Σε εξέλιξη νέο σήριαλ Κοσκωτά. Στον ομώνυμο ρόλο ο Καλογρίτσας, σε ρόλο Κουτσόγιωργα ο Παππάς και στη θέση της Τράπεζας Κρήτης η Αττικής. Το τέλος θα είναι σίγουρα το ίδιο…
Γιορτές όλων των Ξανθιωτών
Είναι προφανές πως η δημοτική αρχή σκέφτεται λανθασμένα εάν νομίζει ότι οι δυο μεγάλες αυτές εκδηλώσεις είναι δικές της, ότι ανήκουν στο δήμο Ξάνθης. Λάθος μεγάλο! Οι Γιορτές, Λαογραφικές και Παλιάς Πόλης, ανήκουν στους Ξανθιώτες. Οι Ξανθιώτες τις στηρίζουν με τη συμμετοχή τους. Οι Ξανθιώτες τις αγκάλιασαν και τις δίνουν την ζωντάνια μέχρι σήμερα. Οι Γιορτές απλώς διοργανώνονται από το Δήμο. Ο οποίος κερδίζει την προβολή του πανελληνίως, αλλά η κινητήρια δύναμη, ο πυρήνας αυτών των εκδηλώσεων είναι οι Ξανθιώτες.
Και κάτι ακόμη. Όταν λέμε Ξανθιώτες εννοούμε ΟΛΟΥΣ. Γιατί όλοι θεωρούν δικές τους τις Γιορτές. Τόσο οι επαγγελματίες, οι βιοτέχνες, οι υπάλληλοι, οι αγρότες, ΟΛΟΙ. Υπόθεση των Ξανθιωτών λοιπόν και όφελος όλων. Ας μη τα ξεχνούν όλα αυτά οι σημερινοί διοικούντες στο δήμο. Οι Γιορτές υπήρχαν και θα υπάρχουν και μετά από αυτούς.
Γ.Δ.
Προσοχή, έρχεται καταστροφή
Και με την ευκαιρία μια παρατήρηση από τώρα, νωρίς-νωρίς. Το θέμα που δημιουργήθηκε με την Εφορία και τους Συλλόγους οφείλει ο δήμος να το επιλύσει αμέσως, τώρα! Θα πρέπει να σκεφτεί πως εάν αυξηθεί ο αριθμός των Συλλόγων που θα απουσιάζουν από τα στέκια τους θα’ ναι ότι χειρότερο για τον θεσμό. Θ’ αρχίσει το ξήλωμα και η απαξίωση με αποτέλεσμα την κατάργησή τους. Κι αυτό σίγουρα δεν θα επιθυμούσε να χρεωθεί στην παρούσα δημοτική αρχή ούτε ο Δημαρχόπουλος, ούτε ο Λύρατζης. Γι’αυτό οφείλουν τώρα, όχι 12 παρά ένα λεπτό, να το λύσουν ως εκκρεμότητα.
Δεν πρέπει να ξεχνούν πως ο θεσμός στηρίζεται στον Εθελοντισμό των μελών, όχι στον Δήμο. Εάν οι σύλλογοι σταματήσουν, ο θεσμός τελειώνει, η αυλαία πέφτει. Γι’αυτό σοβαρότητα και συνεργασία με τους συλλόγους. Οι οποίοι, το θυμίζω απλώς, είναι αυτοί που δίνουν ζωή και στο καρναβάλι. Το σκέφτεστε ν’απόσχουν και από αυτό; Καταστροφή…
Γ.Δ.
Πρώτα ν’ ακούσουμε
Είθισται στις σοβαρές λειτουργίες Συλλόγων, Σωματείων, Διοικητικών Συμβουλίων φορέων, μετά το πέρας μιας δράσης να πραγματοποιείται συζήτηση και κριτική για όσα έχουν συμβεί, παρατηρήσεις για τα θετικά και αρνητικά για να μην επαναληφθούν.
Το ίδιο πιστεύουμε ότι θα κάνει και ο δήμος Ξάνθης, η Επιτροπή Τουρισμού, για τις Γιορτές Παλιάς Πόλης. Να τις αξιολογήσει, να δει τα θετικά, να σχολιάσει τα αρνητικά και ν’ αποφασίσει πως θα εξαλείψει τ’ αρνητικά αυξάνοντας τα θετικά. Και βέβαια τα όποια συμπεράσματα της συζήτησης να δημοσιοποιηθούν για να γνωρίζουν οι πολίτες τι ακριβώς συζητήθηκε, ποιες οι διαπιστώσεις και ποιες οι νέες ιδέες, νέες προτάσεις για την ενίσχυση του θεσμού.
Εν αναμονή λοιπόν για να κρίνουμε.
Γ.Δ.
Κι άλλη επίθεση
λλη μία επίθεση σκυλιών είχαμε την Πέμπτη στο τέρμα της οδού Θερμοπυλών. Ευτυχώς και αυτή τη φορά παρενέβησαν οι περίοικοι και τόσο η μητέρα όσο και το μικρό της παιδί δεν υπέστησαν κάποια ζημιά.
Θα πείτε συνηθισμένο το φαινόμενο αυτό στην πόλη με τα τόσα αδέσποτα. Είπαμε: μέχρι να συμβεί το μεγάλο κακό, οι αρμόδιοι του δήμου μπορούν να επαναπαύονται στο τυχερό τους άστρο. Όταν θα συμβεί όμως η «στραβή» τότε θα ψάχνουν υπεύθυνο για να τα φορτώσουν. Μόνο που τότε θα είναι αργά.
Γ.Δ.
Υπάρχουν όμως και ευθύνες
Ευθύνες όμως για την παρουσία αγελών από σκύλους στην πόλη αλλά και λίγο πιο έξω, έχουν και κάποιοι συμπολίτες μας. Οι οποίοι έχουν αυτοχρηστεί τροφοδότες των αδέσποτων και ζουν γι’ αυτό ως πρώτο τους μέλημα.
Ταΐζουν, ποτίζουν και χαίρονται για την αύξησή τους. Δεν ενδιαφέρονται για μικρούς και μεγάλους που κινδυνεύουν, που φοβούνται να περάσουν από περιοχές της πόλης μόλις σκοτεινιάσει γιατί ξυπνούν οι αγέλες!
Κάποιοι μάλιστα, εντελώς απαράδεκτα, καταστρέφουν περιφράξεις σε χώρους που παίζουν παιδιά με τους γονείς τους για να μπαίνουν και τα σκυλιά. Το φαινόμενο είναι αληθινό και συνέβη στην οδό Θερμοπυλών. Μπέρδεψαν οι εν λόγω συμπολίτες τον φιλοζωισμό προς τα ζώα και τα αδέσποτα με την πρωταρχική ευθύνη η πόλη να είναι λειτουργική, προστατευόμενη και ασφαλής για τους Ανθρώπους που ζουν σ’αυτήν.
Και η Ξάνθη δυστυχώς έχει μεταβληθεί σε μια πόλη με άγνωστο αριθμό αδέσποτων με όλα τα συμπαρομαρτούντα.
Γ.Δ.
Παλιά τακτική
Το αλίευσα την Πέμπτη στην σελίδα του Μικροπολιτικού στα ΝΕΑ. Και αναφέρεται στον Παναγιώτη Δούρο, αδελφό της γνωστής Περιφερειάρχου Αττικής κυρίας Δούρου. Το σχόλιο, εκτός των άλλων που αναφέρεται στις ημέρες του Π. Δούρου στο Ελληνικό Φεστιβάλ, κλείνει με το εξής που μας ενδιαφέρει κι εμάς εδώ.
Γράφει: «Όπως μαθαίνω, ο Δούρος ξεκινά τη διδασκαλία στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, όπου είναι και υποψήφιος διδάκτωρ στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Το θέμα της διατριβής του είναι – πάρτε ανάσα- «οι Σύγχρονες Γεωπολιτιστικές διαστάσεις στο άστυ. Η δυναμική επίδραση του πολιτισμού στον κοινωνικό, οικονομικό και αρχιτεκτονικό ιστό της πόλης». Α, να’ τη η φιλοσοφία που έλειπε.»
Θυμίζω πως στο όχι μακρινό παρελθόν, η Θράκη ήταν τόπος για δυσμενείς μεταθέσεις υπαλλήλων. Στη συνέχεια, με την ίδρυση του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου αλλά και των άλλων Οργανισμών – πάντα του Δημοσίου- ήταν η αρχή επαγγελματικής πορείας. Τους διόριζαν ή τοποθετούσαν τα κόμματα εδώ και σε λίγα χρόνια τους «κατέβαζαν» στη Νότια Ελλάδα ή όπου επιθυμούσαν.
Γ.Δ.
Ο ρομαντισμός του βιβλίου
Άλλο ένα ‘’κηδειόχαρτο’’ προστέθηκε στα τόσα των τελευταίων ετών. Έκλεισε το γνωστό βιβλιοπωλείο ‘’Ελευθερουδάκη’’ στην Αθήνα, μετά από 100 χρόνια λειτουργίας. Πολλά αφιερώματα και μεγαλόστομα λόγια ηθικοπλαστών περί μιας εναπομείνουσας ελίτ βιβλιόφιλων και στην αντίπερα όχθη η μισητή πλειοψηφία των «εχθρών» της γνώσης, που με προσεκτικά βήματα και μυστικισμό μασονικής στοάς καθιστούν τους πληβείους ολοένα και περισσότερο αμόρφωτους κλπ κλπ. Είναι γεγονός ότι στην Ελλάδα δεν διαβάζουμε. Οι μισοί Έλληνες σύμφωνα με έρευνες δεν έχουν διαβάσει ούτε ένα βιβλίο στην ζωή τους! Όσο βαριά και αν είναι όμως η σημειολογία από το λουκέτο ενός ιστορικού βιβλιοπωλείου, υπάρχει και η άλλη πλευρά. Όποιος έχει στηθεί έστω και μία φορά στις ουρές του ΟΑΕΔ, έχει τρέξει σε δικαστήριο για να σώσει το σπίτι του από τραπεζίτες, έχει αλλάξει επαγγελματικό προσανατολισμό όχι από υπαρξιακή αναζήτηση, έχει βάλει στην άκρη προσωπικά του θέλω και όνειρα για να επιβιώσει σε αυτή την κρατική μηχανή αλέσματος κιμά, αυτός και μόνο μπορεί να καταλάβει πως το τέλος εποχής ενός Ελευθερουδάκη έχει παρόμοια βαρύτητα με το τέλος εποχής της συνοικιακής επιχείρησης της κας Μαρίας που δεν πρόλαβε να συμπληρώσει τα συντάξιμά της χρόνια και, παρ’ όλα αυτά, οδηγείται στην γκιλοτίνα. Το μόνο που αλλάζει είναι κάποια οικονομικά μεγέθη και ο αριθμός εργαζομένων που θα βρεθούν χωρίς δουλειά. Τα υπόλοιπα ανήκουν σε σελίδες ρομαντικής λογοτεχνίας στην Ελλάδα του σήμερα.
Χ.Δ.
Big brother ή ξέφραγο αμπέλι;
Στο φύλλο της Πέμπτης δημοσιεύσαμε φωτογραφίες από τους βανδαλισμούς που έγιναν στο νέο θεματικό πάρκο στην περιοχή του Λιμνίου και συγκεκριμένα στα παιχνίδια που υπάρχουν σ’ αυτό. Με αφορμή το δημοσίευμα ξεκίνησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μια συζήτηση σχετικά με τα αν πρέπει ή όχι να φυλάσσονται οι χώροι αυτοί, αν θα πρέπει να μπούνε κάμερες, αν άξιζαν τα παιχνίδια αυτά τα χρήματα που δόθηκαν και άλλα πολλά. Προσωπικά δεν είμαι υπέρ του να τοποθετούνται παντού κάμερες, αλλά από την άλλη δεν θεωρώ σωστή και την πλήρη δαιμονοποίησή τους. Όταν παραδίδεις στο κοινό έναν χώρο για τον οποίο ξοδεύτηκαν αρκετά χρήματα, όχι από την τσέπη κάποιου, αλλά από λεφτά που προορίζονται για την βελτίωση της καθημερινότητας όλων των δημοτών, θα πρέπει να μεριμνάς και για την εύρυθμη λειτουργία του. Ο δήμος Ξάνθης έκανε πίσω στο θέμα της τοποθέτησης κλειστού κυκλώματος, ενώ από την αρχή υπήρχε ο φόβος για ενδεχόμενους βανδαλισμούς, όπως αυτούς που βλέπουμε σε πολλές παιδικές χαρές. Πάντα υπάρχει η μέση οδός, αυτή που τις περισσότερες φορές είναι και η πλέον ενδεδειγμένη. Από την παρακολούθηση κάθε σημείου της πόλης εν είδει big brother μέχρι το ξέφραγο αμπέλι που ο καθένας κάνει ό,τι του καπνίσει χωρίς την παραμικρή συνέπεια υπάρχει πολύς δρόμος. Όσοι δεν θεωρούν ότι τα υπαίθρια αυτά παιχνίδια ήταν μια επιτυχημένη επιλογή, μπορούν να ενημερώσουν την δημοτική αρχή ότι δεν επιθυμούν να επισκευαστούν ή να αντικατασταθούν. Εφόσον δεν αρέσουν σε κάποιους, ας τα αφήσουμε να ρημάξουν για να μπορούμε να γκρινιάζουμε άνετα ότι ο δήμος δεν κάνει τίποτα για να ομορφύνει την πόλη.
Χ.Δ.
Η ΑΕΠΙ και ο νέος νόμος Μπαλτά
Σύγχυση δημιουργεί το γεγονός ότι μόλις τον Ιούλιο ο κ. Μωραΐτης μας έλεγε ότι ο νέος νόμος για τα πνευματικά δικαιώματα συμπεριλαμβάνει κατά 98% τις προτάσεις της ΚΕΕΕ. Έρχεται τώρα και καταγγέλλει συμφωνίες και διαπλοκή με πολιτικά πρόσωπα και της ΑΕΠΙ, μιλά για «πραξικόπημα» και ουσιαστικά για εξαπάτηση εκ μέρους της κυβέρνησης, όλων αυτών που πήραν μέρος στον διάλογο και συνδιαμόρφωσαν ένα πλαίσιο προτάσεων για να συμπεριληφθεί στην τροπολογία. Â
Διατηρούμε αποστάσεις γιατί δεν κατατέθηκε ο νόμος και δεν γνωρίζουμε εξ ιδίων τις αλλαγές.
Μ.Ξ.
Ένας γνωστός από παλιά…
Ένας παλιός γνώριμος ο Θεόδωρος Πανταλάκης αναλαμβάνει τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου της Attica Bank και μαζί το δύσκολο έργο της εξυγίανσης της τράπεζας, της αντιμετώπισης των μη εξυπηρετούμενων δανείων (που αγγίζουν το 60% του χαρτοφυλακίου της τράπεζας) και της κάλυψης του αδιάθετου ποσού των 70 εκατ. ευρώ της πρόσφατης αύξησης κεφαλαίου. Αντιπρόεδρος αναλαμβάνει ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης και σύμφωνα με πληροφορίες η νέα διοίκηση έχει την εμπιστοσύνη της κυβέρνησης ενώ καθοριστική ήταν η συμβολή του Υπουργού Οικονομικών κ. Ευκλείδη Τσακαλώτου. Τι μας θυμίζει ο κ. Πανταλάκης; Μα ήταν αυτός που ανέλαβε την εξυγίανση της ΑΤΕ και την πώλησή της στην Πειραιώς – επί ΠΑΣΟΚ – αν θυμάμαι καλά… Επίσης ήταν αυτός διοικητής της ΑΤΕ τότε που γινόταν ο διαγωνισμός για την πώληση της ΣΕΚΑΠ.
Αλλά γιατί να μας ξενίζει; Εδώ που τα λέμε το μεγαλύτερο μέρος του ΠΑΣΟΚ είναι στον ΣΥΡΙΖΑ… ψάχνοντας την τακτοποίηση…
Μ.Ξ.
