Γεμάτα τα βουνά μας από άγριο κρόκο – Έναν ανεξερεύνητο θησαυρό από σπάνια καλλωπιστικά, βότανα και θεραπευτικά φυτά κρύβει η Οροσειρά της Ροδόπης
Προσπάθειες από τον Φορέα Διαχείρισης να εντάξει σε πρόγραμμα μια μελέτη καταγραφής και διερεύνησης των δυνατοτήτων για καλλιέργειες από τους κατοίκους
Έναν θησαυρό βιοποικιλότητας κρύβει η Οροσειρά της Ροδόπης, άγνωστο και ανεξερεύνητο από τους πολλούς, γνωστό όμως στους μυημένους και στους ειδικούς επιστήμονες. Έναν θησαυρό που θα μπορούσε μέσα από τις κατάλληλες δράσεις να συνδεθεί με την τοπική κοινωνία και να προσφέρει οικονομικό αποτέλεσμα σ’ αυτή! Πρόκειται για ένα παράδεισο καλλωπιστικών, αρωματικών βοτάνων και φαρμακευτικών φυτών μια σπάνια χλωρίδα που καλύπτει τις βουνοπλαγιές και πέρα από το εξαίσιο αισθητικό αποτέλεσμα που προξενεί στον επισκέπτη του δημιουργεί και το έρεισμα να εξερευνήσει, να μυηθεί στο κόσμο των άγριων αυτοφυών φυτών, να γνωρίσει τις ιδιότητές τους και να τις αξιοποιήσει.
Κρόκος Ροδόπης
Δεν έχει μόνο η Κοζάνη κρόκο, εκείνο το φυτό με τα μωβ άνθη και με τους τρεις στήμονες στην μέση οι οποίοι προκαλούν …έκρηξη γεύσης, χρώματος και μυρουδιάς στα φαγητά, στα γλυκά και στα ροφήματα και έχουν καθιερωθεί ως super food με θεραπευτικές ιδιότητες και έχει κατακτήσει την εγχώρια και τη διεθνή αγορά! Έχει και η Ροδόπη κρόκο άγριο και αυτοφυή! Είναι μια μωβ… θάλασσα που πλημμυρίζει τις πλαγιές κάθε που έρχεται η Άνοιξη και κάνει τους κατοίκους και τους επισκέπτες να μένουν έκθαμβοι μπρος στην ομορφιά της φύσης! Όπως μας εξηγεί ο Δασολόγος – Βοτανολόγος του Φορέα Διαχείρισης Οροσειράς Ροδόπης κ. Σωτηρίου Αλέξανδρος πρόκειται για ένα συγγενικό είδος κρόκου μ’ αυτό της Κοζάνης το οποίο είναι καλλιεργήσιμο. Επισημαίνει δε πως υπάρχουν πολλά είδη κρόκου. Το συγκεκριμένο που συναντάμε στην Ροδόπη είναι ένα άγριο είδος που δεν έχει μελετηθεί ακόμη: «Στόχος μας είναι να κάνουμε μια μελέτη και μια καταγραφή των φυτών που υπάρχουν στην Ροδόπη» σημειώνει ο κ. Σωτηρίου προσθέτοντας ότι και ο κρόκος της Κοζάνης προέρχεται από άγριο είδος κρόκου που στην συνέχεια έγινε καλλιεργήσιμος και αποφέρει πολύ καλά εισοδήματα στους αγρότες που ασχολούνται με την καλλιέργεια καθώς η τιμή του είναι 1 γραμμάριο που αντιστοιχεί σε 8 – 12 δόσεις 3,20 €. Ο κρόκος ή σαφράν είναι ένα από τα ποιο ακριβά μπαχαρικά του κόσμου. Όλη η διαδικασία, από το μάζεμα μέχρι τη διαλογή για αποξήρανση, γίνονται με το χέρι, γι’ αυτό κοστίζει πολύ. Χρειάζονται 150,000 λουλούδια για να δώσουν 1 κιλό αποξηραμένα στίγματα κρόκου.
«Όλη η Ευρώπη μέσα στο Πάρκο της Ροδόπης»
Όπως αναφέρει ο κ. Σταύρος Κεχαγιόγλου, πρόεδρος του Φορέα Διαχείρισης του Πάρκου της Ροδόπης που είναι Προστατευόμενη Περιοχή Οροσειράς Ροδόπης η οποία θεσμοθετήθηκε με το Ν. 3044/2002 και χαρακτηρίστηκε ως Εθνικό Πάρκο με την Κοινή Υπουργική Απόφαση 40379/01-10-2009 (ΦΕΚ 445 Δ΄/02-10-2009. Ο Φορέας σε συνεργασία με το ΤΕΙ Δράμας προωθεί μια δράση που αφορά στη συλλογή, στην καταγραφή και εν συνεχεία την εκπόνηση μελέτης για την φυτροτικότητα και την απόδοση παραγωγής των φυτών που υπάρχουν στο Πάρκο ώστε να έχει μια μελέτη και να μπορέσει να ενημερώσει του κατοίκους ποια είδη και τι μπορούν να καλλιεργήσουν. Μάλιστα επιδιώκουν να εντάξουν σε κάποιο πρόγραμμα σχετικό αυτή την μελέτη με στόχο να επωφεληθεί οικονομικά η τοπική κοινωνία. Ο κ. Κεχαγιόγλου αναφέρει πως στην Ροδόπη συναντά κανείς όλα τα είδη φυτών που ευδοκιμούν στην Ευρώπη και ότι είναι ένας πλούσιος και ευλογημένος τόπος με ανεξερεύνητο πλούτο.
Τι λέει η παράδοση για τον Κρόκο
Κατά την Ελληνική Μυθολογία, ο Κρόκος ήταν φίλος του θεού Ερμή και μία μέρα καθώς οι δυο τους έπαιζαν δίσκο, κατά λάθος ο δίσκος χτύπησε τον Κρόκο στο κεφάλι και τον σκότωσε. Όταν πέθανε, έσταξαν δύο σταγόνες αίματος από το κεφάλι του επάνω σε ένα φυτό και από εκεί πήρε το όνομά του. Ετυμολογικά, η λέξη “κρόκος” σημαίνει νήμα και βγαίνει από την ελληνική λέξη “κρόκη”. Ο Ιπποκράτης, ο Διοσκουρίδης και ο Γαληνός αναφέρουν τον κρόκο σαν θεραπευτικό βότανο και φάρμακο. Εθεωρείτο παυσίπονο, αντιπυρετικό, επουλωτικό, κατά της αϋπνίας και καλό για το στομάχι.
Λέγεται ότι η Βασίλισσα Κλεοπάτρα χρησιμοποιούσε τον Κρόκο ως αρωματικό και ως χρωματική ουσία σε τοιχογραφίες σε ναούς. Επίσης την ίδια χρήση είχε και στην Μινωική και Κλασσική Ελλάδα. Οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν τις φαρμακευτικές ιδιότητες του κρόκου καθώς το χρησιμοποιούσαν για να καταπολεμήσουν την αϋπνία και το μεθύσι του κρασιού. Επίσης χρησιμοποιούνταν ως άρωμα στα λουτρά αλλά και ως αφροδισιακό. Οι Άραβες τον χρησιμοποίησαν ως αναισθητικό. Θεωρείται ότι είναι αντικαρκινικός, αντιοξειδωτικός και ενισχύει την μνήμη.
