Είναι άραγε «ποτάμι» ή Θεοδωρ(υ)άκι;
Θέμα επιλογής
Έγινε κανόνας πλέον για τη συντριπτική πλειοψηφία των αποφοίτων Λυκείων να δίνουν εξετάσεις και να επιθυμούν την είσοδό τους σε κάποια σχολή ΑΕΙ ή ΤΕΙ. Κάθε ελληνικό σπίτι θεωρεί υποχρέωσή του να έχει έναν και περισσότερους πτυχιούχους Πανεπιστημίων. Ξεχνώντας βέβαια ότι η λύση στην επαγγελματική αποκατάσταση των νέων πως δεν είναι μόνο τα πτυχία των ΑΕΙ, αλλά και τα τεχνικά επαγγέλματα, με ειδικότητες που ζητά η αγορά. Το να γεμίσει η χώρα (τα πανεπιστήμια εννοούμε) με πτυχιούχους που τα επαγγέλματα έχουν κορεστεί, είναι αντιοικονομικό και αντικοινωνικό. Διότι πόσους γιατρούς μπορεί να απορροφήσει η Ελλάδα; Πόσους Μηχανικούς; Πόσους Δικηγόρους; Πόσους Χημικούς, Μαθηματικούς, Φιλολόγους, Δασκάλους;
Επειδή λοιπόν όλοι αυτοί είναι αδύνατον ν’ απορροφηθούν από το δημόσιο (όπως παλιά) και τον ιδιωτικό τομέα, υποχρεούνται να βγουν έξω, στην αγορά της Ευρώπης. Πράγμα θεμιτό και αποδεκτό. Μια μεγάλη αγορά όλη η Ευρωπαϊκή Ένωση, μια επιλογή εκατοντάδων εκατομμυρίων, πολλές προκλήσεις επαγγελματικής αποκατάστασης.
Εξάλλου ο Έλληνας από παλιά, πολύ παλιά, ήταν άνθρωπος του κόσμου, ανέπτυσσε τις ικανότητές του παντού και ξεχώριζε.
Προσωπικά δεν θεωρώ κακό που νέοι πηγαίνουν σε άλλες χώρες για αναζήτηση εργασίας. Από του να μείνει κανείς άνεργος στη χώρα του, καλύτερα εργαζόμενος στην Ολλανδία ή αλλού στην Ευρώπη.
«Ε»
Από την Περιφέρεια στη Θεσσαλονίκη
Σιγά-σιγά και με πρόγραμμα, οι αρμοδιότητες των Περιφερειακών Διοικήσεων, με διάφορες αιτιολογίες, μεταφέρονται και μεταβιβάζονται στις κεντρικές διοικήσεις αυτών. Έτσι η Περιφέρειά μας, όπως και οι άλλες βέβαια, χάνει αρμοδιότητες που πηγαίνουν στη Θεσσαλονίκη. Κι εκεί βέβαια αποφασίζει ο διορισμένος υπερπεριφερειάρχης!
Δηλαδή, με απλά λόγια, η διοίκηση, τα υπουργεία, δεν θέλουν την αποκέντρωση, όση τέλος πάντων είχαν οι Περιφέρειες. Και τις παίρνουν πίσω με εύσχημο τρόπο. Στην αρχή με το να τις δίνει στους διορισμένους Περιφερειάρχες κι αργότερα να τις παίρνει πίσω στα υπουργεία!
Όταν σε ολόκληρη την Ευρώπη οι εκλεγμένοι Περιφερειάρχες είναι οι μικροί Κυβερνήτες!
«Ε»
Σεναρίων συνέχεια
Τα περίεργα δημοσιεύματα για τις «εξελίξεις» στην Περιφέρειά μας κατά ένα μυστήριο λόγο, συνεχίζονται. Οι εμπνευστές αυτών των δημοσιεύσεων επιμένουν σε σενάρια που έχουν ήδη απορριφθεί ως φανταστικά και ανύπαρκτα.
Τώρα, γιατί επιμένουν, είναι όντως ν’ απορεί κανείς. Όπως απορίες δημιουργεί η στόχευση αυτών των σεναρίων άλλοτε προς Γιαννακίδη και άλλοτε προς Παυλίδη.
«Ε»
Χαιρετίσματα
Τελικά χάθηκε η ευκαιρία να δούμε μια νέα πολιτική πραγματικότητα από τη συμμετοχή στην πολιτική ζωή της κίνησης των 58. Η ιστορία έκλεισε πριν ακόμη ανοίξει τα πανιά της. Και έγινε αυτό διότι αυτοί που οραματίστηκαν τη νέα πολιτική πορεία, είδαν την όλη υπόθεση περισσότερο ρομαντικά και θεωρητικά, παρά με ρεαλισμό κα πραγματισμό.
Κι επειδή η πολιτική, κυρίως στην Ελλάδα, χρειάζεται κότσια, τρέξιμο και αγώνες, οι κύριοι καθηγητές κατάλαβαν ότι δεν είναι για τέτοια. Κι όταν μάλιστα το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ αποφάσισαν με σταυρό να εκλεγούν οι ευρωβουλευτές, αρνήθηκαν τη συμμετοχή τους στις εκλογές δηλώνοντας απλή στήριξη.
Τι αποδεικνύουν τα παραπάνω; Ότι τα λόγια είναι εύκολα, τα έργα θέλουν κότσια και πνευμόνια.
«Ε»
Θα υπάρξει αντίδραση
Δεν αντέχει ο Έλληνας υπουργός και ο αντίστοιχος Μανδαρίνος των υπουργείων, ν’αποφασίζουν άλλοι αντί γι’ αυτούς. Δεν μπορούν να ανεχτούν ότι κάποιοι άλλοι παίρνουν αποφάσεις, έχουν λόγο και ρόλο για το μέλλον τον δικό τους και του τόπου τους. Τους ενοχλεί όλη αυτή η ιστορία. Γιατί είχαν μάθει διαφορετικά, να διατάζουν, ν’ αποφασίζουν, να διορίζουν.
Γι’ αυτό οι αθεόφοβοι, θέλουν να γυρίσουν το ρολόι προς τα πίσω. Να γίνουν όπως παλιά τα πράγματα, όπως τους βόλευε. Όμως δεν θα τους περάσει. Αντιδρούν οι κάτοικοι και οι ίδιοι οι εκλεγμένοι Περιφερειάρχες που για κανένα λόγο δεν θέλουν να χάσουν το δικαίωμα να ορίζουν τοπικά, οι ίδιοι, τα συμφέροντα του τόπου τους που τα γνωρίζουν απείρως καλύτερα από τους Μανδαρίνους των γραφείων!
«Ε»
«Έφυγε» και ο Τάσος Ματσούκας
Οι Ξανθιώτες μιας κάποιας ηλικίας θα θυμούνται τον συμπολίτη μας Τάσο Ματσούκα. Άνθρωπος απλός, ευγενικός, ήσυχος. Έγινε γνωστός αγωνιζόμενος με τη φανέλα της ποδοσφαιρικής ομάδας της Ασπίδας Ξάνθης. Της περίφημης εκείνης ομάδας με τους πολύ ταλαντούχους παίκτες που έκαναν γνωστή την Ασπίδα σε όλη τη χώρα.
Ο Τάσος Ματσούκας ήταν αμυντικός, βράχος απροσπέλαστος, γρήγορος και νευρικός ως παίκτης, με αντανακλαστικά πολύ καλά. Διακρινόταν για το ήθος του και υπήρξε ποδοσφαιριστής για αρκετά χρόνια, πάντα με επιτυχία.
Ασκούσε το επάγγελμα του σαγματοποιού (σαμάρια) και πριν συνταξιοδοτηθεί είχε το κατάστημά του στην οδό Ενάτης Μεραρχίας.
Πέθανε σε ηλικία 87 χρόνων.
«Ε»
Ο δρόμος της ευτυχίας…
Πανέτοιμοι οι μικροί Ξανθιώτες από μέρες για την σημερινή δική τους παρέλαση. Οι μικροί καρναβαλιστές θα πάνε «Mundialito» με την συνοδεία ξυλοπόδαρων, κλόουν, ζογκλέρ και 50 πουλιά κούκλες μέσω της οδού 28ης Οκτωβρίου μετατρέποντας την στον πιο χαρούμενο και ζωντανό δρόμο της πόλης. Να υπενθυμίσουμε ότι η εκδήλωση ήταν να πραγματοποιηθεί την προηγούμενη Κυριακή, αλλά δεν έγινε λόγω κακών καιρικών συνθηκών…ας ελπίσουμε να μην τα κάνει μούσκεμα και σήμερα ο καιρός!
Γ.Τ.
Κάνε το δικό σου «τεστ θανάτου»!
Μια ομάδα ερευνητών από το Ινστιτούτο Μοριακής Ιατρικής της Φινλανδίας ανέπτυξαν ένα αμφιλεγόμενο «τεστ θανάτου» το οποίο έχει διχάσει τους επιστήμονες. Πρόκειται για μια απλή εξέταση αίματος που μπορεί να προβλέψει με σχετική επιτυχία πόσες πιθανότητες έχει ο καθένας από εμάς να πεθάνει σχετικά σύντομα (μέσα σε 5 χρόνια) από μια πληθώρα εντελώς διαφορετικών νοσημάτων, παρότι μέχρι την ώρα της διαγνωστικής εξέτασης ο εξεταζόμενος δεν παρουσιάζει κανένα κλινικό σύμπτωμα, απεικονίζοντας, πόσο φθαρτός είναι ο κάθε οργανισμός.
Το νέο τεστ ωστόσο έχει ήδη εγείρει αντιδράσεις. «Τα τεστ που προβλέπουν την πιθανότητα να νοσήσει κάποιος από σοβαρή ασθένεια εγείρουν ηθικά ζητήματα. Ποιος θα θελήσει να προσλάβει ή να ασφαλίσει έναν μελλοντικό καρδιοπαθή ή καρκινοπαθή;» διερωτάται ο ογκολόγος, Ευάγγελος Φιλόπουλος.
Τώρα το αν είναι αποτελεσματικό ή όχι και αν είναι ηθικό να υποβάλλονται σε αυτό οι ασθενείς θα το δείξει ο χρόνος!
Γ.Τ.
Δεν ήταν έκπληξη η ανεξαρτητοποίηση της Χρυσούλας Γρηγορίου…
…από την παράταξη του Σωτήρη Τσιακίρογλου με την οποία εκλέχθηκε στο ΕΒΕ. Φαινόταν το πράγμα ειδικά τον τελευταίο καιρό που εισέπραττε σε κάθε συνεδρίαση τα «μπράβο» του προέδρου Στέλιου Μωραϊτη για ότι και αν έκανε και για ότι και αν έλεγε κυρίως δε για την εντρύφησή της στο θέμα του παραεμπορίου (όταν μας διάβαζε τα κετεβατά με τους νόμους …)! Δικαίωμά της βέβαια ουδείς αντιλέγει αφού τελευταία ανακάλυψε ότι οι θέσεις και οι απόψεις της συγκλίνουν περισσότερο με του κ. Μωραΐτη και όχι με του κ. Τσιακίρογλου…Παρότι η ίδια μας διαβεβαίωσε ότι η απόφασή της αυτή δεν συνδέεται με την παρουσία του κ. Τσιακίρογλου στο δήμο ωστόσο κάτι μου λέει ότι έχει να κάνει έμμεσα μ’ αυτό και δεν το θεωρώ διόλου τυχαίο!!!
Θυμηθείτε το: Μάλλον θα την δούμε σύντομα υποψήφια με κάποιο συνδυασμό!
Να διακινδυνεύσω πρόβλεψη; Συνεκτιμώντας κάποιες πληροφορίες για του Δημαρχόπουλου την έχω…
Μ.Ξ.
Η χώρα του Δημόκριτου και ο άφαντος και άγνωστος Δημόκριτος
Προσυπογράφω το χθεσινό σχόλιο του εκδότη της εφημερίδας ΘΡΑΚΗ, Τένη Καμαρίδη που καυτηριάζει με εύστοχο τρόπο το έλλειμμα μνήμης, γνώσης της ιστορία μας και απότισης φόρου τιμής στον Αβδηρίτη φιλόσοφο Δημόκριτο στον οποίο υποκλίνεται όλη η οικουμένη. Μιλάει για μια πόλη όπου πρυτανεύει η λησμονιά και προχειρότητα και τα παχιά λόγια και πετά στα απορρίμματά της τους θησαυρούς της που θα μπορούσε να τους αναδείξει. Η χώρα του Δημόκριτου που δεν έχει ένα άγαλμα της προκοπής για τον Δημόκριτο μόνο κάτι προτομές. Και το πιο τραγικό είναι ότι όχι μόνο αυτό αλλά ότι η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων του νομού μας και κυρίως οι νέοι μπορεί να τον έχουν ακουστά μόνο ως όνομά κάποιου αρχαίου αλλά αγνοούν πλήρως τη φιλοσοφία του, την επιστημονική του σκέψη και γενικά δεν ξέρουν την ιστορία του τόπου μας. Γι’ αυτό θεωρώ πολύ αξιόλογη την προσπάθεια που επιχειρείται κατόπιν πρωτοβουλίας του περιφερειακού διευθυντή Εκπαίδευσης Σάββα Μελισσόπουλου να εισαχθεί το μάθημα της τοπικής ιστορίας στα σχολεία της ΑΜΘ!
Μ.Ξ.
Ερασιτεχνισμοί…
Πολύ επαγγελματικό εκ μέρους του Μανώλη Φανουράκη να ανακοινώσει τη βασίλισσα του καρναβαλιού από την προσωπική του σελίδα στο facebook, λες και πρόκειται για τη guest παρουσία- έκπληξη στο ιδιωτικό του πάρτι!
Και πραγματικά δεν το καταλαβαίνω γιατί ο ίδιος, ειδικά στις συνεδριάσεις της οργανωτικής επιτροπής, αλλά και από τις άλλες θέσεις που υπηρετεί δείχνει να ακούει ιδέες και προτάσεις και να συνεργάζεται με τους συνομιλητές του, έστω να κρατά τα προσχήματα. Αυτό είναι σκέτος ερασιτεχνισμός και όσα λέγονται για δήθεν επικοινωνιακά τρικ είναι δικαιολογίες. Κάθε χρόνο κάπου, κάποιος, νωρίς ή αργά αποφασίζει για τη βασίλισσα του καρναβαλιού, η οποία τελικά παρουσιάζεται τις περισσότερες φορές σαν λύση ανάγκης…
Και αν και κρατήθηκα μέχρι τώρα, αυτή αφορμή με κάνει να αναφερθώ για πολλοστή φορά στην απαράδεκτη (το λιγότερο) πρακτική του δήμου Ξάνθης να μη διαθέτει…. ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ! Ντροπιάζουμε τους εαυτούς μας όταν μιλάμε για τον κορυφαίο θεσμό της Βόρειας Ελλάδας σε εκδηλώσεις και ξεφάντωμα και δεν έχουμε έναν άνθρωπο που θα συντονίζει, θα προωθεί και θα αναλάβει όλη την επικοινωνιακή πολιτική των ΘΛΕ και των υπόλοιπων εκδηλώσεων της πόλης. Η οποία βέβαια επικοινωνιακή πολιτική είναι παντελώς απούσα, περισσότερο από ποτέ, στη φετινή διοργάνωση, λες κι έχει χαθεί ανάμεσα στην άγνοια, την προχειρότητα και τη συμπεριφορά κάποιων να αντιμετωπίζουν την πόλη σαν δικό τους μαγαζί!
Ε.Δ.
