Δυο συμπολίτισσές μας μέλη της διεθνούς οργάνωσης «Συμπαράσταση για Αναθεώρηση» επισκέφτηκαν τα κολαστήρια του Άουσβιτς και του Μπίρκεναου
Στα πλαίσια του συνεδρίου με θέμα:«Θεραπεύοντας τις πληγές από τον Β. Παγκόσμιο Πόλεμο και το Ολοκαύτωμα»
Αντιμέτωπες με τα ιστορικά ντοκουμέντα και τα κατάλοιπα της εποχής του πιο αιματηρού πολέμου που γνώρισε η ανθρωπότητα, του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης – κολαστήρια του Άουσβιτς και του Μπίρκεναου που αποτελούν αδιάψευστες μαρτυρίες των μαρτυρίων που υπέστησαν 1.5 εκ. ανθρώπινες ψυχές και μνημεία της φρικαλεότητας και της θηριωδίας, της ναζιστικής ιδεολογίας, ήρθαν δύο συμπολίτισσές μας, η εκπαιδευτικός Δήμητρα Κατάκη – Μουσοπούλου και η εκπαιδευτικός – ζωγράφος κα Κατερίνα Σταυροπούλου – Βλάχου, οι οποίες έλαβαν μέρος στο εργαστήριο – συνέδριο της Παγκόσμιας Οργάνωσης «Συμπαράσταση για Αναθεώρηση», της οποίας είναι μέλη, με θέμα: «Θεραπεύοντας τις πληγές από τον Β. Παγκόσμιο Πόλεμο και το Ολοκαύτωμα».
Αντιμέτωπες με τις φρικαλεότητες του ναζισμού…Δυο συμπολίτισσές μας στα κολαστήρια του Άουσβιτς και του Μπίρκεναου
Το συνέδριο διεξάγεται κάθε χρόνο κατά το ήμισυ στην Κρακοβία και στην Βαρσοβία. Φέτος διεξήχθη από τις 23 – 30 Σεπτεμβρίου και συμμετείχαν 75 άτομα. Οι δυο συμπολίτισσές μας ήταν μεταξύ της ομάδας των 6 ατόμων από την Ελλάδα ενώ συμμετείχαν αποστολές από τις χώρες: Αυστρία, Ιαπωνία, Πολωνία, Ρουμανία, Ισραήλ. ΗΠΑ, Καναδά, Ιρλανδία, Ισπανία, Χώρα των Βάσκων, Ιταλία, Γαλλία, Αγγλία, Σουηδία, Ελβετία Ουγγαρία, Ρωσία, Ολλανδία. Το πρόγραμμα του συνεδρίου περιλάμβανε επισκέψεις στα δύο στρατόπεδα συγκέντρωσης και τελετές μνήμης: «Συγκλονιστικές εικόνες…Ακράδαντα ντοκουμέντα …η πιο αποστομωτική απάντηση σ’ όσους ισχυρίζονται ότι αυτό το πιο φρικτό έγκλημα της ιστορίας, ο αφανισμός 1,5 εκ. ανθρώπων δεν έχει συμβεί, όπως ισχυρίζονται οι Ναζί, οι οποίοι φρόντισαν να καταστρέψουν και πολλές εγκαταστάσεις κολαστηρίων μετά το τέλος του Πολέμου. Παρόλα αυτά έχουν μείνει ντοκουμέντα ικανά να αποδείξουν το μέγεθος της θηριωδίας από άνθρωπο σε άνθρωπο. Υπάρχουν τα κτίρια, τα ηλεκτροφόρα σύρματα, οι φωτογραφίες και τα προσωπικά αντικείμενα των κρατουμένων. Είδαμε χτένες, πιάτα, τα πιρούνια και ..μαλλιά. Τους κούρευαν και έστελναν τα μαλλιά τους στη Γερμανία για να αξιοποιηθούν σε βιομηχανίες υφασμάτων. Στο Άουσβιτς σώζεται ο θάλαμος αερίων όπου δηλητηρίαζαν τους μελλοθάνατους οι οποίοι πέθαιναν βασανιστικά σε υπόγειους χώρους ώστε να μην ακούγονται οι φωνές τους και μετά έβαζαν άλλους κρατούμενους να τους αφαιρούν ότι πολύτιμο είχαν. Μας είπαν ότι μια ομάδα Ελλήνων αιχμαλώτων αρνήθηκαν να το κάνουν και εκτελεστήκαν επί τόπου…Ήταν μια πολύ συγκινητική στιγμή για μας…», περιγράφει πολύ παραστατικά η κα Κατάκη. Επίσης αναφέρει ότι στο Άουσβιτς υπάρχουν εκθέσεις από αντίγραφα των ζωγραφιών που έκαναν τα παιδιά στους τοίχους ενώ προβάλλονται εικόνες και μαρτυρίες επιζώντων που περιγράφουν όλη της φρίκη που βίωσαν ενώ σ’ ένα τεράστιο βιβλίο είναι καταγεγραμμένα 1.5 εκ. ονόματα των νεκρών που έχουν αναγνωριστεί: «Υπάρχει ένα μνημείο που είναι αφιερωμένο σ’ όλους τους νεκρούς και υπάρχουν πλάκες με μήνυμα σ’ όλες τις γλώσσες. Εκεί αποτίσαμε φόρο τιμής στην ελληνική πλάκα. Στο Μπίρκεναου σώζεται η γραμμή του τρένου και η αποβάθρα που έφερναν του κρατούμενους. Εκεί έγινε μια τελετή μνήμης και κάθε ένας από εμάς είχε το δικαίωμα να μνημονεύσει κάποιον νεκρό που είχε στην οικογένειά του από τον πόλεμο. Εγώ φώναξα τον παππού μου Ιωαννίδη Χαράλαμπο και τον αδελφό του, θείο της μητέρας μου Ιωαννίδη Ιωάννη που σκοτώθηκαν από έκρηξη νάρκης το 1948 στον Εμφύλιο. Είναι στιγμές που μένουν πάντα χαραγμένες στη μνήμη και στην ψυχή σου…», αφηγείται η κα Κατάκη.
Όχι πια πόλεμος …
Να σημειώσουμε ότι η Οργάνωση αριθμεί εκατοντάδες χιλιάδες μέλη σ’ όλο τον κόσμο και αρκετά μέλη στην Ελλάδα. Στην Ξάνθη έγινε γνωστή από την αείμνηστη Μιλένα Ρούσκοβα. Σκοπός της είναι μέσα από την ακρόαση με σεβασμό των ατόμων που κουβαλούν αναμνήσεις και οικογενειακές πληγές από πολέμους είτε από κοινωνική καταπίεση, να βοηθήσει στην επούλωσή τους και να δώσει τη δυνατότητα στα μέλη να ανακαλύψουν και ν’ αναγνωρίσουν τις πραγματικές αιτίες της δυστυχίας τους, ώστε να μπορέσουν ν’ αναλάβουν δράση για τον τερματισμό του πολέμου που όμως προϋποθέτει δράση ενάντια σε κάθε είδους καταπίεση και αδικία. Απώτερος στόχος, ένας καλύτερος κόσμος χωρίς πολέμους, χωρίς βία, χωρίς αδικία και εκμετάλλευση και μέσο επίτευξης η αφύπνιση της κοινής γνώμης και η ανάληψη δράσης. Σε μια εποχή που και στη χώρα μας φτάσαμε να βιώνουμε σ’ όλες τις εκφάνσεις τους φαινόμενα φασισμού με τη δράση της Χρυσής Αυγής και τα ναζιστικά ιδεώδη που προσπαθεί να προάγει, αποκτά ιδιαίτερη σημασία που μερικοί συμπολίτες μας έρχονται σε επαφή με την ναζιστική θηριωδία και τις πληγές που άφησε. Είναι πολύ σημαντικό να παραμένει άσβεστη η μνήμη σ’ όλους ώστε να απομονωθούν τα ναζιστικά απολιθώματα που ευθύνονται για τη μεγαλύτερη φρίκη που έζησε η ανθρωπότητα.
Μαριάννα Ξανθοπούλου
