Λέγεται ότι η νέα κυβέρνηση θα εξαντλήσει την τετραετία. Η χώρα όμως θα έχει εξαντληθεί πολύ νωρίτερα…
Νέα κυβέρνηση
Από χθες έχουμε νέα κυβέρνηση. Δικομματική πλέον, αφού ο τρίτος εταίρος αποχώρησε υπό το βάρος ευθυνών που δεν μπορούσε να διαχειρισθεί.
Ευχές από τους περισσότερους Έλληνες να πετύχει, να δουλέψει και να παράγει έργο πραγματικό, όχι τηλεοπτικό. Τα πράγματα, τα γεγονότα δεν είναι εύκολα για αυτούς που κλήθηκαν να υλοποιήσουν το κυβερνητικό έργο υπό τις παρούσες συνθήκες.
Ας ελπίσουμε ότι δεν θα επιβεβαιωθεί ξανά η χρόνια αδυναμία του Ελληνικού πολιτικού συστήματος να καταστρώσει ένα σχέδιο μεταρρύθμισης και να το υπηρετήσει με συνέπεια. Ίσως επειδή η πρώτη προϋπόθεση κάθε μεταρρύθμισης στο ελληνικό κράτος, για να είναι πραγματική, θα έπρεπε να είναι η παραίτηση του πολιτικού συστήματος από τα φεουδαρχικά προνόμιά του επί του κράτους και των υπηρεσιών του.
Αυτή εξάλλου η νοοτροπία επί του κράτους κατέστη η βασική αιτία της διαφθοράς αυτού που λειτούργησε αμφίδρομα δυστυχώς, διαφθείροντας υπηρεσίες, οργανισμούς, ανθρώπους και πολιτικούς.
«Ε»
Ο Βενιζέλος έδωσε διέξοδο
Τις προηγούμενες ημέρες που όλα παίζονταν και η πολιτική κινούνταν σε τεντωμένο σκοινί, ανεδείχθη η προσωπικότητα του Ευάγ. Βενιζέλου.
Για άλλη μια φορά μπήκε μπροστά, ανέλαβε πρωτοβουλίες, στάθμισε τη σοβαρότητα και κρισιμότητα των αποφάσεων και έβαλε πλάτη, στηρίζοντας τον Σαμαρά. Σκοπός και στόχος να διαφυλαχθεί η πορεία της χώρας, διότι οι εκλογές θα ήταν μια καταστροφική επιλογή.
Ανέδειξε έτσι ο Βενιζέλος πως το εθνικό είναι υπεράνω του ατομικού και κομματικού και έδωσε λύση, στήριξε και διασφάλισε την ομαλή πορεία της χώρας, αγνοώντας το όποιο δικό του κόστος.
Μέτρησε η σωτηρία της πατρίδας και το εθνικό χρέος κι αυτό θα πρέπει να το αναγνωρίσουμε στο Βενιζέλο.
«Ε»
Νέα πραγματικότητα
Οι δραματικές πολιτικές εξελίξεις που είχαν ως αφετηρία την πραξικοπηματική απόφαση του Πρωθυπουργού να κλείσει την ΕΡΤ βάζουν τη χώρα μπροστά σε μια νέα πραγματικότητα, καθώς την κρίση πλέον καλούνται να διαχειριστούν τα δύο κόμματα που κυβέρνησαν την Ελλάδα για σχεδόν τέσσερις δεκαετίες.
Αυτή η πραγματικότητα και τα όσα προηγήθηκαν δημιουργούν αυξημένες ευθύνες στους δύο πλέον κυβερνητικούς εταίρους, οι οποίοι καλούνται να υπερκεράσουν αντιθέσεις και εγωπάθειες και να δημιουργήσουν συνθήκες ασφάλειας για τους πολίτες. Θα τα καταφέρουν; Είναι ένα ερώτημα. Και ένας στόχος. Αλλά όσα έχουν προηγηθεί στον έναν χρόνο της κυβέρνησης Σαμαρά πιστοποιούν το αντίθετο.
Ότι παρά τις αισιόδοξες δηλώσεις του Πρωθυπουργού ότι αυτή η κυβέρνηση θα εξαντλήσει την τετραετία, η κλιμακούμενη από μηνών προσπάθεια του Αντώνη Σαμαρά να διοικήσει ως μονοκομματικός πρωθυπουργός αγνοώντας επιδεικτικά τους δύο κυβερνητικούς εταίρους του, προϊδεάζει ότι ο βίος αυτής της κυβέρνησης θα είναι βραχύς.
Αν σήμερα φτάσαμε έως εδώ εξαιτίας της πλήρως – και σε όλα τα επίπεδα – απαξιωμένης ΕΡΤ, αύριο που η κυβέρνηση αυτή θα βρεθεί αντιμέτωπη με βαριές κρίσεις και θα κληθεί ίσως να λάβει νέα σκληρά μέτρα τι θα γίνει; Η γνώμη μου είναι ότι δύσκολα θα επιζήσει – ακόμη και αν πού και πού η ΔΗΜΑΡ προσφέρει ένα μαξιλάρι ασφαλείας με την ψήφο ανοχής.
«Ε»
Έρχεται οικονομική ανηφόρα
Και μπορεί να γλιτώσαμε τις εκλογές καλοκαιριάτικα -ευτυχώς – αλλά από Σεπτέμβριο η δικομματική κυβέρνηση θα βρεθεί μπροστά σε νέα μεγάλη οικονομική ανηφόρα: οι τρύπες στον προϋπολογισμό φτάνουν τα 2 δισ. ευρώ, οι εισπράξεις από τις ιδιωτικοποιήσεις βρίσκονται σχεδόν 1,5 δισ. ευρώ μακριά από τους στόχους, ενώ υπάρχει και σημαντική υστέρηση φορολογικών εσόδων αφού η οικονομία δεν λέει να πάρει μπρος.
Αργά ή γρήγορα, ακόμη και αν ο κ. Στουρνάρας το ξορκίζει όπως ο διάβολος το λιβάνι, η κυβέρνηση θα βρεθεί μπροστά στο ενδεχόμενο νέων μέτρων για να καλυφθούν τα ελλείμματα. Τότε είναι σαφές ότι η κυβέρνηση θα αρχίσει να αναπολεί το «αριστερό άλλοθι» του κ. Κουβέλη, που μπορεί να ψήφιζε «παρών» στην ισοπέδωση εργασιακών δικαιωμάτων, αλλά όταν υπήρξε ανάγκη στήριξε με τα δυο του χέρια τη μείωση των μισθών και των συντάξεων…
Επομένως, οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος δεν πρέπει να «χαρίσουν» τον κ. Κουβέλη και τη ΔΗΜΑΡ στην αντιπολίτευση. Οι γέφυρες δεν πρέπει να κοπούν, αντίθετα, πρέπει να στηθούν και άλλες.
«Ε»
Συνεργασία και ευθύνη
Σε κάθε περίπτωση οι καταιγιστικές εξελίξεις ανέδειξαν ότι το μείζον πρόβλημα της κυβέρνησης Σαμαρά δεν ήταν άλλο από το μοντέλο διακυβέρνησης που ακολούθησε, με βάση πάντα τους σχεδιασμούς του. Και κατέστησαν σαφές ότι δεν μπορεί να συνεχίσει με το ίδιο μοντέλο διακυβέρνησης. Συνοπτικά προχθές το βράδυ ολοκλήρωσε τον βίο της η «κυβέρνηση» Νέας Δημοκρατίας.
Ώρα να αναλάβει την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας μια πραγματική κυβέρνηση συνεργασίας και ευθύνης. Γιατί περίσσεψε η ανευθυνότητα όλες αυτές τις ημέρες…
«Ε»
Ένας από Θράκη
Από τους τρεις υπουργούς του παρελθόντος, με τη νέα κυβέρνηση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, έχουμε έναν μόνον Θρακιώτη στο υπουργικό συμβούλιο. Πρόκειται για τον κ. Άκη Γεροντόπουλο από τον Έβρο, ο οποίος ορκίστηκε υφυπουργός Εξωτερικών.
Το δυσάρεστο για τη Θράκη είναι το γεγονός πως στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής ανέλαβε ως υπουργός ο Γιάννης Μανιάτης, αυτός που ως υφυπουργός είχε σταματήσει την επένδυση του ζεόλιθου.
Πολύ πιθανόν, να κάνει τα ίδια (και χειρότερα) σε θέματα περιβάλλοντος στην περιοχή μας…
«Ε»
Αντίο Γιούρι
Εκτός της νέας κυβέρνησης βρέθηκε ο Ευριπίδης Στυλιανίδης, απερχόμενος υπουργός Εσωτερικών, ο οποίος όπως φαίνεται δυσαρέστησε τον πρωθυπουργό καθώς δεν προώθησε την πολιτική της κυβέρνησης στους ΟΤΑ.
Ο ίδιος σχολίασε σε συνομιλητές του ότι τις τελευταίες ημέρες του τηλεφώνησαν πολλοί δήμαρχοι αλλά και παράγοντες από το εξωτερικό για να τον στηρίξουν ωστόσο σε όλους τόνιζε ότι δεν θα ήθελε να κάνουν παρεμβάσεις υπέρ του…
Ίσως να λείψει σε κάποιους δημάρχους, η απραξία του μπορεί και να ευνόησε ορισμένους. Θα λείψει σίγουρα ο γερμανοτραφής Γιούρι και στους νέους γερμανούς φίλους που απέκτησε κατά τη θητεία του στο υπουργείο Εσωτερικών (Φούχτελ, Ράιχενμπαχ κλπ), σίγουρα όμως δεν θα λείψει στους Θρακιώτες, εκτός των Κομοτηναίων φυσικά.
Όλες του οι παρεμβάσεις στην περιοχή (σχολή αστυνομίας, στρατονομία, ΔΟΥ κλπ) είχαν αυστηρώς πελατειακά κίνητρα και στρέφονταν κατά των δύο άλλων νομών της Θράκης.
Έτσι, εμάς τους Ξανθιώτες ειδικά, δεν θα μας λείψει καθόλου ο Ευριπίδης. Ας ελπίσουμε ότι ο Εβρίτης υφυπουργός Εξωτερικών, Άκης Γεροντόπουλος, δεν θα λειτουργεί εις βάρος των άλλων νομών της περιοχής.
Αλλά μάλλον αποχαιρετάμε πρόσκαιρα τον Ευριπίδη. Η στενή του σχέση με τον Κώστα Καραμανλή (κουμπάρος) θα τον ξαναφέρει σίγουρα στο προσκήνιο, όταν οι συσχετισμοί το επιτρέψουν…
Νέος γραμματέας της Ν. Ε. ΠΑΣΟΚ Ξάνθης ο Χρήστος Αμανατίδης
Με 8 ψήφους έναντι μίας του Ανέστη Αντωνιάδη εκλέχθηκε νέος γραμματέας της Ν. Ε. ΠΑΣΟΚ Ξάνθης ο Χρήστος Αμανατίδης σε συνεδρίαση που πραγματοποιήθηκε την Δευτέρα 24 Ιουνίου στις 8 το απόγευμα στα γραφεία της Νομαρχιακής. Αναπληρώτρια εκλέχθηκε η Μαρία Δόντζου. Να σημειώσουμε ότι τελευταία στιγμή κατέθεσε υποψηφιότητα ο Ανέστης Αντωνιάδης όμως τελικά δεν βρήκε αποδοχή. Η Νομαρχιακή απαρτίζεται από 9 μέλη όπως αποφάσισε η Επιτροπή Καταστατικού και Πιστοποίησης. Ο κ. Αμανατίδης είναι ένα αναγνωρισμένο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ με αποδοχή στα μέλη που διαθέτει οργανωτικές ικανότητες αλλά και σύνθεσης απόψεων. Προσόντα πολύ σημαντικά για κάποιον που αναλαμβάνει αυτή τη θέση ιδιαίτερα αυτή την εποχή που είναι πολύ δύσκολη για το ΠΑΣΟΚ.
Καλή επιτυχία στο έργο του!
Μ.Ξ.
Λυόμενα στο παζάρι
Φαίνεται ότι τελικά ο δήμος θα βάλει τάξη με τα στέγαστρα στο παζάρι και θα τοποθετήσει λυόμενα στη θέση των σιδηροκατασκευών για τους εκθέτες του παζαριού.
Με αυτό το θέμα ξεκινά και το μαραθώνιο, όπως όλα δείχνουν, δημοτικό συμβούλιο που συνεδριάζει σήμερα με 44 θέματα. Μεταξύ άλλων ενδιαφέρον θα έχει η συζήτηση για την ανάθεση του δημοτικού πάρκινγκ σε ιδιώτη, αλλά και το κανονιστικό πλαίσιο για τα τραπεζοκαθίσματα, αν αποφασίσουν να παραβρεθούν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, καταστηματάρχες και κάτοικοι του παραδοσιακού οικισμού.
Ε.Δ.
Ανα(θεμα)σχηματισμός
Όπως και να γινόταν αυτός ο ανασχηματισμός, θα υστερούσε σημαντικά σε σχέση με τη σύνθεση της κυβέρνησης μέχρι πρόσφατα. Κι αυτό γιατί λείπει το «χέρι» της ΔΗΜΑΡ, που έδινε ένα χαρακτήρα ευρύτερης συνεργασίας και εθνικής προσπάθειας στο εγχείρημα. Τώρα οι πάλαι ποτέ δυνάμεις εξουσίας με ισχνή πλειοψηφία θα κληθούν να φέρουν εις πέρας τις μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές που χρόνια ακούμε, αλλά ακόμη δεν είδαμε.
Βέβαια, σε αυτή τη χώρα που όλοι μιλάμε για ανάγκη αλλαγών, αλλά κανείς δε τις θέλει, αν επηρεάζουν τον ίδιο, που μιλάμε για νέα φιλοσοφία, διαφάνεια, ανάγκη αξιοκρατίας, νέο μοντέλο διακυβέρνησης και μπλα μπλα μπλα, ο ανασχηματισμός είναι αδύνατο να κρύψει τις υποσχέσεις που εκπληρώθηκαν μεταξύ ημετέρων και το αλισβερίσι που έγινε ανάμεσα σε κολλητούς και συμφέροντα. Και με αυτά ως βασικές προτεραιότητες, η χώρα συνεχίζει να προσπαθεί να βγει από την κρίση…
Ε.Δ.
