Η Κατερίνα Ψαθά ζητά περισσότερη καλαισθησία στην πόλη και περισσότερη ευαισθησία για την ποιότητα ζωής των πολιτών
Κάνει παρατηρήσεις για κακοτεχνίες και προβλήματα της καθημερινότητας στην πόλη. Προτείνει και ζητά νέα νοοτροπία από τη νέα δημοτική αρχή
Η Κατερίνα Ψαθά, συμπολίτισσα, νοσηλεύτρια, μητέρα τριών ανήλικων παιδιών και Γραμματέας Κοινωνικής Παιδιατρικής του παραρτήματος Ξάνθης απηύθυνε ανοιχτή επιστολή στο δήμαρχο Ξάνθης, όπου καταγράφει μερικά από τα προβλήματα της καθημερινότητας και πώς αυτά μπορούν να βελτιωθούν με αλλαγή νοοτροπίας και μετάδοση στους πολίτες του αισθήματος ότι ο δήμος νοιάζεται και προσπαθεί να βελτιώσει την ποιότητα ζωής. Το ύφος της επιστολής, αλλά και το περιεχόμενο, δεν περιορίζονται σε στείρα κριτική, αλλά περιλαμβάνουν προτάσεις και ενδιαφέρον για την πόλη, πράγμα που κάθε αυτοδιοικητικός, πρέπει να επιζητά από τους δημότες της περιοχής του.
Η ανοιχτή επιστολή της Κατερίνας Ψαθά στο δήμαρχο
Κύριε Δημαρχόπουλε, μήνες τώρα περιμένουμε εμείς οι πολίτες να ακούσουμε από εσάς κάτι νέο να προκύψει από την καινούρια δημοτική αρχή. Μάταια όμως, ευτυχώς έχετε τα άλλοθι των γιορτών, του καρναβαλιού και οι ανακοινώσεις δεν λείπουν. Βοηθούν οι διάφοροι πολιτιστικοί σύλλογοι και το πάρτι δεν έχει τέλος. Μας κρατάτε στο σκοτάδι κύριε Δήμαρχε, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Τι ώρα ανάβουν τα φώτα στο παζάρι; Κάποιος ξέχασε να τα προσαρμόσει στο χειμερινό ωράριο. Τι ώρα ανάβουν στην παλιά Χρύσα, στις διασταυρώσεις; Ανύπαρκτος ο φωτισμός απέναντι από το ΙΚΑ όπου παρκάρουν οι πολίτες και βλέπουν «αθλιότητες» τη νύχτα. Γιατί επιτέλους αφήνετε να ρημάζει το δημοτικό πάρκινγκ; Δεν υπάρχει πρόσβαση στην δημοτική αγορά. Τι διακυβεύεται πίσω από αυτή την κατάσταση; Στη δημοτική αγορά υπάρχει «παγωμάρα», κάνει πολύ κρύο (δεν θα θέλατε να εργάζεστε εκεί), πωλήσεις προϊόντων δεν γίνονται, οι εργαζόμενοι αγωνιούν, δεν μπορούν ούτε οι ίδιοι να παρκάρουν πουθενά. Γιατί η δημοτική αρχή δεν διαφημίζει το «μαγαζί» της και γιατί δεν το συντηρεί; Δεν χρειάζεται έσοδα, για να τα αξιοποιήσει αλλού;
Οφείλετε να ενημερώσετε τον κόσμο γιατί αυτή η πόλη ρημάζει αισθητικά. Δεν υπάρχει επιτροπή καλαισθησίας; Είναι αδιάφοροι οι πολίτες και δεν ζητούν ανταπόδοση για τα δημοτικά τέλη που πληρώνουν; Να σας εξηγήσω τι εννοώ. Πέρυσι, δημοσίευσα κάποιες φωτογραφίες. Στην Μορσίνη, έδειχναν την παλιά στάση λεωφορείου, σκουριασμένη και άθλια πίσω από την καινούρια που τοποθετήθηκε (θα μπορούσε να είναι πολύχρωμη και συντηρημένη, αλλά φαίνεται θέλουμε να συνυπάρχει το παλιό με το καινούριο). Γιατί δεν αφαιρέθηκε η παλιά; ΠροσβάλΛει την αισθητική μου, ως πολίτη, αυτή η απαράδεκτη εικόνα. Σκουριασμένη στάση, εγκαταλελειμμένη στο Γεννάδιο, στην είσοδο της πόλης από τη μεριά της Κομοτηνής. Ας τα μαζέψει κάποιος.
Οι πολλές βροχές μετατρέπουν τους δρόμους στο Εύμοιρο σε ποτάμια. Το αυτοκίνητο μας δεν μετατρέπεται σε βάρκα. Γιατί επιτέλους αυτή η μανία πεζοδρόμησης στα χωριά, χωρίς διέξοδο για τα νερά της βροχής και φρεάτια; Σίγουρα θα έχετε διασχίσει την κεντρική πλατεία, μπροστά στο Δημαρχείο με δυνατή βροχή. Η κλίση της πλατείας στέλνει το νερό προς τη λέσχη αξιωματικών και όχι σε γύρω φρεάτια. Ε λοιπόν, νομίζει κανείς πως είναι στη Βενετία και χρειάζεται γόνδολα.
Χρειαζόμαστε συγκοινωνία, με φθηνό εισιτήριο και συχνότερα δρομολόγια, για να μπορούν να την χρησιμοποιούν οι άνθρωποι με χαμηλά εισοδήματα.
Σε μια συνέντευξη, μέλος του δημοτικού συμβουλίου, μιλούσε για τα προβλήματα στο παζάρι, πως οι έμποροι δεν πειθαρχούν στους κανόνες και πετάνε τους σιδερένιους στύλους μέσα στο πάρκο, εμποδίζοντας τις μητέρες να φέρνουν τα παιδιά τους για παιχνίδι. Έλεος! Θεωρείται πάρκο; Το χώμα εκεί έχει τσιμεντοποιηθεί, δεν υπάρχει ίχνος πρασινάδας, γίνεται βούρκος στη βροχή και δεν υπάρχει παιδική χαρά. Στη γειτονική μας Τουρκία, κάθε οικοδομικό τετράγωνο έχει και μια παιδική χαρά για να απασχολούνται τα παιδιά. Εδώ το πράσινο έχει εκλείψει από την πόλη, οι παιδικές χαρές εγκαταλελειμμένες, ασυντήρητες και ελάχιστες. Δυστυχώς, όπου υπάρχουν παιδικές χαρές, δεν πληρούν τις προϋποθέσεις ασφάλειας για τα παιδιά, δεν έχουν φύλαξη, μπορεί να μπει οποιοσδήποτε και γενικά η Ξάνθη δεν είναι πόλη φιλική προς τα παιδιά.
Τραγική εικόνα εγκατάλειψης και παραμέλησης είναι και τα αδέσποτα σκυλιά. Ευτυχώς υπάρχουν οι φιλοζωικές οργανώσεις. Με διαφημίσεις, αξιοποίηση ΕΣΠΑ, ας βρούμε ένα χώρο να τα προστατέψουμε (όχι εξόντωση), ακόμη και έφηβοι θα μπορούσαν εθελοντικά να δώσουν φροντίδα και αγάπη στα ζώα. Έτσι θα έχουμε διπλό όφελος. Θα διδάξουμε στα παιδιά την αγάπη και θα τα πάρουμε από το δρόμο του εκφοβισμού (bullying), των υπολογιστών και της απομόνωσης. Εσείς ως δάσκαλος γνωρίζετε καλύτερα τη διαπαιδαγώγηση.
Τι θα γίνει με τον οικισμό του Δροσερού; Δύο- τρεις φορές έρχονται στο προσκήνιο αυτοί οι άνθρωποι, στις παρελάσεις και στις εκλογές. Πρέπει να αξιοποιηθούν προγράμματα εργασίας, ώστε να βρουν απασχόληση, όπως και όλοι οι συμπολίτες μας. Να βρεθεί λύση για την ύδρευση και την αποχέτευση στον οικισμό τους και κεντρικά να σταματήσει η επιδοματική πολιτική που τους έχει μετατρέψει σε μηχανές τεκνοποίησης με παραμελημένα παιδιά.
Παρακαλώ, κύριε δήμαρχε, βάλτε ουσιαστικές προτεραιότητες για να διευκολύνετε τη ζωή των πολιτών, σε όλες τις εκφάνσεις της. Ζητήστε από τους πολίτες να σας πουν τα ουσιαστικά τους προβλήματα. Η ανακύκλωση που πρόκειται να ξεκινήσει ας είναι μόνο η αρχή…
