Μια προσέγγιση και μερικές σκέψεις για ένα ιδιαίτερα σοβαρό θέμα που ενδιαφέρει όλους τους κατοίκους
Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό και καθόλου αφηρημένο. Έχει τεθεί ήδη εδώ και καιρό από όλους όσους έχουν χάσει την εργασία τους και προσδοκούν να βρουν κάποια άλλη στο εγγύς μέλλον, εάν όχι στο παρόν που είναι αρκετά δύσκολο.
Γνωρίζουμε όλοι πως η Οικονομία είναι ένα σύνολο δεδομένων δράσης σε διάφορους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας. Αυτά όμως τα δεδομένα για το νομό μας έχουν διαφοροποιηθεί και οι τομείς έχουν υποστεί αλλαγές δραματικής μορφής.
Συγκεκριμένα: Ο Πρωτογενής τομέας (Γεωργία – Κτηνοτροφία) του νομού έχει μειωθεί σημαντικά εξαιτίας της μη λειτουργίας πλέον μονάδων που επεξεργάζονταν τα παραγώμενα προϊόντα, π.χ. τεύτλα, ντομάτες, κρέας, πατάτες, λαχανικά. Παρέμειναν το γάλα, ο καπνός και λίγα λαχανικά.
Ο Δευτερογενής τομέας (βιοτεχνία, βιομηχανία) έχει μειωθεί σημαντικά εξαιτίας των υπαρκτών δυσκολιών που υπήρξαν και συνεχίζονται ακόμη στην ελληνική οικονομία μέσω της πολύχρονης πολιτικής λιτότητας.
Πολλές μικρές, μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις έκλεισαν, στερώντας χιλιάδες θέσεις εργασίας, εισοδήματα, αγοραστική κίνηση. Η αποβιομηχάνηση είναι δεδομένη και σίγουρα η όποια ανάκαμψη της οικονομίας δεν θα επαναφέρει το ίδιο μοντέλο παραγωγής όπως εντάσεως εργασίας που πλέον δεν είναι ανταγωνιστικό. Συνεπώς, στον τομέα αυτόν όπως και στον πρωτογενή, απαιτούνται νέες ιδέες, νέοι προσανατολισμοί, νέες εφαρμογές και επιλογές κυρίως προς τις νέες τεχνολογίες και καινοτόμες προτάσεις. Το παλιό γνωστό βιομηχανικό μοντέλο, έχει πεθάνει για την περιοχή μας, για τη χώρα μας. Βρίσκεται στην Ασία και πιο πέρα.
Και μένει ο Τριτογενής τομέας των Υπηρεσιών. Εδώ όμως, στον τομέα αυτόν, είναι που πάσχει ο νομός μας κατά πολύ. Κατ’ αρχάς απουσιάζει τελείως ή σχεδόν τελείως, η έννοια του όρου Τουρισμός-Τουρίστας. Και μιλούμε για τον εσωτερικό τουρισμό, διότι ο εξωτερικός είναι σχεδόν ανύπαρκτος, εάν εξαιρέσουμε τους Βούλγαρους τα τελευταία χρόνια. Για το νομό μας, με τα διάφορα συγκριτικά πλεονεκτήματα στον τομέα του τουρισμού, είναι στοιχεία απορίας, πότε επιτέλους θα ξεκινήσει μια πορεία να καταστεί ο νομός ως προορισμός για κάποιες ημέρες. Το πρώτο Συνέδριο Τουρισμού που ξεκινά τη Δευτέρα με πρωτοβουλία του ΕΒΕ Ξάνθης είναι μια πρώτης τάξης ευκαιρία προς την κατεύθυνση αυτή.
Συνοψίζοντας λοιπόν, τα συμπεράσματα που βγαίνουν δεν είναι ιδιαίτερα θετικά για το νομό μας ως προς το πώς θα ανακάμψει οικονομικά. Η γεωργία συνεχίζει την εκτατική καλλιέργεια κι όχι την ποιοτική και προς προϊόντα πρώτης ζήτησης (φρούτα – λαχανικά – βιολογικά κλπ), οι βιοτεχνίες και βιομηχανίες αγκομαχούν να τα βγάλουν πέρα, όσες τουλάχιστον συνεχίζουν, και ο τουρισμός είναι ιστορία δύο-τριών εορταστικών εκδηλώσεων που κι αυτές συρρικνώθηκαν και απευθύνονται μόνον στους επισκέπτες των γύρω νομών. Πώς λοιπόν θα γίνει η ανάκαμψη; Από πού θα προέλθει;
Η απάντηση δεν είναι υπόθεση μόνο της εφημερίδας. Θα πρέπει ν’ αποτελέσει προβληματισμό, σοβαρό και υπεύθυνο, των καθ’ ύλην αρμοδίων. Που ΟΛΟΙ μαζί, γύρω από το ίδιο τραπέζι, θα καθίσουν, θα συζητήσουν, θ’ αποφασίσουν και θα δράσουν με την ηθική – τουλάχιστον – στήριξη της Πολιτείας.
Γνωρίζουμε όλοι πως η Οικονομία είναι μια ευαίσθητη υπόθεση. Και ιδιαίτερα σοβαρή. Και κανείς δεν επιτρέπεται να παίζει μαζί της. Ας ασχοληθούν λοιπόν αυτοί που γνωρίζουν, αυτοί που την υπηρετούν κι αυτοί που θέλουν να κερδίσουν από την ενασχόλησή τους μαζί της.
«Ε»
Γνωρίζουμε όλοι πως η Οικονομία είναι ένα σύνολο δεδομένων δράσης σε διάφορους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας. Αυτά όμως τα δεδομένα για το νομό μας έχουν διαφοροποιηθεί και οι τομείς έχουν υποστεί αλλαγές δραματικής μορφής.
Συγκεκριμένα: Ο Πρωτογενής τομέας (Γεωργία – Κτηνοτροφία) του νομού έχει μειωθεί σημαντικά εξαιτίας της μη λειτουργίας πλέον μονάδων που επεξεργάζονταν τα παραγώμενα προϊόντα, π.χ. τεύτλα, ντομάτες, κρέας, πατάτες, λαχανικά. Παρέμειναν το γάλα, ο καπνός και λίγα λαχανικά.
Ο Δευτερογενής τομέας (βιοτεχνία, βιομηχανία) έχει μειωθεί σημαντικά εξαιτίας των υπαρκτών δυσκολιών που υπήρξαν και συνεχίζονται ακόμη στην ελληνική οικονομία μέσω της πολύχρονης πολιτικής λιτότητας.
Πολλές μικρές, μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις έκλεισαν, στερώντας χιλιάδες θέσεις εργασίας, εισοδήματα, αγοραστική κίνηση. Η αποβιομηχάνηση είναι δεδομένη και σίγουρα η όποια ανάκαμψη της οικονομίας δεν θα επαναφέρει το ίδιο μοντέλο παραγωγής όπως εντάσεως εργασίας που πλέον δεν είναι ανταγωνιστικό. Συνεπώς, στον τομέα αυτόν όπως και στον πρωτογενή, απαιτούνται νέες ιδέες, νέοι προσανατολισμοί, νέες εφαρμογές και επιλογές κυρίως προς τις νέες τεχνολογίες και καινοτόμες προτάσεις. Το παλιό γνωστό βιομηχανικό μοντέλο, έχει πεθάνει για την περιοχή μας, για τη χώρα μας. Βρίσκεται στην Ασία και πιο πέρα.
Και μένει ο Τριτογενής τομέας των Υπηρεσιών. Εδώ όμως, στον τομέα αυτόν, είναι που πάσχει ο νομός μας κατά πολύ. Κατ’ αρχάς απουσιάζει τελείως ή σχεδόν τελείως, η έννοια του όρου Τουρισμός-Τουρίστας. Και μιλούμε για τον εσωτερικό τουρισμό, διότι ο εξωτερικός είναι σχεδόν ανύπαρκτος, εάν εξαιρέσουμε τους Βούλγαρους τα τελευταία χρόνια. Για το νομό μας, με τα διάφορα συγκριτικά πλεονεκτήματα στον τομέα του τουρισμού, είναι στοιχεία απορίας, πότε επιτέλους θα ξεκινήσει μια πορεία να καταστεί ο νομός ως προορισμός για κάποιες ημέρες. Το πρώτο Συνέδριο Τουρισμού που ξεκινά τη Δευτέρα με πρωτοβουλία του ΕΒΕ Ξάνθης είναι μια πρώτης τάξης ευκαιρία προς την κατεύθυνση αυτή.
Συνοψίζοντας λοιπόν, τα συμπεράσματα που βγαίνουν δεν είναι ιδιαίτερα θετικά για το νομό μας ως προς το πώς θα ανακάμψει οικονομικά. Η γεωργία συνεχίζει την εκτατική καλλιέργεια κι όχι την ποιοτική και προς προϊόντα πρώτης ζήτησης (φρούτα – λαχανικά – βιολογικά κλπ), οι βιοτεχνίες και βιομηχανίες αγκομαχούν να τα βγάλουν πέρα, όσες τουλάχιστον συνεχίζουν, και ο τουρισμός είναι ιστορία δύο-τριών εορταστικών εκδηλώσεων που κι αυτές συρρικνώθηκαν και απευθύνονται μόνον στους επισκέπτες των γύρω νομών. Πώς λοιπόν θα γίνει η ανάκαμψη; Από πού θα προέλθει;
Η απάντηση δεν είναι υπόθεση μόνο της εφημερίδας. Θα πρέπει ν’ αποτελέσει προβληματισμό, σοβαρό και υπεύθυνο, των καθ’ ύλην αρμοδίων. Που ΟΛΟΙ μαζί, γύρω από το ίδιο τραπέζι, θα καθίσουν, θα συζητήσουν, θ’ αποφασίσουν και θα δράσουν με την ηθική – τουλάχιστον – στήριξη της Πολιτείας.
Γνωρίζουμε όλοι πως η Οικονομία είναι μια ευαίσθητη υπόθεση. Και ιδιαίτερα σοβαρή. Και κανείς δεν επιτρέπεται να παίζει μαζί της. Ας ασχοληθούν λοιπόν αυτοί που γνωρίζουν, αυτοί που την υπηρετούν κι αυτοί που θέλουν να κερδίσουν από την ενασχόλησή τους μαζί της.
«Ε»
