Οι Έλληνες αγρότες σήμερα επιβιώνουν οριακά λόγω του υψηλού κόστους παραγωγής και τις ολοένα και χαμηλότερες τιμές στα αγροτικά προϊόντα. Σε αυτά πλέον θα προστεθούν και οι οδυνηρές συνέπειες από τα καταστροφικά μέτρα του τρίτου μνημονίου, τα οποία έχουν ονοματεπώνυμο Σύριζα – Ανέλ.
Τα δύο αυτά κόμματα κορόιδεψαν για τρίτη φορά τους αγρότες, λέγοντας προεκλογικά ότι θα βρουν ισοδύναμα. Η πρώτη ήταν όταν δέσμευσαν παράνομα τα ταμειακά διαθέσιμα του ΟΠΕΚΕΠΕ και του ΕΛΓΑ (ακόμη δεν έχουν καταβληθεί αποζημιώσεις της προηγούμενης χρονιάς) για να πληρώσουν τις δανειακές υποχρεώσεις της χώρας. Η δεύτερη έγκειται στη δήθεν σκληρή διαπραγμάτευση και στο τεχνητό δημοψήφισμα που έβαλαν τον αγροτικό τομέα στον κατάλογο των μέτρων, ενώ σε καμία περίπτωση δεν προβλεπόταν από τους Ευρωπαίους εταίρους.
Όλα αυτά θα μπορούσαν να αποφευχθούν αν οι κυβερνώντες προχωρούσαν σε εξορθολογισμό των δημοσίων δαπανών, σε αναδιοργάνωση της δημόσιας διοίκησης και σε ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις στο κράτος.
Θα μπορούσαν να αποφευχθούν αν δεν έκαναν κομματικές προσλήψεις συγγενών, φίλων και μη εκλεγμένων πολιτευτών σε υψηλόμισθες θέσεις οργανισμών, ΔΕΚΟ και υπουργείων. Θα μπορούσαν να αποφευχθούν αν δε δαπανούσαν 500 εκατομμύρια δολάρια για τον εκσυγχρονισμό των υπέργηρων αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας P-3, τα οποία ακόμη και η εταιρία Lockheed Martin που θα τα ανακατασκευάσει τα χαρακτήρισε ασύμφορα για την Ελλάδα. Προφανώς όμως και δεν το κάνουν γιατί θα θίξουν τα συντεχνιακά συμφέροντα και την κομματική τους πελατεία.
Ταυτόχρονα το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων δεν έχει εμφανίσει κανένα μακροπρόθεσμο σχεδιασμό για το μέλλον της ελληνικής γεωργίας. Δεν έχουν καταλάβει ότι η διατήρηση της κοινωνικής συνοχής και της περιφερειακής ανάπτυξης έχει να κάνει με τη βιωσιμότητα του αγροτικού τομέα και των συνδεδεμένων με αυτόν επαγγέλματα. Η μεταποίηση, οι μεταφορές, το εμπόριο, οι κατασκευές αλλά και ο τουρισμός σε μεγάλο βαθμό επιβιώνουν από την αλληλεπίδραση με τις δραστηριότητες της γεωργίας και της κτηνοτροφίας.
Ας αντιληφθεί λοιπόν το εξής η κυβέρνηση, οι αγρότες αποτελούν το βασικό ισοδύναμο για την βιώσιμη ανάπτυξη της χώρας. Δεν νοείται παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας χωρίς ανταγωνιστικό και ισχυρό αγροτικό τομέα.
Για να γίνει όμως αυτό:
Χρειάζεται σοβαρός και στοχευμένος σχεδιασμός που να περιλαμβάνει την αναδιοργάνωση του υπουργείου, των ελεγκτικών μηχανισμών και των φορέων υλοποίησης της αγροτικής πολιτικής.
Χρειάζεται πολυεπίπεδο σύστημα άσκησης πολιτικής, με αναβαθμισμένες αρμοδιότητες των γραφείων αγροτικής ανάπτυξης των δήμων και των περιφερειών.
Χρειάζεται αναδιάρθρωση των καλλιεργειών, επενδύσεις σε υποδομές και ταυτόχρονη νέα πολιτική γης και διαχείρισης νερού.
Χρειάζεται σαφή κατεύθυνση των ενωσιακών κονδυλιών για επενδύσεις σε μικρές, μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον αγροτικό τομέα και γύρω απ’ αυτόν.
Χρειάζεται σύνδεση της έρευνας και της εκπαίδευσης με την παραγωγική διαδικασία.
Χρειάζεται ιχνηλασιμότητα, οργανωμένα δίκτυα διανομής και σύγχρονες ενώσεις αγροτών.
Χρειάζονται κίνητρα για νέους αγρότες και διαχωρισμός των ενεργών αγροτών.
Χρειάζεται στήριξη των αγροτικών περιοχών με μεσο-μακροπρόθεσμο σχεδιασμό για αναγκαίες κοινωνικές υποδομές υγείας, εκπαίδευσης και ασφάλειας.
Χρειάζεται δίκαιη φορολογία που να μη στέκεται εμπόδιο στην ανταγωνιστικότητα και την βιωσιμότητα του κλάδου.
Χρειάζεται κυβέρνηση με όραμα, που δεν αντιλαμβάνεται τους αγρότες σαν ισοδύναμο, αλλά τους βάζει στο επίκεντρο ενός νέου αναπτυξιακού προτύπου που θα βασίζεται στην ελληνική γη και στα συγκριτικά της πλεονεκτήματα.
Άλκης Κίσσας
