Έχουμε λοιπόν για δεύτερη φορά αριστερή κυβέρνηση και πρώτη φορά χωρίς βουλευτή της Ν.Δ. στην Ξάνθη!
Πρώτη φορά
Χωρίς έδρες μένει η ΝΔ σε Ξάνθη και Ροδόπη για πρώτη φορά μετά τη μεταπολίτευση. Με τα έως τώρα δεδομένα, αποτυγχάνουν να επανεκλεγούν οι πρώην υπουργοί Αλέξανδρος Κοντός στην Ξάνθη και Ευριπίδης Στυλιανίδης στη Ροδόπη και τις έδρες τους καταλαμβάνουν, ο τρίτος στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ της Ξάνθης, Γρηγόρης Στογιαννίδης και ο δεύτερος στο συνδυασμό του ΣΥΡΙΖΑ στη Ροδόπη, Αϊχάν Καραγιουσούφ.
Για πρώτη φορά επίσης από το 1974, η μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης θα εκπροσωπηθεί στο εθνικό κοινοβούλιο από τέσσερις μειονοτικούς βουλευτές ταυτόχρονα.
Γ.Λ.
ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι
Οι αναταράξεις σ’ ένα κόμμα που έχει έτσι κι αλλιώς τα προβλήματά του, λίγες ημέρες πριν τις εκλογές, είναι ότι χειρότερο. Θα το έχουν αντιληφθεί πιστεύουμε πολύ χαρακτηριστικά δύο κόμματα. Τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και το Ποτάμι.
Και τα δύο δημιούργησαν αναταραχή στο εσωτερικό τους, ενώ όπως επισημαίναμε τότε, αυτό είναι μια περιττή πολυτέλεια. Κι έτσι, αντί συσπείρωσης του κόμματος, υπήρξαν φυγόκεντρες ενέργειες, δυσαρέσκειες, πικρίες και στο τέλος μειωμένη συγκομιδή ψήφων.
Και τα δύο κόμματα πλήρωσαν τοπικά αυτή την επιλογή τους ν’ αλλάξουν πρόσωπα λίγο πριν την εκλογική διαδικασία. Έτσι έχασαν και τα δύο και η επανασυγκόλληση δεν θα είναι εύκολη. Διότι Σαλτούρος και Ιατράκης δεν θα γυρίσουν εύκολα πίσω. Κι έτσι το τραύμα θα συνεχιστεί.
Εκτός κι αν αυτό επιθυμούσαν κάποιοι, να τους απομακρύνουν για να επιστρέψουν κάποιοι άλλοι ως σωτήρες.
Γ.Δ.
Εκτός κλίματος
Το είδαμε και μας εντυπωσίασε η άγνοια, από βιβλιοπωλείο μάλιστα. Λοιπόν σε τηλεοπτική διαφήμιση βιβλιοπωλείου της Αλεξανδρούπολης, η διεύθυνσή του αναγράφεται λάθος.
Πρόκειται για τη λέξη Αδριανουπόλεως που την είδαμε (τη βλέπουμε και συχνά μάλιστα) με τη λανθασμένη γραφή της Α-ν-δριανουπόλεως.
Ευθύνη βέβαια φέρει και αυτός που έφτιαξε την τηλεοπτική διαφήμιση αλλά και το βιβλιοπωλείο που έδωσε λάθος τη διεύθυνση νομίζοντάς την για σωστή προφανώς!
Γ.Δ.
Οι ψεκασμένοι και οι ΟΦΑ
Η επίθεση του Καμμένου εναντίον των δημοσκόπων, που τους αποκάλεσε «δολοφόνους»,ÂÂÂÂ αποδεικνύει πόσο άσχετος είναι ο άνθρωπος με την στατιστική και τα μαθηματικά.
Πέρα από αυτό, πώς να προβλέψει η επιστήμη της λογικής, με ένα δείγμα 1000 ατόμων, τη συμπεριφορά 9.000.000 Ελλήνων ψηφοφόρων, ιδίων των ψεκασμένων και των ΟΦΑ;
Γ.Λ.
Η ψήφος της Μειονότητας
Το μονόπλευρο της μουσουλμανικής ψήφου στους νομούς Ξάνθης και Ροδόπης, έτσι όπως μεθοδεύεται και κατευθύνεται, θα πρέπει να σταματήσει. Για πολλούς λόγους. Ένας όμως είναι ο κυρίαρχος. Αυτός ότι διασπά και δημιουργεί ρήγματα στη συμβίωση Χριστιανών και Μουσουλμάνων. Κι αυτά τα ρήγματα ίσως γίνουν η αφετηρία για ακραίες και ανεξέλεγκτες ενέργειες. Οι οποίες σε τελικά ανάλυση θα βλάψουν τα συμφέροντα της μειονότητας διότι θα τη στοχοποιήσουν ότι επιλέγει κατευθυνόμενη από κέντρα που έχουν τα δικά τους συμφέροντα.
Μάλιστα δεν αποκλείεται ν’ÂÂÂÂ αρχίσουν να ακούγονται και φωνές άγνωστες μέχρι τώρα για λήψη μέτρων εναντίον της, για διαχωριστικές γραμμές και αύξηση της καχυποψίας εις βάρος της ότι ενεργεί χωρίς δημοκρατική επιλογή αλλά κατόπιν οδηγιών έξωθεν.
Αυτά πρωτίστως οφείλει η νέα γενιά της μειονότητας να τα σκεφτεί και βοηθήσει να μην υλοποιηθούν. Και πώς αυτοί οι νέοι, να δημιουργήσουν μια δική τους πρωτοβουλία, χωρίς τις γνωστές εξαρτήσεις, πορευόμενοι ισότιμα δίπλα και μέσα στην κοινή κοινωνία, χωρίς διακρίσεις και καχυποψίες.
Εκτίμηση είναι πλέον ότι ο διαχωρισμός θα πρέπει ν’ αποφευχθεί. Και πως εάν συνεχιστεί, καλό σίγουρα δεν θα προκύψει. Άραγε μήπως κάποιοι αυτό θέλουν;ÂÂÂÂ Την αναταραχή;
Γ.Δ.
Η μειονοτική ψήφος
Από τα παραπάνω συνάγεται ότι η μειονοτική ψήφος οφείλει να εκφράζεται αυτόνομα και αυτοβούλως. Να αποτελεί προϊόν ελεύθερης επιλογής δικής της κι όχι τρίτων. Οφείλει ως εκ τούτου να ξεπεράσει κατεστημένες νοοτροπίες δεκαετιών για να οδηγηθεί στο ιδανικό σημείο της ελεύθερης δημοκρατικής επιλογής.
Ευθύνες για την όλη αρνητική εικόνα λειτουργίας της μειονοτικής ψήφου έχουν τα κόμματα διαχρονικά εδώ και πολλά χρόνια, από το 1950 και εντεύθεν. Η ευθύνη ξεκινά από τότε, και συνεχίστηκε μέχρι σήμερα. Απλά άλλαξε η μεθοδολογία. Τότε την υφαρπαγή την έκανε το συντηρητικό κομματικό κατεστημένο ενίοτε και με μη νόμιμες διαδικασίες και πρακτικές.
Όλα αυτά μέχρι την εμφάνιση του ΠΑΣΟΚ. Το οποίο έλαβε την προτίμηση της μειονότητας και λόγω λήψης μέτρων για πρώτη φορά που ανακούφισαν τους κατοίκους. Τότε υπήρξε μια συνεκτική σχέση με το ΠΑΣΟΚ γι’ αυτό και η στήριξή του επί σειρά ετών.
Σήμερα η μειονοτική ψήφος εκφράζεται μέσω του ΣΥΡΙΖΑ μονόπλευρα. Η ιστορική μικρή αναδρομή σηματοδότησε την διαχρονική ευθύνη της Πολιτείας η οποία αποδυναμωμένη σήμερα απλά παρακολουθεί τις εξελίξεις που καθορίζουν άλλοι με άλλα συμφέροντα.
Γ.Δ.
Η αδιαφορία για το κακό κέρδισε
Υπάρχει μια εγκληματική αδιαφορία ως προς τις συνέπειες μιας κίνησης, μιας πράξης, ενός λόγου στην χώρα μας. Κάτι ανάμεσα σε ηθικό ξεχαρβάλωμα και άγριο ατομισμό, με μια σταθερή επιθυμία για εκδίκηση. Κάποιος ψηφίζει Χρυσή Αυγή όπως διπλοπαρκάρει ‘’για πέντε λεπτά’’ έξω από το μαγαζί. Δεν σκέφτεται το φράξιμο του δρόμου, το πιθανό ατύχημα, το τι προξενεί στους συμπολίτες του. Ξέρει, αλλά δεν θέλει να γνωρίζει. Έχει ακούσει, φυσικά, αλλά το «εγώ» του δεν του επιτρέπει τίποτα πέρα από το προσωπικό του «θέλω». Γνώστης επί παντός επιστητού, ορατού τε και αοράτου, μένει σε μια αυτάρκεια που τον βολεύει. Ένας περίεργος συνδυασμός θυμικού και απάθειας. Μια συνεχής ένταση που κρύβει μέσα της την ακινησία, την απάθεια, την αποστροφή για κάθε αλλαγή και εκσυγχρονισμό, την εύκολη προσφυγή στην βία. Αυτή η αδιαφορία για το κακό είναι η ουσιαστική του υπόσταση. Δεν χρειάζεται να είσαι ‘’κακός’’ ο ίδιος. Αυτός ο ‘’χρυσαυγητισμός’’ είναι μια στάση και συμπεριφορά που χαρακτηρίζει τους ψηφοφόρους πολλών κομμάτων, δυστυχώς, η οποία μεταπηδούν από το ένα κόμμα στο άλλο σύμφωνα με την συναισθηματική φόρτιση της στιγμής. Η πολιτική ωριμότητα φαίνεται να αργεί πολύ στην χώρα μας.
Χ.Δ.
Ο εθνικολαϊκισμός παίζει ακόμη χωρίς αντίπαλο
Το να κάνεις πολιτική, δεν είναι το ίδιο με το να κάνεις επιστήμη, δημοσιογραφία ή να έχεις πολλούς ‘’ακολούθους’’ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το να μπορέσεις να απευθυνθείς στο λαϊκό στοιχείο (με όλες του τις αδυναμίες και ορέξεις) και να το πείσεις, δεν είναι καθόλου εύκολη, ούτε ‘’καθαρή’’ δουλειά. Μπορεί να έχεις τα καλύτερα εργαλεία ερμηνείας της πραγματικότητας, αλλά αυτή η ίδια η πραγματικότητα να μη θέλει ή να μην μπορεί να σε ακούσει. Ένας από τους λόγους που η ηγετική ομάδα γύρω από τον Αλέξη Τσίπρα κερδίζει εκλογικά συνεχώς το τελευταίο διάστημα είναι ακριβώς ότι καταλαβαίνει αυτή την διαφορά και παίζει διαρκή παιχνίδια εξουσίας, που ελκύουν το κοινό. Ιδεολογικά οξύμωρα που κρίνουν τις τελευταίες αναμετρήσεις δεν γίνονται μαθήματα, αλλά παραμένουν παθήματα. Παρά το ότι η ελληνική κοινωνία είναι συντηρητική στην πλειοψηφία της, τα αντιδεξιά αντανακλαστικά αποδεικνύονται ισχυρά. Η προστασία από το κράτος ‘’πατερούλη’’ παραμένει ζωντανή ανάγκη, και όχι μόνο στους δημόσιους υπαλλήλους, παρά τις συνεχείς αποδοκιμασίες προς το κράτος, αφού βασικό παράπονο παραμένει το ‘’δεν υπάρχει κράτος’’ και όχι το ότι υπάρχει ‘’πολύ’’. Σε μια κοινή γνώμη που νιώθει προδομένη από το σύνολο του πολιτικού συστήματος που κυβέρνησε στο παρελθόν, δεν μπορείς να κάνεις μάθημα διαφωτισμού. Ακυρώνεσαι πριν καν ξεκινήσεις. Το να μιλάς στην γλώσσα που καταλαβαίνει ο κόσμος, ακόμη και με ανέφικτες εξαγγελίες, φαίνεται να λειτουργεί. Οι μεταρρυθμίσεις σε μια κοινωνία που δεν τις θέλει παραμένουν στοίχημα και μετά τον νέο εναγκαλισμό ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μοιάζουν όνειρο… φθινοπωρινής νυκτός.
Χ.Δ.
Απέτυχαν οι δημοσκόποι
Μεγάλοι χαμένοι της βραδιάς των εκλογών και οι δημοσκοπικές εταιρείες που για μια ÂÂÂÂ ακόμη φορά απέτυχε παταγωδώς το κοινό τους exit poll να προσεγγίσει το εκλογικό αποτέλεσμα, να πιάσει το σφυγμό της κάλπης.ÂÂÂÂ Κι είναι κάτι που πρέπει να προβληματίσει τόσο τις δημοσκοπικές εταιρείες αλλά και τα ΜΜΕ που τις δημοσιεύουν κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου καθώς με τις αλλεπάλληλες αποτυχίες τους έχουν χάσει παντελώς την αξιοπιστία τους. Οι πολίτες πλέον πιστεύουν ότι είναι στημένες και ότι εξυπηρετούν τα συμφέροντα των εντολοδόχων τους προκειμένου να διαμορφώνουν το κλίμα κατά πως βολεύει αυτούς που τους πληρώνουν. Κι ως ένα βαθμό μπορεί να γίνει πιστευτό αλλά η εγκυρότητα και η αξιοπιστία είναι η δύναμή τους και αυτό δεν μπορούν να το διακινδυνεύουν απροκάλυπτα τουλάχιστον. Ίσως να φταίει η μέθοδος που ακολουθούν κι αυτό πρέπει να το λύσουν έγκαιρα γιατί πλέον κανείς δεν θα τους πιστεύει…
Μ.Ξ.
Εποχή Τσίπρα
Αδιαμφισβήτητα ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο μεγάλος νικητής των εκλογών. Πρόκειται και για μια προσωπική νίκη καθώς είχε πάρει όλο την προεκλογική εκστρατεία πάνω του. Το αποτέλεσμα έδειξε ότι ο λαός τον εμπιστεύεται και του έδωσε τη δεύτερη ευκαιρία που ζήτησε να υλοποιήσει τη συμφωνία που έφερε. Και αυτό ότι είναι και το δίκιο άλλωστε.   Αυτή τη στιγμή είναι η κυρίαρχη ηγετική μορφή του πολιτικού στερεώματος. Οι εκλογές αυτές τον ισχυροποίησαν εντός και εκτός της χώρας. Είναι η εποχή του να γράψει ιστορία. Είναι γεγονός πως έκανε κινήσεις υψηλού ρίσκου όπως η πολύμηνη διαπραγμάτευση, το Δημοψήφισμα με κλειστές τράπεζες κι ακόμη αυτές οι εκλογές που θα μπορούσαν να τον βγάλουν από το παιχνίδι. Αντίθετα -εκ του αποτελέσματος – του βγήκαν σε καλό όλες. Αυτό δεν είναι τυχαίο, αυτό δείχνει ότι δεν είναι ένας διάττων αστέρας της πολιτικής αλλά του προσδίδει χαρακτηριστικά μεγάλου ηγέτη. Βέβαια θα κριθεί στην πράξη…
Μ.Ξ.
