Τεράστιες είναι οι θυσίες που έχει υποστεί ο λαός μας με την έναρξη της κρίσης. Λογικό είναι να αισιοδοξεί ότι τώρα έρχονται καλύτερες ημέρες για μία νέα πορεία ανάπτυξης, προόδου και αξιοπρεπούς διαβίωσης μετά το μεγάλο τίμημα που πλήρωσε. Όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως τα αισθανόμαστε. Διότι μετά από τόσες θυσίες έρχονται κάθε τόσο νέα αρνητικά μηνύματα, συστάσεις και απειλές από παράγοντες της ευρωπαϊκής και διεθνούς πολιτικής. Για νέες θυσίες και για έξοδο της χώρας μας από το Ευρώ, οι οποίες βέβαια ευθύς αμέσως, ως είναι λογικό και πρακτική εις την παγκόσμια πολιτική, κάθε τόσο διαψεύδονται ή εξωραΐζονται.
Όμως αυτές οι ψυχρολουσίες με τις τόσο αρνητικές συνέπειες που υφίσταται ο λαός μας δεν είναι τυχαίες, αλλά υποκρύπτουν το βάθος και την σοβαρότητα του υπαρκτού προβλήματός μας. Που ενώ αυτό είναι γνωστό εις τους διαμορφωτές της διεθνούς πολιτικής, οι εσωτερικοί παράγοντες του πολιτικού συστήματος φαίνεται ότι δεν θέλουν να αντιληφθούνε το μεγάλο αδιέξοδο εις το οποίο ευρίσκεται εδώ και 7 χρόνια εξοντωτικής λιτότητας η χώρα και ο λαός μας. Και για το οποίο ευθύνονται αυτοί και μόνον. Απεναντίας όπως τώρα υποστηρίζεται, για να εξέλθει η χώρα μας από το αδιέξοδο και να αντιμετωπίσει τις διεθνείς πιέσεις, «χρειάζεται αλλαγή της πολιτικής». Περίεργο πράγμα αυτή η νέα επινόηση. Περίεργο διότι δεν ομιλεί κανείς και για αλλαγή των προσώπων.
Κάθε άνθρωπος οφείλει να είναι ρεαλιστής για να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα. Εις την ιατρική χρησιμοποιείται ο αξονικός τομογράφος, ο οποίος παρουσιάζει την γενική εικόνα του ανθρώπινου οργανισμού. Η οποία απεικονίζει τις παθήσεις π.χ. τα ελαττώματα του τα οποία πρέπει αντιμετωπισθούν με την σχετική θεραπευτική αγωγή. Δυστυχώς όμως εδώ και δεκαετίες εις τα πολιτικά τεκταινόμενα της χώρας μας αποφεύγεται η ακτινογραφία της εφαρμοζόμενης πολιτικής και των υποστηρικτικών φορέων και πυλώνων της. Αυτή η αποφυγή αντιμετώπισης των αδυναμιών και των προβλημάτων της χώρας με ρεαλισμό και υπευθυνότητα, με παράλληλη ανανέωση και εναρμόνιση της πολιτικής προς αυτά, ευθύνεται για την τόσο οδυνηρή και ανέλπιστη κατάσταση της χώρας μας.
Με τον γενικό όρο πολιτική εννοείται το σύνολο των μέτρων που λαμβάνονται και των μεθόδων και διαδικασιών που ακολουθούνται, μέσω των οποίων, ομάδες ανθρώπων οργανώνονται και λειτουργούν, προκειμένου να πετύχουν κατά τον καλύτερο τρόπο και με το μικρότερο δυνατό κόστος τους σκοπούς που επιδιώκουν σε διάφορους τομείς δραστηριοτήτων. Ο όρος αυτός εμπεριέχει κόμματα, Θεσμικά Όργανα και την Αρχή της Διακρίσεως των Εξουσιών. Η άσκηση της πολιτικής αποτελεί τέχνη και επιστήμη και αφορά ιδέες και στον τρόπο εφαρμογής τους, τόσο σε ζωτικά ζητήματα της ανθρώπινης ύπαρξης και υπόστασης, αλλά επίσης και σε όλα τα υπόλοιπα που έχουν σχέση με το κοινωνικό σύνολο, με κάθε πολίτη ως άτομο.
Όταν όμως η πολιτική μετατρέπεται σε τέχνη για να διατηρηθεί ή να κατακτήσει ένα κόμμα την εξουσία ως αυτοσκοπός, τότε υπεισέρχεται η διαφθορά, η κατάχρηση εξουσίας, το “χρήμα” και οι περισσότεροι πολίτες απογοητεύονται και παύουν να ενδιαφέρονται για αυτά που τους αφορούν, με κίνδυνο τα αποτελέσματα να είναι ολέθρια σε όλους τους τομείς. Δυστυχώς εις την χώρα μας εδώ και δεκαετίες η πολιτική είναι συνυφασμένη με την εξουσία και την δύναμη κομμάτων και προσώπων, τα οποία με τους Θεσμούς και διάφορους πυλώνες που έχουν δημιουργήσει αυτοί οι ίδιοι για ιδιοτελείς σκοπούς και αυτοπροστασία, καταδυναστεύουν επί δεκαετίες όχι μόνον τον ελληνικό λαό, αλλά ευθύνονται και για την κατάρρευση της χώρας μας.
Δυστυχώς αυτή η μακροχρόνια παθογένεια κρατάει όμηρο ολόκληρο τον Ελληνικό Λαό. Εάν δεν αλλάξει η εφαρμοζόμενη πολιτική αλλά και τα πρόσωπα, τότε πολύ δυσοίωνο είναι το μέλλον της Ελλάδος.
Γεώργιος Εμ. Δημητράκης
Υποσημείωση: Ο αρθρογράφος σπούδασε Πολιτικές-Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία στη Βόννη και Ιστορία και Πολιτιστική κληρονομιά στην Αθήνα. Διετέλεσε επί 5 χρόνια υπάλληλος της Ομοσπονδιακής Βουλής της Γερμανίας.
