Η Ξάνθη γνωρίζει τον «ξεχασμένο» Δήμαρχο

   

 

Το βράδυ της Παρασκευής η αίθουσα εκδηλώσεων του Ιδρύματος Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης φιλοξένησε την παρουσίαση του βιβλίου του Θωμά Εξάρχου για τη ζωή και το έργο του Θεόφιλου Παπαδόπουλου, του πρώτου Δημάρχου μετά την Κατοχή. Η αίθουσα πλημμύρισε από κόσμο, οι οποίοι αρκετά συγκινημένοι έσπευσαν να τιμήσουν με την παρουσία τους την μνήμη του σπουδαίου αυτού ανθρώπου, αλλά και την προσπάθεια του κ. Εξάρχου να διατηρήσει ζωντανή στις μνήμες τον Ξανθιωτών την ιστορία του και τη διαδρομή του στην αυτοδιοίκηση της Ξάνθης σε μία ταραγμένη περίοδο. Στην εκδήλωση παρέστησαν και οι κόρες και τα εγγόνια του «ξεχασμένου» Δημάρχου, οι τοπικές αρχές, ο βουλευτής Ξάνθης Ζεϊμπέκ Χουσεΐν, ο Δήμαρχος Αβδήρων Βασίλης Τσολακίδης, ο πρώην Υπουργός Σωκράτης Ξυνίδης, ο Πρώην Αντιπρόεδρος της Βουλής Παναγιώτης Σγουρίδης, ο Πρόεδρος του Δημ. Συμβουλίου Ξάνθης Μπάμπης Δημαρχόπουλος, και αρκετά στελέχη των κομμάτων της Αριστεράς, αλλά και η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ που έφερε το θέμα του Θεόφιλου Παπαδόπουλου στο Δημοτικό Συμβούλιο.

 

Αρκετά συγκινημένος ήταν ο εκδότης του βιβλίου Ηλίας Βασιλούδης, ο οποίος δήλωσε ότι αποφάσισε να εκδώσει το συγκεκριμένο βιβλίο γιατί θεωρεί ότι η πόλη οφείλει αναγνώριση στο νεκρό και την οικογένεια που βίωσε τους διωγμούς και τη λήθη της πόλης, γιατί ως εκλεγμένος στο Δήμο όφειλε να αποδώσει τιμή σε ένα χαρισματικό ηγέτη με αδιαμφισβήτητη εντιμότητα, τον οποίο θεωρεί ένα μικρό τοπικό ήρωα αλλά και γιατί θα ήθελε να βάλει την υπογραφή του σε αυτό το βιβλίο και να δείξει την ευγνωμοσύνη του στον πεθερό του Θωμά Εξάρχου, ο οποίος αφιέρωσε τη ζωή του τα τελευταία χρόνια στην ανάδειξη του παρελθόντος αυτής της πόλης. Δεν παρέλειψε βέβαια να σχολιάσει το νοσηρό πολιτικό κλίμα της χώρας καταλήγοντας πως «Λαός που δεν θυμάται την ιστορία του, είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει σε χειρότερο βαθμό».

 

Ο Θεόφιλος Παπαδόπουλος, όπως μας αφηγείται ο κ. Εξάρχου, ανακηρύχθηκε Δήμαρχος δια βοής κατά της είσοδο των ανταρτών στην Ξάνθη και ένα μήνα μετά την απελευθέρωση της εξελέγη στις εκλογές που έγιναν σε όλη τη χώρα, κατά τις οποίες πήρε το 95% των ψήφων των υποψήφιων Δημάρχων και το 70% των ψήφων των Δημοτικών Συμβούλων. Ιδιαίτερη αναφορά έγινε και στην μέρα που πραγματοποιήθηκε η βουλγαρική αποχώρηση και της οποίας είχε προηγηθεί έντονο παρασκήνιο μεταξύ Βουλγάρων και Ελλήνων όταν ο Θ. Παπαδόπουλος και στελέχη του ΚΚΕ (ο ίδιος ήταν ανανεωτικός) είχε αρνηθεί οποιαδήποτε παραμονή Βουλγάρων στην περιοχή. Ο κ. Εξάρχου τόνισε πως ήταν μπροστά όταν ο Θεόφιλος Παπαδόπουλος ύψωνε την Ελληνική Σημαία στην Κεντρική Πλατεία και έδιωχνε τους Βούλγαρους υπαλλήλους από το Διοικητήριο που ήταν στην Πλατεία. Σημείωσε μάλιστα, ότι από την πρώτη εβδομάδα της παρουσίας του στο τιμόνι του Δήμου, χωρίς καμία διάκριση ή δίωξη, αποκατέστησε τη λειτουργία της πόλης και οργάνωσε τις πρώτες δομές με αληθινό αίσθημα πατριωτισμού, ομοψυχίας και μετριοπάθειας. Ο συγγραφέας επεσήμανε επίσης ότι χάρη στη συμβολή του Θεόφιλου Παπαδόπουλου οι δομές του Δήμου και της αλληλεγγύης ξεκίνησαν άμεσα, χωρίς συγκρούσεις ή ταραχές στα ταραγμένα εκείνα χρόνια με χαρακτηριστικά παραδείγματα τα συσσίτια και τα κοινωνικά φροντιστήρια, στα οποία δίδασκαν μεταξύ άλλων ο Στέφανος Ιωαννίδης και ο συγγραφέας. Το Μάρτιο του 1945 υποδέχθηκε ο ίδιος την Εθνοφυλακή στην πόλη , μετά τις πολιτικές αλλαγές και τη συμφωνία της Βάρκιζας, υποδέχθηκε το Νομάρχη Γραμματικάκη (που επίσης απουσιάζει από τις σχετικές πλάκες των Νομαρχών), κατέθεσε στεφάνι στη γιορτή της 25ης Μαρτίου και στις 5 Απριλίου του 1945 παύθηκε από τα καθήκοντα του Δημάρχου και ξεκίνησαν, σταδιακά, οι διωγμοί του. Οι πολιτικές του απόψεις είχαν σαν συνέπεια να αναγκαστεί να εγκαταλείψει την αγαπημένη του πόλη και να ζήσει έως το τέλος της ζωής του (1987) στην Θεσσαλονίκη.

 

Οι κόρες του Θ. Παπαδόπουλου, Χάιδω και Φανή, σε δηλώσεις τους, καθώς δε μίλησαν από το βήμα, ευχαρίστησαν τους κυρίους Εξάρχου και Βασιλούδη για τη συμβολή τους στην καταγραφή της ιστορίας, καθώς και όσους τίμησαν με την παρουσία τους την εκδήλωση. «Χάρη στον κύριο Εξάρχου συνδέθηκαν τα κομμάτια της ιστορίας. Ολοκληρώθηκε μια εικόνα της εποχής εκείνης στο μυαλό μας και ξεκαθάρισε όλη η πολιτική πορεία του πατέρα μας από την αντίσταση και τη βουλγαρική κατοχή μέχρι την επιστροφή από την πολυετή εξορία ως αριστερού. Του χρωστάμε ευγνωμοσύνη γι’ αυτό» αναφέρει η κ. Χάιδω Παπαδοπούλου και συμπληρώνει με νόημα «η απουσία του ονόματος από την λίστα των Δημάρχων μιλάει από μόνη της για την τακτική που ακολουθήθηκε στα θέματα αυτά από την επίσημη πολιτεία μέχρι τώρα […] ευχαριστώ πολύ όσους ανακίνησαν το θέμα αυτό γιατί η πολιτική είναι ιστορία αλλά η ιστορία δεν είναι πολιτική». Ιδιαίτερα συγκινημένη ήταν η Φανή Παπαδοπούλου η οποία δήλωσε: «Θεωρώ ότι χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κ. Εξάρχου που η μονογραφία του τοποθέτησε ιστορικά τα γεγονότα στη σειρά που συνέβησαν και μπόρεσα να εκτιμήσω την πραγματική σημασία και διάστασή τους».