Την στέρηση εκμάθησης μια από της αρχαιότερες γλώσσες για τους έλληνες μαθητές ζητά η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ, κ. Ρεπούση. Μια προσέγγιση
Σε τοποθέτηση της στην Βουλή, η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ, Μαρία Ρεπούση, χαρακτήρισε τα αρχαία ελληνικά και τα λατινικά «νεκρές γλώσσες», διευκρινίζοντας ότι εννοεί με τον όρο αυτό, γλώσσες που δεν διδάσκονται ως ομιλούμενες, επισημαίνοντας πως «αυτό δεν σημαίνει ότι υποτιμά κανείς τον πλούτο και τη σημασία τους». «Τα αρχαία χρειάζεται να είναι υποχρεωτικά κατά τη γνώμη μου μόνο για τα παιδιά που θα ακολουθήσουν κλασσικές σπουδές στο πανεπιστήμιο. Για όλα τα υπόλοιπα παιδιά θα έπρεπε να είναι προαιρετικά […] εάν θέλουν οι Έλληνες να τιμήσουν και να αναδείξουν τον πολιτισμό τους, να φροντίσουν τα μουσεία, την εκπαίδευση, την τέχνη και τις δημοκρατικές αξίες» ανέφερε κατά την διάρκεια της τοποθέτησης της η ίδια.
Τα Αρχαία Ελληνικά αποτελούν την μόνη γλώσσα που ομιλείται και γράφεται συνεχώς επί 4.000 τουλάχιστον συναπτά έτη
Η παραπάνω τοποθέτηση άνοιξε μια σειρά νέων συζητήσεων για την σημασία και την αξία της γλώσσας. Μιας γλώσσας που αποτελεί μια από τις αρχαιότερες γλώσσες του κόσμου και αξία της έχει αναγνωριστεί σε διεθνές επίπεδο.
Τα Ελληνικά (είτε Νέα, είτε Αρχαία) είναι η μόνη γλώσσα στον κόσμο που ομιλείται και γράφεται συνεχώς επί 4.000 τουλάχιστον συναπτά έτη, καθώς ο Arthur Evans διέκρινε τρεις φάσεις στην ιστορία της Μινωικής γραφής, εκ των οποίων η πρώτη είναι από το 2000 π.Χ. έως το 1650 π.Χ. Πέρα από την γλωσσική τους λειτουργία, τα Αρχαία Ελληνικά χρησιμοποιούνται ως αριθμοί και ως νότες.
Η Ελληνική γλώσσα αποτελεί την γλώσσα της πληροφορικής και της νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών
Τα αρχαία ελληνικά έχουν μαθηματική ισχύ, γιατί κάθε λέξη/λεξίτυπος αντιστοιχεί σε έναν αριθμό. Αυτή η μαθηματική της δομή μάλιστα, την καθιστά την γλώσσα της πληροφορικής και της νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών, διότι μόνο σε αυτήν δεν υπάρχουν όρια. (Μπιλ Γκέιτς). Με το σκεπτικό ότι η ελληνική εντείνει το ορθολογικό πνεύμα, οξύνει το επιχειρηματικό πνεύμα και προτρέπει τους πολίτες προς την δημιουργικότητα, το CNN σε συνεργασία με την εταιρεία υπολογιστών Αpple ετοίμασαν ένα εύκολο πρόγραμμα εκμάθησης ελληνικών προς τους αγγλόφωνους και ισπανόφωνους των ΗΠΑ. «Αποφασίσαμε να προωθήσουμε το πρόγραμμά εκμαθήσεως της Ελληνικής, επειδή η κοινωνία μας χρειάζεται ένα εργαλείο που θα της επιτρέψει ν’ αναπτύξει την δημιουργικότητα της, να εισάγει νέες ιδέες και θα της προσφέρει γνώσεις περισσότερες από όσες ο άνθρωπος μπορούσε ως τώρα ν’ ανακαλύψει», είχε δηλώσει ο τότε πρόεδρος της Apple, Τζον Σκάλι, ενώ κείμενο της αμερικάνικης πρεσβείας για την υπεροχή της Ελληνικής γλώσσας αναφέρει «το ενδιαφέρον για την Ελληνική προέκυψε από τη διαπίστωση των επιστημόνων πληροφορικής και υπολογιστών ότι οι Η/Υ προχωρημένης τεχνολογίας δέχονται ως “νοηματική” γλώσσα μόνον την Ελληνική». Επιπλέον, δεν υπάρχει επιστήμονας στην NASA και στο CERN που μαζί με τέλεια γνώση μαθηματικών, φυσικής, χημείας, βιολογίας να μην γνωρίζει πολύ καλά αρχαία ελληνικά.
Την αξία της διδασκαλία της αναγνωρίζουν οι Ευρωπαίοι
Η Ελληνική γλώσσα όσο αφορά την ακριβολογία, όπως είναι προφανές υπερτερεί σε σχέση με γλώσσες σαν τα Αγγλικά, η οποία καθιερώθηκε ως διεθνής, καθώς είναι πιο εύκολη στην εκμάθηση. Ένα παράδειγμα που υποστηρίζει την παραπάνω άποψη είναι ότι η Αγγλική γλώσσα δεν μπορεί να είναι λακωνική όπως είναι η Ελληνική, καθώς προκειμένου να μην είναι διφορούμενο το νόημα της εκάστοτε φράσης, είναι αναγκαία η χρήση επιπλέον λέξεων. Για παράδειγμα, η λέξη «drink» ως αυτοτελής φράση δεν υφίσταται στα Αγγλικά, καθώς μπορεί να σημαίνει «ποτό», «πίνω», «πιές» κτλ.
Επιπλέον, στην Ελληνική γλώσσα ουσιαστικά δεν υπάρχουν συνώνυμα, καθώς όλες οι λέξεις έχουν λεπτές εννοιολογικές διαφορές μεταξύ τους. Πέρα από αυτό διαθέτει λέξεις για έννοιες οι οποίες παραμένουν χωρίς απόδοση στις υπόλοιπες γλώσσες, όπως άμιλλα, θαλπωρή και φιλότιμο και είναι η μόνη γλώσσα που ξεχωρίζει τη ζωή από τον βίο, την αγάπη από τον έρωτα, το ατύχημα από το δυστύχημα, το συμφέρον από το ενδιαφέρον.
Την αξία της γλώσσας έρχεται να συμπληρώσει η σοφία που την διακατέχει καθώς έχουμε το σημαίνον (την λέξη) και το σημαινόμενο (την έννοια), τα οποία έχουν πρωτογενή σχέση και σε αντίθεση με τις άλλες γλώσσες το σημαίνον δεν είναι μια τυχαία σειρά από γράμματα, δίνοντας την εκπληκτική ικανότητα στην γλώσσα να μας διδάσκει συνεχώς για το πώς γράφονται σωστά οι λέξεις, ακόμα και αυτών που συναντάμε για πρώτη φορά, μέσω της ετοιμολογίας τους.
Έτσι, πολλές ευρωπαϊκές χώρες εισάγουν τα αρχαία ελληνικά ως μάθημα στην εκπαίδευση τους. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το νέο σχολικό πρόγραμμα που πρόκειται να τεθεί στην Βρετανία από το 2014, στις προτεινόμενες για διδασκαλία γλώσσες των Βρετανών μαθητών από την ηλικία των 7 ετών θα περιλαμβάνονται τα Αρχαία Ελληνικά. Ζήλο για την Ελληνική γλώσσα υπέδειξαν και οι Ισπανοί ευρωβουλευτές, οι οποίοι ζήτησαν να καθιερωθεί ως επίσημη γλώσσα της Ε.Ε., διότι «το να μιλά κανείς για Ε.Ε. χωρίς την Ελληνική είναι σα να μιλά σ’ ένα τυφλό για χρώματα», αποκαλώντας την μάλιστα «μητέρα όλων των ευρωπαϊκών γλωσσών».
Είναι τελείως αναληθές ότι η Αρχαία Ελληνική και η Νέα είναι δυο τελείως διαφορετικές γλώσσες
Το μεγαλύτερο λάθος που μπορεί να διαπράξει κάποιος όσο αναφορά την Ελληνική γλώσσα είναι να ισχυριστεί ότι η Αρχαία και η Νέα Ελληνική είναι δυο τελείως διαφορετικές γλώσσες. Αν και πέρασαν χιλιάδες χρόνια, έχουν διασωθεί όλες οι ομηρικές λέξεις, η οποίες αν και δεν έχουν διατηρηθεί στο σύνολο τους ατόφιες, έχουν μείνει στην γλώσσα μας μέσω των παραγώγων τους. Για παράδειγμα μπορεί να λέμε νερό αντί για ύδωρ, αλλά λέμε υδροφόρα, υδραγωγείο και αφυδάτωση. Μπορεί να μην χρησιμοποιούμε το ρήμα δέρκομαι (βλέπω) ή την λέξη αυδή (φωνή), αλλά χρησιμοποιούμε την λέξη οξυδερκής, άναυδος και απηύδησα.
Η δύναμη της Ελληνικής γλώσσας βρίσκεται ακριβώς σε αυτήν της την ικανότητά να πλάθεται όχι μόνο προθεματικά ή καταληκτικά, αλλά διαφοροποιώντας σε μερικές περιπτώσεις μέχρι και την ρίζα της λέξης (π.χ. «τρέχω» και «τροχός») και να δημιουργεί σύνθετες λέξεις με απίστευτων δυνατοτήτων χρήσεις, πολλαπλασιάζοντας το λεξιλόγιο.
Οδ. Ελύτης: «Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική»
«Εγώ δεν ξέρω να υπάρχει παρά μία γλώσσα, η ενιαία Ελληνική γλώσσα. Το να λέει ο Έλληνας ποιητής, ακόμα και σήμερα, ο ουρανός, η θάλασσα, ο ήλιος, η σελήνη, ο άνεμος, όπως το έλεγαν η Σαπφώ και ο Αρχίλοχος, δεν είναι μικρό πράγμα. Είναι πολύ σπουδαίο. Επικοινωνούμε κάθε στιγμή μιλώντας με τις ρίζες που βρίσκονται εκεί. Στα Αρχαία», δήλωσε ο Οδυσσέας Ελύτης, ενώ ο μεγάλος διδάσκαλος του γένους Αδαμάντιος Κοραής είχε πει: «Όποιος χωρίς την γνώση της Αρχαίας επιχειρεί να μελετήσει και να ερμηνεύσει την Νέαν, ή απατάται ή απατά».
Γιατί να διδαχθούμε την Αρχαία Ελληνική;
Και έρχομαι να αναρωτηθώ, γιατί να μην καταργηθούν τα αρχαία; Τι προσφέρουν στα παιδιά μας; Αλήτικα και αναρχικά πρότυπα σαν την Αντιγόνη και τον Προμηθέα; Να μάθουν να ψηφίζουν σε συνελεύσεις; Να κατανοήσουν πως ο Όμηρος αναφερόμενος στη χώρα των Κυκλώπων, δεν τους χαρακτήριζε βαρβάρους για την όψη τους αλλά για το ότι δεν διέθεταν «βουληφόρους αγοράς», δηλαδή γενικές συνελεύσεις; Γιατί να πληροφορηθούν ότι στην αρχαία Ελλάδα άλλη ήταν η θεά του γάμου, η Ήρα, και άλλη η θεά του έρωτα, η Αφροδίτη; Γιατί να κατανοήσουν την άποψη των αρχαίων ότι κάθε πολίτης ήταν υπεύθυνος και κατάλληλος να καταλάβει ανά πάσα στιγμή ένα αξίωμα, όπως το να γίνει δικαστής ή κριτής θεάτρου; Καλά δεν είναι στο καναπέ τους αποχαυνωμένα στην τηλεόραση;
Γεωργία Ταραξοπούλου
