Τον «έκαψε» η ΕΑΠΑΞ
Με την καταδίκη του σε ποινή 3 μηνών εξαγοράσιμη αντί 3.600 ευρώ συνεχίστηκε η «Οδύσσεια» του αντιδημάρχου Αλέκου Κυριακίδη. Πρόκειται για την «τιμωρία» του ως τελευταίου προέδρου της «αμαρτωλής» ΕΑΠΑΞ. Μια καρέκλα που του παραχώρησε ο πρώην δήμαρχος Μιχάλης Στυλιανίδη η οποία αποδείχθηκε… ηλεκτρική καθώς του κόστισε χρήμα και μια ψυχοφθόρα κατάσταση που βιώνει χρόνια τώρα. Ουσιαστικά ήταν το εξιλαστήριο θύμα μιας κατάστασης και όπως μάθαμε έχει κάνει μήνυση τον δήμο Ξάνθης για τον λόγο ότι δεν κίνησε την διαδικασία να αναλάβει τα χρέη της ΕΑΠΑΞ και τον άφησε να τα πληρώσει αυτός χωρίς να έχει την ευθύνη της διαχείρισης που τα δημιούργησε. Και ίσως να είναι μια μοναδική περίπτωση εν ενεργεία αντιδήμαρχος να κάνει μήνυση στον δήμο…
Αλλά ο άνθρωπος έχει τα δίκια του…
Μ.Ξ.
Γέμισε η Ξάνθη Πόντιους
Αυτή κι αν δεν ήταν Παμποντιακή κατάληψη. Γέμισε η Ξάνθη Πόντιους. Χιλιάδες! Μικροί και μεγάλοι που έδωσαν το δικό τους χρώμα, τη δική τους μουσική παρουσία και φυσικά ζωντάνια που από τη φύση τους διαθέτουν. Χιλιάδες άνθρωποι στα καφέ, τα ξενοδοχεία, εστιατόρια, ταβέρνες, παντού.
Κυκλοφορούσες τις ημέρες αυτές ανάμεσα σε νεανικές παρέες, γκρουπ μεγάλων και νέων απ’ όλη την Ελλάδα, ένιωθες την ζωντάνια, χαιρόσουν τα γέλια. Κι όλα αυτά τα ωραία και θετικά εξαιτίας του Παμποντιακού Φεστιβάλ Χορών που πραγματοποιήθηκε στην πόλη μας κι άφησε οργανωτικά τις καλύτερες των εντυπώσεων. Ως εκ τούτου αξίζουν συγχαρητήρια σε όλους όσους εργάστηκαν για την επιτυχία της εκδήλωσης, κυρίως δε τον τοπικό Σύλλογο Ποντίων Ξάνθης.
Γ.Δ.
Πρώτη φορά
Ομολογώ πως η έκπληξή μου υπήρξε μεγάλη. Ο λόγος; Να αποδοκιμάζεται δημοσίως από εξαγριωμένους πολίτες ο Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας. Αιτία; Τα όσα συνέβησαν στο Ανώτατο Δικαστήριο και ο ίδιος στη συνέχεια δήλωσε, κυρίως ότι πρέπει ο δικαστής να λαμβάνει υπόψη του την Κοινή Γνώμη και δευτερευόντως τις δηλώσεις της κ. Θάνου για μισθολογικά θέματα και αύξησης της αποζημίωσης των Δικαστικών, σε μια περίοδο σκληρής δοκιμασίας μεγάλης μερίδας του Λαού.
Προφανώς δεν συμφωνούμε με τις αντιδράσεις αυτού του είδους, διότι έτσι η Δημοκρατία υπονομεύεται και οι εξελίξεις μπορούν να καταστούν ανεξέλεγκτες.
Γ.Δ.
Γιατί χαίρεται ο κόσμος;
Είδαμε φωτογραφίες από το γλέντι στο Μέγαρο Μαξίμου, όπου βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ έβαλαν τα καλά τους και πήγαν να γιορτάσουν όλοι μαζί. Τι γιορτάζουν όμως; Κανείς δεν έχει καταλάβει, εκτός από τους ίδιους. Ίσως γιορτάζουν τη μεγάλη επιτυχία με την κατάργηση του ΕΚΑΣ και τη σφαγή των Επικουρικών (ναι αλλά σώθηκαν οι κύριες συντάξεις). Σίγουρα γιόρτασαν την φτωχοποίηση όλων των Ελλήνων, γιατί ο σοσιαλισμός χρειάζεται το προλεταριάτο του. Γιόρτασαν και για το πλήγμα που κατάφεραν στο Κεφάλαιο με χιλιάδες εταιρείες να φεύγουν άρον-άρον σε Βουλγαρία και Κύπρο για να γλιτώσουν το φορογδάρσιμο. Μπορεί να γιόρτασαν την πανηγυρική έναρξη των πλειστηριασμών, που πρόλαβε το δημόσιο και έβγαλε στο σφυρί σπίτια για οφειλές 500 ευρών πριν πέσουν στα χέρια των κορακιών της αγοράς. Ένας θαυμάσιος λόγος προς διασκέδαση ήταν σίγουρα και η αμφισβήτηση των συνόρων από Τούρκους και Αλβανούς ταυτόχρονα. Όσο κι αν γαυγίζουν τα γειτονικά μας σκυλιά, το καραβάνι αδιαφορεί και προχωρά.
Αυτά κι άλλα πολλά είχαν σίγουρα να γιορτάσουν μονιασμένοι κι αγαπημένοι οι 153 βουλευτές της συγκυβέρνησης. Σαν την ορχήστρα του Τιτανικού, ενώ βυθίζεται το καράβι, αυτοί τραγουδούν χαρούμενοι επαναστατικά τραγούδια. Το είπε άλλωστε και ο μεγάλος τιμονιέρης: «Μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση»…
Γ.Δ.
ΔΝΤ. Θα μας τρελάνει…
Ναι, το ΔΝΤ κυριολεκτικά βάλθηκε να μας τρελάνει. Από τη μια, τις διαφωνίες του Ταμείου εξέφρασε ανοιχτά η Ντέλια Βελκουλέσκου. Ζήτησε τη μείωση των συντάξεων τώρα, όχι την μετατόπιση στους μελλοντικούς συνταξιούχους, περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους, λιγότερη λιτότητα και μείωση φόρων και εισφορών. Είπε χαρακτηριστικά ότι ακόμη και σήμερα το 50% των Ελλήνων μετά από τόσα χρόνια λιτότητας με μεγάλο κοινωνικό κόστος δεν πληρώνει φόρους και τάχθηκε κατά των οριζόντιων ρυθμίσεων για τις οφειλές σε Εφορία και ασφαλιστικά ταμεία. Ουσιαστικά απέρριψε εν συνόλω την αρχιτεκτονική τόσο του φορολογικού όσο και του ασφαλιστικού πλαισίου που ψηφίστηκε τους τελευταίες μήνες γεννώντας εύλογα απορίες για τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα. Μιλώντας χωρίς να τηρεί τα προσχήματα είπε: «Οι Αρχές πρέπει να μειώσουν τους φορολογικούς συντελεστές (και τους συντελεστές των ασφαλιστικών εισφορών), να μειώσουν τις γενναιόδωρες απαλλαγές στη φορολογία του εισοδήματος και να εξαλείψουν τις υπόλοιπες φορολογικές απαλλαγές που ωφελούν τους πλουσίους».
Μεταξύ άλλων ανέφερε ότι οι Ευρωπαίοι πρέπει να κάνουν περισσότερες ενέργειες για τη μείωση του χρέους, ότι η λιτότητα για την αντιμετώπιση της κρίσης «είχε μεγάλο κοινωνικό κόστος» και ότι πρέπει να υπάρξει «λιγότερη λιτότητα».
Γ.Δ.
Διαμαρτύρομαι
Εκφράζω την έντονη αντίδρασή μου ως προ τη σύνθεση της Επιτροπής για τη Συνταγματική Αναθεώρηση. Και αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι ο γνωστός Λάκης Λαζόπουλος αποκλείστηκε τελείως. Αποκλείστηκε ως ηθοποιός και προτιμήθηκε ο Κιμούλης, αλλά δεν προτιμήθηκε επίσης και ως Νομικός. Αδικία μεγάλη και αχαριστία εις βάρος ενός ανθρώπου που είπε και ξαναείπε τόσα πολλά εις βάρος του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. στηρίζοντας ΣΥΡΙΖΑ.
Συμπάσχω ως εκ τούτου με το Λάκη και αναμένω εναγωνίως την αντίδρασή του.
Γ.Δ.
Ολημερίς το βάφανε, το βράδυ…
Όχι δεν πρόκειται για το θρυλικό γιοφύρι της Άρτας. Εκείνο κάποια στιγμή ολοκληρώθηκε, έστω και αν έπρεπε να θυσιαστεί η γυναίκα του πρωτομάστορα. Στην Ξάνθη κάποια έργα, έστω και μικρής κλίμακας, ολοκληρώνονται κι αυτά κάποια στιγμή, αλλά η διάρκεια ζωής τους, τουλάχιστον στην μορφή που παραδόθηκαν, είναι σύντομη. Να θυμίσουμε το Θεματικό Πάρκο στο Λιμνίο και τους βανδαλισμούς που έγιναν πρόσφατα. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει καιρό τώρα πίσω από τον Καθεδρικό Ναό της Του Θεού Σοφίας. Παραπλεύρως του Δημαρχείου, δηλαδή. Μια παιδική χαρά-φάντασμα, που έχει ρημάξει, και κάθε βράδυ γίνεται στέκι όχι όμως για παιδιά. Πριν λίγες μέρες συνεργείο του δήμου έβαψε κάποιους τοίχους στον χώρο της παιδικής χαράς και στο θεατράκι, προφανώς λόγω και της επίσκεψης συλλόγων από όλη την χώρα στην πόλη. Χθες το πρωί είχε ήδη γίνει η… ‘’εικαστική παρέμβαση’’.Χ.Δ.
Χούντα μας χρειάζεται;
Στην είδηση για τον θάνατο του Στυλιανού Παττακού, το Σάββατο που πέρασε, βγήκαν πολλά ανησυχητικά συμπεράσματα για τα μυαλά που κουβαλάμε. Στην «Μηχανή του Χρόνου», κάτω από την είδηση, τα φιλοχουντικά σχόλια ήταν πολλά, ακολουθώντας την ίδια επωδό: «Η μεταπολίτευση που μας κατέστρεψε», «τα λαμόγια που ακολούθησαν», «τουλάχιστον τότε είχαμε αξιοπρέπεια», «την είδαμε και τη δημοκρατία με το ΕΝΦΙΑ» και πάμπολλα παρόμοια. Δύο συμπεράσματα μπορούν να βγουν αβίαστα: το πρώτο αφορά την καταστροφική ρητορική που επιλέχθηκε από πολλούς παράγοντες και παραγοντίσκους με το ξέσπασμα της κρίσης να δαιμονοποιήσουν συνολικά την Μεταπολίτευση. Το δεύτερο είναι ότι φαίνεται ξεκάθαρα πως δεν είναι κατανοητό από πολλούς το δικαίωμα και η ευθύνη της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Μπορεί να προτιμούσαν να μην είχαν το δικαίωμα ψήφου, αρκεί να πλήρωναν λιγότερους φόρους. Η δημοκρατία απέτυχε να κάνει κατανοητό ότι δεν υπόσχεται περισσότερο χρήμα, αλλά πολιτικά δικαιώματα, γι’ αυτό και στην πράξη βλέπουμε πολλούς συμπολίτες μας να είναι ουσιαστικά αντιδημοκράτες και αντιευρωπαϊστές. Η δημοκρατία όμως έδωσε ένα μάθημα και φέρθηκε στον εκλιπόντα με μεγαλύτερη επιείκεια από ότι φέρονταν αυτός στους αντιπάλους του, παρότι έμεινε αμετανόητος ως το τέλος. Και παρότι πολλοί αυτές τις μέρες παρουσίασαν στοιχεία για να αποδείξουν ότι και η δικτατορία των συνταγματαρχών μετείχε σε σκάνδαλα και λαμογιές, δεν χρειάζονται τέτοιες αποδείξεις για μία επταετία που κατέλυσε κάθε συνταγματική ελευθερία, που προσέβαλε την πολιτική, τον πολιτισμό και την ίδια τη χώρα, μία επταετία που βίασε την ελληνική δημοκρατία. Εντέλει, η δημοκρατία που τόσο μίσησε τον άφησε να ζήσει ενώ είχε καταδικαστεί σε θανατική ποινή λόγω εσχάτης προδοσίας και τον αποφυλάκισε μάλιστα το 1990 για λόγους υγείας.
Χ.Δ.
Είναι παθιασμένοι αυτοί οι Πόντιοι…
Σε ρυθμό Τικ και Κότσαρι χόρευε η Ξάνθη το Σάββατο με τους 2.500 Πόντιους μέλη των 440 σωματείων που έδωσαν ραντεβού στην πόλη μας για το 12ο πανελλήνιο Φεστιβάλ Ποντιακών χορών που διοργανώθηκε το Σαββατοκύριακο. «Εκάηκε το Τσάμπασιν …, σ’ όλη την πόλη αφού οι Πόντιοι χορευτές έστηναν χορό όπου έβρισκαν. Ξεκίνησαν από την κεντρική πλατεία όπου με την συνοδεία παραδοσιακών οργάνων και της χαρακτηριστικής λίρας ξεσήκωναν τον κόσμο που καθόταν στις καφετέριες, χόρευαν μαζί τους ενώ το ίδιο έκανα και στην Παλιά Πόλη. Ζωντάνια, κέφι και προπαντός αγάπη για την παράδοση, την ιστορία και τον πολιτισμό του Πόντου σε σημείο όμως παθιασμένο. Είναι χαρακτηριστικό των Ποντίων κι αυτό εκφράστηκε στο φεστιβάλ. Έχουν στο DNA τους αυτή την λατρεία για τον Πόντο και τους προγόνους τους, την παράδοση, τη γλώσσα, την ελληνικότητά τους και ίσως αυτό να οφείλεται και στο γεγονός ότι είναι μια κατατρεγμένη γενιά που άφησε την ψυχή της στον Πόντο και υπέφερε τα πάνδεινα με τον διωγμό. Κάθε Πόντιος νιώθει ένα χρέος προς τους προγόνους του που έπεσαν θύματα του διωγμού γι αυτό παλεύουν για την αναγνώριση της Γενοκτονίας, που όμως αυτό δεν το κατάφεραν ακόμη…
Μ.Ξ.
Τα παιδιά των προσφύγων στο 1ο Δημοτικό Σχολείο
Αναταραχή προκλήθηκε στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Ξάνθης εξαιτίας ανακοίνωσης που υπογράφει το ΔΣ του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, όπου οι υπογράφοντες περιγράφοντας τη σύνδεση της ελληνικής ταυτότητας με την προσφυγιά και απορρίπτοντας την ξενοφοβία, τάσσονται κατά του αποκλεισμού από την εκπαίδευση παιδιών προσφύγων και μεταναστών, ορμώμενοι από την επικαιρότητα που έχει λάβει το θέμα της φοίτησης των παιδιών προσφύγων σε σχολεία της χώρας. Οι διαμαρτυρίες προκλήθηκαν από κάποιους άλλους γονείς του σχολείου που με δική τους ανακοίνωση, εξήγησαν ότι δεν είχαν γνώση και ότι ούτε η ίδια η πρόεδρος του συλλόγου γονέων, σύμφωνα με δική της διαβεβαίωση, γνώριζε για την ανακοίνωση. Οι τελευταίοι κάνουν λόγο για πολιτικές σκοπιμότητες, ενώ για το ουσιαστικό αντικείμενο της φοίτησης παιδιών προσφύγων στο σχολείο, αποφεύγουν να πάρουν θέση, αν και σχολιάζουν εμμέσως ότι άλλα θα έπρεπε να είναι τα πρώτα θέματα ενασχόλησης του συλλόγου.
Έστω και τα ψήγματα ξενοφοβίας μας τρομάζουν κι όταν δε αφορούν την εκπαίδευση οφείλουμε να είμαστε ακόμη πιο προσεκτικοί. Εδώ όμως το θέμα είναι άλλο. Κανείς δεν πρέπει να χρησιμοποιεί τη σφραγίδα ενός φορέα για να προωθεί ατομικές ή έστω ομαδικές (πάντως όχι συλλογικές) απόψεις, ακόμη κι αν έχουν μία ευαισθησία και ένα πρόταγμα που πρέπει να ακουστεί στην τοπική κοινωνία. Το προσφυγικό δε θα έπρεπε πάντως, σε καμία περίπτωση να αποτελεί θέμα πολιτικής αξιοποίησης, ωστόσο, μπροστά στην αδυναμία της Πολιτείας να διαχειριστεί, όντας και σε αυτή την κατάσταση, το μέγεθος των προσφυγικών ροών, χωρίς την απαιτούμενο συνδρομή, αλλά και ευαισθησία προπάντων από την υπόλοιπη ΕΕ, βιώνουμε σκηνές που δε θα πρεπε να δούμε.
Ε.Δ.
