«Εξαπατήστε, πετσοκόψτε, ψεκάστε, τελειώσατε»: Έτσι αντιμετώπισε η κυβέρνηση τους συνταξιούχους…
Πρωτοπορούμε
Η Ξάνθη είναι μια πόλη, μια περιοχή με Νεκροταφεία τριών Θρησκειών. Μοναδικό ίσως και ιδού πως. Κατ’ αρχάς διαθέτουμε τα Εβραϊκά στο δρόμο προς τον Πετεινό, αριστερά, λίγο μετά τη σιδηροδρομική γραμμή. Βέβαια το νεκροταφείο υπάρχει μεν, αλλά οι Ξανθιώτες Εβραίοι ως γνωστόν έχουν χαθεί στη μεγάλη τραγωδία του Ολοκαυτώματος.
Ακόμη, διαθέτουμε τα Χριστιανικά νεκροταφεία και τα Μουσουλμανικά, μάλιστα είναι πολύ κοντά τα δύο και σε λειτουργία βέβαια. Τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες, τρία νεκροταφεία, φαινόμενο εν Ελλάδι τουλάχιστον σπάνιο. Τέλος, στην Ξάνθη υπάρχει και λειτουργεί νεκροταφείο των Αρμενίων στην οδό Θ. Δούκα πίσω από το πλυντήριο Μπουρμπουλήθρες.
Γ.Δ.
Ώστε μνημείο της Ουνέσκο;
Φίλος της στήλης, ιδιαίτερα ενημερωμένος, με παρουσία στα τοπικά πολιτιστικά πράγματα, εξέφρασε την απορία του για το ότι το ρολόι της Ξάνθης έχει κηρυχθεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την Ουνέσκο και δεν το γνώριζε. Γράφει: «Κύριε Διευθυντά, φίλος συμπολίτης με ενημέρωσε ότι πληροφορήθηκε πρόσφατα από έντυπο ότι το Ρολόι της πόλης της Ξάνθης έχει κηρυχθεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την Ουνέσκο. Ομολογώ ότι ξαφνιάστηκα ευχάριστα αν και συνεχίζω να διατηρώ τις επιφυλάξεις μου για το γεγονός. Επειδή είμαι εκ φύσεως δύσπιστος, θα παρακαλούσα μέσω της Εφημερίδας σας να ενημερωθώ και δι εμού οι συμπολίτες, πότε χρονολογικά συνέβη η πράξη αυτή και πού έχει καταχωρηθεί. Εν αναμονή, σας ευχαριστώ. Φιλοπρόοδος Ξανθιώτης.»
Γ.Δ.
Â
Â
Ανθρωποφαγία
Η Ξάνθη είναι μια μικρή πόλη για να έχει την πολυτέλεια να θυσιάζει ανθρώπους της. Η ανθρωποφαγία που διαπιστώνουμε εσχάτως δεν ωφελεί και θα πρέπει να σταματήσει για έναν βασικό λόγο: Δεν μας περισσεύουν άτομα για να διώχνουμε και να τα στέλνουμε να ιδιωτεύσουν απομακρυνόμενοι, αηδιασμένοι από τη δημόσια εικόνα του νομού που νοσεί και αφαιρεί ικανούς συμπολίτες από την ενασχόλησή τους με θεσμικές θέσεις και αξιώματα.
Κλείνοντας θα πρέπει να μην ξεχνούν οι «ανθρωποφάγοι» πως στο καζάνι της ανθρωποφαγίας μπορεί να βρεθούν και οι ίδιοι.
Γ.Δ.
Χάος στην πόλη
Δεν έχουν τέλος τα παράνομα παρκαρίσματα σε ώρες αιχμής στην πόλη! Δεν υπάρχουν ούτε ράμπες, ούτε πεζοδρόμια, ούτε καν ελεύθερες λωρίδες κυκλοφορίας. Σε ορισμένα σημεία του κέντρου δημιουργείται κυκλοφοριακή συμφόρηση όχι λόγω κίνησης, αλλά εξαιτίας των παρκαρισμένων οχημάτων (όχι ένα και δύο…) που λογαριάζουν μόνο τη δική τους δουλειά. Σημείο παράδειγμα τα φανάρια της οδού Ηρώων δίπλα από τη δημοτική αγορά, όπου σχηματίζεται ουρά ακριβώς γιατί μένει μόνο μία λωρίδα (αντί των τριών που υπάρχουν) για τα αυτοκίνητα.
Θα μπει επιτέλους μία τάξη;
Ε.Δ.
Μητρώο Πολιτικών Στελεχών
Ανοίγει τα κομματικά στεγανά ο Κυριάκος Μητσοτάκης με την καθιέρωση Μητρώου Πολιτικών Στελεχών. Το παιγνίδι δηλαδή των στελεχών απλώνει και γίνεται ανοιχτό για όλους όσους επιθυμούν να ενταχθούν στο στελεχιακό δυναμικό του κόμματος.
Έτσι επέρχεται η διεύρυνση αλλά και η ανανέωση με άτομα και εκτός του κόμματος, τα οποία θα έχουν τη δυνατότητα να αυτοπροταθούν και αυτοπροσδιοριστούν σύμφωνα πάντα με το πλαίσιο που έχει ορισθεί. Πρακτικά το Μητρώο φέρνει κοντά στη Ν.Δ. νέα πρόσωπα κι αυτό είναι σίγουρα θετικό.
Γ.Δ.
Οι φόλες συνεχίζονται
Την Κυριακή γιορτάστηκε η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων. Η Ξάνθη τίμησε τη γιορτή δηλητηριάζοντας με φόλες δέκα σκυλιά! Τόσο απλά. Παγκόσμια γιορτή, ναι, τοπικός αποτροπιασμός από την άλλη. Για μια πράξη δειλίας και απανθρωπιάς. Κι αυτό γιατί κανείς δεν υποχρεώνει κάποιον να είναι φιλόζωος, όμως δεν επιτρέπεται και να είναι δολοφόνος απροστάτευτων τετραπόδων.
Το φαινόμενο της δηλητηρίασης σκύλων και άλλων τετραπόδων στην περιοχή της Σταυρούπολης μας έχει απασχολήσει αρκετές φορές. Και πάντα ο δράστης ξεφεύγει και δεν εντοπίζεται.
Έχει καταχωρηθεί όμως η ενέργειά του στην ψυχή όλων όσων όχι μόνο αγαπούν τα τετράποδα, αλλά όλων όσων αισθάνονται Άνθρωποι. Και είναι οι περισσότεροι που θλίβονται από τη νοοτροπία κάποιων να δολοφονούν ζώα.
Γιατί αλήθεια; Ικανοποιούν κάποιο ένστικτό τους;
Γ.Δ.
Ποιος φέρει την ευθύνη σε περίπτωση ατυχήματος;
Στο φύλλο του Σαββάτο 1/9/2916 το «Ε» είχε πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ για του παρα – παιδικούς σταθμούς που λειτουργούν σε Γλαύκη και Πάχνη και τον έλεγχο που διενήργησε κλιμάκιο με αστυνομικούς και ειρηνοδίκη. Όπως αναφέρθηκε στο ρεπορτάζ στον χώρο της Γλαύκης βρέθηκαν 17 νήπια και μία κοπέλα αντίστοιχα στην Πάχνη 9 νήπια με μια κοπέλα και πουθενά γονείς. Παιδικοί σταθμοί δεν είναι, Κέντρα φύλαξης παιδιών δεν είναι, όπως λέει ο πρόεδρος του Συλλόγου Επιστημόνων της Μειονότητας Δ. Θράκης κ. Καρά Αχμέτ υπό την αιγίδα του οποίου (Συλλόγου) λειτουργούν οι χώροι αυτοί. Τι είναι λοιπόν; Με νεώτερη δήλωσή του ο κ. Καρά μας λέει ότι είναι Παραρτήματα του συλλόγου, ότι σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για παιδικούς σταθμούς και ότι σ’ αυτούς τους χώρους πραγματοποιούνται δραστηριότητες που έχουν: « ως αποδέκτες και παιδιά διαφόρων ηλικιών», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, που αναγράφονται στο καταστατικό του συλλόγου. Κι αναρωτιέμαι: Από πού πήρε άδεια ο σύλλογος Επιστημόνων να λειτουργεί τέτοιους χώρους και με παιδιά και μάλιστα με νήπια χωρίς συνοδεία γονέων; Ποιος έχει την ευθύνη της λειτουργίας αυτών των χώρων; Ποιος θα λογοδοτήσει αν συμβεί ένα ατύχημα; Ο Δήμος Μύκης πώς επιτρέπει να λειτουργούν χώροι με παιδιά χωρίς την άδειά του;
Αναμένουμε απαντήσεις…
Μ.Ξ.
Η Συνθήκη της Λοζάνης και η δήλωση του Χουσεΐν Ζεϊμπέκ
Τον Ασκό του Αιόλου επιχειρεί ν’ ανοίξει ο τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με τις δηλώσεις αμφισβήτησης της Συνθήκης της Λωζάννης, μιας συνθήκης που έγινε στην βάση της τήρησης των ρεαλιστικών ισορροπιών και εδραίωσε την ειρήνη στην περιοχή μας. Και πρόκειται για αντιποίηση της ιστορίας όταν ισχυρίζεται ο Τούρκος πρόεδρος ότι η Τουρκία αδικήθηκε από την συνθήκη γιατί αυτή έγινε μετά το 1922 και η Ελλάδα προσήλθε ηττημένη. Να υπενθυμίσουμε λοιπόν ότι η Ελλάδα «τιμωρήθηκε» από την συνθήκη της Λωζάννης για την ήττα της το 1922 καθώς αυτή ακύρωσε την συνθήκη των Σεβρών του 1920 με την οποία τα σύνορά της έφταναν λίγο έξω από την Κωνσταντινούπολη με όλη την Ανατολική Θράκη στην κυριαρχία της κι όλα τα παράλια της Μικράς Ασίας. Κι ας μην ξεχνάμε πως όταν διαπραγματεύονταν ο Βενιζέλος με τον Ινονού στην Λωζάννη οι Άγγλοι ήταν στην Κωνσταντινούπολη και η δική μας στρατιά στον Έβρο ετοιμοπόλεμη ενώ οι Ιταλοί εποφθαλμιούσαν να καταλάβουν την Μοσούλη και τα πετρέλαια της περιοχής. Αυτά ήταν τα πολυσύνθετα δεδομένα και γεγονότα που διαδραματίστηκαν σε μια ταραγμένη εποχή και με βάση αυτά υπογράφτηκε η συνθήκη της Λοζάνης. Κι όχι ότι δεν τα ξέρει ο πρόεδρος της Τουρκίας αλλά ως συνήθως πετάει ένα πυροτέχνημα για εσωτερική κατανάλωση, για να στρέψει αλλού το ενδιαφέρον και να δημιουργήσει τεχνική ρήξη γιατί προφανώς τον βολεύει. Πάντως το θέμα το κράτησαν …χαμηλά στην μειονότητα και η μόνη δήλωση που έκανε ο βουλευτής κ. Χ. Ζεϊμπέκ στο «Ε» είναι ότι στον Τούρκο πρόεδρο έχει απαντήσει το Υπουργείο Εξωτερικών που είναι και το αρμόδιο.
Πολύ σωστά…
Μ.Ξ.
Χωρίς παρατράγουδα η παρουσία της ΧΑ στα Ελευθέρια
Ένας ελαφρύς εκνευρισμός υπήρξε στο τέλος της τελετής βράβευσης στο Δημαρχείο Ξάνθης το πρωί της 4ης Οκτωβρίου, λίγο πριν την επιμνημόσυνη δέηση και την κατάθεση στεφάνων. Όπως ακούστηκε μεταξύ των παρισταμένων, στο Ηρώο βρίσκονταν από νωρίς δύο βουλευτές της Χρυσής Αυγής από την Θεσσαλονίκη και την Πέλλα, οι οποίοι εκδήλωσαν την επιθυμία να καταθέσουν στεφάνι. Μετά την μετάβαση των πολιτικών αρχών στον χώρο του Ηρώου διαπίστωσαν όλοι του λόγου το αληθές. Όπως έγινε γνωστό, είχαν καταθέσει αίτημα προς τον δήμο για να συμπεριληφθούν στην τελετή. Εφόσον αυτό απορρίφθηκε, ζήτησαν να καταθέσουν πριν ή μετά την κατάθεση μόνοι τους. Ο δήμος Ξάνθης χειρίστηκε ορθά το όλο θέμα και δεν τους ενέταξε στο πρωτόκολλο, γι’ αυτό και κατέθεσαν αφού είχαν όλοι αποχωρήσει. Ασφαλώς, το θέμα δεν είχε να κάνει με την παρουσία της εκπροσώπου της κυβέρνησης, αφού αυτό δεν αποκλείει να καταθέσουν βουλευτές. Η επίλυση του ζητήματος διευκολύνθηκε βέβαια και με την απουσία των τοπικών βουλευτών, που βρίσκονταν στην Αθήνα. Δεν υπήρχε λόγος φυσικά να καταθέσουν στεφάνια βουλευτές που δεν έχουν καμία σχέση με την Ξάνθη, αλλά η κίνηση εντάσσεται στην γενικότερη προσπάθεια παρουσίας που επιχειρεί η Χρυσή Αυγή στην περιοχή. Ευτυχώς και οι δύο, ακολουθούμενοι από τα λιγοστά στελέχη τους στην πόλη, φέρθηκαν αρκετά συνετά και δεν προκάλεσαν περαιτέρω, ούτε κατά την ανάκρουση του εθνικού ύμνου, όπως συνηθίζουν. Θετικό θα ήταν επίσης ο δήμος να συντάξει νέα κείμενα κατά την εκφώνηση της παρέλασης, γιατί οι μεγαλόπνοοι θούριοι παραπέμπουν σε άλλες δεκαετίες, πέραν των ιστορικών ανακριβειών που περιέχουν.
Χ.Δ.
Μακριά και αγαπημένοι
Αντιδράσεις, αποχωρήσεις, ανακοινώσεις και διάφορα παρατράγουδα ακολούθησαν την απόφαση του Δημάρχου για την επιλογή των προσώπων που τιμήθηκαν φέτος στις 4 Οκτωβρίου από τον δήμο. Τελικά η τελετή έγινε μέσα σε ένα όμορφο κλίμα, στην μικρή αίθουσα έξω από το γραφείο του Δημάρχου, όπου συνήθως συνεδριάζει η Οικονομική Επιτροπή και η Επιτροπή Ποιότητας Ζωής. Όπως και πέρυσι οι άνθρωποι του δήμου δεν μερίμνησαν καθόλου για την δημοσιογραφική κάλυψη του γεγονότος και αυτό γιατί ‘’εξόρισαν’’ τους δημοσιογράφους στο… μπαλκόνι. Η πόλη μας ως γνωστόν έχει την τύχη(;) να διαθέτει πλήθος ΜΜΕ. Όλοι αυτοί οι δημοσιογράφοι, φωτογράφοι και καμεραμάν στριμώχτηκαν κυριολεκτικά στην μπαλκονόπορτα της αίθουσας. Παρά τις περσινές διαμαρτυρίες το θέμα επαναλήφθηκε και φέτος. Τουλάχιστον να ενημερώνουν ώστε να προμηθευόμαστε τηλεφακούς, σαν να πρόκειται να καλύψουμε ποδοσφαιρικό αγώνα εξ αποστάσεως. Η φωτογράφιση κατά την παραλαβή των μεταλλίων από τους τιμώμενους ήταν σχεδόν αδύνατη, αφού εκείνη την στιγμή σηκώνονταν πολλοί εκ των παρισταμένων, συγγενείς και φίλοι των βραβευθέντων, για να απαθανατίσουν την στιγμή. Και άντε αυτοί φαίνεται να μην ενδιαφέρονται για το έργο των δημοσιογράφων. Κάποιοι έξυπνοι που αποκαλούνται συνάδελφοι, πήγαν και έκατσαν μπροστά ως άλλοι επίσημοι και μόλις ήρθε η στιγμή σηκώθηκαν καμαρωτά με την μηχανή τους. Στην παρατήρηση κάποιων αντέδρασαν κιόλας, προς έκπληξη του κόσμου που το αντιλήφθηκε. Ας το έχουν αυτό υπόψη τους οι του δήμου, όπως και το γεγονός ότι σε μια τέτοια εκδήλωση δεν κάνουμε χιούμορ με τα τιμώμενα πρόσωπα, αποκαλώντας τους ‘’ο ψηλός και άχαρος’’ ή αυτός που ‘’βραβεύει μαθητές ενώ ο ίδιος δεν ήταν καλός μαθητής’’.
Χ.Δ.
