Α. Λόγω της οικονομικής δυσπραγίας τα χρέη προς ιδιώτες, αλλά και προς ΔΕΚΟ, αυξάνονται χωρίς πραγματική δυνατότητα δικαστικής προστασίας (και) λόγω της ανυπαρξίας οργανωμένων προσβάσιμων δημόσιων Αρχείων Καταναλωτικής Συμπεριφοράς, ενώ την ίδια στιγμή οι οφειλές των υπερχρεωμένων οικοκυριών μόνο ριζικά μπορούν να αντιμετωπισθούν.
Β. 1. Μέτρο προς την αποκατάσταση της καταναλωτικής πίστης ως προϋπόθεση της εξυγίανσης της αγοράς και της επιστροφής της εμπιστοσύνης μπορεί να είναι η σύσταση και λειτουργία υπό την ευθύνη και την εποπτεία του Συνηγόρου του Καταναλωτή προσβάσιμου δημόσιου Αρχείου Καταναλωτικής Συμπεριφοράς (όχι Οικονομικής τύπου Τειρεσία) για (α) τους κακοπληρωτές λογαριασμών ΕΥΔΑΠ ΔΕΗ, ΟΤΕ, εταιρειών κινητής τηλεφωνίας και λοιπών παρόχων, (β) τους δύστροπους μισθωτές και συστηματικούς οφειλέτες μισθωμάτων προς ιδιώτες και Φορείς του Δημοσίου, (γ) τους εκ συστήματος οφειλέτες ασφαλιστικών εισφορών προς Ταμεία, δηλαδή Αρχείο Οφειλών, που λόγω εκ του Νόμου προνομίων μπορούν να περιπλέξουν την δικαστική επιδίωξη της όποιας ιδιωτικής οφειλής, αλλά και Αρχείο, που θα μπορεί να λειτουργεί ως ενημέρωση και οδηγός για τρίτους, που τυχόν θα ήθελαν να καταβάλουν χάριν ή προς εξόφληση των συσσωρευμένων οφειλών υπέρ των στο Αρχείο εγγεγραμένων οφειλετών.
2. Η κατάσταση στα υπερχρεωμένα οικοκυριά επιδεινώνεται ιδίως για τον απλό λόγο, ότι δεν έχει αντιμετωπισθεί οριστικά και αποτελεσματικά η ρίζα του προβλήματος της υπερχρέωσης. Στο σημείο, που βρίσκεται η κατάσταση, τα μέτρα γενικού χαρακτήρα (λχ γενική και αδιάκριτη αναστολή πλειστηριασμών για ποσά έως 100.000 ευρώ για την πρώτη κατοικία) είναι αποπροσανατολιστικά της αντιμετώπισης. Η αντιμετώπιση πρέπει να λάβει και εξατομικευμένη μορφή.
3. Μέτρα προς την κατεύθυνση αυτή θα μπορούσαν να είναι:
(α) άμεση ταξινόμηση, κωδικοποίηση και τροποποίηση διά της απλοποίησης και της εκλαΐκευσης των βασικών αρχών του πλαισίου περί τα υπερχρεωμένα οικοκυριά [επικοινωνία του μηνύματος, ότι (i) τα χρέη εξοφλούνται, (ii) η χρηματοδότηση από πιστωτικά ιδρύματα δεν είναι προίκα ή δωρεά, (iii) η δυνατότητα χρηματοδότησης μπορεί να ασκηθεί από υπερχρεωμένα οικοκυριά πλέον μία ακόμα φορά και αυτή προς εκκαθάριση των συσσωρευμένων απαιτήσεων, (iv) οι δανειστές θα αναλάβουν μέρος της ευθύνης τους διά της άφεσης των χρεών], (β) άμεση θέσπιση κανονιστικών διαδικασιών ατομικής και “οικογενειακής” πτώχευσης (υπό την έννοια της εμπλοκής και τ ων συζύγων και των προστατευομένων μελών με δικαιοπρακτική ικανότητα, που συγκροτούν το επίμαχο υπερχρεωμένο οικοκυριό), συμβουλευτικής και αναγκαστικής καθάρισης οικογενειακού προϋπολογισμού και θέσης σε εκούσια ατομική και οικογενειακή διαχείριση, άλλως καθιέρωση στην εκούσια δικαιοδοσία του ΚΠολΔ νέας διαδικασίας περί διορισμού ιδιώτη διαχειριστή υποθέσεων στους εμπλεκομένους με πρωτοβουλία είτε του Δικαστηρίου είτε τ ων Τραπεζών, (γ) καθιέρωση οροφής οφειλής ατομικών και οικογενειακών χρεών και “πάγωμα” εξόφλησης χρεών επί διάστημα υπό προϋποθέσεις, (δ) τμηματική εξόφληση των οφειλών ιδιωτών ακόμα και με αυτούσια προϊόντα και υπηρεσίες προς τους δανειστές.
Γ. Το όφελος του Δημοσίου από την πρόταση είναι προφανές και λόγω του ανοιγόμενου κύκλου εργασιών από τον τραπεζικό τομέα, ενώ οι θετικές κοινωνικές παράμετροι είναι οφθαλμοφανείς.
