Ποικίλουν οι τιμολογήσεις της ύδρευσης στους Δήμους της Ξάνθης
Φθηνότερο το νερό στον Δήμο Μύκης, συνεχίζει να μην πληρώνει το Δροσερό
Ο Νομός Ξάνθης ως γνωστόν έχει τέσσερις Δήμους μετά και τις τελευταίες αλλαγές στον Καλλικράτη. Και ενώ πρόκειται για όμορους δήμους σε μια γεωγραφική περιοχή με μικρές διαφοροποιήσεις (ορεινή και πεδινή περιοχή), στα τιμολόγια ύδρευσης και αποχέτευσης υπάρχουν διαφορές. Η τιμολόγηση του νερού ανά κυβικό μέτρο διαμορφώνεται με διαφορετικούς συντελεστές, που προκύπτουν από τις αποφάσεις των κατά τόπους δημοτικών συμβουλίων σε συνδυασμό με τα διοικητικά συμβούλια των επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης του κάθε δήμου.
Ο δήμος Ξάνθης, με μικρές διαφοροποιήσεις σε κάποιους οικισμούς, χρεώνει ως πάγιο για μια κατοικία με μέση κατανάλωση ένα ποσό γύρω στα 10 ευρώ με την τιμή του κυβικού να ξεκινά από τα 0,86 ευρώ και να φτάνει το 1,03 ευρώ για κατανάλωση που ξεπερνά τα 25 κυβικά μέτρα. Στο ποσό της αξίας του νερού που αφορά τρίμηνη κατανάλωση, αφού σ’ αυτό το διάστημα γίνονται οι μετρήσεις και εκδίδονται οι λογαριασμοί, προστίθεται η χρήση υπομόνου και το ΦΠΑ ύδρευσης που ανέρχεται σε 23%. Μετά και την πρόταση που έγινε δεκτή από το Δημοτικό Συμβούλιο για κοινωνικά τιμολόγια του Δήμου με μείωση 20%, αναμένεται να δούμε αν αυτά θα επεκταθούν και στα τιμολόγια της ΔΕΥΑΞ. Χαρακτηριστικό πάντως είναι ότι παρά τις επανειλημμένες συζητήσεις σε δημοτικά συμβούλια και τα δημοσιεύματα για το θέμα είσπραξης των λογαριασμών της ΔΕΥΑΞ από τον οικισμό του Δροσερού, τίποτα δεν έχει αλλάξει. Ως γνωστόν οι κάτοικοι της περιοχής του Δροσερού, στην οποία πριν λίγα χρόνια έγιναν έργα υποδομών ύψους 2 εκατ. ευρώ από την Εταιρεία Ύδρευσης, δεν πληρώνουν λογαριασμούς για την κατανάλωση που πραγματοποιούν, γιατί πολύ απλά δεν επιτρέπουν στους υπαλλήλους της Δημοτικής Επιχείρησης να κάνουν τις απαιτούμενες μετρήσεις στα υδρόμετρα. Αυτό έχει ως επακόλουθο να επιβαρύνονται όλοι οι υπόλοιποι δημότες τα ποσά που δεν εισπράττονται για να ισοσκελίσουν τις δαπάνες τις ΔΕΥΑΞ με τον δικό τους οβολό.
Μετρήσεις πλέον πραγματοποιούνται σε όλους τους Δήμους της περιοχής, εκτός από κάποιες πρώην κοινότητες του Δήμου Μύκης, οι οποίες καλούνται να πληρώσουν κατά προσέγγιση ένα πάγιο ανά εξάμηνο. Στον Δήμο Μύκης, όπως μας ενημέρωσε ο κ. Ν. Νεοκλέους που είναι υπεύθυνος για τις εισπράξεις των λογαριασμών ύδρευσης, οι τιμές έχουν αποφασισθεί ως εξής: ένα πάγιο των 15 ευρώ, 0,10 ευρώ για τα πρώτα 30 κυβικά που καταναλώνονται, 0,20 ευρώ για τα επόμενα 40 κυβικά, ενώ από τα 70-110 κυβικά η τιμή ανά κυβικό είναι στα 40 λεπτά. Στα 60 λεπτά ανέρχεται η κατανάλωση 111-180 κυβικών, στα 80 λεπτά από 181-250 κυβικά ενώ τέλος 1 ευρώ κοστίζει το κυβικό για κατανάλωση 251 και άνω κυβικών μέτρων νερού. Υπάρχουν και περιοχές στα ορεινά που υπάγονται στην δημοτική ενότητα Σταυρούπολης και πληρώνουν ένα ετήσιο λογαριασμό. Π.χ. μια κατοικία με λαχανόκηπο στο Λυκοδρόμιο πληρώνει 150-200 ευρώ ετησίως χωρίς να γίνονται πάντα έλεγχοι στο υδρόμετρο.
Στον Δήμο Τοπείρου η κ. Μπεμπεκίδου μας έδωσε τις τιμές που ισχύουν για τα τιμολόγια του Δήμου και είναι πιο απλοποιημένες χωρίς διαβαθμίσεις ανάλογα με την κατανάλωση. Ο λογαριασμός εκδίδεται άπαξ του έτους και αφορά συνήθως μια περίοδο χρήσης 9-10 μηνών, ενώ πλέον έχουν εγκατασταθεί παντού υδρόμετρα, τις τιμές των οποίων καταχωρούν ηλεκτρονικά και εκδίδουν τις ειδοποιήσεις. Στον Δήμο Τοπείρου υπάρχει ένα πάγιο της τάξεως των 15 ευρώ που φτάνει τα 18,45 ευρώ με την προσαύξηση του ΦΠΑ, ενώ οι τιμές που ισχύουν ανά κυβικό είναι 40 λεπτά για τις κατοικίες και 80 λεπτά για τα κτήματα.
Στον Δήμο Αβδήρων, όπως και στην πλειονότητα των άλλων Δήμων, οι τιμές έχουν παραμείνει σ’ αυτές του 2013 με προτεραιότητα το ποιοτικό πόσιμο νερό ύδρευσης, που απαιτεί καθημερινούς ελέγχους, και όχι την άρδευση. Το τιμολόγιο του Δήμου κυμαίνεται στα 25 λεπτά για τις κατοικίες με κατανάλωση μέχρι 50 κυβικά, που είναι και η μέση κατανάλωση μιας τετραμελούς οικογένειας ανά τρίμηνο. Η τιμή για τα αγροκτήματα ανέρχεται στα 70 λεπτά μέχρι τα 50 κυβικά και μαζί με το ειδικό τέλος κυμαίνεται στα 120 ευρώ σε ετήσια βάση. Ασφαλώς και αυτό δεν επαρκεί για κάποιον που χρησιμοποιεί το νερό για να αρδεύει τα δέντρα ή τον λαχανόκηπό του, αλλά γι’ αυτά υπάρχουν εναλλακτικοί και οικονομικοί τρόποι άρδευσης.
Χ.Δ.
