Τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση στον Ιερό Ναό του οικισμού Μάνδρας και μοιράστηκαν παραδοσιακά εδέσματα
Οι κάτοικοι τίμησαν την μνήμη των προγόνων τους που χάθηκαν κατά την ανταλλαγή πληθυσμών
Ήταν ανήμερα του Αγίου Πνεύματος όταν οι κάτοικοι του Σέρντιβαν της Μικράς Ασίας, πριν από περίπου 90 χρόνια, με δάκρυα στα μάτια και την αγωνία ζωγραφισμένη στο πρόσωπο τους, άφηναν με σπαραγμό ψυχής για πάντα τον οικισμό τους για να εγκατασταθούν στην μητέρα πατρίδα. Νέοι, γέροι και παιδιά, θύματα της «Μεγάλης Ιδέας» της Ελλάδας των «Δύο Ηπείρων και των Πέντε Θαλασσών», κουβαλώντας στα χέρια ότι μπορούσαν να σώσουν από την ζωή που άφηναν πίσω τους, ξεκίνησαν για το άγνωστο.
Ένα βίαιο ταξίδι που γέμισε με ακόμη περισσότερη θλίψη τους άτυχους κατοίκους του Σέρντιβαν, καθώς στην προσπάθεια τους να φτάσουν στο νέο τόπο που θα τους φιλοξενήσει, είδαν πολλούς συγχωριανούς τους να «πέφτουν» είτε από το χέρι των Τούρκων είτε επειδή τους εγκατέλειψαν οι δυνάμεις τους.
Οι χαροκαμένοι πρόσφυγες ερχόμενοι στην Ελλάδα, ίδρυσαν τον οικισμό της Μάνδρας, μεταφέροντας τον πλούσιο Μικρασιατικό πολιτισμό τους. Αφού υπέφεραν τα πάνδεινα (κακουχίες, πείνα, ασθένειες, κ.α.) κατάφεραν να δημιουργήσουν έναν οικισμό στα πρότυπα της ιδιαίτερης πατρίδας τους, στο κέντρο του οποίου δεσπόζει ο Ιερός Ναός του Προφήτη Ηλία, ο οποίος είναι πανομοιότυπος με αυτόν του Σέρντιβαν.
Το σήμερα
Σήμερα, πολλές δεκαετίες μετά την μέρα που γράφτηκε η μαύρη σελίδα στην ιστορία του οικισμού, οι κάτοικοι έχουν ορθοποδήσει και μπορούν πια να καυχιούνται για αρκετά παιδιά τους που έχουν γνωρίσει την επιτυχία (ενδεικτικό παράδειγμα ο Λάμπρος Παπαντωνίου). Παρόλα αυτά, όμως, ποτέ δεν ξεχνούν όλους αυτούς που δεν τα κατάφεραν. Κάθε χρόνο ανήμερα του Αγίου Πνεύματος, οι κάτοικοι με στραμμένο το βλέμμα στην αλησμόνητη πατρίδα τους, πραγματοποιούν επιμνημόσυνη δέηση και προσεύχονται για τις ψυχές των αδικοχαμένων συγχωριανών τους. Στη συνέχεια, τα μέλη του Συλλόγου Γυναικών μοιράζουν τα παραδοσιακά εδέσματα που έχουν ετοιμάσει και ψήνουν καφέ, για να συχωρεθούν, όπως λένε, οι ψυχές των πεθαμένων. «Κάθε χρόνο πραγματοποιούμε επιμνημόσυνη δέηση στην μνήμη όλων των προγόνων μας που χάθηκαν άδικα στην προσπάθεια τους να έρθουν στην νέα μας πατρίδα, μετά τον βίαιο διωγμό τους. Ένα ταξίδι που είχε σαν αποτέλεσμα να θρηνήσουμε πολλά θύματα και να ξεκληριστούν ακόμα και ολόκληρες οικογένειες. Έχοντας ακούσει τόσες ιστορίες από τους γονείς μας και τους παππούδες μας συνεχίζουμε να τιμούμε την ημέρα αυτή και ελπίζουμε να την συνεχίσουν και οι επόμενες γενιές» αναφέρει στο «Ε» η Πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Ευσεβεία Ταραξοπούλου.
Μαθήματα ιστορίας και αγάπης
Ο οικισμός της Μάνδρας, ως συνέχεια του οικισμού της Μικράς Ασίας, προσπαθεί να προάγει το Μικρασιατικό πολιτισμό και συντηρήσει άσβεστη τη μνήμη των αλησμόνητων πατρίδων, μέσα από πολιτιστικές εκδηλώσεις και θρησκευτικές τελετές. Μια ιστορία που μεταλαμπαδεύεται, όμως, χωρίς μίση και εμπάθειες, αλλά με χριστιανική αγάπη τόσο για τους κατοίκους της γειτονικής χώρας όσο και για όλους τους μετανάστες. Άλλωστε, ο οικισμός έχει αποτελέσει καταφύγιο τόσο για τουρκογενείς όσο και για μετανάστες από την Αλβανία, γεγονός που δείχνει αναμφισβήτητα ότι η μνήμη είναι ακόμα ζωντανή.
Γεωργία Ταραξοπούλου
