Σεισμοί: ο εφιάλτης της ανθρωπότητας

 

Οι επαναλαμβανόμενοι σεισμοί της σύγχρονης ιστορίας, όπως οι πρόσφατες σκηνές αποκάλυψης από τον σεισμό και το τσουνάμι εις την Ιαπωνία, είναι πράγματι ένα άκρως ανησυχητικό φαινόμενο, το οποίο λαμβάνει τεράστιες κοινωνικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές διαστάσεις. Δυστυχώς όμως, οι επιστήμονες και οι σεισμολόγοι γενικώς ασχολούνται αποκλειστικώς και μόνον με τις διαπιστώσεις της συχνότητας και εντάσεως εκάστου σεισμού, τον παραλληλισμό με προηγούμενους, την έρευνα πιθανών έγκαιρων προβλέψεων αυτών, την μάταιη ανακάλυψη μηχανημάτων έγκαιρης προειδοποίησης, τις συστάσεις για την βελτίωση της κατασκευής αντισεισμικών κτιρίων κ.α.. Αλλά δυστυχώς ουδείς ασχολείται με τα πραγματικά αίτια των μετακινήσεων των τεκτονικών πλακών, που έχουν ως συνέπεια τους σεισμούς, τα ρήγματα και το τσουνάμι.
Η θεωρία της μετακίνησης των τεκτονικών πλακών που περιβάλλουν τον γήινο φλοιό, την μεταξύ των τριβή και πρόκληση σεισμών, ρηγμάτων και τσουνάμι είναι απλώς μία επιστημονική και θεωρητική διαπίστωση, αλλά εις την πράξη δεν βοηθά ουδόλως εις την αντιμετώπιση του κινδύνου. Φαίνεται ότι η σεισμολογία ως επιστήμη σκοπίμως αποφεύγει την διερεύνηση των πραγματικών αιτίων  που προκαλούν τους σεισμούς,  για να μη έρθει σε σύγκρουση με τους γίγαντες πολυεθνικές εταιρίες εξόρυξης πετρελαίου οι οποίες εκμεταλλεύονται ανηλεώς το υπέδαφος του πλανήτη μας, παραβιάζοντας τους νόμους της φύσης, αδιαφορώντας για τις καταστροφικές συνέπειες αλλά και για το μέλλον της ανθρωπότητας. Εις αυτήν την παράληψη της επιστημονικής έρευνας έγκειται όλη η ουσία του προβλήματος.
Από την άλλη πλευρά, αναμενόμενο είναι μετά ένα τόσο καταστρεπτικό σεισμό, να εντείνονται οι ανησυχίες των ανθρώπων, και οι προσπάθειες όλων των αρμοδίων, να καθησυχάζουν κάθε τόσο την παγκόσμια κοινωνία με διάφορες συστάσεις, διαβεβαιώσεις, εφησυχασμούς, προβλέψεις και υποσχέσεις. Δυστυχώς όμως με όλα αυτά δεν λύεται και δεν αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά και μόνιμα το πρόβλημα.  Ο κίνδυνος για τον επόμενο σεισμό και τσουνάμι, με άκρως επικίνδυνες για την ύπαρξη του ανθρώπου συνέπειες, όχι μόνο διαιωνίζεται αλλά και επαυξάνεται, όταν η σεισμολογία δεν επικεντρώσει επιτέλους συστηματικά τις έρευνές της σε μία άλλη κατεύθυνση και να αναλάβει τις ευθύνες της απέναντι στην φύση, απέναντι στην μητέρα γη, απέναντι της ανθρωπότητας, ως έχει προαναφερθεί..
Επιτέλους, ας σοβαρευθούμε. Η δύναμη της φύσεως είναι τεράστια, ανυπολόγιστη,  και ως εκ τούτου μη αντιμετωπίσιμη. Η αφέλεια της σύγχρονης σεισμολογίας, η οποία δυστυχώς κατέστη μία «συντεχνία επιστημόνων» αρχειοθετήσεως στοιχείων και αριθμών σεισμικών μετρήσεων, με διφορούμενες και αντικρουόμενες θεωρίες, εξηγήσεις και συστάσεις, εφησυχασμούς, διαβεβαιώσεις περί δήθεν προβλέψεων τούτων με σύγχρονα μηχανήματα και λοιπά, εις την ουσία μάλλον προκαλεί την νοημοσύνη των ανθρώπων. Αντί να συμβάλει με άλλους επιστημονικούς προσανατολισμούς, προσπάθειες και έρευνες εις την ανακάλυψη και διερεύνηση  των πραγματικών αιτίων που προκαλούν τους σεισμούς, ώστε να μειωθούν οι κίνδυνοι και οι συνέπειες εις βάρος της φύσης και του ανθρώπου. Διότι κατά τον πατέρα της σεισμολογίας καθηγητή C.F.Richter (1900-1985, μέτρηση σεισμών Κλίμακα Ρίχτερ),οι σεισμοί δεν είναι καθόλου προβλέψιμοι, λόγω της τεράστιας δύναμης της φύσεως και της απρόβλεπτης εκδήλωσης αυτής.
Ασφαλώς, σεισμοί υπήρχαν ανέκαθεν, και εις την αρχαιότητα. Όμως κατά την γνώμη μου, η παρατηρούμενη εις την σύγχρονη εποχή αυξανόμενη συχνότητα και ένταση των σεισμών  και τσουνάμι οφείλεται σήμερα κατά ένα μεγάλο μέρος εις την συμπεριφορά του ανθρώπου. Η εξόρυξη του αργού πετρελαίου, που άρχισε κατά τας αρχάς του προηγούμενου αιώνα, η οποία όμως κατά τις τελευταίες δεκαετίες έλαβε τεράστιες διαστάσεις, δημιουργεί αναμφισβήτητα τεράστια κενά π.χ. σπήλαια εις τα έγκατα της γης.
Συγκεκριμένα, η παρέμβαση του ανθρώπου, δηλαδή η εξόρυξη π.χ. αφαίρεση τεράστιων μαζών αργού πετρελαίου (εκατομμύρια τόνοι ετησίως!), οι οποίες επί χιλιετίες ευρίσκονται κάτω των τεκτονικών πλακών και ως «αντίβαρα» εξασφαλίζουν την φυσική ισορροπία, σταθερότητα, και στατικότατα μεταξύ των τεκτονικών πλακών, λόγω της αυξανόμενης μεταβολής του βάρους των δημιουργεί το φαινόμενο της μετακίνησης, την αύξηση της συχνότητας και της έντασης αυτών.  
Μία άλλη αιτία αυτού του φαινομένου είναι ότι με την εξόρυξη του πετρελαίου δημιουργούνται κενά π.χ. τεράστια σπήλαια- χωρίς αναπλήρωση με άλλες μάζες, κάτι το οποίο είναι τεχνικώς αδύνατο!- , με αποτέλεσμα την επί πλέον μείωση του «αντίβαρου» και την απορύθμιση της μεταξύ των τεκτονικών πλακών ισορροπίας. Παράλληλα, εις τα κενά π.χ. σπήλαια, με την πάροδο του χρόνου, δημιουργείται συγκέντρωση τεράστιων ποσοτήτων αερίων που σε συνδυασμό με την αυξανόμενη μετακίνηση των τεκτονικών πλακών και την μεταξύ των τριβή, να προκαλούνται ρωγμές εις τα τοιχώματα των κενών π.χ. των σπηλαίων, τα λεγόμενα ρήγματα, τα οποία, ως γνωστόν, αυξάνονται συνεχώς.
Ως εκ τούτου, η συνεχιζόμενη και αλόγιστη εξόρυξη του πετρελαίου, λόγω των αυξανόμενων παράλογων και συνεχώς ανικανοποίητων αναγκών του ανθρώπου, επιτείνει μελλοντικώς αφενός μεν την συχνότητα μετακίνησης και τριβής των τεκτονικών πλακών, αφετέρου δε την συχνότητα και την ένταση των σεισμών  σε όλη την υφήλιο. Αλλά ταυτόχρονα και ως συνέπεια των σεισμών επιτείνεται και η συχνότητα και η ένταση της μετακινήσεως τεράστιων μαζών της θάλασσας, η οποία αποκαλείται τσουνάμι, και το οποίο επαυξάνει, ως παράπλευρες απώλειες,  τις καταστροφικές συνέπειες ενός σεισμού, ως συμβαίνει τώρα εις την Ιαπωνία και πριν από 6 χρόνια εις την Ινδονησία.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός, ότι καίτοι το υπέδαφος των ΗΠΑ διαθέτει τεράστια αποθέματα αργού πετρελαίου, οι Αμερικανοί εδώ και 50 χρόνια μείωσαν εις το ελάχιστο την εξόρυξη του, και έκτοτε διαθέτουν ετησίως τεράστια κεφάλαια για την αγορά αργού πετρελαίου από άλλες περιοχές της υφηλίου. Και τούτο, για να αποφύγουν μελλοντικώς το κίνδυνο των σεισμών εις την χώρα τους. Βέβαια αυτό είναι μία αφελής σκέψη, διότι ως ήδη γνωστόν, το φαινόμενο των σεισμών σε συνδυασμό με το τσουνάμι εξελίσσεται συνεχώς σε παγκόσμιο κίνδυνο, ανεξάρτητα της γεωγραφικής θέσεως μίας χώρας.
Για την εξήγηση του φαινομένου της μετακινήσεως των τεκτονικών πλακών μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει ένα απλό παράδειγμα. Ένα μήλο από το οποίο τεχνηέντως αφαιρείται από μέσα του η ψίχα, έχει ως αποτέλεσμα την εσωτερική του συρρίκνωση. Αυτό συμβαίνει τώρα και με τον πλανήτη γη. Με την αφαίρεση τεραστίων μαζών από το εσωτερικό της, η συρρίκνωση αλλοιώνει όλη την εσωτερική δομή της γης, με αποτέλεσμα να επηρεάζει αρνητικά την λειτουργία και την στατικότητα; των τεκτονικών πλακών, με όλες τις συνέπειες που προαναφέρθηκαν.
Ωε εκ τούτου, η εξήγηση πολλών φαινομένων, όπως π.χ. του σεισμού και του τσουνάμι, δεν απαιτεί και δεν προϋποθέτει απαραίτητα, όπως συνήθως πιστεύεται, εξιδανικευμένες επιστημονικές γνώσεις, αλλά απορρέει απλώς και μόνον από την απλή λογική, η οποία τελευταία, δυστυχώς, έχει παραμεληθεί και παραγκωνισθεί από τον ανταγωνισμό των επιστημών και την παγκοσμιοποίηση για εύκολο κέρδος εις βάρος όμως αυτής της φύσης. Δηλαδή εις βάρος αυτής της υπάρξεως του ανθρώπου. Ας σταματήσει επιτέλους ο βάναυσος βιασμός της φύσης, του σώματος που λέγεται «γη», και να στραφεί ο άνθρωπος υπεύθυνα ,συστηματικά και τάχιστα εις την πράσινη ενέργεια, οι δυνατότητες της οποίας είναι τεράστιες. Είναι ο μόνος τρόπος για να αποφύγει ο άνθρωπος την εκδίκηση της φύσης.  
Γνωστή εις την ιστορία είναι η προσπάθεια που έκαναν οι αρχαίοι πρόγονοί μας να εξηγούν τα διάφορα φαινόμενα της φύσεως με την απλή λογική, χωρίς τα τεχνικά μέσα που διαθέτουν οι σύγχρονοι άνθρωποι και επιστήμονες. Οι τόσο απλοί αλλά αξιοθαύμαστοι εκείνοι άνθρωποι, οι τόσο προσγειωμένοι  – η λέξις από μόνη της τα λέει όλα: η σύνδεση του ανθρώπου με την μητέρα γη, την αγάπη για την φύση, την εξύμνηση της και την δημιουργία χιλιάδων μύθων – οι μοναδικοί εκείνοι ερευνητές, πρέπει επιτέλους να βρούνε αντάξιους μιμητές εις τους σύγχρονους ανθρώπους. Είναι ο μόνος δρόμος για να αποφύγει το ανθρώπινο γένος την ολοκληρωτική καταστροφή.