Δεν υπάρχει plan B, απλώς υπάρχει plan 2A
Θωμάς Βουγιουκλής
Κέντρα Μεταναστών
Έτσι θα λέγονται τα Κέντρα (οι χώροι) που θα δεχτούν και τους Μετανάστες. Θα γίνουν σε όλη την Ελλάδα (!) και θα είναι μικρής δυναμικότητας, μέχρι 80-100 άτομα.
Ας ετοιμαζόμαστε λοιπόν. Διότι σίγουρα θα γίνουν και στο νομό μας. Γιατί είμαστε κοντά στα σύνορα με την Τουρκία και γιατί έχουμε τεχνογνωσία! Οι Μετανάστες θα στεγαστούν σε παλιά Στρατόπεδα, άδεια κτίρια και ότι άλλο διαθέσιμο υπάρχει. Όπου απουσιάζουν αυτά, θα στηθούν σκηνές!
Μεγαλοφυής ιδέα, τι να πούμε εμείς με τα υπουργικά μυαλά που κάνουν τέτοιες σκέψεις…
« Ε»
Χρέος και ανταγωνιστικότητα
Από καιρό πολύ πριν υποστηρίζαμε ότι το χρέος της χώρας δεν είναι το άμεσο πρόβλημα και κακώς επικεντρωνόταν σ’ αυτό κάθε αναφορά και πολιτική συζήτηση. Υποστηρίζαμε και υποστηρίζουμε πως ΟΛΑ τα κράτη έχουν χρέη. Μερικά μάλιστα τεράστια. Αυτό όμως το χρέος δεν τα εμποδίζει να ΜΗΝ έχουν προβλήματα οικονομικά, διότι απλούστατα η οικονομία τους παράγει, είναι δυνατή, εξάγει, έχουν παραγωγικότητα με δύο λόγια.
Το πρόβλημα επομένως της Ελλάδας αυτό είναι. Η έλλειψη παραγωγικότητας. Η οικονομία ασθενεί, έχει υποστεί συρρίκνωση μεγάλη και μια σειρά άλλων παραμέτρων δεν της επιτρέπουν να πάρει μπρος.
«Ε»
Από δω η λύση της ανεργίας
Βιομήχανοι και βιοτέχνες είπαν τον δύσκολο αγώνα που δίνουν τα τελευταία χρόνια σε σύσκεψη με τον Περιφερειάρχη Γ. Παυλίδη. Στη συνάντηση αυτή οι εκπρόσωποι του δευτερογενούς τομέα έθεσαν τα ζητήματα που τους απασχολούν και ζήτησαν τη λήψη μέτρων με κίνητρα να μπουν νέες βάσεις για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας.
Βέβαια τα προβλήματα δεν θα λυθούν από την Περιφέρεια διότι απαιτούν κεντρική αντιμετώπιση. Απλά η Περιφέρεια μπορεί και πρέπει να στέκεται αρωγός στα παρουσιαζόμενα τοπικά θέματα και να βοηθά να επιλύονται.
Πάντως, όπως όλοι παραδέχονται πλέον, εάν ο ιδιωτικός τομέας δεν αναπτυχθεί, δεν ζωντανέψει, η ανεργία δεν πρόκειται να μειωθεί. Αυτό γιατί δεν το αντιλαμβάνονται κάποιοι στην κυβέρνηση;
« Ε»
Παίζουμε τις καθυστερήσεις…
Ευκλείδης Τσακαλώτος (Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών): «Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι εργαζόμαστε για το καλό σενάριο. Είμαι απολύτως πεπεισμένος ότι θα φτάσουμε σε συμφωνία στις 24 Απριλίου. Οι συμφωνίες πάντα κλείνονται πέντε ή τρία ή ένα λεπτό πριν από τα μεσάνυχτα, δεν είναι ασυνήθιστο να φθάνουν στο όριο».
Το θέμα πάντως είναι ότι έχουν φτάσει στα όρια τους οι πολίτες και οι παράγοντες της αγοράς… Πέρα από τη διαπραγμάτευση, υπάρχει και η διαχείριση των θεμάτων που σχετίζονται με την καθημερινότητα των ιθαγενών της ψωροκώσταινας και τη λειτουργία των υπηρεσιών υγείας, του εκπαιδευτικού συστήματος και των δομών ασφαλείας που συντηρεί η ελληνική πολιτεία.
Όσο η διαπραγματευτική ομάδα της χώρας αντιπαρατίθεται με τους θεσμούς, η κοινωνία μετράει απώλειες, γεγονός που όχι μόνο θα διογκώσει τις αρνητικές συνέπειες της σοβούσας κρίσης, αλλά θα ρηγματώσει και το ισχυρό, για την ώρα φιλοκυβερνητικό μέτωπο που «χτίστηκε» με τις πλάτες της πλειοψηφίας των ψηφοφόρων της 25ης Ιανουαρίου. Ορισμένοι αδυνατούν να αντιληφθούν ότι οι ισορροπίες στη βάση είναι ιδιαιτέρως εύθραυστες και οι συμπαραστάτες της διαφορετικής πορείας που χάραξε η χώρα πριν από τρεις μήνες δανεικοί από πολλούς και διάφορους ιδεολογικοπολιτικούς χώρους..
Ν.Ε.
Αλ. Παπαδόπουλος:«Συμφωνία ή συντριβή»
Ο πρώην υπουργός Οικονομικών κ. Αλ. Παπαδόπουλος απευθύνει με δήλωσή του έκκληση στην κυβέρνηση να κλείσει εντός των επόμενων ημερών τη συμφωνία με τους εταίρους. Αλλιώς προειδοποιεί ότι η χώρα θα «συντριβεί το καλοκαίρι» και «θα σαπίσει εν ευρώ».
Αναλυτικά ο κ.Παπαδόπουλος στη δήλωσή του αναφέρει τα εξής: «H Κυβέρνηση οφείλει να προχωρήσει τις επόμενες ημέρες σε συμφωνία με την τρόικα του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου. Το παραταθέν πρόγραμμα πρέπει να κλείσει. Η χώρα πρέπει να ξεφύγει από την μέγκενη του αργού θανάτου. Η κυβέρνηση πρέπει να αντιληφθεί ότι αν δεν κλείσει, με πραγματικούς όρους το τρέχον πρόγραμμα, οι καταστάσεις τότε θα είναι ανεξέλεγκτες και το χειρότερο οι εταίροι και δανειστές δεν θα συντρέξουν, το τέλος Ιουνίου, σε ένα νέο και απολύτως απαραίτητο για την επιβίωση μας, πακέτο στήριξης. Αν αυτό δεν συμβεί η χώρα θα συντριβεί το καλοκαίρι. Κανένας τότε υπαίτιος δεν θα μπορεί να επικάθεται επί του θρόνου των ερειπίων του. Είναι φανερό ότι η χώρα θα χρεοκοπήσει και θα σαπίσει “εν ευρώ”. Επικαλούμαι για άλλη μια φορά το συγκλητικό δόγμα. Ισχύει πάντα».
Λιάζονται και μετά…εξαφανίζονται!
Ένα ακόμα επεισόδιο στο ρεσιτάλ ανικανότητας και κυνισμού της υπουργού Τασίας Χριστοδουλοπούλου έζησαν οι δήμαρχοι της ΚΕΔΕ σε σύσκεψη που είχαν με την υπουργό για το μεταναστευτικό. Η οποία ενώ δέχθηκε αρχικά με μεγάλη αυτοθυσία να παίξει το ρόλο της Ιφιγένειας της κυβέρνησης για τα αλλεπάλληλα επικοινωνιακά λάθη της, στη συνέχεια απηύθυνε έκκληση στους δημάρχους να συνδράμουν στη στέγαση και σίτιση των μεταναστών.
Αλλά το ωραιότερο τους το φύλαξε για το τέλος. Όταν ο δήμαρχος Αθηναίων τη ρώτησε «πού θα πάνε μετά οι πρόσφυγες», εκείνη του απάντησε ότι «κάθονται λίγο και μετά εξαφανίζονται, φεύγουν στην Ευρώπη!» του απάντησε, δηλώνοντας μάλιστα άγνοια για την τρόπο που φεύγουν και αρμόδια μόνο για την είσοδο και όχι για την έξοδο. Δηλαδή ούτε λίγο ούτε πολύ δεν μπορούμε να ελέγξουμε ούτε αυτούς που μπαίνουν ούτε αυτούς που βγαίνουν από τη χώρα. Απίστευτη παραδοχή από υπουργό.
Κι από ότι φαίνεται, το μόνο σχέδιο που έχει η κυβέρνηση για το μεταναστευτικό είναι το «ξέφραγο αμπέλι», όπου έρχονται ερήμην μας, κι αφού λιαστούν στην Ομόνοια και ξεκουραστούν από τις κακουχίες του ταξιδιού, και πάρουν λίγο αέρα αθηναϊκό, μετά ως δια μαγείας εξαφανίζονται προς άγνωστους προορισμούς, ευρωπαϊκούς. Α ναι, και στις μετονομασίες έχει μεγάλη επιτυχία. Τα Κέντρα Φιλοξενίας θα γίνουν Κέντρα Μεταναστών και πάει λύθηκε κι αυτό…
Το πρόγραμμα interreg Ελλάδα – Βουλγαρία
«Τρέχει» το διασυνοριακό πρόγραμμα interreg Ελλάδα – Βουλγαρία… τρέχει και ο δήμαρχος Ξάνθης να προλάβει να εντάξει κάποια έργα που έχει προγραμματίσει. Επειδή το πρόγραμμα χρηματοδοτεί δράσεις στον πολιτισμό, στο περιβάλλον και στον τουρισμό, ο δήμος Ξάνθης θέλει να εντάξει την ανάπλαση του άλσους του Ευμοίρου και διάφορες δράσεις που αφορούν στον τουρισμό όπως την ανάδειξη της Σταυρούπολης, της διαδρομής του Νέστου, των μονοπατιών Ε2 και Ε7 δίνοντας έμφαση στον περιπατητικό τουρισμό.
Άντε άντε καιρός είναι να μην αφήνουμε τίποτε να πάει χαμένο…
Μ.Ξ.
Απαράδεκτες συμπεριφορές
Δεν άρεσε – μας είπε υπάλληλος του δήμου Ξάνθης – ο τρόπος που χειριστήκαμε ένα ρεπορτάζ και γι αυτό αρνείται να συνεργαστεί μαζί μας παρέχοντας μια πληροφόρηση που άπτεται του αντικειμένου του – της, όπως στα πλαίσια της δεοντολογίας ζητήσαμε. Για να μας αποφύγει δε οέβαλε το γνωστό επιχείρημα: Κάντε αίτηση και αν η υπηρεσία κρίνει…μπλα μπλα (οι διάφορες νομικίστικες αερολογίες….). Και απαντάμε λοιπόν: α) Σκοπός μας δεν είναι να είμαστε αρεστοί αλλά αυτά που γράφουμε να είναι αντικειμενικά και προπάντων αληθινά! β) Ο – η συγκεκριμένος υπάλληλος είναι υπάλληλος του δήμου και ως εκ τούτου είναι υποχρεωμένος να υπηρετεί τον δημότη και τον δημοσιογράφο που δουλειά του είναι να ενημερώνει τον δημότη και όχι να το κάνει κατ’ επιλογή κινούμενος από προσωπικές εμπάθειες!
Κατανοητόν;
Μ.Ξ.
Με βάρκα την ελπίδα…
Η ελπίδα έρχεται; Ήρθε; Θα αργήσει; Κανείς δεν ξέρει. Προσδοκίες που καθημερινά διαψεύδονται, όνειρα που κάθε λίγο γκρεμίζονται βάναυσα. Κάτι ξέρει ο σοφός λαός με τα πολλά κεράσια και το μικρό καλάθι. Ίσως περιμέναμε πολλά, ίσως η νέα πολιτική ηγεσία είναι ‘’λίγη’’, πάντως όπως και να έχει, δεν έχω συγκρατήσει κάτι νέο και πρωτοπόρο τους τελευταίους τρεις μήνες διακυβέρνησης. Σαν να αιφνιδιάστηκαν και οι ίδιοι. Κατατίθενται συνεχώς προτάσεις εποχής… ζιβάγκο. Μέτρα που δοκιμάστηκαν και απέτυχαν, που προτάθηκαν και κρίθηκαν μη εφαρμόσιμα και αποδοτικά, έρχονται πάλι στην επιφάνεια μέσω μιας κυβέρνησης που υποσχέθηκε αλλαγές σε όλα. Αλλαγές προς το καλύτερο θεωρήσαμε ότι εννοούσαν. Μια μεταρρύθμιση που εγκρίθηκε με πρωτοφανή πλειοψηφία για τα ελληνικά δεδομένα, έρχεται να αντικατασταθεί με ένα νέο νόμο για τα ΑΕΙ. Εκεί που κάτι πήγαινε να αλλάξει με την αποδυνάμωση των κομματικών παρατάξεων μέσα στα πανεπιστήμια, να σου πάλι μια ‘’μεταρρύθμιση’’ (μετακύλιση μάλλον) που αναζωπυρώνει τους γνωστούς φοιτητοπατέρες, τις κομματικές νεολαίες, τους συνδικαλιστές-πρυτάνεις. Δεσμεύσεις, προφανώς, απέναντι στον στενό κομματικό πυρήνα, που περίμενε χρόνια αυτές τις ιστορικές στιγμές της ‘’πρώτης φοράς Αριστερά’’. Αντιδράσεις ακούστηκαν, να δούμε αν θα εισακουστούν κιόλας.
Χ.Δ.
Μαθήματα μαρξισμού
Δεν θεωρώ εαυτόν τον καταλληλότερο, αλλά παίρνω το θάρρος επειδή οι γιαλαντζί αριστεροί πληθαίνουν συνεχώς εσχάτως. Όταν διαδηλώνουν οι καθαρίστριες, σύσσωμος ο ΣΥΡΙΖΑ και η καλλιτεχνική διανόηση του τόπου συμπαραστέκονται προκειμένου να επαναπροσληφθούν στο δημόσιο σε καλοπληρωμένες θέσεις αργομισθίας (ιδιωτικοί εργολάβοι καθαρίζουν εδώ και χρόνια). Όταν όμως διαδηλώνουν οι εργαζόμενοι (προλετάριοι) ιδιωτικής εταιρείας, δηλαδή οι μεταλλωρύχοι, για να διατηρήσουν τις δουλειές τους, τότε κατά ΣΥΡΙΖΑ πρόκειται για ενεργούμενα των εργολάβων και του κεφαλαίου, και οι διαδηλώσεις τους αποτελούν πρόκληση. Ας δούμε λίγο τι έγραφε ο Μαρξ για τους δημόσιους υπαλλήλους (όχι ότι συμφωνώ απολύτως): οι δημόσιοι υπάλληλοι αποτελούν «ένα τρομερό παρασιτικό σώμα που περικλείει την κοινωνία, όπως ο εμβρυικός σάκος καλύπτει το κεφάλι του βρέφους και κλείνει τους πόρους του». Δεν έχουν κανένα οικονομικό λόγο ύπαρξης, έγραφε, αλλά αποτελούν μια «τεχνητή κάστα που συνυπάρχει με τις πραγματικές κοινωνικές τάξεις και για την οποία η διατήρηση του καθεστώτος είναι θέμα αυτοσυντήρησης». Επίσης, τους λαθρομετανάστες της εποχής του, τους θεωρούσε (ο Μαρξ, όχι εγώ) εχθρούς του προλεταριάτου, για το οποίο έγραφε και αγωνιζόταν. Απλά, για να μην τρίζουν και τα κόκαλα του ανθρώπου.
Χ.Δ.
