Τι αναφέρει η ετήσια έκθεση της παγκόσμιας ανθρωπιστικής οργάνωσης. Τι γίνεται στις χώρες όπου οι παραβιάσεις αποτελούν καθημερινή ρουτίνα. Ποιες αλλαγές συντελέστηκαν και που. Τι καταγράφηκε για την Ελλάδα.
Τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων παγκοσμίως κατέγραψε για άλλη μια φορά η ετήσια έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας. Η Έκθεση 2012 της διεθνούς ανθρωπιστικής οργάνωσης τεκμηριώνει συγκεκριμένους περιορισμούς στην ελευθερία του λόγου σε τουλάχιστον 91 χώρες, καθώς και περιπτώσεις όπου άνθρωποι υπέστησαν βασανιστήρια ή άλλες μορφές κακομεταχείρισης σε τουλάχιστον 101 χώρες σε πολλές περιπτώσεις λόγω της συμμετοχής τους σε διαδηλώσεις. Όπως θα διαπιστώσετε και παρακάτω, τα ανθρώπινα δικαιώματα εξακολουθούν να παραβιάζονται ασυστόλως σε πολλές περιοχές του πλανήτη, παρά τις μεμονωμένες προσπάθειες για την προστασία τους. Το καινούργιο στοιχείο που προστέθηκε αφορά την εξεγερσιακή αποτελεσματικότητα στις χώρες της Βορείου Αφρικής όπου οι συνεχείς διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες κατά των αυταρχικών καθεστώτων αλλά και η πολύτιμη συνδρομή των social media, αποτέλεσαν το πρότυπο ή βρήκαν μιμητές και σε άλλες περιοχές που οι καταχρήσεις της εξουσίας ήταν ολοφάνερες. Ας δούμε όσο το δυνατόν πιο εμπεριστατωμένα την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων διεθνώς σύμφωνα με την εν λόγω έκθεση.
2011: έτος συγκρούσεων & αλλαγών
Αλλαγή, θάρρος και συγκρούσεις χαρακτήρισαν το 2011, σύμφωνα με την έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας. Επρόκειτο για ένα έτος κατά το οποίο λαοί ξεσηκώθηκαν σε διαμαρτυρίες εναντίον κυβερνήσεων και άλλων ισχυρών παραγόντων, σε πλήθος που δεν έχουμε δει εδώ και δεκαετίες. Διαμαρτύρονταν εναντίον της κατάχρησης της εξουσίας, της έλλειψης λογοδοσίας, της αυξανόμενης ανισότητας και φτώχειας, και της απουσίας ηγεσίας σε κάθε επίπεδο της κυβέρνησης. Η αντίθεση μεταξύ του θάρρους των διαδηλωτών που απαιτούσαν δικαιώματα και της αποτυχίας της ηγεσίας να ταιριάξει αυτό το θάρρος με συγκεκριμένες πράξεις, με στόχο τη δημιουργία κοινωνιών βασισμένων στο σεβασμό για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ήταν επώδυνα προφανής.
Ρατσισμός, ξενοφοβία, φτώχεια
Η ξενοφοβία, διαπιστώνει η έκθεση, έχει σαρώσει ολόκληρη την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, καθώς οι μετανάστες αποτελούν τα εξιλαστήρια θύματα. Οι Ρομά, που έχουν υποστεί μεγάλες διώξεις και περιθωριοποίηση στην Ευρώπη, και άλλα θύματα της αστικής αναβάθμισης αντιμετωπίζουν εξαναγκαστικές εξώσεις και βία. Επίσης, αξίζει εδώ να αναφερθεί ότι τουλάχιστον 1500 ήταν οι μετανάστες που βρήκαν τραγικό θάνατο από πνιγμό εντός του 2011, στην προσπάθειά τους να περάσουν στην Ευρώπη. Τα ποσοστά της φτώχειας στην Αφρική έχουν μειωθεί και έχει σημειωθεί πρόοδος στην υλοποίηση των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας την τελευταία δεκαετία. Ωστόσο, εκατομμύρια άνθρωποι εξακολουθούν να ζουν στη φτώχεια, χωρίς πρόσβαση σε απαραίτητες υπηρεσίες όπως καθαρό νερό, αποχέτευση, υγειονομική περίθαλψη και εκπαίδευση.
Η εικόνα της Ελλάδας στην έκθεση
Οι ισχυρισμοί για βασανιστήρια στην Ελλάδα και άλλες μορφές κακομεταχείρισης σε εγκαταστάσεις κράτησης μεταναστών και αστυνομικά τμήματα, κατά τη σύλληψη και ή την κράτηση, συνεχίστηκαν και καταγράφηκαν αναλυτικά στην έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας. Τον Ιανουάριο, όπως αναφέρεται, θεσπίστηκε νόμος για να ανοίξει το δρόμο για ένα μηχανισμό παραπόνων για την αστυνομία. Ωστόσο, οι ανησυχίες συνεχίστηκαν σχετικά με την ανεξαρτησία του γραφείου και την αποτελεσματικότητα της εντολής του. Οι απάνθρωπες και εξευτελιστικές συνθήκες κράτησης στις εγκαταστάσεις κράτησης μεταναστών, ιδιαίτερα στην περιοχή του Έβρου, συνεχίστηκαν. Αιτούντες άσυλο και παράτυποι μετανάστες, συμπεριλαμβανομένων και ασυνόδευτων ανηλίκων, συνέχισαν να κρατούνται για παρατεταμένες χρονικές περιόδους.
Τον Μάρτιο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων ανέλαβε κατ’εξαίρεσιν την πρωτοβουλία να καταδικάσει δημόσια τη χρόνια αποτυχία της Ελλάδας να λάβει μέτρα για τη βελτίωση των πολύ κακών συνθηκών κράτησης. Τον Ιούνιο, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες παρατήρησε «επικίνδυνη κλιμάκωση των φαινομένων ρατσιστικής βίας που στοχοποιούν αδιακρίτως αλλοδαπούς, με βάση μόνο το χρώμα δέρματος ή τη χώρα προέλευσης». Τέλος, η ΜΚΟ Ελληνικό Παρατηρητήριο Συμφωνιών του Ελσίνκι ανέφερε ότι τα παιδιά των Ρομά εξακολουθούν να διαχωρίζονται ή να αποκλείονται από την εκπαίδευση σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Σε γενικές γραμμές, η χώρα μας παρουσιάζεται με μελανά χρώματα εις ότι αφορά τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αναμένουμε με ενδιαφέρον την αντίδραση των αποδεκτών της εν λόγω έκθεσης, εάν φυσικά έχουν την στοιχειώδη ευαισθησία να απαντήσουν στις παραπάνω καταγγελίες. Γιατί σε αντίθετη περίπτωση, πολύ απλά η διαπόμπευση της χώρας μας θα συνεχίζεται εις το διηνεκές.
