιτεχνικά την αποσύνθεση και την αφήγηση του χρόνου στο ανθρώπινο σώμα και την υλικότητα αυτού ως σύμβολα μιας υπαρξιακής ταυτότητας.
Η Ειρήνη Πουλιάση γεννήθηκε το 1989 στην Αθήνα, σπούδασε στην Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας με καθηγητές τους Χάρη Κοντοσφύρη και Θωμά Ζωγράφο. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα, ενώ η δουλειά της βρίσκεται ήδη σε πολλές ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Η νεαρή καλλιτέχνις μίλησε στο «Ε» γι’ αυτό που αγαπά και γι’ αυτά που δημιουργεί.
– Ομολογώ ότι ξαφνιάστηκα λίγο αρχικά, γιατί είδα πρώτα τα έργα σου και μετά την ηλικία σου. Σου συμβαίνει αυτό; Να βλέπουν την τέχνη σου διαφορετικά λόγω του νεαρού της ηλικίας σου;
Αρκετά συχνά, αυτό συμβαίνει φαντάζομαι διότι το ποσοστό νέων που ασχολούνται με τέτοια θέματα, ακαδημαϊκά ή εικαστικά, και έχουν έρθει σε επαφή με ανάλογα ερεθίσματα είναι πολύ μικρό. Φροντίζω πάντα όμως να τεκμηριώνω κάθε έργο. Κάθε έργο να είναι αποτέλεσμα μιας μακροσκελούς μελέτης και να λειτουργεί σαν το οπτικό αποτέλεσμα μιας σκέψης.
– Σαρκοθυμία. Πρωτότυπη λέξη κατ’ αρχάς. Αποδομείς την σάρκα; Την επιθυμία που αυτή προκαλεί; Ή είναι κάτι άλλο;
Αποδομώ την ανθρώπινη ύπαρξη, στοχεύω να μην δείξω μια ιδανική εικόνα του ανθρώπου, αλλά την αληθινή και την βιολογική. Όταν μπαίνει ένας θεατής στον χώρο, να βλέπει και να βιώνει αυτό που πραγματικά είναι .Στα έργα/πρότζεκτ μου πάντα θέλω να δίνω τίτλους οι όποιοι μπορούν να κατανοηθούν και να σταθούν σε οποιαδήποτε γλώσσα χωρίς να μεταφραστούν. Να είναι σε μια κοινή διάλεκτο. Για παράδειγμα ο τίτλος ‘’Σαρκοθυμία’’ αποτελείται από το πρόθεμα “sarko-” που στην ιατρική κοινή διάλεκτο είναι η σάρκα και από το “-thymia” που όταν χρησιμοποιείται ως κατάληξη δηλώνει μία κατάσταση του μυαλού και της θέλησης. Έτσι με τον όρο Sarkothymia, που δόθηκε στην έκθεση, δηλώνω ότι η ανθρώπινη κατάσταση ορίζεται από την σάρκα μας.
– Η τέχνη νιώθεις ότι πρέπει περισσότερο να ευχαριστεί ή να προβληματίζει; Με μια έννοια ενδοσκόπησης για παράδειγμα.
Και τα δυο. Άλλη όμως η τέχνη που ευχαριστεί και άλλη που προβληματίζει. Η πρώτη είναι η διακοσμητική τέχνη, αυτή που την αγοράζεις για να ομορφύνεις το δωμάτιο, σαλόνι κτλ. Η άλλη δημιουργείται για να μιλήσει, δεν χρήζει ορισμού και ορίου. Θέτει ερωτήματα που ο θεατής/καλλιτέχνης αρνείται ή δεν είναι έτοιμος να συνειδητοποιήσει και πολλές φορές δίνει την απάντηση μόνη της με βίαιο τρόπο. Αρχικά σου φαίνεται αποκρουστική, αλλά το μήνυμα περνάει στο υποσυνείδητο και στο τέλος συνειδητοποιείς πως σου είπε την αλήθεια τόσο ωμά που σε έπιασε απροετοίμαστο.
Θεωρώ ότι ειδικά στις μέρες μας έχουμε ανάγκη για τέτοια έργα. Αυτά που μας ωθούν να αρθρώσουμε και να παρουσιάσουμε τα πιστεύω μας και κατ’ επέκταση τον εαυτό μας.
– Σε τι δουλεύεις αυτό το διάστημα; Προγραμματίζεις κάποια έκθεση ακόμη;
Αρχικά ετοιμάζομαι για να συνεχίσω την εικαστική μου έρευνα σε μεταπτυχιακό επίπεδο. Στο άμεσο μέλλον ακολουθούν η Διεθνής Μπιενάλε ακουαρέλας στα Τίρανα της Αλβανίας, και τρεις ομαδικές εκθέσεις στην Σικελία το “Oblivion”, το Λονδίνο και την Crypt gallery με το “Echoes from the Cave” και ένα που οργανώνεται τώρα στην Bust Gallery στην Βιρτζίνια των Η.Π.Α. Εγχώρια η επόμενη έκθεση είναι στην Πινακοθήκη Μεσολογγίου με την εικαστική πλατφόρμα «Μακρύ όχημα».
– Σ’ εμάς τους πολλούς οι εικαστικές τέχνες φαντάζουν πολλές φορές ως κάτι απόμακρο, μια μορφή ‘’πολυτέλειας’’. Για τον καλλιτέχνη είναι πολυτέλεια να ασχολείται μόνο μ’ αυτό που θέλει ή μπαίνει κάπου και το θέμα του βιοπορισμού;
Σαφώς μπαίνει και το θέμα του βιοπορισμού, υπάρχει όμως και εσωτερική ανάγκη της δημιουργίας, η οποία είναι προσωπική και σε πολλούς καλλιτέχνες και αυτή βιοποριστικό θέμα, τότε μπορούν να βρεθούν τρόποι να συνυπάρξουν αυτά τα δυο.
ΧΑΡΗΣ ΔΙΑΦΩΝΙΔΗΣ
