Αν. Μακεδονία και Θράκη, πρώτες σε ανεργία περιοχές

Η ανάπτυξη φωνάζει αλλά εμείς κωφεύουμε.

Του Μάνδαλου Παναγιώτη  

Από αρχαιοτάτων χρόνων η περιοχή της Αν. Μακεδονίας και Θράκης ήταν από τις πλουσιότερες περιοχές της Ελλάδος αφού οι μεγάλες πεδιάδες και ο ορυκτός πλούτος ήταν υπαρκτός. Μην ξεχνάμε ότι η περιοχή της Μαρώνειας με τον φημισμένο από την Οδύσσεια οίνο Μαρωνίτη και τα Άβδηρα(πατρίδα του Δημόκριτου)χρησιμοποιούσαν χρυσό νόμισμα αντί των κοινών νομισμάτων, αφού στην περιοχή υπήρχαν κοιτάσματα χρυσού. Οι Φίλιπποι στην περιοχή της Καβάλας ήταν από τις ποιο πλούσιες πόλεις.
Σήμερα δυστυχώς η αδιαφορία του Ελληνικού κράτους που θεωρούσε από την επανίδρυση του την περιοχή τόπο εξορίας, άφησε την σφραγίδα της και φυσικά η ανεργία και η φτώχια (η περιοχή της Ξάνθης που άλλοτε ήκμαζαν πολλές βιομηχανίες φαντάζει η ποιο φτωχή της χώρας) είναι τα κύρια προνόμια της περιοχής.
Δύο αγωγοί φυσικού αερίου περνάνε και διασχίζουν όλη την Θράκη αλλά καμία Θρακική πόλη δεν έχει φυσικό αέριο,  με πρώτη πόλη της Β. Ελλάδος όπου γίνεται η παροχή να είναι η Θεσσαλονίκη. Και φυσικά το παράλογο της υπόθεσης είναι πως οι φωστήρες διοικούντες την επιχείρηση αερίου, δεν προέβλεψαν ότι θα είχαν διπλάσια κέρδη αν π.χ. έκαναν ένα δίκτυο φυσικού αερίου στα 4 χιλιόμετρα από την Αλεξανδρούπολη που περνάει ο αγωγός παρά ένα δίκτυο 700 χιλιομέτρων για να πάει ο αγωγός στην Αθήνα. Επίσης ένα δίκτυο σε κάθε πόλη της βορείου Ελλάδος  όπως Ορεστιάδα, Φλώρινα, κλπ όπου το κρύο διαρκεί 8 μήνες θα έφερνε μεγάλα κέρδη από ότι σε όλο το λεκανοπέδιο.  Αλλά είπαμε λεφτά υπάρχουν για να καλύψουμε τις ανάγκες των μεγαλοπρεπών βιλλών των υπουργών και των 300 της βουλής στην Αθήνα θα νοιαστούμε και για την Φλώρινα ή την Ορεστιάδα ή το Νευροκόπι ….αυτά τα θυμόμαστε μόνο κατά την προεκλογική περίοδο.
Ενώ ο αγωγός περνά λοιπόν μόλις δύο χιλιόμετρα μακριά από τις βιομηχανικές περιοχές, δεν υπάρχει δίκτυο. Εύγε λοιπόν στους φωστήρες της επιχείρησης αερίου. Και φυσικά φτηνή ενέργεια ή εναλλακτικές μορφές ενέργειας σημαίνει και ανάπτυξη μέσω επενδύσεων.
Το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης μπορούσε να είναι η εναλλακτική λύση στο πρόβλημα της διέλευσης των πλοίων από τα Δαρδανέλια και φυσικά η Ελλάδα να καταστεί εναλλακτικός κόμβος διακίνησης του παγκόσμιου εμπορίου με αυτήν την λύση. Αλλά πώς να γίνει αυτό όταν το λιμάνι επί 40 χρόνια εκβαθύνεται και περνάει από εταιρεία σε εταιρεία και οι ευθύνες μένουν στα χαρτιά; Πώς να γίνει αυτό όταν η σύνδεση του λιμανιού με τον σιδηρόδρομο μόλις 400 μέτρων παλινδρομεί εδώ και 40 χρόνια από γραφείο σε γραφείο και δεν κινείται τίποτα. Και φυσικά το τονίζουμε για 400 μέτρα, ακριβώς κάτι ανάλογο με τον αγωγό αερίου που περνά ξυστά αλλά δεν πιάνει όπως λέμε λιμάνι.
Φυσικά δεν μιλάμε για την σιδηροδρομική γραμμή που είναι από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Αν όπως πολλές φορές ειπώθηκε, γινότανε η σύνδεση της γραμμής με το Μπουργκάς και την Βάρνα της Βουλγαρίας και φυσικά η σύνδεση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης και της Καβάλας με την γραμμή θα έδινε στην Ελλάδα την μεγαλύτερη θέση στην Ευρώπη στην  διακομιστική  μεταφορά εμπορευμάτων αφού θα παρέκαμπτε με ποιο ασφαλή και γρήγορο τρόπο την χρονοβόρα διαδικασία διέλευσης των πλοίων από την Μαύρη θάλασσα μέσω των στενών των Δαρδανελίων στην περιοχή της Μεσογείου.
Αν βέβαια γινότανε και η σιδηροδρομική Εγνατία τότε η Ελλάδα θα ήτανε ο μεγαλύτερος διακομιστικός κόμβος μετακίνησης αγαθών και τα εμπορεύματα θα μπορούσαν να διακινηθούν γρηγορότερα και ασφαλέστερα  μέσω του σιδηροδρόμου από τα λιμάνια αυτά μέχρι την Ηγουμενίτσα και από εκεί στην Ιταλία. Αλλά δυστυχώς οι φωστήρες των διοικήσεων των οργανισμών αγρόν αγοράζουν και σφυρίζουν αδιάφορα αφήνοντας την χώρα έξω από στρατηγικής σημασίας στόχους και φυσικά στην κατάντια που μας έχουνε φέρει με την ανευθυνότητα την ανικανότητα τους που επιφέρει  την ολική απαξίωση των πάντων. Ίσως φυσικά αποσκοπούν σε άλλους σκοτεινούς σκοπούς όπως διαφαίνεται από τις ενέργειες τους.
Στην περιοχή υπάρχουν πλούσια γεωθερμικά πεδία. Η ανάπτυξη του μπορεί να συμβάλει στην εξοικονόμηση ενέργειας και στην επαναδραστηριοποίηση της ανενεργής γης, ελέω αγρανάπαυσης με επενδύσεις στην κτηνοτροφία και στην γεωργία όπως όμως και στην βιομηχανία χρησιμοποιώντας τα γεωθερμικά πεδία . Βέβαια εδώ μπορούμε να πούμε ότι η περιοχή είναι πλούσια και σε ιαματικά νερά. Οι ιαματικές πηγές στην Τραιανούπολη (γνωστές από την αρχαιότητα μια και υπήρχε ολόκληρη πόλη που άνθιζε από τα λουτρά και οι κάτοικοι μάλιστα χρησιμοποιούσαν το νερό αυτό και για την θέρμανση των λουτρών τους), της Σαμοθράκης και της Ξάνθης, θα μπορούσαν να είναι πόλος έλξης ιαματικού τουρισμού που θα προσελκύσει επενδύσεις και θέσεις εργασίας.
Επίσης οι υδροβιότοποι και τα σπάνια δάση με τους μοναδικούς αετούς και γύπες στην περιοχή όπως και τo δέλτα του Έβρου και του Νέστου μπορούν να αποτελέσουν πόλο έλξης τουριστών και ανάπτυξης. Βέβαια στον τόπο μας καταργήσαμε τον φορέα διαχείρισης του Δέλτα του Έβρου γιατί δεν έβαλε καρέκλες σε μια πλαζ. Βέβαια οι καρέκλες δίπλα σε έναν υδροβιότοπο θα ήταν κάπως παράταιρες και μετά υδροβιότοπος μένει ως έχει για να είναι επισκέψιμος από τους τουρίστες μόνο για λίγο μιας και ή ιδιαιτερότητα του τοπίου είναι ακριβώς αυτή η άγρια φύση. Η εκμετάλλευση των τεντών και των απλώστρων μπορούσε να γίνει στις δυτικές παραλίες. Μετά το θέμα της ξαπλώστρας πρέπει κάποτε να τελειώσει. Θέλουμε τουρισμό ή αρπαχτές όπου τοποθετώντας 5-10 καρέκλες και δίνοντας 4-5 ευρώ ενοίκιο ή 4-5 ευρώ τον καφέ το θεωρούμε τουριστική ανάπτυξη …κατά την γνώμη μου μόνο για αρπαχτές ευκαιριακού χαρακτήρα μου φαίνονται αυτές οι παροχές και μάλιστα όταν ζητούνται ακριβώς σε περιοχές προστατευόμενες. Οι επενδύσεις πρέπει να γίνονται με γνώμονα την συνέχεια και την εξυπηρέτηση όλων των πολιτών και όχι ευκαιριακά για 1-2 μήνες, αυτές δεν είναι επενδύσεις είναι κατάντια που θεωρούμε μεγαλεπήβολα σχέδια γιατί κάποιοι ημέτεροι θα μπορούσαν να φάνε κάτι και να αφήσουν ρύπανση για το επόμενο διάστημα.
Τα μοναδικά σε ομορφιά νησιά της Θάσου και της Σαμοθράκης με το απέραντο πράσινο τα γάργαρα νερά και τα ποτάμια καθώς και οι πανέμορφες ακτές.  Σε αυτά αν προστεθούν και τα μοναδικά αρχαία μνημεία που από την εποχή του Ομήρου υπάρχει μνεία έως τα χριστιανικά χρόνια (η Σαμοθράκη αποτέλεσε τον πρώτο σταθμό του Απ. Παύλου στην Ευρώπη ενώ στην Λυδία Καβάλας είχαμε και την πρώτη Ευρωπαία χριστιανή την Αγία Λυδία. Στην Καβάλα εξ άλλου λίγα χιλιόμετρα προς την εθνική οδό προς Δράμα δεσπόζει σε άριστη κατάσταση η αρχαία πόλη των Φιλίππων γενέτειρα του Φιλίππου του μεγάλου, πατέρα του Αλεξάνδρου.
Ας θυμίσουμε και τα πανέμορφα τοπία των μαιάνδρων του Νέστου στην Δράμα όπου πολλοί ξένοι αθλητές προπονούνται στο καγιάκ στα νερά του ποταμού στα βόρεια της Περιφέρειας ενώ εμείς δεν γνωρίζουμε τίποτα από αυτά. Επίσης η μοναδικότητα του ιστορικού Διδυμοτείχου, δεύτερης την τάξη πόλης της βυζαντινής αυτοκρατορίας με τα αυτοκρατορικά μοναστήρια και τα δίδυμα τείχη καθώς και με το τέμενος Βαγιαζήτ, το μεγαλύτερο τέμενος της Ευρώπης  που η ξύλινη σκεπή του αποτελεί μνημείο της Ουνέσκο.