Αναβίωσε στην πλατεία των Αβδήρων ένα πανάρχαιο έθιμο: Το άναμμα και πήδημα της φωτιάς
Η φωτιά, όπως πίστευαν παλιά, έδιωχνε τα κακά πνεύματα…
Τσικνοπέμπτη στα Άβδηρα και για δεύτερη χρονιά φέτος η Οικολογική και Πολιτιστική Εταιρεία Αβδήρων «Ο Δημόκριτος» , αναβίωσε στην πλατεία των Αβδήρων ένα πανάρχαιο έθιμο: Το άναμμα και πήδημα της φωτιάς
Κάθε μαχαλάς και τζάρος…
«Πρόκειται για ένα έθιμο μοναδικό και ιδιαίτερο σε ολόκληρη τη περιοχή», υποστηρίζει ο υπεύθυνος του χορευτικού τμήματος του συλλόγου κ. Γαβριήλ Κιοσσές: «Πολύ παλαιότερα οι φωτιές , οι τζάροι, ανάβονταν τρεις φορές στην περίοδο του καρναβαλιού και κάθε Πέμπτη ήταν Τσικνοπέμπτη. Κύριο μέλημα των παιδιών , κυρίως, μετά το σχολείο, ήταν η συλλογή ρεικιών , άχυρων και λεπτών ξύλων για να φτιάξει κάθε παρέα , γειτονιά ή μαχαλάς τη δική της μεγάλη φωτιά , μέσα από τη οποία θα περνούσαν όλοι γιατί έτσι πρόσταζε το αντέτ(ι) , το έθιμο!! Δεν υπήρχαν όργανα για να παίζουν μουσική και για να χορεύουν, ούτε κρέατα για να ψήνονται στα κάρβουνα , αλλά μόνο η λαχτάρα της θέασης της φωτιάς, η έγνοια να είναι συνέχεια θεριεμένη , η γλύκα του περάσματος μέσα από τη φωτιά. Όλοι περνούσαν μέσα από τη φωτιά και θεωρούνταν κακό να μην πηδήξουν τη φωτιά την περίοδο των αποκριών», εξηγεί ο κ. Κιοσσές
Η φωτιά που εξαγνίζει…
Το άναμμα της φωτιάς κατά την περίοδο της αποκριάς, όπως υποστηρίζει η Λαογραφία, στηρίζεται στη μαγική δύναμη της φωτιάς κι έχει σχέση με τη μετάβαση από τη χειμωνιάτικη στην ανοιξιάτικη περίοδο. Η φωτιά, όπως πίστευαν παλιά, έδιωχνε τα κακά πνεύματα και γινόταν ένα είδος καθαρμού , για τη νέα παραγωγική περίοδο, γιατί οι αποκριές συμπίπτουν με το τέλος του χειμώνα και την αρχή της άνοιξης, όπου η φύση αναζωογονείται και ανασταίνεται.
Ακόμα και το πήδημα της φωτιάς από τους συγκεντρωμένους είχε συμβολικό χαρακτήρα. Οι αρχαίοι πίστευαν ότι όλα τα κακά και δυσάρεστα, ( τα κακούσουρα , κατά τους σύγχρονους Αβδηρίτες ) καθώς περνούν μέσα από τη φωτιά, εξαφανίζονται και δίνουν τη θέση τους σε άλλα ευχάριστα γεγονότα.
