Ο άρτος ημών ο επιούσιος στις 27, 28, 29 Νοεμβρίου αποκαλύπτεται…Στο πολυδύναμο αθλητικό κέντρο ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ οι μεγάλοι την πρώτη μέρα, οι μικροί τις άλλες δυο βλέπουν πως γίνεται το ψωμί από τους μαΐστορες, γίνονται οι ίδιοι μαΐστορες.
Στον ίδιο χώρο όπου οι ζαχαροπλάστες και το ΕΒΕ έκαναν γνωστή την ΚΑΡΙΟΚΑ ΞΑΝΘΗΣ σε όλο τον κόσμο στις 30 Μαρτίου του έτους που διανύουμε, οι αρτοποιοί αυτή τη φορά με συμπαράσταση το ΕΒΕ, την ΟΕΒΕ, το ΔΗΜΟ, την ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ μας γνωστοποιούν τις παραμέτρους για το ψωμί – τα αρτοσκευάσματα του παραδοσιακού αρτοποιείου της γειτονιάς μας.
Αναβαθμίζεται σταθερά ο φούρνος της γειτονιάς. Είναι μια αξία διαχρονική. Κόντρα στους κολοσσούς των πολυεθνικών, τα καταψυγμένα προϊόντα, τα νοθευμένα – μεταλλαγμένα άλευρα. Αξία διαχρονική η οποία διαφυλάσσεται σαν κόρη οφθαλμού από τους παραδοσιακούς αρτοποιούς. Με τον ίδιο αυτό τρόπο θέλουν να μεταλαμπαδεύσουν τις γνώσεις, τις εμπειρίες, τις αξίες στη γενιά που ακολουθεί.
Ορθάνοιχτο βιβλίο από το Α ως το Ω σε μαθητές, εκπαιδευτικούς, καταναλωτές το συνοικιακό αρτοποιείο, τις προσεχείς ημέρες. Αρτοποιοί από όλες τις γωνιές της πατρίδας μας θα πλαισιώσουν τις εκδηλώσεις. Μοναδικής αξίας φωτογραφίες από τους φούρνους, τους αρτοποιούς αλλοτινών χρόνων, τις εκδηλώσεις που γίνονταν.
Ας δούμε λίγο τη διαχρονική πορεία που είχε το ψωμί μέσα από τις μαρτυρίες, τα συγγράμματα των ιστορικών. Το δίκοκκο σιτάρι, η ΖΕΑ, παρέμενε για χιλιάδες χρόνια το κυριότερο δημητριακό για τις χώρες της Μέσης Ανατολής, της Βόρειας Αφρικής. Για την καλλιέργεια του συγκεκριμένου αυτού δημητριακού στη Λακωνία κάνει αναφορά ο Όμηρος «…ζειαί τ΄ήδ΄ευρυφανές κρί λευκόν». Ο Ηρόδοτος ( 5ος αιώνας π. Χ. ) ο γιατρός Γαληνός ( 2ος αιώνας π. Χ.) ο Θεόφραστος ( 4ος αιώνας π. Χ. ) ο Διοσκουρίδης ( 1ος αιώνας μ. Χ. ) αναφέρονταν στην κατανάλωση ζέας απο Έλληνες, Αιγύπτιους, Ρωμαίους.
Ακόμα αναφέρεται ό,τι και ο Μέγας Αλέξανδρος έδινε στους στρατιώτες του ψωμί απο αλεύρι ζέας.
Η ζέα προέρχεται από τη λέξη «Ζείδωρος» (αυτός που δωρίζει ζωή ) και προέρχεται από το δημητριακό ζέα. Η πόλη της ΑΘΗΝΑΣ ονομαζόταν Ζείδωρος γιατί τα εδάφη της χάριζαν στους κατοίκους το ντόπιο δημητριακό. Ακόμα, η μαρίνα Ζέας στον ΠΕΙΡΑΙΑ ονομάστηκε έτσι γιατί από εκεί γινόταν η διακίνηση της ζέας προς άλλα λιμάνια.
Η καλλιέργεια της ζέας εγκαταλείφθηκε από εμάς σταδιακά στη δεκαετία του ’20, όμως τα τελευταία χρόνια επανήλθε.
Το σιτάρι ζέας, το ευρύτερα χρησιμοποιούμενο από τους αρτοποιούς για παρασκευάσματα εύπεπτα, πρώτης σειράς, μας έρχεται εισαγόμενο κυρίως από τη Γερμανία.
Στην πορεία, την εξέλιξη, τις παραλλαγές, τις ποικιλίες, όπως όλα τα πράγματα, έτσι και το σιτάρι διαφοροποιήθηκε, πήρε τεχνολογικά χαρακτηριστικά, διασταυρώθηκε. Ποικίλει, ανάλογα με το επιδιωκόμενο παρασκεύασμα. Τύπους αλεύρων, αποτελέσματα, τα συν τα πλην, τα πάντα για όλους, ώστε να επιλυθούν απορίες, ενδοιασμοί, απαντώνται από τους κορυφαίους του κλάδου στη μεγάλη γιορτή.
Αποτιμάται θετικότατα η διενέργεια της 1ης γιορτής ψωμιού στην ΞΑΝΘΗ. Στο ίδιο μήκος κύματος ας εκπέμψουν εφεξής όλες οι συντεχνίες. Η νέα Διοίκηση της ΟΕΒΕ θα πρέπει επιτέλους να καταστήσει το φορέα ενεργητικό. Τα οφέλη θα είναι ανεκτίμητης αξίας για όλους μας, πρώτιστα για τη νέα γενιά.
Ο Πρόεδρος του σωματείου αρτοποιών Παναγιώτης Αμπεριάδης και η Γενική Γραμματέας Μαριάνθη Μαλλιαρουδάκη με όσους από τους συναδέλφους συμπαραστέκονται, αξίζουν θερμότατα συγχαρητήρια. Χαράσσουν νέα πορεία. Χαιρετίζεται από όλους. Ευχή της στήλης. Να αποτελέσουν την απαρχή παρόμοιων πρωτοβουλιών για όλα τα ενταγμένα σωματεία στη δύναμη της ΟΕΒΕ.
Στέλιος Αρσενίου
