Σε εγκαταστάσεις του 1960 αναγκάζονται να δουλεύουν οι ψαράδες του αλιευτικού συνεταιρισμού Βιστονίδας
«Ανάσα» στον Αλιευτικό Συνεταιρισμό Βιστονίδας δίνουν οι εξαγωγές αθερίνας στην Βενετία αλλά και άλλων αλιευμάτων στις Βαλκανικές χώρες
«Πεσμένη» η εγχώρια κατανάλωση, λόγω κρίσης», λέει ο πρόεδρος του Συνεταιρισμού Σ. Μπαλάσης. Η γεωθερμία στην υπηρεσία των αλιέων της Βιστονίδας
Ντόλτσε βίτα …κάνουν οι Βενετσιάνοι με την …αθερίνα της Βιστονίδας που είναι περιζήτητη στα ράφια των σούπερ μάρκετ αλλά και σε delicatessen καταστήματα και γκουρμέ ρεστοράν. Πρόκειται για ένα γευστικό πειρασμό με την ξανθιώτικη αθερίνα προτηγανισμένη και μαριναρισμένη σε ξυδόνερο που έχει ξετρελάνει τους Ιταλούς και έχει δώσει «ανάσα» στους 50 αλιείς του Αλιευτικού Συνεταιρισμού Βιστονίδας που την αλιεύουν στις εγκαταστάσεις τους στη λιμνοθάλασσα της Βιστονίδας και την εξάγουν.
«Καθίζηση» στην κατανάλωση ψαριών λόγω κρίσης – «Ανάσα» από τις εξαγωγές
Όπως αναφέρει ο πρόεδρος του συνεταιρισμού κ. Στέλιος Μπαλάσης η Ιταλία έχει έλλειψη από το συγκεκριμένο είδος ψαριού και γι αυτό το προμηθεύεται από την χώρα μας και συγκεκριμένα από τον Αλιευτικό Συνεταιρισμό Βιστονίδας από το 1995. Τα τελευταία χρόνια τα αλιεύματα αθερίνας έχουν μειωθεί και εξάγουν περί τους 130 τόνους όμως παλαιότερα είχαν φτάσει να αλιεύουν και να εξάγουν 400 τόνους! Όμως η αθερίνα δεν είναι το μόνο είδος ψαριού που αλιεύει και εξάγει ο Συνεταιρισμός: : «Εξάγουμε κεφαλαιοειδή και γενικά φτηνά ψάρια στην Αλβανία, άγριες τσιπούρες και χέλια στις Βαλκανικές χώρες όπως στην Βοσνία. Επίσης προμηθεύουμε με ψάρια όλες τις ιχθυόσκαλες της χώρας. Προσπαθούμε με πολύ δουλειά να επιβιώσουμε…», επισημαίνει ο κ. Μπαλάσης ο οποίος συμπληρώνει ότι οι εξαγωγές βοηθούν τον Συνεταιρισμό να σταθεί στα πόδια του καθώς η εγχώρια αγορά ψαριού έχει υποστεί κλυδωνισμούς από την κρίση: « Οι εξαγωγές είναι ένας τρόπος να επιβιώσουμε καθώς η κρίση έχει ρίξει πολύ την ζήτηση και τις τιμές στο ψάρι στην εγχώρια αγορά. Ο κόσμος θέλει αλλά δεν μπορεί ν’ αγοράσει ψάρια αν και οι τιμές είναι πολύ φτηνές και καθηλωμένες τα τρία τελευταία χρόνια στα ίδια χαμηλά επίπεδα. Έχει πέσει πολύ η κατανάλωση. Η μόνη μας ελπίδα η εξωστρέφεια και αυτό προσπαθούμε…», καταλήγει.
Ο Συνεταιρισμός Αλιέων και η λιμνοθάλασσα
Ο Συνεταιρισμός ιδρύθηκε το 1945 και τώρα τον έχει αναλάβει η τέταρτη γενιά των αλιέων που δραστηριοποιούνται στην λιμνοθάλασσα της Βιστονίδας. Με μίσθωμα που ανέρχεται 15% επί των ακαθαρίστων εσόδων που πληρώνει στο κράτος (παλαιότερα εμπλέκονταν και η Μονή Βατοπεδίου), ο Συνεταιρισμός έχει αναλάβει την διαχείριση των αλιευμάτων της λιμνοθάλασσας. Να σημειώσουμε ότι η διαδικασία αναπαραγωγής των αλιευμάτων γίνεται με φυσικό τρόπο και δεν υπάρχει καμιά τεχνική παρέμβαση από τους αλιείς καθώς ο γόνος εισέρχεται από τη θάλασσα μέσω των καναλιών στη λίμνη και εκεί παγιδεύεται στις εγκαταστάσεις των αλιέων. Όταν τα ψάρια φτάσουν σ’ ένα αλιεύσιμο μέγεθος, αλιεύονται.
Από γλυκιά… υφάλμυρη η λίμνη
Όπως αναφέρει ο κ. Μπαλάσης η λιμνοθάλασσα τα παλαιότερα χρόνια είχε γλυκό νερό γι αυτό και ενδημούσαν ψάρια του γλυκού νερού όπως τα περίφημα γριβάδια της Βιστονίδας που τώρα έχουν εξαφανιστεί. Η αιτία είναι, η υπεράντληση νερού από τις γεωτρήσεις που έχουν καταστήσει υφάλμυρη την λίμνη σε συνδυασμό με την είσοδο του θαλασσινού νερού που παραμένει και εξατμίζεται το καλοκαίρι και έτσι παρότι σ’ αυτήν εκβάλλουν 3 ποταμοί δεν μπορούν να υπερκαλύψουν το θαλασσινό νερό. Γι αυτό και τα ψάρια που παράγονται είναι του αλμυρού και όχι του γλυκού νερού
Η γεωθερμία στην υπηρεσία των αλιέων της Βιστονίδας
Ο Συνεταιρισμός έχει εκσυγχρονίσει τις εγκαταστάσεις του και από το 1998 μέσω ενός προγράμματος με το ΙΓΜΕ έχει ανοίξει γεωτρήσεις δημιουργώντας ένα δικό του γεωθερμικό δίκτυο προκειμένου να αντιμετωπίσει τον παγετό που καταστρέφει τα αλιεύματα και να διασφαλίσει από τις αντίξοες καιρικές συνθήκες την παραγωγή αλιευμάτων καθώς δε ήταν λίγες οι φορές παλαιότερα που είχαν πάθει ολοσχερή καταστροφή από τον παγετό.
Μαριάννα Ξανθοπούλου
