10 μέρες μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς και ακόμη να δοθεί λύση στο ζήτημα με τα 21 παιδιά του Εχίνου
Επιστολή του DEB προς τον υπουργό Παιδείας. Επαναλαμβάνουν το αίτημα για δίγλωσσα νηπιαγωγεία
Σε εκκρεμότητα βρίσκεται ακόμη το ζήτημα που ανέκυψε με τα 21 παιδιά του Εχίνου που δεν εγγράφονται στην Α’ Δημοτικού επειδή δεν φοίτησαν προηγουμένως σε νηπιαγωγείο, όπως σαφώς ορίζει ο νόμος που προβλέπει ως υποχρεωτική την προσχολική αγωγή. 10 μέρες μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς και το θέμα δεν έχει διευθετηθεί όπως αναμενόταν με ρυθμιστική εγκύκλιο από το υπουργείο. Η κωλυσιεργία αυτή του υπουργείου να δώσει λύση είτε δίνοντας παράταση για ένα ακόμη χρόνο στην ισχύ του νόμου είτε εφαρμόζοντάς τον οπότε τα παιδιά θα πρέπει να χάσουν μια χρονιά, δημιουργεί αναταράξεις στο χώρο της μειονότητας και ένα θέμα εκπαιδευτικό που θα μπορούσε να λυθεί θεσμικά λαμβάνει πολιτικές διαστάσεις και χρησιμοποιείται ως μοχλός πίεσης για δίγλωσσα νηπιαγωγεία.
Ενδεικτικό προς τούτο είναι και η επιστολή του Κόμματος Ισότητα Ειρήνης και Φιλίας (DEB) προς τον υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού, κύριο Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο, σχετικά με τα προβλήματα και τα αιτήματα της Μειονοτικής Εκπαίδευσης. Στην επιστολή αναφέρεται ότι όλα αυτά τα προβλήματα απορρέουν από την μην ικανοποίηση του αιτήματος της μειονότητας για δίγλωσσα νηπιαγωγεία και χρησιμοποιείται μάλιστα και νομικό επιχείρημα το άρθρο 30 της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού της UNESCO.
Τι αναφέρεται στην επιστολή του DEB
«Με την παρούσα επιστολή θα θέλαμε να σας γνωστοποιήσουμε το αδιέξοδο που έχουν περιέλθει τα προβλήματα της Μειονοτικής Εκπαίδευσης.
Εξ αρχής, θα θέλαμε να σας τονίσουμε την μεγάλη ανάγκη να εισακουστούν τα δίκαια αιτήματα της Μειονότητας σχετικά με την Μειονοτική Εκπαίδευση.
Όπως αντιλαμβάνεστε, ως μια μειονότητα, της οποίας τα δικαιώματα είναι καθορισμένα από τις διεθνείς συνθήκες και τους νόμους της χώρας μας, έχουμε κάθε δικαίωμα ώστε τα παιδιά μας να λάβουν την κατάλληλη εκπαίδευση που απαιτεί η ταυτότητα τους.
Θέλουμε να σας υπενθυμίσουμε, ότι η μειονοτική εκπαίδευση δεν έχει ενταχθεί ακόμα στο πλαίσιο της υποχρεωτικής εκπαίδευσης στα νηπιαγωγεία, που ισχύει από το 2006. Είναι γνωστό ότι υπάρχει από το 2006 αίτημα μας για δίγλωσσα μειονοτικά νηπιαγωγεία, όπου, όπως συμβαίνει και στα δημοτικά σχολεία της Μειονότητας της Δυτικής Θράκης, η εκπαίδευση θα γίνεται στα Τουρκικά και Ελληνικά.
Η Συνθήκη της Λωζάννης, η διακήρυξη της UNESCO για τα δικαιώματα των παιδιών, καθώς και οι διμερείς συμφωνίες στο χώρο της εκπαίδευσης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, αναγνωρίζουν στην Μειονότητα μας το δικαίωμα αυτό.
Το καθήκον της Ελλάδας ως ένα κοινωνικό κράτος, είναι να στηρίζει και να διευκολύνει την Μειονότητα στην άσκηση του δικαιώματος της αυτού.
Ζητάμε πρωτίστως από εσάς και από τα αρμόδια όργανα του κράτους μας, να επιλύσετε τις αδιανόητες δυσκολίες και εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι οικογένειες που αναζητούν διαφορετικές λύσεις λόγω μη ύπαρξης μειονοτικών νηπιαγωγείων, που παρουσιάζονται κατά την εγγραφή των μαθητών στα δημοτικά σχολεία, και που απορρέουν από τη μη εκπλήρωση του αιτήματός μας για λειτουργία δίγλωσσων, στα Ελληνικά και Τουρκικά, μειονοτικών νηπιαγωγείων.
Ως πολίτες αυτής της χώρας, πιστεύουμε ότι θα μπορούσε να υπάρξει μια πιο αποτελεσματική διαδικασία ένταξης των παιδιών στην κοινωνία, παρέχοντας τους τη δυνατότητα, να λάβουν εκπαίδευση στα σχολεία στην Τουρκική και Ελληνική γλώσσα. Επ’ ευκαιρίας θέλουμε να διευκρινίσουμε, ότι μαζί με την δική μας κουλτούρα, εννοείται και η ύπαρξη της επιθυμίας μας, τα παιδιά μας να μάθουν και τον πολιτισμό, τη γλώσσα, τους κανόνες της χώρας που ζούμε και είμαστε πολίτες.
Πιστεύουμε ότι η ύπαρξη δίγλωσσων νηπιαγωγείων στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι εν γνώση σας. Δεν μπορούμε να κατανοήσουμε γιατί η Ελλάδα, επίσης μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι εναντία στην λειτουργία παρόμοιων σχολείων. Πιστεύουμε η λειτουργία δίγλωσσων σχολείων, που συνέβαλαν μέγιστα στην ομαλή ένταξη των παιδιών, στις κοινωνίες των συγκεκριμένων ευρωπαϊκών χωρών, θα φέρουν παρόμοιο αποτέλεσμα και στη χώρα μας.
Το άρθρο 30 της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού της UNESCO είναι σαφής. Αυτό το άρθρο έχει ως εξής:
«Στα κράτη όπου υπάρχουν εθνικές, θρησκευτικές γλωσσικές μειονότητες ή πρόσωπα αυτόχθονης καταγωγής, ένα παιδί αυτόχθον ή που ανήκει σε μία από αυτές τις μειονότητες δεν μπορεί να στερηθεί το δικαίωμα να έχει τη δική του πολιτιστική ζωή, να πρεσβεύει και να ασκεί τη δική του θρησκεία ή να χρησιμοποιεί τη δική του γλώσσα από κοινού με τα άλλα μέλη της ομάδας του.»
Σε αυτή την περίπτωση, η εκπλήρωση των αιτημάτων της Μειονότητας –η οποία είναι μια επίσημα αναγνωρισμένη μειονότητα με διεθνείς συμβάσεις- στον χώρο της εκπαίδευσης είναι καθήκον του Ελληνικού κράτους της οποίας είμαστε πολίτες. Πιστεύουμε ότι θα δείξετε την απαραίτητη ευαισθησία, προκειμένου να ικανοποιηθούν τα δίκαια αιτήματα μας.
Δεν αμφιβάλλουμε επί της πίστης σας, ότι η διατήρηση και ανάπτυξη του πολιτισμού των μελών της Μειονότητας, καθώς και η υγιή ένταξή τους στην κοινωνία που είναι δεμένοι ως πολίτες, είναι δυνατόν με το σεβασμό των μειονοτικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Μαριάννα Ξανθοπούλου
mxanthopoulou@empros.gr
