Πυξίδα για την ανάπτυξη τα πετυχημένα μοντέλα του Καναδά, της Αυστραλίας και της Φινλανδίας
Ουραγός παραμένει η Ελλάδα ως προς την προσέλκυση μεταλλευτικών επενδύσεων παγκοσμίως κατέχοντας μόλις την 90ή θέση ανάμεσα σε 96 χώρες σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου Σάιμον Φρέιζερ του Καναδά που παρουσιάστηκε χθες στο Διεθνές Φόρουμ για τον Ορυκτό Πλούτο της Ελλάδας. Και όλα αυτά, όταν τα διαπιστωμένα αποθέματα μετάλλων της χώρας θα μπορούσαν να αποτελέσουν καταλύτη για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, όπως δείχνουν τα πετυχημένα μοντέλα του Καναδά, της Αυστραλίας και της Φινλανδίας.
Τέτοια είναι η περίπτωση του μεγαλύτερου σε παραγωγή ευρωπαϊκού μεταλλείου χρυσού στην πόλη Κίτιλα της Φινλανδίας, όπου στους γειτονικούς δήμους του Λέβι και του Ροβανιέμι η τουριστική βιομηχανία όχι μόνο ανθεί αλλά ενισχύεται από τη μεταλλευτική παρουσία, όπως επισήμανε χθες ο πρώην δήμαρχος της πόλης Σέπο Μάουλα. Το φινλανδικό μοντέλο κατάφερε να «παντρέψει» μεταλλεία και επενδύσεις στον τουρισμό, χρηματοδοτώντας τις με τα ανταποδοτικά οφέλη που εισπράττει η τοπική αυτοδιοίκηση από τις εξορυκτικές δραστηριότητες. Ετσι στο τουριστικό θέρετρο του Λέβι που απέχει μόλις 20 χλμ. από την Κίτιλα δημιουργήθηκαν 24.000 νέες κλίνες, δίνοντας δουλειά σε 1.300 εργαζομένους και αυξάνοντας τα ετήσια έσοδα για τη μικρή πόλη κατά 200 εκατ. ευρώ.
Παραδείγματα χωρών που μετέτρεψαν τον πλούσιο ορυκτό τους πλούτο σε βασικό πυλώνα προσέλκυσης επενδύσεων είναι επίσης η Αυστραλία και ο Καναδάς. Στην Αυστραλία ο εξορυκτικός τομέας συνεισφέρει πάνω από το 50% στις εξαγωγές της χώρας με κέρδη 184 δισ. δολάρια για το 2012, όπως ανέφερε η πρεσβευτής της χώρας Τζέιν Μπλούμφιλντ, προσθέτοντας ότι η εξορυκτική δραστηριότητα είναι από τις πιο χαμηλού κόστους παγκοσμίως. Μόνο πέρυσι οι επενδύσεις σε νέα έργα εξόρυξης ανήλθαν σε 47,2 δισ. δολάρια, ενώ περίπου 200 δισ. δολάρια έχουν δεσμευθεί για επενδύσεις στο μέλλον. «Κλειδί της επιτυχίας μας, το σταθερό επενδυτικό περιβάλλον, ο χαμηλός κρατικός παρεμβατισμός, το ξεκάθαρο χωροταξικό πλαίσιο» εξήγησε η αυστραλιανή πρεσβευτής.
Παρουσιάζοντας από την πλευρά του την ανάπτυξη της εξορυκτικής βιομηχανίας στη χώρα του, ο πρεσβευτής του Καναδά στην Ελλάδα Ρόμπερτ Πέκ είπε ότι ο τομέας δίνει δουλειά σε 3 εκατ. εργαζομένους, αφορά το 20% του συνόλου των καναδικών εξαγωγών, ενώ οι εταιρείες της χώρας ελέγχουν το 50% των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων παγκοσμίως με παρουσία σε 8.000 περιοχές και 100 χώρες. Μάλιστα οι εξορυκτικές δραστηριότητες αποτελούν το 90% των άμεσων ξένων επενδύσεων του Καναδά στο εξωτερικό. Ο κ. Πεκ καλωσόρισε τις δηλώσεις στο ίδιο φόρουμ του υφυπουργού ΠΕΚΑ Ασ. Παπαγεωργίου «τέρμα η γραφειοκρατία, προτάσεις και επενδυτικά σχέδια που πληρούν τις περιβαλλοντικές προϋποθέσεις θα αξιολογούνται σοβαρά και γρήγορα», ζητώντας ταυτόχρονα να εντοπιστούν και να λογοδοτήσουν οι δράστες της επίθεσης στα εργοτάξια της Eldorado Gold στις Σκουριές Χαλκιδικής τον περασμένο Φεβρουάριο. Δήλωσε σύμφωνος με την απόφαση της κυβέρνησης να επιβάλει τέλη στην εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου, αναδρομικά από 1-1-2013. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, αυτά θα κυμανθούν στο 2% επί του τζίρου των μεταλλευτικών επιχειρήσεων.
Στο ίδιο συνέδριο ο πρόεδρος της Χρυσωρυχεία Θράκης Γ. Μαρκόπουλος (θυγατρική της Eldorado Gold) μίλησε για τα παραδείγματα συνύπαρξης ορυκτού πλούτου και τουρισμού σε Σουηδία, Δανία και Τουρκία, ενώ στις μεγάλες συγκεντρώσεις διαπιστωμένων αποθεμάτων στα Βαλκάνια και την Ελλάδα αναφέρθηκε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων Μαρκ Ραχοβίδης. Για «συγκεκριμένες δυνάμεις που βρίσκονται πίσω από τις αντιδράσεις στις Σκουριές και που είναι επί της αρχής κατά των επενδύσεων» μίλησε ο βουλευτής της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης, και για σύγκρουση συμφερόντων που σχετίζονται με τις χρήσεις γης στη Χαλκιδική αφού κοντά στα ορυχεία δεν μπορούν να αναπτυχθούν ξενοδοχεία έκανε λόγο η γγ του ΥΠΕΚΑ Μ. Ευαγγελίδου. Προσέθεσε πάντως ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα για τον ελεγκτικό μηχανισμό λόγω των περικοπών. Τέλος, ο Κ. Σαλονίκης, επικεφαλής της Μεταλλευτικής Θράκης, άσκησε κριτική στην κυβέρνηση μιλώντας για απουσία ξεκάθαρης θέσης «ως προς το αν θέλει ή όχι τις μεταλλευτικές επενδύσεις.
