Αρχική ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ Αφιερώματα Πασχαλινές θύμισες…

Πασχαλινές θύμισες…

0
giagiades

Μοσκοβολούσαν οι γειτονιές αγιόκλημα, πασχαλιά και ασβέστη

Η νοικοκυρά έπαιρνε ένα κόκκινο αβγό και μ’ αυτό σταύρωνε το μέτωπο και τα μάγουλα των παιδιών…

Μοσκοβολούσαν οι γειτονιές από ανθισμένη πασχαλιά και φρέσκο ασβέστη. Κάτασπρες οι αυλές και τα πλακόστρωτα ολούθε… Το απομεσήμερο χτυπούσε η καμπάνα προσκαλώντας τους πιστούς στην εκκλησιά. Όλη την Μεγάλη Εβδομάδα και μέχρι την Μ. Παρασκευή οι πετρόκτιστοι φούρνοι στις αυλές είχαν την τιμητική τους. Πολύβουο μελίσσι οι νοικοκυρές που ανά γειτονιές φούρνιζαν και ξεφούρνιζαν τα τσουρέκια. Τα ζύμωναν σε σκάφες πολλές γειτόνισσες μαζί! Διάχυτη η μυρουδιά του τσουρεκιού παντού όμως κανείς δεν δοκίμαζε γιατί όλοι νήστευαν…

Με το κόκκινο αυγό…σταύρωνε το μέτωπο και τα μάγουλα των παιδιών…
Μ. Πέμπτη βάφονταν τ’ αυγά από νωρίς το πρωί. Η νοικοκυρά έπαιρνε ένα κόκκινο αβγό και μ’ αυτό σταύρωνε το μέτωπο και τα μάγουλα των παιδιών…Για καλή υγεία! Έβαζε ένα αβγό στο εικονοστάσι και μετά κρεμούσε στην αυλή το κόκκινο πανί που βάφτηκε από τη βαφή των αυγών και συμβόλιζε το αίμα του Χριστού.

Η τσουρέκα της νονάς…
Το απόγευμα μικρά παιδιά έτρεχαν στις γειτονιές και έφερναν σε κάθε σπίτι τη λαμπάδα της νονάς: Ένα λευκό κερί  για τ’ αγόρια, μια λουλουδιασμένη λαμπάδα με κόκκινες και ροζ κορδέλες για τα κορίτσια. Μαζί ένα καλαθάκι με κόκκινα αυγά και που και που κανένα δωράκι για τα δεξίμια! Οι νοικοκυρές έβαζαν στο καλάθι  με την «τσουρέκα της νονάς» και κόκκινα αυγά

Επιτάφιος με πασχαλιές…
Το βράδυ ο στολισμός του Eπιτάφιου. Μικρά κορίτσια από νωρίς έτρεχαν στις γειτονιές και μάζευαν λουλούδια. Λουδούδια ταπεινά από τους κήπους και μοσκοβολητά. Πασχαλιές , σιμποχιές , κρινάκια, ζουμπουλάκια και τριαντάφυλλα του Χριστού… Οι νοικοκυρές τα πρόσφεραν απλόχερα για το Χριστό. Όλο το βράδυ τα κορίτσια στόλιζαν και ξενυχτούσαν τον Επιτάφιο. Ξενυχτούσαν το Χριστό και  έψαλλαν τα εγκώμια. «Ζωή εν Τάφω», «Άξιον εστί», «Αι γενεαί πάσαι». Γοερός ο θρήνος της Παναγιάς: «Ω γλυκύ μου έαρ»…που έψαλλαν βουρκωμένες οι γυναίκες…

Ημέρα των νεκρών
Τη Μ. Παρασκευή ο πένθιμος ήχος της καμπάνας διαπερνούσε τις ψυχές. Ημέρα του μεγάλου Πένθους , ημέρα των ψυχών. Ήταν η μέρα που ξαναζωντάνευε το Νεκροταφείο και γινόταν ένας τόπος συνάντησης ζωντανών. Ήταν η μέρα που η εκκλησία ήταν ανοιχτή όλη μέρα και όλοι περνούσαν απ’ εκεί να προσκυνήσουν τον Επιτάφιο που δέσποζε ολάνθιστος στην μέση της εκκλησιάς. Μικροί και μεγάλοι μετά το προσκύνημα περνούσαν τρεις φορές σταυρωτά από κάτω…για καλή υγεία!
Το βράδυ η περιφορά του Επιταφίου σ’ όλο το χωριό. Μπροστά ο επιτάφιος πλάι ο παπάς και πίσω όλο το χωριό με αναμμένα κεριά. Μια απόκοσμη πένθιμη πομπή που διάβαινε τα στενά δρομάκια…Η μυρωδιά απ’ το θυμίαμα έσμιγε με το αγιόκλημα, την πασχαλιά και τον φρέσκο ασβέστη …

Μοσκοβολούσε ο τόπος δυόσμο…
Το Μεγάλο Σάββατο από το πρωί οι νοικοκυρές ετοίμαζαν την μαγειρίτσα για το πασχαλινό τραπέζι που θα στρώνονταν μετά το «Χριστός Ανέστη». Μοσκοβολούσε ο τόπος δυόσμο…Τα παιδιά έτρεχαν στις γειτονιές και τα κορίτσια ετοίμαζαν τα λαμπριάτικα που θα φορούσαν το βράδυ όταν μαζί με την οικογένειά τους κρατώντας τη λαμπάδα της νονάς θα πήγαιναν στην εκκλησιά. Εικόνες, θύμησες μυρωδιές από Πάσχα! Πάσχα αλλοτινό, στο χωριό…Πάσχα των παιδικών μας χρόνων!

Τα Τσουρέκια της Μαρίας


Το «Ε» σας παρουσιάζει μια παραδοσιακή συνταγή για τσουρέκια. «Τα τσουρέκια της Μαρίας», από μια νοικοκυρά στα Άβδηρα. Είναι δοκιμασμένη και πολύ επιτυχημένη. Τα τσουρέκια γίνονται αφράτα, κορδονάτα, διατηρούνται όμως νωπά και έχουν τη γεύση του παραδοσιακού σπιτικού τσουρεκιού.

Τι χρειαζόμαστε
3 κιλά αλεύρι Αμερικάνικο
3 μαγιές της μπύρας
500 γραμ. βούτυρο (250 αγελαδινό η πρόβειο και 250 βιτάμ)
6 φλιτζάνια ζάχαρη
5 φλιτζάνια γάλα
15 αυγά
3 σακουλάκια μαχλέπι
3 σακουλάκια κακουλέ
2 κουταλιές αλάτι

Το «πιάσιμο» της μαγιάς
Βάζουμε σε μια πλαστική λεκάνη τις μαγιές. Τις διαλύουμε με 1 φλυτζάνα χλιαρό γάλα (από τις 5 που έχουμε ). Προσθέτουμε ένα κ.γ. αλάτι 1 κ.γ., ζάχαρη και αλεύρι
( γενικής χρήσης και όχι από τα 3 κιλά). Η μαγιά πρέπει να είναι νερουλή. Στη συνέχεια την τοποθετούσε σε ζεστό και υγρό περιβάλλον αφού τη σκεπάσουμε. Χρειάζεται περίπου μισή ώρα για να φουσκώσει.

Το ζύμωμα
Το διάστημα αυτό κάνουμε την εξής προετοιμασία: Σε μια μεγάλη πλαστική λεκάνη βάζουμε το αλεύρι με τα μπαχαρικά και τα ανακατεύουμε. Στη συνέχεια λιώνουμε το βούτυρο και το διατηρούμε πολύ ζεστό. Χτυπάμε τα ασπράδια των αβγών μέχρι να γίνουν μαρέγκα και τα ενοποιούμε με τους κρόκους. Στο μίγμα των αβγών ρίχνουμε το γάλα στο οποίο έχουμε διαλύσει τη ζάχαρη( Επειδή το μίγμα της ζάχαρης με το γάλα είναι ζεστό το ρίχνουμε σιγά σιγά για να μην «κόψουν» τα αβγά).

Όταν φουσκώσει η μαγιά…
Ρίχνουμε στο αλεύρι πρώτα το μίγμα των αβγών – γάλα- ζάχαρη το οποίο έχουμε ενοποιήσει. Το ανακατεύουμε και στη συνέχεια ρίχνουμε τη μαγιά. Ανακατεύουμε και όταν το μίγμα κολλήσει αρχίζουμε να το ζυμώνουμε με το βούτυρο το  οποίο δεν ρίχνουμε απευθείας στο μίγμα αλλά στο πλάι για να μην το «ζεματίσουμε». Συνεχίζουμε το ζύμωμα έως ότου «πιει» το βούτυρο.  Πρέπει το μίγμα να είναι απαλό. Το βούτυρο δεν το βάζουμε όλο και κρατάμε για να αλείψουμε τις λαδόκολλες.  Στη συνέχεια το σκεπάζουμε με πλαστική μεμβράνη και το αφήνουμε να φουσκώσει. Σε μια ώρα το μίγμα έχει φτάσει στο χείλος της λεκάνης.

Το πλάσιμο…
Στη συνέχεια πλάθουμε τα τσουρέκια σε πλεξούδες αφήνοντας ένα κενό μεταξύ των κορδονιών για να μη «ανοίξουν» όταν φουσκώσουν. Τα τοποθετούμε σε ταψιά με βουτυρωμένες λαδόκολλες. Σε στρογγυλά ταψιά τοποθετούμε το τσουρέκι της νονάς. Αν φτιάξουμε τα τσουρέκια την Μ. Παρασκευή τοποθετούμε και ένα κόκκινο αβγό στη μέση. Τα αφήνουμε να φουσκώσουν. Όταν αυτό γίνει και διπλασιαστούν τα στολίζουμε με καβουρντισμένα αμύγδαλα ή σουσάμι και μετά τα αλείφουμε με αβγό στο οποίο έχουμε προσθέσει λίγο νερό. Τα τοποθετούμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 175 βαθμούς και τα ψήνουμε προσέχοντας πάντα ώστε να πάρουν ένα χρυσαφένιο χρώμα ενώ παράλληλα με ένα ξυλάκι δοκιμάζουμε αν έχουν ψηθεί. Όταν τα βγάζουμε απ’ το φούρνο τα αφήνουμε να «ιδρώσουν και μετά τα τοποθετούμε σε σχάρες για να κρυώσουν χωρίς να «πατηθούν».
Καλή επιτυχία!!

Μαριάννα Ξανθοπούλου
mxanthopoulou@empros.gr

 

Περισσότερα Σχετικά Άρθρα
Περισσότερα άρθρα από ΕΜΠΡΟΣ
Περισσότερα άρθρα από Αφιερώματα
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Η σύγκρουση της ταυτότητας στο «Αόρατος Άνθρωπος» του Ραλφ Έλλισον

Η καταπίεση του αφροαμερικανού ήρωα μπορεί να ερμηνευτεί ως μια αναπαράσταση των κοινωνικώ…