Βραβεύτηκαν οι δημιουργίες μαθητών της ΣΤ1 τάξης σε πανελλήνιο ποιητικό διαγωνισμό για παιδιά και εφήβους
2.000 συμμετοχές στα «Αρχιλόχεια 2012» της Θάσου. Οι ξανθιώτες μαθητές κέρδισαν τις εντυπώσεις στις θεματικές για ζωοφιλία, χιούμορ και τις σχέσεις με την οικογένεια
Το στερεότυπο ότι η ποίηση είναι για λίγους ή είναι… για τους μεγάλους ανέτρεψαν με την ευρηματικότητα και την ευαισθησία τους οι μαθητές της ΣΤ1 τάξης του 2ου δημοτικού σχολείου, που έλαβαν μέρος, αλλά και σημαντικές διακρίσεις στον πανελλήνιο διαγωνισμό ποίησης για παιδιά και εφήβους «Αρχιλόχεια 2012».
Στη διοργάνωση της Θάσου που ξεκίνησε το 2008, έλαβαν μέρος περίπου 2.000 παιδιά από δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια όλης της χώρας. Η Τελετή Απονομής Βραβείων έγινε στον χώρο του Καλογερικού στη Θάσο υπό την αιγίδα του Αρχαιολογικού Μουσείου Θάσου και του Μουσείου Δροσίνη ,την Κυριακή 14 Οκτωβρίου σε μια κατάμεστη αίθουσα από μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς από όλη την Ελλάδα. Στην απονομή παραβρέθηκαν σχεδόν όλοι οι μαθητές και πολλοί από τους γονείς τους.
Το τμήμα των 19 μαθητών της έκτης τάξης του 2ου δημοτικού σχολείου Ξάνθης απέσπασε 5 βραβεία και 1 έπαινο, ενώ και το σύνολο της τάξης βραβεύτηκε για την πλήρη συμμετοχή της στη διοργάνωση.
Παιδικά ποιήματα με θέμα ελεύθερο και πνεύμα… ακόμη περισσότερο!
Η δασκάλα τους Ελένη Ακάμπαλη, που επίσης βραβεύτηκε για την παρότρυνση και ενθάρρυνση των μαθητών , μεταφέρει στο «Ε» τον ενθουσιασμό των μαθητών όχι μόνο για τη διάκριση, αλλά και για τη συμμετοχή και την προετοιμασία. «Τα παιδιά δεν είχαν συμμετάσχει σε άλλο διαγωνισμό στο παρελθόν. Η προκήρυξη του ποιητικού διαγωνισμού συνέπεσε με αφιέρωμα στην ενότητα της ποίησης στα πλαίσια του μαθήματος της φιλαναγνωσίας. Τα παιδιά μάθαιναν καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους να κάνουν βιβλιοπαρουσιάσεις , να παρουσιάζουν ποιήματα και βιβλία, να ανταλλάσουν περιλήψεις και να εμπλουτίζουν τη βιβλιογωνία της τάξης», σημειώνει ο κ. Ακάμπαλη και προσθέτει: «όταν αποφάσισαν να πάρουν μέρος στον διαγωνισμό ασχοληθήκαμε με ποιήματα της σχολικής ύλης . Αναλύσαμε ξανά τα είδη της ομοιοκαταληξίας και τους δόθηκε στο τέλος σαν εργασία για το σπίτι να συγγράψουν ο καθένας ποίημα με ελεύθερο θέμα χωρίς καμία γονεϊκή παρέμβαση. Αυτό το τονίσαμε και με σημείωμα στους γονείς».
Όταν έφεραν τα ποιήματα τα παιδιά στο σχολείο, η δασκάλα τους συνάντησε στιχάκια ιδιαίτερα επιμελημένα, άλλα με ζωγραφιές, χιουμοριστικά νοήματα ή και άλλα με περιεχόμενο που ανέδυε ευαισθησία και ουσία μέσα από την απλότητά των λόγων και των νοημάτων. Στα ποιήματα δεν έγινε καμία παρέμβαση ως προς τη δομή και το νόημα.
«Η τάξη συμμετείχε με ζήλο και όρεξη και γι αυτό πήρε και ομαδικό έπαινο», σημειώνει η κ. Ακάμπαλη που και η ίδια δηλώνει ικανοποιημένη γι’ αυτή τη δημιουργική δραστηριότητα στην οποία συμμετείχε με τους μαθητές της.
5 διακρίσεις, 1 έπαινος και μετάλλια για όλη την τάξη
Οι ξανθιώτες μαθητές που βραβεύτηκαν είναι :
1) Στογιαννούλου Βιργινία, 1ο βραβείο στην κατηγορία της ζωοφιλίας, ποίημα «Μικρό θαύμα»
2)Χουσείνογλου Εμράλ, 2ο βραβείο στην κατηγορία χιούμορ, ποίημα «Το Ξυπνητήρι»
3) Αλεξανιάν Άννα, 2ο βραβείο στην κατηγορία ζωοφιλίας, ποίημα «μελισσούλα μου»
4) Μερτ Φαΐκ ογλού, 2ο βραβείο στην κατηγορία της γονεΐκής ποίησης, ποίημα «Η γιαγιά μου»
5) Βασιλειάδου Μαριάννα, 3ο βραβείο Δροσίνη, ποίημα «Η εξοχή»
6) Tριανταφύλλου Βασίλειος, έπαινος, ποίημα «Το καλοκαίρι»
Τα ποιήματα βραβεύτηκαν ονομαστικά με μικρά αγαλματίδια και βιβλία. Μετάλλια όμως πήραν όλοι οι μαθητές του τμήματος για τη συμμετοχή τους.
Δημοσιεύουμε τα ποιήματα που βραβεύτηκαν των μαθητών της ΣΤ1 τάξης του 2ου δημοτικού σχολείου Ξάνθης, όχι μόνο γιατί βραβεύτηκαν, αλλά και γιατί αποτελούν ένα κατατοπιστικό πυρήνα για τις σκέψεις των παιδιών σήμερα, αλλά και γιατί μπορούν να αποτελέσουν έμπνευση καλλιτεχνική ή ποικιλοτρόπως δημιουργική, για μικρά και μεγάλα παιδιά.
*Φωτο www.thassorama.gr
Ελένη Διαφωνίδου
ediafonidou@empros.gr
«Ένας περίπατος στο δάσος»
Ένα δάσος λαμπερό.
Ένα δάσος σκοτεινό.
Δυο δάση διαφορετικά σε ποιο να πάω τελικά;
Το ένα δάσος -λαμπερό,
έχει ζώα και φυτά,
σκίουρους τζιτζίκια και πουλιά.
Το άλλο δάσος -σκοτεινό,
έχει μάγισσες και άγρια φυτά,
νυχτερίδες και άλλα πλάσματα τρομαχτικά.
Σε ποιο να πάω τελικά ;
Το δάσος το σκοτεινό έχει περισσότερα τρομαχτικά
ενώ το δάσος λαμπερό έχει πάρα πολλά φωτεινά.
Πρέπει να αποφασίσω το καλό ή το κακό.
Βασιλειάδου Μαριάννα (JENI 56- 11 ετών)
«Η ΜΕΛΙΣΟΥΛΑ ΜΟΥ»
Η μελισσούλα είναι καλή και πολύ ευγενική
Ξέρει πάντα να τσιμπά αυτόν που πολύ την τριγυρνά.
Έχει μια φίλη συμπαθητική που είναι ίδια σαν κι αυτή ,
είναι πάντα δυνατή και δεν χάνονται στιγμή γιατί παίζουνε μαζί.
Ζουν σε σπίτι μαγικό και πολύ φανταχτερό,
μοιάζει σα γαρύφαλλο ανθισμένο σε λιβάδι θεϊκό.
Λάμπει από ψηλά ο διαμαντένιος ουρανός και οι μελισσούλες τριγυρνούν αμέριμνες για να βρούνε φαγητό .
Όμως. Ξαφνικά, συναντούν κάτι κακό στον γαλάζιο ουρανό.
-Ένα σμήνος με πουλιά που τρώνε μελισσούλες στο λεπτό.
Τρέχουν τρέχουν φοβισμένες και πολύ εξαντλημένες βρήκαν ένα σπίτι ανθισμένο δίπλα σ’ έναν ποταμό.
Πέταξαν ως εκεί με τεράστια αντοχή , τα κατάφεραν κι έμειναν για πάντα εκεί.
Αλεξανιάν Αννα (popLi -11 ετών)
«ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΘΑΥΜΑ»
Έχω ένα καναρίνι που πετά ψηλά,
Ξεσκίζει τον ουρανό σαν να βροντά,
έχει πολύχρωμα φτερά και πετάει μόνο στα ανοιχτά.
Στον ήλιο χαμογελά και στο σκοτάδι ξεφυσά.
Είναι ατρόμητο με θάρρος και ο φόβος χάνει βάρος.
Το μικρό μου καναρίνι έζησε πολλά,
περιπέτειες και ιστορίες από τα παλιά.
Άλλοτε σε ζούγκλες, άλλοτε σε καράβια κι άλλοτε σε ναυάγια.
Και ας είναι τόσο δα.
Από έξω ψυχή σαν ατρόμητου άνδρα και από μέσα καρδιά σαν μικρού παιδιού.
Όμως μια στιγμή που γέρασε κι αυτό,
πήγε σ΄ έναν κάμπο γεμάτο φως.
Πήγε να πετάξει μα ξέχασε πως είχε πια γεράσει.
Πέφτει ξαφνικά και πέθανε μοναχικά.
Στογιαννοπούλου Βιργινία (Σεριέτα Μπονς -11 ετών)
ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
Του σχολείου οι δάσκαλοι φεύγουν,
μόλις μπει το καλoκαίρι.
Τότε γίνονται οι δάσκαλοι ήλιος, θάλασσα και αγέρι.
Μας μαθαίνουν πως το κύμα να το κάνουμε αλογάκι.
Πώς να φεύγουνε βαρκούλες τα όνειρα μας ταξιδάκι.
Πώς να κάνουμε στην άμμο από τούμπες κομπολόι,
Να κυλάνε βαρελάκια στο χαλί που απλώνει η χλόη.
Να πηγαίνουμε κυνήγι για σταφύλια στο αμπέλι
Να ζητάμε μες στα φύλλα φρούτα, ζάχαρη και μέλι.
Κι απ’ τη δύση ως φεύγει ο ήλιος ο χρυσός μας διευθυντής ,
ο κύριος Αρχοντής, πάντοτε μας λέει τα ίδια :
-Να μη λείψει αύριο κανείς!
Απ ΄το μάθημα της ζέστης ,
της χαράς και του κεφιού,
απ΄ το μάθημα του γέλιου του τρελού καλοκαιριού.
Τριανταφύλλου Βασίλης (Άσπρος Ιππότης – 11 ετών)
Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ
Την βλέπω κουρασμένη κάθε που νυχτώνει
από τις δουλειές και τις δικές μας σκανταλιές
Με φροντίζει, με ταΐζει, μου αγοράζει ότι ζητώ.
Κάθε βράδυ λίγο πριν να κοιμηθώ τη φιλάω με αγάπη και της λέω «ευχαριστώ».
Μερτ Φαΐκ Ογλού (Mrt 1-11 ΕΤΩΝ )
ΞΥΠΝΗΤΗΡΙ
Εγώ δεν έχω ξυπνητήρι σαν τους άλλους κανονικό.
Έχω σκύλο στην αυλή μου που γαυγίζει στις οχτώ.
Το σχολείο είναι δίπλα , προλαβαίνω να ντυθώ, να πλυθώ
και ν΄αρπάξω μες στην τσάντα το πρωινό.
Κι αν αργώ καμιά φορά και η κυρία με μαλώνει, λέω:
«κυρία δε φταίω εγώ, το σκυλί μου έχει μάθει να γαυγίζει στις οχτώ».
Χουσεΐν Ογλού Εμράλ (Emi-ral – 11 ετών)
