Γεννήθηκε στις Σέρρες, έζησε στην Βουλγαρία, κατοικεί στην Θεσσαλονίκη, αλλά θεωρεί την Ξάνθη δεύτερο σπίτι του
Ένας σύγχρονος ιατροφιλόσοφος που συνδυάζει τον ορθολογισμό με την ποιητική ευαισθησία και την πολιτική εγρήγορση
Ο κόσμος, σήμερα, εύκολα δεν γελάει…
Χρειάζεται δουλειά πολλή
για ένα χαμόγελο…
Πολλοί, αντί για γέλιο με δάκρυ του απαντούν!
Με ειρωνεία, με θυμό και με βρισιές ακόμα…
Το μεροκάματο έγινε αφάνταστα
σκληρό!
Ο κ. Κώστας Μπαρμπούτης μας χάρισε ωστόσο και το δικό του χαμόγελο, αλλά έφερε ένα χαμόγελο και στα δικά μας πρόσωπα με τον θετικό τρόπο που βλέπει την ζωή, με την ενέργεια και ενάργειά του, με τον γλυκό του λόγο. Πριν μερικούς μήνες είχαμε παρουσιάσει στο «Ε» την έκδοση της νέας του ποιητικής συλλογής με τον τίτλο «Μαύρη Ποίηση» από τις εκδόσεις Σπανίδη. Ομολογώ ότι δεν γνώριζα τον ποιητή. Την γνωριμία ανέλαβε ο γνωστός εκδότης και βιβλιοπώλης της πόλης μας, κανονίζοντας μια συνάντηση με τον κύριο Κώστα στο βιβλιοπωλείο. Βρισκόταν στην Ξάνθη για αρκετές μέρες και όπως μας είπε, την νιώθει σαν δεύτερο σπίτι του. «Δεν αισθάνομαι επισκέπτης στην Ξάνθη, παρότι είναι η πόλη της συζύγου μου. Γνώρισα εδώ αξιόλογους ανθρώπους και προέκυψε παράλληλα και η συνεργασία μας με τις εκδόσεις του Μιχάλη. Νιώθω την Ξάνθη σαν ένα δικό μου τόπο και αναζητώ τις μέρες που θα βρεθώ εδώ», είπε ο γιατρός και ποιητής.
Νεφρολόγος στην κομμουνιστική Βουλγαρία, αλλά παράλληλα ανήσυχος σπουδαστής
Ο Κώστας Μπαρμπούτης γεννήθηκε στην Ηράκλεια Σερρών. Από νεαρή ηλικία βρέθηκε στην Βουλγαρία και συγκεκριμένα στην Σόφια, όπου ήδη ζούσε ο πατέρας του, λόγω πολιτικών φρονημάτων. Εκεί σπούδασε την ιατρική επιστήμη, επιλέγοντας την νεφρολογία, την οποία άσκησε για αρκετά χρόνια στην γείτονα χώρα, πριν επιστρέψει το 1977 στην Ελλάδα και την Θεσσαλονίκη, όπου ζει μέχρι σήμερα. Συνταξιοδοτήθηκε πριν λίγα χρόνια ως διευθυντής της νεφρολογικής κλινικής του Νοσοκομείου Σερρών, ένα επάγγελμα που αγάπησε ιδιαίτερα, προσφέροντας σε πολύ κόσμο και για το οποίο έχει συγγράψει πολλές επιστημονικές εργασίες. Η ποίηση ήταν μια φυσική ενασχόληση για τον ίδιο από τα εφηβικά του χρόνια, ενώ αργότερα ασχολήθηκε και με την πεζογραφία. «Πάντα έγραφα και μελετούσα λογοτεχνία, ελληνική και ξενόγλωσση, αλλά ποτέ μέχρι τώρα δεν είχα εκδώσει κάτι από αυτά που βρίσκονταν για χρόνια στα συρτάρια μου», εξομολογείται ο ίδιος. Πνεύμα ζωντανό και διψασμένο για γνώση, συνεχίζει να διαβάζει λογοτεχνία σε διάφορες ξένες γλώσσες για να κρατήσει την επαφή με αυτές, καθώς θεωρεί ότι το επίπεδο γνώσης μιας γλώσσας φαίνεται από το κατά πόσο μπορεί κάποιος να διαβάσει και να κατανοήσει ένα λογοτεχνικό κείμενο, και όχι απλά αν γνωρίζει την καθομιλουμένη. Μάλιστα πρόσφατα μετέφρασε μια ανθολογία ποιημάτων από τα Βουλγαρικά.
Πολιτικά ποιήματα με μηνύματα αλλά και γλωσσικό ρυθμό
Πολλά από τα ποιήματα του Κώστα Μπαρμπούτη έχουν έντονη πολιτική χροιά και αναδεικνύουν τις αριστερές πεποιθήσεις του συγγραφέα, ο οποίος δεν αποτελεί τον κλασικό ‘’αριστερό’’ που έχουμε πολλοί στο μυαλό μας. Είναι ένας άνθρωπος αγωνιστής, που πιστεύει στον άνθρωπο και τις δυνατότητές του και δεν μένει κλεισμένος μέσα σε ιδεοληψίες και ουτοπικές θεωρίες. Με αφορμή το πολιτικό χρώμα της ποιητικής συλλογής «Κόκκινοι Στίχοι» τον ρωτήσαμε αν προκρίνει στα ποιήματά του το ‘’μήνυμα’’ ή δίνει περισσότερη βαρύτητα στην δύναμη των λέξεων. «Ασφαλώς και πρέπει το ποίημα να μεταφέρει κάποια μηνύματα, να έχει ένα νόημα, χωρίς ωστόσο να βάζουμε σε δεύτερη μοίρα τον ρυθμό. Η ποίηση μοιάζει πολύ με την μουσική και με τα χρώματα. Έχει κι αυτή, σαν τη μουσική, τους ήχους και τα ηχοχρώματά της, την αρμονία και τον ποιητικό ρυθμό, που σε κάνει να θέλεις να συνεχίσεις την ανάγνωση. Αυτό που μας φάνηκε εν μέρει ασύμβατο, η ιδιότητα δηλαδή του ορθολογιστή ιατρού των θετικών επιστημών με την πιο ρομαντική και ευαίσθητη του ποιητή, είναι κάτι που προκαλεί έκπληξη σε όσους των γνωρίζουν. Αρχικά μόνο, αφού κατά την συνομιλία μαζί του ανακαλύπτεις έναν άνθρωπο που ‘’παντρεύει’’ με έναν ξεχωριστό τρόπο τους δύο ρόλους. Ένα νέο ιατροφιλόσοφο, όρο που ήταν τόσο διαδεδομένος στα χρόνια πριν και κατά την ελληνική επανάσταση. Φαίνεται ότι η εποχή μας έχει ανάγκη από νέους ιατροφιλοσόφους, που αγωνιούν για το παρόν και το μέλλον της και προσπαθούν με τον τρόπο τους να την αφυπνίσουν.
ΧΑΡΗΣ ΔΙΑΦΩΝΙΔΗΣ
